ga even alles van mijn aftypen. Ben normaal een enorme flapuit en vertel mijn vriendinnen alles (ja ook over ons seksleven ) maar nu gaat dat even niet Mijn vriend en ik hadden al wel vaker over een kindje gehad... al veel serieuzer dan in het begin van onze relatie maar nog niet echt met een datum van dan gaan we ervoor ofzo. Nu zou ik gister weer aan een nieuwe pillenstrip beginnen. Al standaard vraag ik elke maand, meer uit een lolletje, zullen we ermee stoppen?? en hij zei heel serieus: dat mag van mij hoor. Als jij er ook klaar voor bent, ik wel hoor. helemaal verbaasd omdat ik al vaker zei dat ik iedereen in de omgeving met kinderen en zwangerschap bezig leek te zijn (dat lijkt vast omdat je er zelf mee rond loopt natuurlijk) dus deze maand geen pil mer We hebben wel gezegd dat we nu niet gelijk klussen bij het leven en gelijk zwanger willen raken maar mocht het gelijk raak zijn, dan is het zo en zijn we er natuurlijk ook heel blij mee. Omdat het zo pril is, en omdat we het allemaal wel gaan zien (ook omdat er bij zwanger worden/zijn zo veel mis kán gaan, mk of lang moeten klussen e.d.) willen we het nog stil houden [-X Maar ik vind het nou al moeilijk!?!?! Meer mensen die hier moeite mee hebben? xx kris
hey, ja begrijp dat het moeilijk is om je mond te houden en dat is het ook! Wij zijn nu een klein half jaar bezig en ik heb het aan twee vriendinnen verteld. Ik wil ook niet dat de rest van de vrienden het weten omdat er dan voordurend op me gelet wordt, wat een andere vriendin van me is overkomen omdat zij er wel openlijk over was. En daar baalt ze nu wel van. Er komt toch een soort druk op je te liggen als het na een tijdje nog niet gelukt is. Dus mijn advies, neem een paar mensen in vertrouwen en houd het daar bij. Succes ermee!
Hallo Kris, Ik begrijp je helemaal. Ook wij zijn sinds 2 maanden serieus bezig met kindjes. En ja wij klussen wel serieus voor een kindje... Maar ook wij hebben afgesproken dat we het stil zouden houden maar dat is zo ontzettend moeilijk. Nu heb ik wel tegen een paar vriendinnen gezegd dat we serieus bezig zijn #-o maar heb wel nadrukkelijk gezegd dat ik niet elke maand een telefoontje wil hebben met is het al raak??? Ook manlief heeft het al bij een paar vrienden laten vallen ahahah omdt het gewoon zo moeilijk is. Je wilt dat toch ook lekker met ze delen. Daarom is dit forum ook zo te gek! Lekker van je af schrijven en lekker meelezen met de andere dames!!! Succes!! Groetjes Bolle Buik
Hoi... Ik herken dit ook... Ben sinds eind december met de pil gestopt, en wordt nu langzaam onrustig, en hoop elke maand weer meer dat het raak is. Maar zo jammer dat ik het niet tegen mijn vriendinnen kan vertellen, want wij willen het ook stil houden, Gelukkig kan ik met mijn verhalen over bloedingen, OV testen,ontpil-verschschijnselen en buikpijntjes ook errug goed bij manlief terecht, maar dat is toch anders. Geniet ook errug van dit forum als ik eens de tijd heb wat te schrijven en te lezen, en wens iedereen SUCCES...
Hoihoi! ZO herkenbaar hahahaha! Wij zijn namelijk wel gestopt maar officieel niet voor een kindje... Nu hebben mijn man en ik afgesproken dat ik wel mag vertellen dat we gestopt zijn met de pil, maar dat zal voor mijn omgeving heel logisch zijn, want ik reageer er heel slecht op en dat weet iedereen wel. Maar er zijn maar 2 mensen die weten dat we aan het 'proberen' zijn en het is ZO moeilijk! Vooral ook omdat het niet officieel proberen is maar het voelt wel zo... Daarom ben ik nu ook hier een beetje lekker aan het rondkijken en schrijven... Lekker anoniem Plus dat mijn man erg nuchter is... Hij heeft zoiets van: ga nou niet gelijk testen op de dag dat het kan, wacht nou eerst maar af of je niet gewoon ongesteld wordt (wat wel logisch is, want we zitten wel krap en testen zijn duur)... Terwijl hij eigenlijk nog liever zwanger wordt dan ik! (nou ja... hij wil nog liever dat ik zwanger word) Zucht... gelukkig is internet redelijk anoniem... DUS SPUIEN MAAR!!! Liefs MyLo
Hoi dames.. Ik heb dat dus helemaal niet.. Ik hoef mijn mondje niet dicht te houden hierover.. Veel vriendinnen en collega's weten dat wij heel graag een kindje willen, heb ze wel duidelijk gezegt dat ze er niet elke keer om moeten vragen, dat ik dat niet prettig vind.. En dat doen ze ook niet.. Succes! xxx
Ik herken het wel hoor. Wij hebben een bevriend stel verteld dat we bezig zijn. Zij waren toen al bezig en zijn na een tijd ook zwanger geraakt. We kunnen er samen heerlijk over babbelen. Mijn man over de mannendingen met zijn maat en ik met mijn vriendin over de vrouwendingen.
