@jols: noa had ook veel krampjes, heb toen infacol gebruikt bij haar, dat hielp wel goed. fay heeft er gelukkig zo goed als geen last van. @hopefull times: ja de verkoudheid is helemaal weg gelukkig! wat een stomme opmerkingen krijgen jullie over je figuur zeg! ik krijg tot nu toe gelukkig alleen nog maar compilmentjes, misschien komt dat omdat ik echt een heeeele grote buik had. ik pas nog niet in mijn oude broeken, alleen in oude broeken die voor de zwangerschap te groot waren, omdat ik toen was afgevallen. er zitten nog 8 kilo aan van de 21, bij noa heb ik er ook 8 af moeten lijnen, dus denk dat ik er elke x 8 aan eet hihi. mijn buik is ook erg slap en heb veel striemen nog van noa, leuk vind ik het niet, maar ja ik heb 2 gezonde kinderen en dat is toch belangrijker. ik wil heel graag een buikwandcorrectie, maar dan moet ik eerst sparen en wil ik eerst weer op mijn oude gewicht zijn. ook moet fay dan wat groter zijn. dat is al een droom van mij voordat ik kinderen kreeg, heb al jaren een slappe buik door veel afvallen. ik wil vanaf volgende week wel op mijn lijn gaan letten. ik kreeg trouwens in het zh van de verpleegster wel een lullige opmerking. ze zei: wat ziet jouw buik eruit zeg, komt dat door deze zwangerschap of je eerste? leuke opmerking als je net 1 dag bent bevallen en helemaal van een verpleegster, dat kun je toch niet maken?!!
Jeetje een verpleegster daar zou je toch meer van verwachten! Kleinmonster zo Wessel gaat steeds stapjes vooruit, fijn zeg! Vannacht heeft hij gelukkig geen last van krampjes gehad vanmorgen wel weer, zo sneu hij wordt dan helemaal rood en zit te persen. Ik heb vanmorgen infacol gehaald, nu maar afwachten of het effect heeft. Het weer is hier niet echt goed. Redelijk warm maar veel wolken en soms een bui, ik zit dus weer binnen:x
@Jesje Lekker hoor zo'n verpleegkundige:x @Jols Hopen dat de infacol gaat helpen! Zielig hè, die krampjes? Hier naar de HA geweest ivm misselijkheid. Ik krijg nieuwe medicatie maar 't kan ook zijn dat de misselijkheid een zeldzaam gevalletje overgevoeligheid voor hormonale schommelingen is en dus met 't ontzwangeren mee, zo'n 9 maanden nog kan aanhouden... Vanmorgen ook 't CB op bezoek gehad. Wat een *vul hier zelf maar een fantasierijkwoord in* mens... Omdat mijn kleine meis zo onrustig is (en zowieso omdat ik een fan ben van dragen) en 't voor mij lastig is om haar heel lang vast te houden, de kleine dus zo veel mogelijk in een draagdoek. Zo ook vanmorgen. Kreeg ik een hele preek, die kort samengevat hier op neerkomt: Voor nu "mag" het nog wel, ze heeft het "NU" nog nodig, maar over een week of vier niet meer. En als ik blijf dragen kan ze er aan gewend raken en te veel aan mij gaan hechten.... Ze moet leren "alleen" te zijn. Nou dat kan ze de rest van haar leven nog leren. En euh... ik ben de mama? Ze MAG zich ook aan mij hechten???
