Ik heb al 2 spoedks achter de rug. Beide geen prettigere ervaringen (zacht uitgedrukt), maar de laatste was gelukkig wel met een goede afloop. Nu krijg ik bij de volgende en tevens laatste zwangerschap sowieso een keizersnede, maar dan gepland (mits baby niet besluit iets eerder te komen). De gedachte aan nog een keizersnede laat mijn maag drie keer omdraaien als ik eerlijk ben, maar ik had toch een paar vraagjes die er misschien ervaring mee hebben. Gaat een geplande ks zo anders als een spoedks? Dit was namelijk nogal traumatisch. De eerste keer omdat ik met gillende sirenes naar het Sophia werd gebracht en inderdaad met 27 weken een spoedkeizersnede kreeg. (heftige vroege PE). De tweede keer was omdat mijn zoontje het tijdens de bevalling moeilijk kreeg. Zijn hartslag liep terug en ze vertrouwden mijn litteken niet op dat moment en gezien mijn voorgeschiedenis wouden ze geen risico nemen. Ik smeekte op dat moment om geen keizersnede te doen, maar ik had geen keus dat wist ik ook wel. Maar het was zo angstig om hetgene waar ik zo bang voor was geweest nog een keer door te moeten maken. Ze liet na de KS vallen dat mijn litteken wel zwak was, ze kon er zo doorheen en dat de volgende sowieso een ks moest worden. Gevolg van dit alles? Een paniekstoornis waar ik voor bij de psycholoog loop, maar ongeacht dat ik winkels e.d. liever vermijd op zijn tijd is de wens voor nog een kindje veel groter als mijn angst.
ik kan je inmiddels uit ervaring vertellen dat een geplande keizersnede ,heerlijk, is ivm met ,onze, voorgeschiedenis . we lopen beide bij het sophia en je word goed begeleid en voorbereid .ik heb de ks van mijn dochter iig as erg positief ervaren en zou het zo weer doen . liefs
Meis, ik heb ook een geplande sectio gehad bij mijn derde, na de HELLP bij de eerste en de PE bij de tweede. Gaat prima hoor, ik ben nu 4 weken verder en kan eigenlijk alles weer. Een geplande sectio gaat heel relaxed,iedereen heeft tijd om je van alles uit te leggen en zo, ook gedurende de ingreep.
Ik mag vanwege de complicaties bij de bevalling van zoonlief absoluut niet meer vaginaal bevallen. Toen ik zwanger was van onze dochter zag ik verschrikkelijk op tegen de keizersnede en wat als de baby zich eerder aankondigde. 'Een ander gyn zegt misschien wel vaginaal bevallen.'Ik heb hier veel met mijn gyn over gesproken. De datum van de keizersnede kwam in zicht, maar mijn voorgevoel kwam uit.... De bevalling kondigde zich eerder aan, dat betekende een 'spoedkeizersnede' en een rit van 45 minuten in de auto naar het ziekenhuis. Om 23:00 uur belde ik de verloskundige, ik mocht meteen komen. Zoonlief werd opgehaald door oma, waardoor wij om 23:15 thuis weg reden. Om 23:55 stapte ik het ziekenhuis binnen, om 00:20 werd ik klaargemaakt voor de ok, om 0:45 stapte de gyn binnen. Dit was niet 'mijn' gyn, maar hij was wel goed voorbereid. Hij kwam nog bij me om het 'plan van aanpak' door te spreken. Om 01:00 begon hij en om 01:25 is onze dochter geboren. Ze mocht op de ok blijven in een couveuse, en om 2:15 lagen we allemaal weer terug op de kraamsuite. Dit is natuurlijk niet te vergelijken met een spoedkeizersnede bij een kind wat in nood zit, maar ik heb er écht van kunnen genieten. Mijn grootste wens was om nu een keer te mogen en te kunnen genieten van de kraamtijd en ons kindje. Dat is me nu gelukt dankzij deze keizersnede. Een volgende keer zou ik een keizersnede zeker niet ontzien. Ondanks dat mijn herstel langer zou duren dan bij een gewone keizersnede, klassieke keizersnede, was ik na 8 weken weer hersteld verklaard, na 12 weken mocht ik alles weer.