Ik vind het inderdaad ook erg lastig om mijn mond te houden. Er zijn maar 2 mensen die weten dat we met de pil gestopt zijn. Bij onze familie en vrienden vind ik het veel leuker om te vertellen dat ik zwanger ben (daar niemand het eigenlijk verwacht).
gelukkig dat ik niet alleen moeite heb met mijn mond houen... voor mijn gevoel staat er nu ook super groot op mijn hoofd: SLIK GEEN PIL MEER en dan op mijn kont: BEN DUS VRUCHTBAAR Terwijl niemand het weet.. Zijn jullie allemaal al lang echt aan het klussen/ontpillen???
Ik ben ook enorm open en heb er ook veel moeite mee om niks te zeggen... We hadden ons voorgenomen om niemand iets te vertellen, maar na een slopende eerste cyclus (overtijd en negatief testen, maar wel allerlei kwaaltjes) heb ik mijn moeder en mijn zus verteld dat we bezig zijn. Inmiddels weet een vriendin en een ex-collega het ook. Hier hou ik het bij. Ik vind het fijn om mijn hart te kunnen luchten, maar ik merk dat vooral mijn zus en mijn moeder het toch wel lang vinden duren. Daardoor krijg ik een druk. Ik weet dat ik nog niet extreem lang bezig ben, maar mijn moeder en zus zijn megavruchtbaar en telden binnen 4 maanden aan :-? Heel veel vriendinnen van mij trouwens ook :-? Ik word daar toch wel onzeker van...
vandaar ook dat we hebben besloten niemand iets te vertellen. Niet dat we nu gelijk zwanger willen worden.... maar het stoppen met de pil is natuurlijk wel een begin... Ik zou zelf ook onzeker worden door de vragen of het nog niet zover is o.i.d. hopelijk mag het voor snel zo ver zijn dat je een positeve test in je handen hebt [-o<
haha dit is zo herkenbaar!! Was ook zo blij dat ik foliumzuur ging halen en met mn eerste posi ovutest hahaha!! Had ook echt het gevoel dat het op mn voorhoofd stond, vond het ook zo erg om te "liegen" tegen iedereen die er naar vroeg. Nu vind ik het eigenlijk alleen maar leuk dat we straks iedereen kunnen verrassen. Heb het er wel met een collega over, zij heeft al kindjes en en haar kan ik alles vragen. Over ontpillen.. ik heb er best wel een beetje last van gehad, haaruitval, pukkeltjes en duizelig. Dat was ongeveer 2 maandjes. Geniet ervan meid!
Wij wilden in het begin ook aan niemand vertellen dat we bezig waren. Maar toen bleek ik heel snel zwanger, we hebben het toen aan onze ouders en een paar belangrijke vrienden verteld. Helaas een miskraam gehad. Daardoor weten veel mensen dat we bezig zijn. In de tussentijd weten best veel mensen van onze miskraam. Ik vind het zo vervelend dat er nog zo'n taboe op rust dat ik graag mensen meer uitleg geef... Veel plezier en geluk bij het "oefenen"
Ik vind het ook echt vreselijk om mijn mond te moeten houden... Mijn beste vriendin weet het wel en inmiddels drie collega's ook. We hadden een heel openhartig gesprek en ik kon het echt niet meer voor me houden anders moest ik echt glashard liegen. Ook de dames bij mijn man op het werk viel het op dat hij ineens wel veel over zwangerschappen wist..hihi. En ik maar denken dat ie nooit naar mij luistert! Maar hij liegt daar dus wel glashard over. Afgelopen weekend is er verdorie twee keer aan me gevraagd of ik zwanger ben.... Laten we maar hopen dat die mensen (een ervan is een kind van drie) speciale gaven hebben om dat te zien...
Ja erg moeilijk om hierover te zwijgen. Om ons heen lijkt iedereen wel zwanger of net bevallen. En hoewel er niet direct over gepraat wordt (vind ik trouwens ook erg niet kunnen om aan mensen te vragen; ooh, zwanger?), lijkt het wel alsof het inderdaad op je hoofd staat. En ik merk ook dat ik soms net iets te veel hap op bepaalde opmerkingen. Wat ook wel apart is dat mensen er op een of andere manier vanuit gaan dat je zwanger bent als je niet drinkt en/of rijdt. Is dat bij jullie ook zo?
