Dag moeders met ervaring, Graag wil ik over het volgende advies: Ik pas elke maandag op een schattig Frans-Nederlands jongetje van 8 jaar. Af en toe bakken we koekjes of maken we pizza's, maar vaak spelen we bord spelletjes. ... en daarin is hij is een ongelofelijke valsspeler. Het is niet leuk meer. Ik snap dat alle 8 jarige jongetjes willen winnen, maar zo erg?! Hij weet dat ik het eigenlijk altijd doorheb. Maar stopt niet. Hij veranderd de regels tijdens het spelen in zijn voordeel, en draait ze terug als ze in mijn voordeel werken. Goed, hij is 8 en ik ben 23. Het doet me geen pijn of zo, ik ben ook niet boos omdat hij wint (nou ja, een beetje dan .. ) Mijn punt is vooral dat ik bang ben dat als ik hem zijn gang laat gaan, het van kwaad tot erger gaat. Ik weet niet zo goed waar ik de lijn moet trekken. Ik ben niet zijn moeder, dus ik kan hem niet op zijn kop geven. Soms zeg ik er wel wat van, maar vaak niet omdat ik niet wil dat ik alleen maar op hem loop te katten. Tips? Oh, ik heb het 1x bij zijn moeder neergelegd zo van: "Hij is erg goed in regels veranderen ha - ha" *fake smile* Zijn moeder vroeg vervolgens aan hem of dat klopt en toen zei hij: "Ja maar ik snap de regels niet", en toen dacht ik: "liar, liar, pants on fire!!"
Waarom kan je hem niet op zijn kop geven? Je past toch op, dan hoort dat er bij. Thijmen heeft er ook een handje van, over het algemeen zeg ik dan gewoon dat dat niet de regel is en dat je bij valsspelen sowieso verliest.
Gewoon lekker het spelletje gaan spelen, bij de eerste keer vals spelen hem waarschuwen en opnieuw de goede regels vertellen/uitleggen. Speelt hij daarna nog een keertje vals gewoon met het spelletje stoppen en samen wat anders gaan doen.
Omdat ik graag vriendjes met hem wil zijn. Ik wil ook dat hij een leuke tijd heeft. Daarnaast; hij is Frans, en spreekt een beetje Nederlands. Als ik gewoon met hem praat dan begrijpt hij me. Maar als ik zeg "Oh, dat mag niet!" of "Als je langs start komt krijg je 100 euro, niet 300" Dan doet hij net alsof hij me niet begrijpt, alsof ik Chinees praat. Ik vind het moeilijk om aan te voelen wat hij begrijpt en niet.
Ik denk dat hij dat heel goed aanvoelt, dat jij het lastig vindt Het klinkt een beetje alsof hij het taalprobleem gebruikt om zijn zin te krijgen.
Nee gewoon heel duidelijk en consequent, dit zijn de regels (als hij ze kan veranderen in zijn voordeel dan snapt hij ze ook prima) en als je niet volgens de regels wilt spelen dan gaan we gewoon iets anders doen.
Klopt, dat doet hij zeker! Hij weet dat het lastig is voor mij, en ik weet dat het lastig is voor hem. Ik heb zoiets van: Pick your battles. Maak niet van elk klein probleem een groot probleem. Maar ergens moet wel een lijn getrokken worden. .. en ik heb moeite met die lijn vinden. Denken jullie dat het een goed idee is om de vader (hij is Nederlands) te mailen met het verhaal? Of is dat overdreven?
Oke, I got it Dankjewel! Dan de vervolg vraag; Ik weet niet zo goed wat ik kan doen met hem Hij wil niet elke keer koekjes bakken, hij wil niet naar buiten. Film kijken mag niet door de weeks, hetzelfde geld voor de Ipad. Schilderen wil hij niet, tekenen ook niet. Het komt vaak neer op spelletjes spelen, vindt hij leuk, vind ik leuk. Maar hij speelt aaaaltijd vals, haha.
Je zou kunnen lego-en, playmobil etc. Je zou ook een keer samen met hem een spel kunnen bedenken, soort ganzenbord oid, en dan uittekenen en regels bedenken. Verder zou ik hem ook af en toe even alleen laten spelen.
Dan zal misschien het kwartje erg snel gaan vallen want als hij niet vals speelt kan hij gewoon doen wat hij leuk vind
Mijn dochter is (bijna) 5 en kan ook niet zo goed tegen haar verlies. Soms laat ik haar dr gang gaan, met het oog op dr fantasie, maar meestal ben ik streng in de regeltjes en af en toe laat ik dr niet winnen. Ik vind er ook niets aan als we t op haar manier doen. En af en toe verliezen, moet ze ook maar leren, vind ik. Met 8 jaar vind ik dat ze gewoon kunnen spelen, zonder spek en bonen regeltjes. Wil hij niet buiten spelen? Ook niet als t straks weer wat beter weer wordt? Je kan zn moeder eens vragen wat zij met m doet? Alhoewel, een 8 jarige kan toch veelal zichzelf ook wel vermaken? Mijn dochter kan t iig steeds beter. En doordeweeks zijn er meestal vriendinnetjes, laatste tijd helpt ze ook graag met koken in de avond..
Onze meid doet dat ook wel eens, ze begint er vaak mee als ze dreigt te verliezen of als wij voor staan (ze is bijna 6). Ik waarschuw eerst, meteen als ik het merk. Gaat ze ermee door, dan stop ik met het spel. We spelen eerlijk of we spelen niet! Dat werkt hier goed, want verliezen of achter staan vindt ze minder erg dan per direct stoppen met spelen. Ik zou niet weten waarom jij die methode ook niet kunt hanteren? Omdat het niet je eigen kind is? Waarom zou er voor andermans kind geen regels kunnen gelden?! Hij zal toch moeten leren dat vals spelen niet netjes is? Als niemand er iets van zegt, hoe moet hij dat dan mee krijgen? Je mag toch best van hem verlangen dat hij zich gedraagt? Vals spelen is in mijn ogen ongewenst gedrag.
Misschien kun je met hem afspreken voor je begint dat je bepaalde regels wel of niet volgt? Hier doen we dat soms ook. Of gewoon voor de lol zelf regels bedenken. Moet je ze wel opschrijven, wat de kinderen soms bedenken kan ik allemaal niet onthouden... Bijvoorbeeld met pesten spreken we van te voren af acht wacht, joker is 5 kaarten pakken, een 2 is 2 kaarten pakken. Dan gaan we dus niet halverwege nog een andere regel bedenken, zoals Jelle gisteren halverwege zei: "we doen ook 7 wacht eens even" Hij had natuurlijk een 7 en dat was zijn een na laatste kaart. Jelle speelt meestal eerlijk volgens de regels maar als hij dat niet doet geef ik ook aan dat hij eerlijk moet spelen, anders stoppen we. Hij vind het zelf echt heel vervelend als Jitte zich niet aan de regels houd dat geld dan andersom natuurlijk ook. En ik leg ook uit dat hij eerlijk moet spelen omdat zijn vriendjes het anders ook niet leuk vinden om mee te spelen. En ik moet zeggen dat hij het goed opgepikt heeft en dat het over het algemeen heel goed gaat.