Wat enorm verdrietig! Het verlies is zo groot. Natuurlijk heb je allerlei vragen, je hebt 0,0 invloed gehad op de hele situatie. Je hebt grote delen gemist, omdat je op die momenten niet bij hem kon zijn. Hem niets kon vragen, hem niet kon zien of horen..... Dat gebrek aan informatie roept allemaal vragen op. Heel goed dat je van je af schrijft! Blijf dat vooral doen, wanneer je de behoefte voelt. Heel veel sterkte en kracht toegewenst. ❤
Je moet inderdaad door, wat best kan betekenen dat je je groot moet houden. Toch zou je kunnen kijken naar wat momenten voor jezelf. Momenten dat je even kan voelen wat je voelt, zonder rekening te moeten/willen houden met andere. Mij hielp dat enorm(mijn vader is 7 jaar geleden verongelukt in het buitenland, hij was 55jaar). Al was het maar een uurtje. Fijn dat je baadt hebt bij de Oxazepam. Ah je dochtertje, de lieverd. Het is een enorm verlies voor jullie allemaal.
Gecondoleerd en veel sterkte. Neem elke dag zoals hij komt en bekijk alles per dag. Schakel vooral hulp in als je denkt het nodig te hebben. Een psycholoog bijvoorbeeld maar ook iemand die een keer voor je kookt of iets anders voor je kan betekenen.
Gecondoleerd en heel veel sterkte! Je groot proberen te houden is begrijpelijk, maar jij hebt ook gevoelens en het is niet slecht om dat aan je kinderen te laten zien. Sterker nog, ze kunnen er veel aan hebben en ook veel van leren. Gevoelens is een lastig iets, zeker bij rouw, kinderen weten niet altijd hoe daar mee om te gaan (en volwassenen ook niet trouwens). Hier in een half jaar helaas ook twee mensen moeten missen, eentje onverwacht, de ander wat minder. Ik weet hoe lastig het is/kan zijn...
Dankjewel allemaal. Vandaag is mam naar het nl elftal. Pap was lid en er altijd heen. Nu is ze in zijn plaats gegaan.. Ben met de juf van onze dochter gaan praten. De juf zei dat ze heel aanhankelijk is nu ze is altijd al een knuffel kontje, nu net even wat meer. Ze gaat nu elke dag even 5 a 10 minuutjes even praten met haar misschien dat dat helpt. Zijn gisteren ook nog even naar de gemeente gegaan. Mam dacht dat we de overlijdens akte hadden gekregen vanuit Duitsland. Schijnbaar was het dat dus niet en is die nog steeds nergens te bekennen. Gemeente heeft voor de crematie een soort "verlof" gegeven anders was pap vandaag nog niet eens gecremeerd. Hoe krom is dat weer. Dus ook weer dat er bij. Nu moeten we achter gemeente frechen de vodden aan gaan zitten voor de officiële akte van overlijden.