Sinds ik een week of 18 zwanger ben zit ik voor 75% in de ziektewet vanwege bekkenklachten. De afspraak is nu dat ik 2 keer per week 3 uurtjes werk. Morgenochtend moet ik weer werken,maar sinds vandaag heb ik behoorlijk last en kan ik mijn linkerbeen amper optillen, die is echt aan het slepen. Op een gegeven moment wordt het beter, maar heb ik nog erg veel pijn en op een gegeven moment moet ik dan toch even gaan zitten. Zodra ik dan dus weer op sta begint het weer van vooraf aan en weer weinig kracht in mijn been en mijn been niet op kunnen tillen. Nu wil mijn man dat ik mijn ziekmeld morgen, maar ik heb zoiets probeer het wel en wil me niet zomaar ziekmelden als het morgen niet verbeterd is. Ik werk in dit geval ook een gewone dienst en sta niet boventallig. Ik ga zo en zo de zorg niet in en breng ook geen mensen naar het toilet. Voor de rest is het het eten voor de bewoners bereiden, kamers opruimen, collega's overnemen die eten gaan, medicatie geven, dweilen en vegen (dit doe ik zo en zo thuis niet meer, maar mijn man dagelijks) Het is allemaal loop, en sta werk en veel zitten en opstaan. Mijn man verklaard me dus echt voor gek dat ik ga, maar wat zouden jullie doen, ik zou dus rustig gegaan zijn,maar begin nu te twijfelen. Ik werk met demente ouderen.
je geeft zelf eigenlijk al aan dat t niet gaat.. Dus denk dat je diep van binnen je man gelijk geeft.. ik werkte in de huishouding bij ouderen, en met 24 weken zwangerschap heb ik moeten stoppen met werken, voornamelijk door BI.. En dit word er echt niet beter op als je eigenwijs door blijft gaan, ik had al veel eerder m'n grens aan moeten geven. maar vaak is het je (schuld) gevoel naar cliënten en collega's toe wat je tegenhoud.. je hoeft je niet perse ziek te melden voor je hele zw.schap, maar met deze klachten zou ik minimaal ff heel rustig aan doen, en kijken hoe het de rest vd week gaat..
Ik zou me ziekmelden. Je moet nog een aardig tijdje en je bekken worden er niet beter op naarmate je buik zwaarder wordt. Als jij tegen de tijd van je bevalling zulke zware bekkeninstabiliteit hebt, dat je bijna niet meer kunt lopen, dan kun je ook niet natuurlijk bevallen. (Tenminste, volgens mijn bekkenfysio) Daarnaast is het ook gewoon niet fijn om voor 100% aan huis gekluisterd te zitten omdat je echt niets meer kan.
Ben je al bij de bedrijfsarts geweest? Of bij de bekkenfysio? En wat zeggen die? Ik denk dat je heel goed naar je lijf moet luisteren. Als je dingen thuis niet meer doet, doe ze dan ook op je werk niet.. Als je ervoor kan zorgen dat de klachten zich stabiliseren houd je het wellicht nog uit tot het einde van de zwangerschap, want vergeet niet dat je nog even moet, en de kans groot is dat je meer last krijgt als je zo doorgaat.. Ik zou oefeningen vragen aan de fysio en evt nog meer je werkzaamheden aanpassen op je werk (als dat kan), meer afwisseling, en als dat niet gaat, tja.. dan is het jammer. Ik zat ook met 30 weken thuis bij de 1e met bi. Het ging gewoon niet. Toen had ik nog geen kleine dus dat scheelt. Nu voel ik mn bekken al, dus ik weet gewoon dat ik op mn houding moet letten (zitten als een vent op je stoel!) en er heel goed op moet letten. Als het erger wordt ga ik ook gewoon weer naar de fysio.
Heb al bekkentherapie en oefineing gekregen om mijn bekken weer op zijn plek te krijgen, deze heb ik gisteren ook gedaan en na een nacht geprobeerd te hebben te slapen met veel draaien, omdat het gewoon iet helemaal prettig voelt, leek het vanmorgen weer beter te gaan. Na een uurtje uit bed te zijn, begon de pijn weer erger te worden en het is iets minder dan gisteren, want ik zak niet meteen door mijn been heen, maar mijn been optillen kan ik nu weer niet. Heb toch besloten mijn werk af te bellen, omdat ik het gewoon niet zie zitten om 3 uur lang op te staan, te lopen en weer te zitten. Enferma: ik heb al aangepast werk door de zorg niet meer te doen, alleen de lopertjes breng ik naar de wc want dan hoef ik niet te bukken. Maar ze zijn er al niet zo blij mee als ik kom (niet vanwege mij, maar omdat het een dienst is waarbij volledige zorg geven nodig is) en zoals het nu gaat kan ik helemaal weinig voor ze beteken. Morgen maar contact opnemen met mijn leidingevende en toch alleen maar boventallig werk gaan doen, dan wordt er ook minder van he verwacht en geeist dan nu. Arboarts kom je niet zomaar bij ons, dat heb ik al heel wat keren geprobeerd, maar we komen er samen wel uit zegt mijn leidingevende. Het was ook goed te doen zo, maar zoals het nu gaat kan ik zelfs niet autorijden en kom ik ook niet op mijn werk en zie ik ook tegen morgen op want dan heb ik de kids weer alleen, waaronder een heel bezigbijtje.
Ik zat rond die tijd al 100% ziek thuis ivm BI. Net wat jij beschrijft, ik kon gewoon niet draaien in bed, opstaan, traplopen, autorijden, echt heel veel pijn. Ook ik werk in de zorg, en moet nog 45 min auto rijden. Nou ik kreeg mijn benen niet eens naar elkaar toe zoveel pijn deed dat. Dus de arbo heeft me gelijk 100% ziek gemeld. Ik werk alleen nachtdiensten en administratie daar hebben ze andere functies voor. Ik kon ook niets thuis doen. Had ook elke week therapie van de bekkentherapeut. Dat hielp me wel leren om mijn bekken te compriseren. Hoe ik een vaatwasser moest legen, hoe in een auto stappen, hoe om te draaien in bed enz enz.. Maar als je niet geconcentreerd bent vergeet je het en verga je van de pijn. Op een gegeven moment was het zo erg dat ik bang was dat het nooit meer over zou gaan. Dus als ik jou was, zou ik voor mezelf kiezen, wat hebben je kinderen er aan als jij straks uitgeschakeld bent? Arbo arts mag jij gewoon zelf bellen, hoeft je leidinggevende niets van te weten. Heb ik toen ook gedaan, gebeld naar arbo en toen mijn werkgever laten weten dat ik niet meer wist hoe te bewegen en dat ik naar de arbo zou gaan.... Gewoon doen hoor! Oh slapen met een voedingskussen onder je benen, voeten tegen elkaar en knieen naar buiten, dan duw je je bekken terug in elkaar. SCheelt wat pijn. Heel veel sucses ermee, dit is zo niet leuk
Gewoon aan jezelf denken als het niet gaat gaat het niet soms lastig om te accepteren maar denk aan jezelf of wil je dag het straks nog erger word! Ik zal lekker naar je man luisteren en gaan werken als je je weer wat beter voelt