Tsjonge wat een tactische mensen allemaal :x Gelukkig heb ik het nog niet meegemaakt dit keer. Jols, ik zit ook aan de infacol. Tim schreeuwt het af en toe echt uit. Zo zielig. We geven ook nog cinababy van vsm. Maar volgens mij helpt de infacol beter. Bij zijn zus was het andersom. Hopefulltimes, ik hoop niet dat je nog 9 maanden misselijk bent. En wat een vreemde opvatting van die mevrouw van het cb. Wat ik begrijp zit een kind van 2 maanden nog volop in het hechtingsproces. Dus lekker die draagdoek gebruiken. Ik gebruik hem ook buitenshuis en ik vind het heerlijk. En als Tim erg onrustig is binnen dan zal ik hem ook zeker binnenshuis gebruiken! Kleinmonster: erg is het hè om zonder kind naar huis te moeten. Roos was met 35+2 geboren. 2800 gram, dus mooi gewicht. Ze kon ook meteen zelfstandig ademen en haar temperatuur vast houden. Alleen had ze daardoor geen energie om haar flesjes leeg te drinken en aanleggen lukte al helemaal niet. Ze is toen 10% afgevallen. Ze mocht pas naar huis toen ze haar geboortegewicht had en alle flesjes zelfstandig leeg kon drinken. En ondanks dat ze geen verdere complicaties had heb ik gemerkt dat die start bij mij ook veel impact heeft gehad. Rationeel wist ik dat het het beste was (anders had ze het misschien niet overleefd). Nu met Tim leek het er op dat we de eerste 2 weken van een kindje voor het eerst beleefden. Heel raar. Hier vandaag nog even lekker naar de winkels gewandeld. Het is bij ons gelukkig droog, maar wat waait het weer hard. Het is wel wennen met 2 kids. De verzorging weet je allemaal wel, maar de timing is lastig. Daar had ik vrijdag last van. Steeds 2 tegelijk huilende kinderen. En de perfecte timing was dat ik dan net aan het kolven was en niets kon Zaterdag was Roos gelukkig weer beter, dus liep alles gesmeerder. Maar ik mag niet klagen. Ik heb ze alleen op zaterdag alleen, dus vaak kunnen we het samen doen. Zal voor jou wel stuk lastiger zijn Jesje? Heb je al een goed ritme te pakken?
@jols: het duurt een paar dagen voor de infacol werkt, hou daar rekening mee! ik hoop dat het snel zijn werk zal doen voor tim! @hopefull times: jeetje stom mens! ik ben ook niet te spreken over de wijkverpleegkundige hier. die heeft het bij mij helemaal verpest bij de intke bij noa destijds. ze vroeg of vl weleens drinkt, dus ik vertelde dat hij in het weekend weleens een biertje drinkt. nou dat von mevrouw wel een aandachtspunt, want hij zou dan weleens agressief kunnen worden:x sindsdien zeg ik niet veel meer tegen hun en praat ik gewoon mee, zodat ik zo snel mogelijk weer weg ben. ik ga voornamelijk voor de prikjes en het wegen en meten, verder luister ik niet meer zo naar ze hoor. @kanelly: ja lastig is dat he met 2 kindjes. vooral als ze tegelijk huilen, ik vind het dan moeilijk om een keuze te maken naar wie ik het eerste moet gaan. gelukkig huilt fay echt heel weinig, dus dat scheelt een hoop! een ritme begin ik nu een beetje te krijgen, al zijn er ook dagen bij dat ik enorm chaotisch ben en alles niet loopt zoals ik het wil haha. nu ben ik ook aardig chaotisch zonder kindjes, dus nu soms dubbelop haha. vandaag de stad in even shoppen voor noa wat broekjes, verder heeft zij niks nodig en voor mezelf wat zomerkleren, want ik pas dus nog niet in mijn oude kleren hahahaha vanaf volgend kwartaal krijg ik voor 2 kindjes kbs, maar fay heeft zoveel kleren, die krijgt alles van noa, maar ja wat nieuwe dingetjes zijn nooit erg om te hebben he haha. ik besteed de kbs wel altijd echt aan de kinderen, want ik ben van mening dat het daarvoor is bedoeld. heb ik niet zoveel nodig, dan gaat de rest naar de spaarrekning. hoe denken jullie daarover? mijn zus vind dat namelijk onzin en vind dat ik dat best voor mezelf mag gebruiken dan, maar ik vind dat niet hahaha
Jesje, bedankt voor de tip maar ik wist dat het een paar dagen kan duren. Maar het is in ieder geval al een fijn idee dat ik iets doe wat mogelijk kan helpen, geeft een wat minder machteloos gevoel. Verder ben ik op zoek gegaan naar kv voor hongerige baby's, onze zoon laat nog steeds braaf max 3 a 3,5 uur tussen elke voeding dus hij krijgt nog steeds 7 flessen per dag. In ons dorp was het echter nergens te koop. Ik heb het nu maar via internet besteld, hopelijk kunnen we vanavond uitproberen of het effect heeft. Veel plezier vandaag jesje, als je nou hele leuke dingen hebt gekocht dan genieten wij graag mee via een paar foto's Hopefultimes wat een mens zeg! Als voor jou dit dragen goed voelt, gewoon doen! Ik ben best benieuwd naar mijn ervaringen met het cb. Ik wil graag advies maar als iemand me verteld wat moet en niet moet doen dan haak ik snel af. Helemaal als dat tegen m'n eigen gevoel in gaat. Volgende week de eerste afspraak dus we wachten af.... Wat een tegenslag zeg opnieuw misselijk, hopelijk gaat dit geen 9 maanden duren. Ben je al gestart met de medicatie? Kanelly ik kan me voorstellen dat het erg druk is met 2 kinderen, ik vond 1 baby'tje in huis al hard werken!
