Van 3 naar 4 kinderen. Is dat een groot verschil?

Over een tijdje kan ik daar antwoord op geven hihi

 

Ja, het is drukker
Het meeste vind ik heel goed te doen, alleen word ik af en toe wel gek als ze allemaal tegelijk wat willen haha!
Dan is het gewoon net weer eentje meer.

Het praktische, logistieke en de was etc. is me 100% meegevallen.
Op een bepaalde manier wordt je toch weer een stukje relaxter en heb je ook dat stukje ervaring extra.
Ons bevalt het zo goed dat we op dit moment zelfs een 5e niet uitsluiten (Moeten we nog heeeeeeel goed over nadenken, maar het bevalt ieg zo goed dat we niet per definitie nee zeggen)

De oudste wordt met een paar weken 5 en de jongste is 7 maanden.

 

ik heb er uit 2010, 2011, 2014 en 2017.
Is het drukker? Ja. Maar onze situatie is ook veranderd. Ipv 24/7 bij elkaar sta ik er nu van ma-vr/za alleen voor en dat hakt er soms ook behoorlijk in En de oudste 2 gaan nu volledig naar school ipv thuisonderwijs en de 3e sinds dit schooljaar 2 dagdelen naar de voorschool. Veel veranderingen dus waardoor ik het lastig vind om te zeggen dat het echt veel drukker is. Nu moet ik bijv ook 90% zelf de boodschappen doen ipv dat man het 90% van de keren doet
Zou ik het met de kennis van nu weer doen als ik terug kon in de tijd en kiezen? Ja. (nr 4 zat niet in de planning, maar ook hier blijkt dat plannen niet mijn ding is ).
Is het nu klaar? Zeg nooit nooit

Tja ik weet niet, hoe ben je zelf, hoe zijn de kinderen, hoe word de baby... Nr4 heeft heel veel gehuild de eerste weken (door pijn wat ik niet wist) maar is nu zo'n heerlijk ventje waar ik totaal geen problemen mee heb. Alleen de nachtvoedingen zijn niet leuk, maar dat is bij 1 kind ook niet

 

Bij mij zijn de leeftijden wat anders, waardoor ik het niet als heel druk ervaar. De oudsten zet ik flonk 'aan het werk' en dat scheelt een hoop. Het enige waar ik wel eens tegen aanloop is het hele sportgebeuren na schooltijd. Want dat vereist de nodige planning en creatief denken, omdat er dan ook een dreumes meegezeult moet worden. En nu zitten de oudste drie op drie verschillende scholen, dus drie verschillende ouderavonden etc. Dat gedeelte vind ik wel een gedoe. Maar daar staat tegenover dat ik dan extra geniet als ik een keer een middag niks heb

 

Ik denk ook dat het heel veel aan het kindje ligt? Zo is onze nummer 3 echt een handvol, maar nummer 4 is zon relaxed mannetje, die het in ons geval niet drukker maakte in het gezin. Enige wat ik wel drukker vind is de verzorging, het avondritueel met douchen / badderen bijv. duurt nu nog langer. Hier zijn ze 6, 5, 3 en 1 jaar oud en nr. 5 is onder weg

 

Ja dat denk ik ook, bij ons was nr 3 een eitje, nu is het echt bikkelen met dit kereltje.
Maar ik zou het zo weer doen. Ook ik zeg nooit nooit, maar ik voel me nu wel compleet. Na nr 3 had ik dat niet.
Ik heb ze 2 aan 2 zeg maar, tussen de oudste 2 zit 2 jaar en tussen de jongste 2 ook. Meer leeftijdsverschil heeft mijn voorkeur (4+jaar) , maar ivm mijn leeftijd met name toch besloten niet te lang te wachten en wij hadden het geluk weer snel zwanger te mogen zijn.

