Er zijn natuurlijk al veel onderwerpen geweest over wat je de makkelijkste of moeilijkste overgang vond; van nul naar één,van één naar twee of van twee naar drie kinderen. ik vond zelf de overgang van één naar twee een stuk zwaarder dan van nul naar één, maar wil wel nog graag een derde! ik ben benieuwd of er dames hier zijn die hetzelfde hebben ervaren als ik en hoe zij dan de overgang naar drie kinderen vonden? Thx!
Ze zitten hier alle drie kort op elkaar, dus zat al in een bepaald ritme. Wat ik makkelijker vond weet ik niet, ik ben wel zelf een stuk makkelijker geworden nadat de derde geboren was. Kan veel beter de boel de boel laten.
Ik heb het niet hetzelfde ervaren, maar geef je toch mijn ervaring. Zelf vond ik van 0 naar 1 indrukwekkend en een gigantische verandering, maar dat ging allemaal heel soepel. Van 1 naar 2 ging ook eigenlijk heel soepel (oudste was 3,5 toen). Van 2 naar 3 vond ik het pittigst, maar dat had denk ik vooral te maken met het leeftijdsverschil tussen de middelste en jongste (22 maanden) waardoor de middelste volledige aan het peuterpuberen was, ging beginnen met zindelijk worden, overgang naar groter bed etc. allemaal in het eerste halfjaar na de geboorte van de 3e. Dat was samen met het temperamentvolle karakter, borstvoeding en veel spugen van de jongste in eerste instantie echt niet fijn. Ook moest er van en naar school gelopen worden 4x per dag voor de oudste en dat vond ik best pittig met momenten.
Hier ging 0-1 ook veel zwaarder dan 1-2 ondanks dat die een huilbaby was. Ik schat zelf in dat 2-3 minder moeilijk is. Qua overgang dan, wel krijg je het nog wat drukker lijkt me, alles even inplannen
Ik vond van 0 naar 1 eigenlijk makkelijk. Eentje neem je vrij makkelijk overal mee naar toe. Van 1 naar 2 ging ook redelijk makkelijk, duowagen en hoppa ook overal mee naar toe. Maar toen van 2 naar 3, dat vond ik erg lastig. Vooral omdat tussen nummer 1 en nummer 3 net 2 jaar zat. De oudste was eigenlijk nog te klein om los mee te lopen, maar de duowagen zat al vol. Ze heeft vaak nog in het boodschappenvakje gezet tussen de 2 zitjes in.
Ik vond van 2 naar 3 het moeilijkste. Je komt ook gewoon standaard een paar handen tekort en 3 tegelijk in de gaten houden in je eentje is lastig.
Ik vond en vind van 2 maar 3 echte het zwaarste, de jongste is nu bijna 2, maar ik vind het nog steeds pittig... We hadden ze wel alledrie vrij kort op elkaar, maar ik kom voor mijn gevoel nog steeds (letterlijk en figuurlijk) handen tekort.
Ik denk dat het ook ligt aan het leeftijdsverschil tussen de kids. Tussen mijn 1e en 2e zat drie jaar. Nu is derde geboren en is de oudste al 7,de middelste 4 en de jongste is nu bijna 4 maanden. De oudste heeft van mij niet meer zoveel nodig voor de zorg.
Van 0 naar 1 vond ik een regelrechte cultuurschok. Huilbaby etc. Ik vrees de overgang van 1 naar 2, hoop zo dat het soepeler gaat dan de eerste keer...
Vind de overgang van 2 naar 3 echt niet schokkend Wij hebben dan wel een heel lekker tevreden mannetje gekregen, dat draagt natuurlijk wel bij aan alle blijheid. Verder heb ik er nu ook 2 op school, dat is ook fijn. Nee, dit is echt een cadeautje, ik zou het iedereen aanbevelen
Ik vond van twee naar drie makkelijker dan van een naar twee . Zelfde leeftijdsverschil ongeveer, tussen de kinderen. Het is dus best persoonlijk, als ik bovenstaande reacties lees.
Van 0 naar 1 vond ik totaal niet moeilijk. We hadden een voorbeeldbaby, we waren al geen echte 'stappers' dus dat opgeven hoefde niet, en naar verjaardagen e.d. namen we hem altijd mee. Hij sliep overal prima. De overgang van 1 naar 2 vond ik erg zwaar. Ze huilde erg veel de eerste weken, en ik had nog een kleintje van 2,5 rondlopen. Die weliswaar altijd heel makkelijk is gebleven, maar ik wilde hem toch genoeg aandacht geven. Nu de derde er is merk ik dat ik deze overgang weer makkelijk vind. Maar dat komt absoluut door het leeftijdsverschil. Zoon is 6, dochter wordt over een paar maanden 4, en dan zo'n ukkie erbij. Terwijl hij de eerste 4 weken ook wel veel gehuild heeft, maar de oudste 2 zijn zo zelfstandig, dat maakt het echt veel makkelijker. Ik geniet volop nu, van mijn heerlijke gezinnetje, en dat vond ik na de komst van de 2e echt wel lastiger.