@jols: hoe is het nu met de krampjes meid? ik heb niet echt veel gevonden voor noa met shoppen, ze moest alleen broekjes hebben, maar er was niet veel vond ik. voor mezelf ook kleren gekocht, maar had geen zin om te passen, maar wist dus ook niet welke maat ik nu heb. heb ik 2 verschillende maten gekocht, maar moet dus de grootste hebben...maat 44 ik kan echt wel huilen, heb nog nooit maat 44 gehad. voor de zwangerschap had ik maat 40. ik moet dus weer terug om ze te ruilen...ga vanaf maandag wel goed op mijn lijn letten hoor, dit kan echt niet vind ik.
Frustrerend zeg jesje, ik kan me voorstellen dat je dat echt niet leuk vond. Maar geef je zelf ook even de tijd, de bevalling is nog maar kort geleden he. De komende tijd profiteren van het zomerse weer en veel gaan wandelen met je prachtige meiden dan komt het vast wel goed! De krampjes gaan redelijk, 2 tot 3 keer per dag heeft hij er last van maar door met hem op de arm te wandelen of zittend te schommelen kunnen we hem nog redelijk troosten. Ik vind het mogelijk inschatten of er verbetering is maar ik heb het idee dat de krampjes hem minder pijn doen en dat hij de lucht in z'n darmen beter kwijt kan ( oftewel hij laat flinke scheten ) Omdat hij zo hongerig blijft meng ik sinds gisteravond zijn fles met 2 scheppen normale voeding en 2 scheppen voor hongerige baby's. Om 11 uur in de avond heeft hij de eerste fles hiervan gehad, ik was erg benieuwd of we effect zouden merken. Nou voor de verandering werd hij niet na 3 uur wakker maar na............. 2,5 uur . Ik begon aan mezelf te twijfelen of hij wel echt honger had dus eerst een kwartier met hem door de kamer gelopen hij leek echter geen krampjes te hebben ( hij werd niet rood, perste niet en strekte niet z'n armen) ook leek hij niet gewoon troost nodig te hebben want hij werd niet rustig toen ik hem op de arm nam. Wel zwaaide hij met z'n armen en zocht hij met z'n mond, dus albast een fles gegeven. Meneer is prinsheerlijk gaan slapen om zich na 3 uur weer te melden, vervolgens heeft hij nog 1,5 uur geslapen. Al met al een kort en pittig nachtje maar ja het is bijna weekend en dan kunnen m'n man en ik het weer samen doen.
@Jesje Balen meis, dat je een kledingmaat gegroeid bent. Maar ik sluit me bij Jols aan; het is nog maar zo kort terug dat je bevallen bent, geef het even tijd. @Jols Vervelend van die gebroken nachten hè. Vooral als ze een beetje ontroostbaar zijn. En wat bijzonder dat hij door die voeding nog eerder wakker was. Enfin, misschen is 't toeval?? Ik ben al gestart met de medicatie, maar merk er nog niet veel van. Hier is 't ook best pittig. Sinds de bevalling nog niet meer dan 1-2 uur achtereen kunnen slapen. Manlief is weer aan 't werk en is er dus 's nachts niet en moet overdag slapen. En ons meisje heeft zich deze nacht ook weer braaf bijna elk uur gemeld <gaaaaap>. Gisteren overdag gelukkig even een kleine pauze van 2,5 uur gehad. Ik en mijn borsten waren daar ontzettend blij mee Maar goed, afgezien daarvan.... wat is 't een schatje <smelt>. Ik kan nog steeds nauwelijks bevatten dat we na al die jaren toch een kleintje hebben en dat dit lieve meisje 9 maanden in mijn buik heeft gezeten.
