hoi meiden. ik ben de laatste tijd zo moe dat het huishouden soms wat achterblijft. ik voel me daar heel schuldig over tegenover mijn vriend. wij gaan s'avonds altijd om 22.00 naar bed omdat om 05.00 de wekker weer gaat en ik me vriend dan naar het werk moet helpen. maar het word steeds moeilijker om uit bed te komen. meestal val ik een uur later op de bank weer ik slaap tot een uur of 9! overdag heb ik weinig puff om iets te doen. lopen gaat ook steeds moeizamer en als ik in me rolstoel ga zitten dan doen me bekken zo pijn dat ik constant paracetamol moet slikken. als me vriend dat s'middags thuis komt is vaak nog niet alles in huis gedaan. en daar voel ik me erg schuldig over. ik voel me dan echt alsof ik te lui ben. mijn vriend begrijpt het gelukkig wel maar toch voel ik me er rot over. hebben jullie ook zo last van moeheid? is er misschien iets aan te doen?
Is heel normaal dat het allemaal niet meer lukt, hoor meid, probeer je er niet schuldig over te voelen! Ik moet zeggen dat ik het al heel knap vind dat je maar van 22-5 uur slaapt, dat is hier véél te weinig! Ik moet 2 ochtenden naar school, dan slaap ik van 22-8 en anders van 22-10 en dan nog te moe voor sommige klusjes in huis. Ik zou zeggen: Probeer er lekker aan toe te geven en doe gewoon een beetje rustiger aan. Je lichaam moet op dit moment zó hard werken om je kindje te laten groeien en je lichaam schoon te houden, dat het echt geen schande is
joh meid helemaal nergens schuldig over voelen weet je wel hoe hard je lichaam werkt nu?! als het je niet lukt dan is dat maar even vervelend maar rusten is erg belangrijk nu hoor. en het is niet raar dat je weer even gaat dutten nadat je samen met je vriend om 05.00 bent opgestaan. ik vind dat trouwens erg lief van je hoor want eerlijk gezegd had ik dat niet gedaan. ik sta om 07.30 op omdat ons zoontje naar de creche moet maar 9 van de 10 keer ga ik daarna ook weer slapen hoor, als ik dat niet doe ben ik rond een uur of 16.00-17.00 niet te genieten
Niet schuldig voelen hoor, het hoort er nu eenmaal bij. Maar ik begrijp je heel goed! Ik heb ook moeite met het loslaten van sommige dingen die nu gewoon te veel worden en kan me soms ook schuldig voelen. Gelukkig heb ik ook een hele lieve man die het begrijpt!
Ik zou geloof ik ook even niet mee opstaan.. Je rust heb je wel nodig. En dat scheelt overdag weer wat energie. En verder gewoon kijken naar wat belangrijk is. Als je elke dag 30 minuten iets schoonmaakt (stofzuigen van een verdieping, afstoffen, toilet), hou je het in ieder geval aardig bij. Op dagen dat je meer energie hebt, kun je wat grotere klussen aanpakken (dweilen, badkamer grote beurt, ramen zemen etc)..
bedankt voor jullie lieve reacties meiden. ik weet dat mijn lichaam nu erg hard aan het werk is en dat het normaal is dat mijn lichaam meer rust nodig heeft. maar ik blijf me soms wel ergeren aan dingen waar ik gewoon geen puff voor heb. vooral als me mannetje thuis komt. ik heb soms het gevoel dat hij de hele dag hard werkt en ik de gehele dag niks doe. ik kan gelukkig nog wel elke dag wat doen in het huishouden en boodschappen doe ik samen met mijn moeder. (wij hebben geen auto dus is dat erg makkelijk, en heel lief van mijn mama) ik denk dat ik iets meer naar me lichaam moet gaan luisteren. me gynacoloog zegt dat ook al een aantal weken. omdat de kans groot is dat ons kindje veel te vroeg geboren gaat worden. hij vertelde me laatst ook dat als ik niet rustiger aan ging doen hij me zal laten opnemen. dan moet ik wel rustig aan doen. uiteraard probeer ik dat te voorkomen