Hoi allemaal, Onze I is normaal gesproken een super vrolijk, lief en gezellig meisje die - behalve als er echt iets niet in orde is - altijd doorslaapt. Eigenlijk van de 1 op de andere dag is ze behoorlijk veranderd: - slaapt niet goed meer door: ze wordt dan hard brullend wakker, soms slaapt ze dan uit zichzelf weer verder, soms knuffel van mama of papa nodig - lijkt wel alsof ze 24u per dag entertainment van ons nodig heeft: ze kan zich slecht zelf vermaken, kon ze voorheen prima - gisteren heeft ze voor het eerst papa en mama gezegd, daar was ze al weken mee bezig - ineens in huilen uitbarsten als een onbekende naar haar kijkt Ik dacht eerst dat ze niet lekker was of zo, maar ik begin steeds meer te denken dat het een sprong of iets dergelijks is. Herkent iemand dit?
met 9 maanden zitten ze in een sprong, die begint bij 8 maanden al. ik vond hem vrij heftig, s'nachts meerdere keren wakker enz. succes!
Heel herkenbaar.hier lijkt het ergste achter.de rug.slaapt weer rustig.brabbelt weer andere dingetjes.probeert zelf te gaan zitten en wil steeds staan.denk druk met de ontwikkeling dan is onze kleine man ook ongeduldiger huilt meer met name het inslapen gaat moeizamer.mika heeft nog geen tandjes wel flinke bobbels,kan er ook mee ye maken hebben.
Hier ook volop in de sprong! Hele dag jengelen, hangen, zichzelf niet kunnen vermaken.. Hij kan al zelf gaan zitten, staan en rondjes lopen langs de tafel, dus ben benieuwd wat er nu nog kan komen... Maar ook hier nog geen tandjes, dus wie weet zit dat hem ook wel dwars..
Herkenbaar dus als sprong...hier zijn de onderste 2 middentanden door dus ik denk niet dat dat het is. Ik vond die sprongdingen altijd een klein beetje onzin, in ieder geval voor I omdat ze daar nooit echt last van had, maar nu...behoorlijk pittig hoor! Komt door mijn onzekerheid denk ik maar voel me meteen geen goede moeder, omdat ik soms even niet goed weet hoe ik haar moet troosten! En ik moest van de week zelfs - terwijl ik daar best wel tegen ben - even teletubbies opzetten en heel stil wegsluipen om even te kunnen douchen!
Bij mijn jongste dochter was dit ook de pittigste sprong, ik probeer ook met tv af te leiden of ik vraag de andere kids hem even bezig te houden als ik even wat moet doen, maar voel je absoluut geen slechte moeder!!
Yep, zeer pittige sprong, heftigste tot nu toe! Zelfs naar de HA geweest zoveel dat hij krijste (zelfs bij mij op schoot soms), ik kende hem zo gewoon totaal niet, maar niets aan de hand. Gelukkig niet in de nacht wakker, alleen in de avond. Hij leerde daarna tijgeren met 8,5 mnd. Dus ik denk last van sprong gehad + frustratie + verlatingsangst/scheidingsangst. Rond die leeftijd leren ze dat dat je weg kunt gaan... Ik kon hem hier dus niet even allen laten. Ik geloof dat de sprong minimaal een week of 8 geduurd heeft... Succes!
Poeh, dit is inderdaad wel het heftigste wat we tot nu toe hebben meegemaakt...arm schaap, ze is zo vaak van streek en laat zich vrij moeilijk troosten. En het lijkt ook uit het niets te komen: ze zat heel blij en vrolijk naar de teletubbies te kijken, begint ze uit het niets ineens heel hard te huilen Vanochtend rolde ze ineens voor het eerst van rug naar buik! Ik helemaal blij, maar ze schrok kennelijk zelf zo van haar prestatie dat ze weer hard moest huilen. Iemand nog tips wat ik kan doen om het haar wat makkelijker te maken? Juist flink laten oefenen met de dingen waar ze nu zo gefrustreerd over is, of juist niet? Ze wordt altijd rustig van een paar liedjes die ik voor haar zing sinds haar geboorte, maar verder is het even erg zoeken op het moment. Dank voor hulp/tips!