Hier ook iemand die de stap heeft gezet om alleen verder te gaan. Ik heb wel eens gezegd als je mij overal voor op laat draaien zelfs als je thuis bent, ga dan maar buiten de deur dingen doen. En ik zal je vertellen, nu ik het alleen doe met een baby van nu 5 maanden gaat het allemaal meer op standje relaxte. Doe de dingen zoals ik ze wil zonder daarna verantwoording af te hoeven leggen. Sommige mensen denken gewoon teveel aan zichzelf terwijl als je kinderen krijgt je aan hele andere dingen hoort te denken. Ik zal nooit het moment vergeten dat de kraamhulp aan de deur stond de 1e dag. Ex deed de deur open en ging weer in bed liggen om nog even te slapen want hij was zomoe. Daar sta je dan na een zware bevalling en een paar uurtjes slaap zwak te zijn. Maar hij was moe.
Herkenbaar... Mijn man werkt als chauffeur is en is 5 tot 6 dagen van huis. Als hij tussendoor thuiskomt is dat vaak laat of als het wat eerder is vindt hij dat hij uit mag rusten omdat hij zo hard werkt. Ik heb me er eerst ook druk om gemaakt, maar dat kostte me zoveel negatieve energie. Ik weet dat hij veel moet werken..We wonen prachtig en ik ben van 3 naar 2 werkdagen gegaan. Ik houd nu maar in gedachte dat ik alles in mijn eentje moet doen. Mocht mijn man dan wel x wat doen is dat mooi meegenomen. Ik houd dan ook maar in mijn achterhoofd dat er ook veel alleenstaande moeders zijn die het ook alleen moeten doen. Het heeft mij veel rust gegeven, en natuurlijk baal ik nog wel eens of ben ik stiekem we lees jaloers op vriendinnen waarvan de man wel heel veel doet thuis. Maar even eerlijk...ruim 70 uur werken per week staat niet in verhouding met mijn 20 uur. En het huishouden vind ik niet erg om te doen. Alleen als ik niet lekker of heel erg moe ben zie ik het wat minder zonnig in
Mijn man is vrachtwagenchauffeur. Een werkweer van minimaal 70 uur is "normaal", en dat is dan 5 dagen werken. Hij werkt ook nog weleens op zaterdag. Op dit moment zit ik helaas weer thuis zonder werk maar ik doe alles eigenlijk. Ik heb me er ook gewoon bij neergelegd. Veel beter voor je energie. In het weekend neemt hij echt tijd voor de kids en helpt hij uit zichzelf mee met het huishouden, maar dat hoef voor mij iet persee. Ik hoef het niet te vragen zeg maar. Als hij doorweeks voor zijn doen vroeg is dan hou ik de kids nog even wakker zodat ze elkaar nog zien want ze missen papa wel.
Ik heb niet alles gelezen, maar zo was mijn werkweek vroeger ook. Je man heeft tenminste wel een papadag opgenomen, er zijn er genoeg die dat niet doen! En weekends vrij? Dan is hij toch al 3 dagen betrokken? Voor de rest gewoon afspraken maken. Op tijd opstaan is inderdaad wel het minste, zodat hij het ontbijt kan regelen (als jij de avond 'dienst' altijd moet doen wel zo eerlijk). Als je gek bent op iemand en je hebt een kind samen, stap je toch niet uit je relatie? Ook niet met 1 been Neem aan dat hij wel begrijpt dat kinderen ook een vader nodig hebben, het gaat er natuurlijk niet alleen om dat jij ontlast moet worden.