Dat kan ik me voorstellen Hopefulltimes. Zo lang gewacht en dan een hele pittige zwangerschap erachteraan. Jesje, ik sluit me bij de rest aan. Het is nog zo kort geleden.maar ik snap dat je baalt. Ik durf ook niet zo goed mijn kleding te passen. Ik weet nog wel dat het bij de eerste zwangercchap 9 maanden duurde voordat mijn heupen weer terug in vorm waren. Heb toen allemaal nieuwe broeken gekocht. En ik weet nog dat ik daar ook gigantisch van baalde. Nu ga ik er vanuit dat ik die broeken weer eerst aan zal hebben. Jols, Tim kwam vanacht ook ineens vroeger. Normaal liet hij er 's nachts 4 uur tussen en nu ineens 3,5. En wij redden het ook niet met 6 flessen 120+4. Moet nog flesje 90+3 extra geven. Ik moest vanochtend naar het consultatiebureau en daar vroeg ik of we niet naar voeding voor hongerige baby's over moesten. Maar dat vond ze niet nodig. Hij krijgt maar iets teveel en waarschijnlijk heeft het zich geregeld als hij 2 maanden is. Bovendien was hij terug op de groeilijn van zijn gebooorte. Gelukkig hebben wij een relaxte arts die niet zo met een vingertje wijst. Hij weegt nu 4980 gram en is 55,6 cm groot.
Kanelly wat fijn dat je zo'n goede ervaring hebt bij het cb! Onze zoon krijgt 7 flesjes van 120 cc en die gaan allemaal helemaal op. Sims moet ik de tijd nog rekken als hij alweer aangeeft honger te hebben als ik hem elke keer voed als hij er om vraagt dan zouden we soms op 8 flesjes uitkomen. Vind het zo sneu om m'n ventje zo overstuur te zien simpelweg omdat hij honger heeft. Vandaag heeft hij alle flessen de helft gewone voeding en de helft voeding voor hongerige baby's gehad. Vanmiddag had ons manneke een jengelperiode. Dus kind in de kinderwagen, hond aan de riem en hup naar buiten. Al met al heb ik een uur gewandeld. Baby heerlijk geslapen in de kinderwagen maar zo gauw we weer thuis waren begon hij weer te huilen
Merk je al verschil dat je nu andere voeding geeft? Wij hebben vandaag de fles van Dr. Brown's gekocht. We kregen deze als tip tegen darmkrampjes en ik moet zeggen dat Tim sindsdien nog weinig last heeft gehad. Hij doet ook veel langer over een fles, dus ik heb hoop dat dit ook helpt om langer tussen de voedingen te laten zitten. We zullen zien. Ik ben al blij dat hij minder krijst van de pijn. Dat vind ik zo zielig. Wat balen dat hij meteen weer wakker werd toen je thuis kwam. Ik merk ook dat ik de wagen in beweging moet houden. Hopen dat hij dat niet te vaak moet jengelen! Al zal de komende dagen het wandelen geen straf zijn met het mooie weer dat op komst is!
Jesje: wat een mens zeg die verpleegster... Ik zou mij niet te veel druk maken om mijn gewicht je bent een paar weken terug bevallen.. Als je inderdaad op je voeding gaat letten komt het zeker goed! Hopefultimes:echt vervelend zeg je hebt echt alle pech wat de misselijkheid betreft.. Ik wens echt dat het snel per gaat! Kanelly gelukkig heb jij wel goede ervaring met et cb Denisha woog dinsdag 3480 ze groeit super hard alweer 200gr boven haar geboorte gewicht. Gister en vandaag voor het rest naar buiten.. Gister met de kraamzorg wat een geweldige vrouw het klikte zo goed dat ik toch naar maar 49 uur heb genomen en dan hoef ik onze ouders ook niet zoveel lastig te vallen.. Gister was ze voor het laatst en we gaan zeker contact houden.. Bijzonder hoor wat voor band je met iemand kan krijgen in zo'n korte tijd! Ik heb in het juni forum wel mijn LANGE bevallingsvehaal gepost.. Maar hier lukte het niet ik zal het even kopiëren en plakken ht is wel super lang!
