Juist! En de opmerking m.b.t. het willen zien van patronen zei ik ook al. Het zit gewoon in onze menselijke natuur dat we dingen gaan verklaren die op het eerst oog onverklaarbaar lijken te zijn, zoals de natuurgodsdiensten. Voor de "mislukte" foto's zijn allemaal logische verklaringen, zoals vlekjes op de lens of op de chip. Dat betekent dus niet dat je in een stoffige kamer staat De vlekjes kunnen er al heel lang zitten, want ze vallen vaak het meeste op in donkere foto's. Foto's gemaakt in de buitenlucht laten die vlekjes niet zo heel erg goed opvallen. Maar waarom dan? Kan het niet zo zijn dat het na de dood gewoon ophoud? Is dat nou zo'n vreselijke gedachte? Mensen willen zó graag in bepaalde zaken geloven dat ze allerlei patronen en/of excuses/verklaringen gaan verzinnen voor zaken die ze niet snappen. En zelfs al zou het na de dood niet ophouden, dan is dat nog geen "bewijs" van het feit dat er geesten bestaan. Dat bewijs is nog altijd niet geleverd. Sterker nog: er is meer bewijs dat geesten niet bestaan dan dat ze wel bestaan. Natuurlijk (probeer) laat ik iedereen in zijn waarde, maar ik vind niet dat mensen die niet "geloven" in dit topic op hun tong moeten bijten.
Tja, waarom geloven mensen in UFO's? Of in het monster van Loch Ness? Of in God of de duivel? Niet om een discussie over geloof te gaan starten, maar van al deze dingen is ook nooit bewijs geweest dat ze bestaan en toch geloven mensen erin. Hetzelfde met geesten. Jij gelooft dat er niks is en zo geloof ik dat er meer is. Ik zeg ook niet dat als je niet gelooft je je mond moet houden, maar dat er wel op een normale manier gereageerd kan worden en dat mensen niet belachelijk gemaakt hoeven worden omdat zij ergens wel in geloven en anderen niet.
Ik mag toch hopen dat er na de dood niks meer is. Ik moet er simpelweg niet aan denken dat ik óók nog eeuwig in een paradijs moet rondstruinen, waar geen end aan komt. Dat lijkt me een nachtmerrie op zich. En dan ook nog het risico om in de tegenhanger ervan terecht te komen: de hel! Fokking hel! Nee, laat er wat mij betreft na de dood maar lekker niks meer zijn. Eindelijk 'klaar', eindelijk rust! Maar of er nou iets is of niet... daar ben ik niet zeker van. Ik ben nuchter, maar sluit het zeker ook niet uit. Vraag het me over 100 jaar nog eens. En tot die tijd neem ik het zekere voor het onzekere, en probeer 'goed' te leven, om zo de schade beperkt te houden voor het geval er toch een soort van 'iets' is. Maar ik ga me niet als een heilige alles ontzeggen... stel dat er toch niks is, dan is het toch een gemiste kans dat ik nu niet even flink ontdeugend de bloemetjes buiten heb gezet? Dilemma, dilemma...
Zulke stofjes heb ik ook vaak op de foto. Ik denk niet dat het verder iets betekend, maar geloof wel in geesten en dat er meer is na de dood etc.