Ik wil ook graag even van me af schrijven. Mijn vriend werkt ook 5 dagen in de week van 8 tot 5 maar is vaak pas tussen 6 en half 7 thuis. Dan zit hij nog 1 avond in de week op school maar vaak moet hij ook nog 1 avond met studie genoten afspreken. Dan heeft hij ook nog eens een klein eigen bedrijfje waarvoor hij 1 maar soms ook 2 avonden in de week bestellingen moet leveren. Dit is allemaal niet erg want ik zorg graag voor onze dochter (is nu 14 weken) maar nu is het punt dat hij constant op mij loopt te zeuren dat het huis niet opgeruimd is of dat soort dingen. Ik ben ook gewoon dood moe. Ik heb al 14 weken niet 1 nacht normaal geslapen (ik geef borstvoeding) plus dat ik pijn heb in me rug me knieën en enkels. Ik zorg echt dat alle was gedaan wordt, dat het huis helemaal schoon is maar als er dan bijvoorbeeld nog wat dingen op de eettafel liggen dan valt hij daar meteen over. Net zei hij dat ik nog nooit een dag hard gewerkt heb. Ik word hier echt heel verdrietig van en weet echt niet hoe ik hem moet laten inzien dat wat ik allemaal doe op een dag met die gebroken nachten ook gewoon heel vermoeiend en hard werken is. Ik moet ook as maandag voor het eerst weer naar me werk en zie hier echt tegen op. Niet alleen omdat ik dan mijn dochter alleen moet laten voor het eerst maar ook omdat ik het dan nog drukker krijg en ik weet niet of ik dat allemaal ga trekken op deze manier.
Je vriend werkt inderdaad enorm veel. Hij vergelijkt dat natuurlijk met jouw dag en denkt dat voor een baby zorgen en thuis zitten natuurlijk geweldig leuk en helemaal niet zo moeilijk is. En dat is het ook niet, ware het niet dat die gebroken nachten en het constante zorgen gewoon vermoeiend en soms vervelend kunnen zijn. Als jij terug gaat werken, ga je dan full time werken? Want dan zou je kunnen zeggen dat het zorgen voor jullie kindje als jullie thuiskomen 50-50 gesplitst kan worden, evenals het huishouden. Kijk, ik heb ook zo een vriend (had, hij is nu bijgedraaid) die het thuisblijven met de kinderen idealiseerde. Nu weet hij beter (heeft het 3 weken moeten doen toen hij een gebroken voet had) en weet dat het niet makkelijk is. Misschien moet je gewoon eens wat afspraken beginnen maken eens je terug aan het werk bent en hem dan ook echt die laten naleven. D.w.z., je niet mengen als hij iets anders doet, hem niet helpen. Eventueel kolven en hem enkele nachtvoedingen laten doen, etc. etc.
Veel herkenning! hier ook een hardwerkende man, maar wij hebben een melkveebedrijf, dus dat draait 7 dagen per week door. Ook 24 u per dag. Geen vakanties, geen echte weekenden. Andere kant; we kunnen wel zelf bepalen wanneer we vrij nemen, hoewel dat bijna niet gebeurt. Ook ik voel me vaak eenzaam, vooral toen onze dochter nog een baby was. ook ik doe elke dag het ochtend- en avondritueel, onder de douche doen, eten verzorgen etc. Op zich niet erg, man werkt hard voor ons gezin, maar niet altijd makkelijk. Daarentegen, mijn man komt wel 3 per dag binnen om te eten en heeft dan ook tijd met onze dochter. En ze mag vaak met hem mee op de trekker, of naar de koeien. Maar helaas, als ik echt een oppas nodig heb, kan dat vaak net niet, want dan is er werk te doen waar je absoluut geen peuter bij kan gebruiken. Ik zeg regelmatig tegen mijn man dat onze dochter maar 1x klein is, en of hij het leuk zou vinden als zij later zegt; "papa was nooit écht in huis toen ik jong was". Ik kan je geen advies geven, waarschijnlijk is dat harde werken gewoon de natuur van je vriend. Mijn man is er dus ook zo 1. Mss toch eens een keer een gesprek aangaan, en hem niks verwijten, maar zeggen dat je het zo fijn zou vinden als hij toch wat meer voor jullie dochter zou zorgen, al is het maar een keer naar bed brengen en een verhaaltje voorlezen, of ff in bad doen.
Bedankt voor je reactie. Het gaat me niet zo zeer om het zorgen voor me dochter, maar meer de dingen die hij dan zegt. Als ik dan vervolgens zeg dat ik het niet leuk vind dat hij dat zegt wordt het ook niet serieus genomen. Maarja, zal het toch zelf op moeten lossen.
Stefanie: dus jij gaat een dag weg en laat hem het helemaal zelf regelen, komt thuis en gaat aangeven wat hij qua huishouden niet gedaan heeft. Lijkt mij de snelste oplossing.