My super long story.. Zal proberen mijn bevalling te beschrijven.. Zondag 23: begon het met veel slijmpoppen en rugweeën daar had ik nog over geschreven. In de ochtend van 24 juni werden de rugweeën regelmatig hielden langer dan een minuut aan en om we 3/4 minuten dus ik de gyn gebeld en ik mocht komen.. Koffer mee alles.. Wel nog in de auto laten staan. Aangekomen eerst een CTG hartslag was prima weeën waren niet te zien. Maar ik verging van de pijn. Dacht ik kan dan echt geen weeën aan als dit nog niet eens krachtig genoeg is. ( bleek achteraf dat ik wel degelijk weeën heb gehad maar door mijn buik niet goed te meten was) gyn kwam voelen en maar 1 cm dus terug naar huis van 3 tot 6 uur ochtend in zh geweest.. Ik baalde enorm want had echt pijn maar de gyn zei je hebt evt geen weeën. Peptalk gehad van mijn moeder die is maandag avond gekomen toen mijn vriend moest werken.. En tijdens de weeën mijn rug gemasseerd.. De weeën kwamen om de 8 minuten dan weer periode om de 2 minuten.. Ik werd gek! Dinsdag 25 juni: sinds 23 juni geen oog dicht gedaan dus gebroken om 7.30 gemeld in het ikazia voor inleiding. Ik moest 3 cm hebben om naar de verloskamers te mogen anders een ballon of pilletjes voor rijping van de baarmoedermond. Eerst half uur ctg alles was goed alleen waren de weeën weer niet te zien dus de verpleegkundige zei al nou verwacht maar niet dat het vandaag word je weeën zijn niet echt krachtig! Ik werd gek.. Ik voelde echte pijn dan hoor je dit is nog niks.. Achteraf dus onzin Wren echte weeën.. Later is ze nog haar excuses komen aanbieden haha... Vk van het zh ging voelen en jaa 3 cm iedereen blij met de rolstoel naar verloskamer.. Ik mocht nog even douchen voor de rugweeën.. Om 10 uur werden mijn vliezen gebroken er kwam niks uit later drupte het. Gek gevoel is dat haha... Infuus zat erin voor het versnellen en de inleiding was begonnen.. Plakkertje op het hoofdje voor de hartslag.. De vk zou 11.30 weer voelen naar de ontsluiting.. Ze vroeg ook wat voor pijnmedicatie ik wilde ik zei ruggenprik toen zag ze dat ik al 5 keer aan een hernia ben geopereerd wilde ze informatie hebben van het andere zh zodat de anesthesist weet wat daar binnen plaats vind.. Ook zei de gyn dat ik vanaf het begin onder controle zou moeten zijn geweest bij de gyn vanwege mijn klachten.. Niks meer aan te doen nu.. Sorry voor de details.. Anders kan in het niet goed uitleggen.. Op het moment dat ik moest tekenen voor het opvragen van de gegevens.. Schrok de vk opeens en ging aan alle kabels zitten.. Werd gebeld en zei ja ik ben al in die kamer.. Denisha'S hartslag stopte opeens 6 dokters om me heen.. Zuurstof masker op.. Mijn moeder stond de hele tijd met mij te puffen die zei doe je ogen maar dicht en puf.. Dat heb ik gedaan er werden echo's gemaakt de opwekkers werden stops gezet ik moest op mijn zij liggen hele hoop gedraai en gedoe.. Gelukkig stond m'n moeder bij m. Hoofdeinde mij te coachen met puffen en ogen dicht zodat ik het allemaal niet zag.. (Mijn zusje is te vroeg geboren is opgewekt omdat ze niet groeide tijdens de inleiding stopte haar hartje ook daarom was ik extra bang ik dacht nee niet