Hoi medezwangeren, Ik ben nu 24 weken zwanger en voel me goed. Geniet erg van de zwangerschap, maar heb bij vlagen ook een totaal labiel gevoel, en dan moet ik gewoon een avond huilen en dan is het weer weg. Iets wat ik herken van voor de zwangerschap, toen had ik dat vaak als ik bijna ongesteld was. Ik kan op zulke momenten kleine dingen enorm groot maken. Herkent iemand dit en komt dit van de hormonen? Ik denk zelf namelijk van wel, maar ben echt dan af en toe een beetje mezelf kwijt. Zijn er meer meiden die dit hebben of hebben gehad? Groetjes, Marit
heel herkenbaar ik ben af en toe gewoon een monster vette woedeuitbarstingen,huilbuien en ook vaak het gevoel dat ik niet echt aanwezig ben af en toe ontplof ik om de kleinste dingen maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik vaak pms had en deze buien die ik tijdens mijn zwangerschap ervaar had ik ook altijd een paar dagen voordat ik ongesteld moest worden.. tja dat is best erg heftig ben ook vaak zo geirriteerd,dat ik me net een steekvlam voel zwanger zijn is toch een verhaal apart vind ik groetjes shiva
Heb ik ook! Ik heb ook al een woedeaanval gehad dat ik het vergiet de hele keuken door heb gesmeten, was zelfs zo boos dat ik een keukenkastje zo hard dicht smeet, dat de linkerkant eruit viel. Of gisterochtend nog een flinke huilbui. Ik was nergens boos om of verdrietig om, maar het voelde wel zo. Kan niet anders dan door de hormonen komen!
hihihi komt denk ik door de hormonen! Heb dat gelukkig niet maar ben ook geen woede mens geweest voor de zwangerschap maak nooit ruzie met mijn mannetje
pfff helaas herken ik het nu al ik kan niet eens meer een film kijken gebeurt er wat leuks moet ik al janken bepaalde muziek liedjes ja hoor daar komen de tranen mijn vriend is nogal een rommelmaker ik ergerde mij daar nooit aan maar nu kan ik me toch boos worden uit het niets gelukkig is mn vriend verder heel begripvol alleen wanneer hij dan zegt (als ik boos ben) toe maar schat laat de hormoontjes maar komen ohhh dan ben ik echt kwaad mijn vriend maakt mij een paar keer snachts wakker omdat ik volgens hem zit te brullen in mn slaap en idd ik word wakker met tranen op mn wangen en zere ogen terwijl ik niet eens weet wat ik heb gedroomd ik moet nu vooral oppassen met mn hondje want ben nu echt snel gefrustreerd en wil die kleine meid (mn hondje) niet onodig straffen die snapt er niks van waarom vrouwtje zo snel boos is als mn vriend thuis is en de hond vreet wat uit zegt ie schat tel tot 10 best vervelend maar ik heb het echt moeilijk in de hand vooral die huilbuien vaak weet ik niet eens waarom ik nou huil bedoelde je dit ongeveer ? liefs ancie
Ja hoor, puur hormonen. Ik kan ook ontzettend kwaad en verdrietig worden, en dingen slecht loslaten, ook maak ik van een mug een olifant, zeker als het mijn schoonfamilie aangaat
Heb ik ook ! soms voel ik me zo elendig. In het begin van de zwangerschap rond de 12 weeken was het vooral erg heftig. Maar het hoord er bij geen zorgen dus.
hoi meiden, Bedankt voor jullie reacties, voel ik me niet zo alleen Herkenbaren verhalen ja, vooral dat dingen niet los kunnen laten en huilen om niks...... Waarschijnlijk is het ook zo dat als je last had van PMS dit in de zwangerschap ook doorwerkt. We hebben het er allemaal voor over he! Groetjes, Marit
Klinkt allemaal heel herkenbaar. Ik heb ook last van enorme huilbuien, zowel van verdriet en zorgen als van geluk en ontroering. Ook het piekeren en dingen niet los kunnen laten herken ik. En die boze buien...tsja...maar die had ik al regelmatig vóórdat ik zwanger was, dus daarin ben ik niet echt veranderd. Ik ben van mezelf gewoon al een driftkop
hallo allemaal, ja het hoort er allemaal echt bij he, en inderdaad als je voor je zwangerschap al last van pms hebt kun je er van op aan dat je je in de zwangerschap ook vaak labiel zal voelen. ik had in mijn vorige zwangerschap een behoorlijke prenatale depressie, dat ging nog een stap verder dan het 'gewone'labiel zijn. dat was echt vreselijk. helaas is hier niet zoveel over bekend en kun je je niet serieus genomen voelen als vrouw. mijn tip is echter heb je het gevoel dat het bij jou ook iets verder gaat en heb je echt last van een depressie geef het aan bij de huisarts en blijf desnoods teruggaan keer op keer tot ze je wel serieus nemen. het is zo zonde om 9 maanden in de put te zitten en rare dingen te denken over de zwangerschap terwijl je eigenlijk wil genieten. groetjes syl (nu zwanger van de 3een tot nu toe nog geen depressie gesignaleerd gelukkig!)
Ik had dit voordat ik zwanger was altijd al heel erg! Van een mug een olifant maken, of om niets gaan huilen... Enneh...ze zeggen dat het als je zwanger bent nog erger wordt. Dus kun je nagaan...Zijn echt de hormonen hoor!
Ach heel herkenbaar, begin ook steeds meer een she devil te worden en kan ook zo om niets huilen. Terwijl ik normaal bijna nooit om iets huil. dat opvliegende heb ik altijd al iets gehad maar das nu sterker geworden.