Wat herkenbaar! Ik vind het ook super moeilijk om mijn mond te houden en het eigenlijk ook veel te leuk om over zwanger worden/zijn en kinderen te praten, pfff. Omdat ik de laatste tijd niet zo lekker in mijn vel zat en maar niet ongi werd weten mijn ouders nu dus dat ik gestopt ben met de pil (moest naar de huisartsenpost, omdat ik krom liep van de buikpijn). Ook heb ik het aan een aantal vriendinnen vertelt. IN eerste instantie om dezelfde reden, maar het ging toen bij hen ook wel dagen van goh, gestopt met de pil? En het plaatje klopt nu ook wel onderhand, dus mensen gaan het ook beetje verwachten lijkt het. BOvendien ben ik in oktober gestopt met roken, dus ook daarom vragen mensen zich af waarom dat? Aangezien ik een pakje per dag rookte, pff. Nou mij is het wel gezegend, ik vind het fijn dat een aantal vriendinnen het weten dat we ermee bezig zijn en gelukkig zijn zij wel zo slim om niet constant te vragen of het al zover is. Ook mijn vriend kon zijn mond niet houden en praat er wel eens over met een collega die net vader is geworden haha. Wel kunnen mijn ouders geloof ik niet wachten (terwijl zij niet direct weten dat we bezig zijn om zwanger te worden). Zo vroeg mijn moeder van de week wanneer ik weer ongi moest worden en had mijn vader laatst gewoon vanuit het niets de opmerking of ik zwanger was, nadat hij naar mijn buik zat te staren (en ik ben toch echt niet 'dik'), maar het was mijn riem haha. Al met al, volgens mij staat het inderdaad op je voorhoofd dat je zwanger wilt worden
wat een heerlijk onderwerp... ik heb ook het idee dat vanaf het moment dat we gestopt zijn er groot op mijn voorhoofd te lezen is dat ik zwanger wil worden!!!! De kapper (niet kapster, maar mannelijk dus en niet homo) vroeg of wij al aan kinderen denken en omdat we zo lekker aan het kletsen waren floep ik er zo de waarheid uit... vreselijk ik kreeg er een kleur van... en toen maar snel... ja voor mijn 30ste lijkt het me wel wat... ben nu 27 jaar. Ooh ik zou het wel van de daken willen schreeuwen en hoop alleen maar dat dat ook snel kan!!!
Hoe herkenbaar! Bij ons is het net zo... Maar ik kan mijn mond niet houden en heb het mijn tweelingszus verteld (we zijn echt superclose), mijn man is er een beetje grommelig van geweest maar hij begrijpt het nu wel... Zij heeft al 3 kindjes en kan nu dus tips geven Onze familie, vooral mijn kant, is wel constant aan het vragen of we er nog niet mee gaan beginnen, of ik precies niet minder drink en dergelijke, maar dat kan ook zijn omdat we vorige zomer getrouwd zijn en ze allemaal wel weten dat mijn man en ik dolgraag kinderen willen... Even nog iets vervelends: De apothekersbediende die me proficiat wenste toen ik foliumzuur en Omnibionta prenatal ging halen! Heb haar wel gevraagd discreet te blijven want ik ben leerkracht en haar kindje loopt bij ons school, dus ik heb geen zin om meteen het hele dorp uitleg te moeten geven! Het blijft voor mij elke dag opnieuw moeilijk, maar tot nu toe lukt het nog wel... leve dit forum =D>
Heerlijk he? Om hier gewoon te kunnen vertellen wat je denkt en voelt en niemand die er moeilijk over doet ofzo. Maar soms lijkt het inderdaad wel op je hoofd geschreven Soms vervelend, maar ja, wat doe je eraan! Nou maar hopen dat we allemaal snel mogen vertellen dat we zwanger zijn
Hoi allemaal, Ik heb het wel tegen bepaalde mensen gezegd en vind het wel fijn dat ze het weten. Alleen vorige maand dacht ik echt dat het al gelukt was en sprak er elke dag met m'n moeder over. Eerst was ze wat terughoudend en na een paar dagen had ze het al over de kinderwagen die ze maar terug moest vragen aan de buren. Ik heb namelijk een klein zusje van 4 dus kan hem nog goed gebruiken. Maar toen ik eenmaal toch ongesteld was geworden heb ik mezelf voorgenomen om het er minder met haar er over te hebben omdat ik haar niet elke maand blij wil maken met een dode mus. Ik voel me ook elke keer als ik weer over mijn misschien zwanger kwaaltjes praat een beetje dom. Ik hou het maar een beetje voor mezelf. Ik ervaar het als een stuk rustiger. Groetjes Sanne