ik ook mijn moeder heeft toen spoed keizersnede gehad) uiteindelijk goed gekomen ze hebben inwendig meter aangebracht voor de weeën te meten...ze waren erg heftig de uitwendie meting werkte dus gewoon niet bij mij.. Ik mocht niet meer op mijn rug omdat de baarmoeder te zwaar was en Denisha verpletterde.. Na een uur werden de opwekkers weer aangezet zuurstofmasker af.. Ik had inmiddels continu weeën zonder rust periode ik was kapot.. Ook was ik zo in trams geraakt dor het uren puffen dat ik tegen mijn vriend zei toen hij de leuning van het bed omhoog wilde zetten.. Hey hey hey pas er op he! Mijn moeder zei hij schrok o dat hij meteen is gaan zitten.. Gekke dingen gezegd weet het niet meer.. Vk kwam nog steeds 3 cm.. Nieuws van andere zh en de anesthesist durfde de ruggenprik niet aan te hoog kans op blijvende uitval verschijnselen door mijn rugklachten..ik kreeg opeens persdrang lukte nog net op weg te puffen.. Uiteindelijk pethidine prik gehad vanaf toen kan ik het mij slecht heugen.. 5cm veel persdrang, gekke praatjes en duf.. Mijn moeder en vriend werden gek want ik perste zonder dat ik het wist ik was in slaap mijn moeder met nat washandje in m'n gezicht slaan.. Ik zei alleen onzin dat ik mocht persen wanneer ik wilde blabla.. Telkens belde mijn moeder op de bel en de zuster sprak mij aan maar ik kon het blijkbaar niet mee ophouden.. Moeder en vriend raakte in paniek want de dokter zei je hebt 5cm als je perst gaat de baarmoedermond dicht of gaat ze vast zitten.. Ik was zo van de kaart van die prik dat ik het niet meer weet.. Na veel ellende uur later kwam de vk weer en ik had ontsluiting ik mocht persen na 7 minuten zonder uitscheuren, poepen al mijn angsten is ze om 15,37 geboren.. Ze legde haar op mijn buik.. Ik was nog duf ik keek naar mijn vriend n moeder die aan het feesten waren.. Ik zei knijp me dit kan niet zo makkelijk zijn gegaan ik droom.. Ik droomde niet en ben dol gelukkig ondanks dat de weeën meer pijn deden door mijn rugklachten en continu aanhielden zonder pauze.. En 48 uur geen slaap.. Ben ik van 5 naar 10cm ontsluiting gegaan in een uur en 7 minuten persen wat totaal geen pijn deed.. En ik ben gewoon moeder.. Onvoorstelbaar voelt het nog steeds!! Nu baarmoeder al bijna helemaal terug op positie. Ik vloei steeds minder.. Schrokken jullie ook van die vuisten bloedstolsels? Bv gaat uiteindelijk goed laagste gewicht 3050 gister weer bijgekomen naar 3080! Ze slaap snachts alleen helemaal niet en overdag huilt ze niet niks.. Haar ritme is net als die van der pa snachts wakker en overdag slapen.. Wat gek is je krijgt haar niet wakker om te voeden.. Vin dat wel lastig.. Tot slot! Ik zag zo op tegen kraamzorg!!! Uiteindelijk toch 49 uur genomen omdat ik mijn ouders en schoonouders er toch niet mee wil belasten.. Ze zouden vrij nemen maar dat gaat ook veel moeilijker en ben erg blij dat we dit hebben gedaan.. Want merk ook dat ze geen vrij hebben kunnen krijgen en als ze er zijn vind ik moeten ze kunnen genieten en niet werken naast hun eigen baan en gezin.. Lange tekst.. Beetje hectisch geschreven.. Onoverzichtelijk om te lezen maar kijk maar of jullie het lezen..
