Ik ken iemand die het ook had. En die heeft geen keizersnede gekregen omdat het een 1e kind betrof en er geen medische noodzaak was voor een keizersnede. Ze heeft vooraf ook gesprekken gehad met verschillende verloskundigen en er een gekozen die haar heel goed heeft begeleid. Ook heeft ze vooraf gesprekken gehad met haar huisarts om eerst te werken aan haar vaginisme. Bedenk verder dat de bevalling niet het enige punt is waarop je kunt of moet worden aangeraakt. Er kunnen verschillende situaties zijn (zowel vooraf als achteraf) waarbij ze moeten controleren. In haar geval had ze bijvoorbeeld vruchtwater verloren en dit moesten ze inwendig controleren. Bij een ander die ik ken waren er voortijdige weeën en daar moest ook interne controle plaatsvinden om te kijken of er al ontsluiting was (en dat kan echt niet op een andere manier). Dat zijn momenten waarop je echt niet kunt weigeren ivm de veiligheid van je kindje. Verder ken ik iemand die na een keizersnede een verzakking heeft gehad. En ook die kreeg dus gewoon een controle. Zet niet al je hoop op een keizersnede! Maar ga werken aan je ziekte. En bespreek je mogelijkheden met de huisarts en verloskundige.
Dat is wel mooi gezegd als je een droombevalling hebt. Maar als het niet goed gaat met je kind zullen toch controles moeten plaatsvinden, of dit nu voor of tijdens de bevalling is. Als ze bijv. de hartslag willen meten en elektrodes willen plaatsen. Of als een kunstverlossing nodig is. Ik heb op basis van mijn tweede zwangerschap nu wekelijks een inwendige controle. Dat kan ik weigeren, maar zou niet verstandig zijn. Het gaat namelijk niet alleen om mij, maar ook (en meer) om mijn kind. En dat is zo als je zwanger bent, je 'deelt' je lichaam. Daarom denk ik ook dat het verstandiger is als TS eerst aan haar vaginisme gaat werken en de (psychische) impact hiervan.
Jullie hebben ook gelijk. Vooral het vaginisme aanpakken, als ze dat al niet geprobeerd heeft. Ik ben vier maal bevallen. Bij mijn eerste twee waren er nogal wat dingen zoals hartje luisteren tussendoor, terwijl ik al aan het persen was en het toucheren voor het aantal cm. Dit waren de onderzoekjes waarvan ze doen laten lijken dat het moet. De volgende bevalling deed de verloskundige dat uit zichzelf niet. Ze bleef op afstand en kon aan mij zien hoe ver ik was aan signalen van mijn lijf.
Geen ervaring mee, maar ik heb tijdens mijn zwangerschap geen enkel inwendig onderzoek gehad, dus wat dat betreft moet het lukken. Tijdens de bevalling moeten ze echter wel kijken/voelen hoeveel ontsluiting je hebt. Heb je nog niet genoeg ontsluiting en je gaat op de gok maar persen kun je zeer ernstige complicaties krijgen en je baarmoedermond en daarbij baarmoeder letterlijk verwoesten met alle gevolgen van dien. Ik ben bang dat er wel aan aantal onderzoeken nodig zijn voor jouw welzijn en die van je baby die je wellicht met de juiste begeleiding kunt doorstaan. Kleine toevoeging....hechten is iets wat ook moet gebeuren als je inscheurt. Ik heb daarbij ook nog eens een vacuumverlossing gehad gehad. Mijn kindje zijn hartslag dipte en hij zat klem en ze hebben op zijn hoofdje een cupje geplaatst en zijn mee gaan trekken op de persweeen. Dit is toch iets wat je niet kunt weigeren...