@maya: wat een schitterend meisje zeg! wel heftig zeg met het hartje enzo, gelukkig is het allemaal goed gegaan en heb je nu een mooi gezond meisje in je armen! bloedstolsels waren bij mij heel erg veel door mijn bloedverlies, dus ja ik was wel geschrokken, had dat bij noa niet. @jols: wat balen dat tim zo slecht blijft slapen in de nacht hopelijk gaat dat snel veranderen! @hopefull times: jeetje meid, balen dat de medicijnen niet helpen en jedus nog steeds misselijk bent en ik denk dat ik met zo weinig slaap al zou zijn omgevallen als ik zo jullie verhalen dan lees, dan mag ik echt niet klagen. fay slaapt elke nacht door, huilt zelden, heeft geen krampjes niks. echt een voorbeeldbaby. kraamhulp zei toen ook dat ze nog nooit zo'n makkelijk kindje had mee gemaakt in de 29 jaar dat ze dit werk deed. doen jullie trouwens overdag nog dutjes? ik heb het nog echt nodig om overdag te slapen als noa haar dutje doet. en dat terwijl ik zo'n 6 uur achter elkaar slaap. misschien komt het nog steeds door dat bloedverlies, want ik wordt ook nog regelmatig duizelig. en ik weet dat ik geduld moet hebben wat die kilo's betreft, maar vind dat heel moeilijk. iedereen zegt ook tegen mij van het is pas 6 weken geleden enzo. maar voor mijn gevoel duurt het gewoon te lang
@Kanelly En hoe gaat het met Tim en 't nieuwe flesje? Idd minder krampjes en minder honger? @Maya Allereerst: Wat een lief meisje, zeg! Maar wat een bevallingsverhaal! In elk geval fijn dat de kraamverzorgster is meegevallen. Ik zag er ook erg tegen op en hier is 't ook meegevallen. Ik kreeg mijn dochtertje de eerste week ook niet wakker om te voeden. Denk dat die kleine beebs gewoon nog heel erg moe zijn van de bevalling. Maak je er maar niet te druk om. Nu zou ik graag willen dat ze 's nachts eventjes d'r oogjes sluit @bloedverlies Ik vloei(de) heel weinig. Heb van te voren framblozenbladcapsules geslikt om overmatig bloedverlies in te dammen en bij mij werkt 't dus kennelijk. Nooit grote stolsels verloren ook. @jesje Ik probeer ook zeker overdag even te slapen hoor! Anders red ik 't echt niet. Gisteravond ook nog een "powernapje" gedaan omdat ik er overdag echt niet aan toe was gekomen en ik was zoooooo moe... Overigens eindelijk eens een "nacht" gehad. Mijn kleine meisje heeft wel 2,5 uur geslapen afgelopen nacht!
Maya, wat een prachtig meisje en wat een heftig verhaal, gelukkig is alles wel goed gekomen! Jesje, ik probeer ook extra te slapen hoor, gisteren lag ik om half 10 al in bed ( dat is het voordeel van kv m'n man kan de laatste fles doen) vanmorgen besloot ons manneke dat hij na de fles van kwart over 5 dat hij niet meer wilde slapen dus baby in het wipstoeltje en ik op de bank nog een half uurtje slapen vervolgens begon hij te huilen en hebben we samen op de bank nog 3 kwartier geslapen. Met deze dutjes probeer ik de gebroken nachten inderdaad enigszins te compenseren. Ik heb helemaal geen stolsels verloren alleen 3 weken gevloeid. Kanelly, het enigste verschil met de nieuwe voeding wat ik nu merk is dat het iets dikker is waardoor hij rustiger drinkt. Maar hij laat snachts of overdag nog niet meer tijd tussen de voedingen. Iedereen die ik spreek vraagt of ik aan het genieten ben en noemt hoe bijzonder het is zo'n klein baby'tje. Genieten doe ik zeker maar ik vind het tegelijkertijd ook zwaar en heftig. Ik bedenk me dat het op den duur allemaal makkelijker wordt, maar soms voelt het nu ook een beetje als overleven. Dat terwijl ons kind ook niet de moeilijste baby is, ik voel me hierdoor dan soms ook weer wat schuldig over dat ik het zwaar vind.Herkennen jullie dit gevoel van overleven? Trouwens kanelly's zoontje heet Tim, niet de mijne
Ik moet eigenlijk ook een dutje tussendoor doen.. Maar je moet zoveel doen op een dag dat ik er niet aan toe kom..
Vind het niet zo gek hoor. Je wereld verandert toch heel erg en zeker de eerste periode is het best zwaar. Ik heb zelf niet echt het gevoel dat ik aan 't overleven ben, maar vind de verandering wel heel ingrijpend. Ineens is daar zo'n klein, hulpeloos wezentje dat volledig van jou afhankelijk is. Vooral eerlijk gezegd als ik bedenk hoeveel narigheid er in de wereld is (dus ja, lekker zorgen maken voor de toekomst), dan vliegen de zorgen door mijn hoofd. Overigens vandaag wel een "overleven" moment gehad. Pfff mijn kleine meis is ontroostbaar vandaag. Ik ben de hele dag non-stop bezig geweest met voeden, troosten, spuug opruimen en dragen... Verder dus helemaal niets gedaan <schaam>. Ze wilde voortdurend aan de borst en heeft daarnaast dus alleen maar gehuild, gespuugd en krampjes gehad. Ze is nu gelukkig even stil, maar mijn hart breekt als ik de tranen over dat gezichtje zie lopen. Wat een machteloos gevoel, zeg.