Nu is het voornamelijk druk in overal naar toe rijden, 3 keer per week voor de sporten van de oudste 2, Psz voor nr 3, dokter/cb etc voor de jongste..Kan wel een taxibedrijf beginnen. En de jongste huilt heel veel, dus als ik 3 uurtjes slaap pak per etmaal is het veel.

Maar toch, ik zou ze allevier voor geen goud willen missen.

 

@Eppo82 , jeetje, 3 uurtjes slaap, dat is bizar weinig.... zwaar zeg! Hier zit ik op gemiddeld 5u per nacht en dat vind ik al killing en hoop ik snel dat dat beter gaat.
En dat taxichauffeur spelen herken ik ook wel, vorig jaar zat ik voor m'n idee tussen de voedingen door alleen maar in de auto en proberen alles rond te breien qua afspraakjes voor de oudste kids.

 

Ik heb de kinderen van 2009 2010 2013 en 2015 ik vond het niet veel drukker, wel vond ik de zwangerschap en de bevalling veel zwaarder vooral omdat ik tijdens zwangerschap alleen maar in het ziekenhuis lag en dus geen mama kon zijn, dat heeft de kinderen echt verdriet gedaan, en ons zoontje is heel ziek geboren dus daarna nog een heftige aantal weken op de ic gehad, dat hakt er wel even in en is ook super lastig voor de andere kinderen.

qua slaap, ach we gaan gewoon even door Haha, over Een paar jaar is het vast anders, de oudste sliep door met 18 maanden de tweede met 3 jaar de derde nu nog steeds niet en de vierde vanaf 18 maanden zo nu en dan dus al met al nu al ruim 8 jaar geen nacht door kunnen slapen maar ik vind het niet erg, het scheelt dat ik niet werk en nu zijn er drie kinderen naar school dus kan ik weer tussen de middag als de jongste zijn slaapje doet even rust nemen of zelfs ook
Even de ogen dicht doen,

Praktische dingen is mij 100% mee gevallen, voor mij voelt alles nu juist makkelijker alsof het vloeiender loopt nu.


Was vind ik dan wel weer enorm toe genomen maar goed onze jongste wil niet altijd meer een luier om en dat is veel natte Broeken en hij klimt overal op en moet alles voelen proeven ruiken en als we buiten zijn geweest is hij echt altijd vies Haha,
En als ik dan weer thuis ben krijgt hij schone kleding aan.

 

Ja ik zit inmiddels in de overleefstand. Dit moet ook niet nog weken zo doorgaan. Nu lopen we bij een osteopaat, hopelijk helpt dat in de onrust.

 

@Eppo82 , ik duim met jullie mee dat de osteopaat kan helpen!

 

Hier ook een moeder van 4 ( 2000, 2001, 2005 en 2010).
Inmiddels al wat groter dus.
In praktisch opzicht vond/ vind ik het prima te doen.
Financieel hebben we uiteraard in moeten leveren maar dat is het absoluut waard wat ons betreft.
Wat het aandacht geven betreft zit ik wel echt aan de max.
De oudste 2 zijn pubers. Dat is vrij intensief ( al zijn ze echt niet vervelend).
ZE gaan al uit in het weekend dus daar zit ik vaak tot een uur of 1.30 uur voor op, of moet ze nog halen.
De 3e leert vrij moeizaam dus dat kost veel tijd om hem te helpen.
De jongste heeft nog veel speelafspraakjes, zwemles ed dus soms voel ik me weleens in de spagaat.
Als ik ze 's avonds aan de tafel zie zitten en als ik zie hoe leuk ze het met elkaar hebben, zou ik het voor geen goud willen missen!

 

Wat me opvalt is dat er veel naar korte termijn gekeken wordt. Ik heb drie kinderen maar hoe ouder ze worden, hoe duurder het wordt maar ook veel intensiever.

Sporten, school speelafspraakjes ik ren me rot! Alles goed plannen om tussen het ophalen van de jongste bij een vriendinnetje op tijd te doen zodat ik het eten klaar heb zodat ik de oudste optijd naar de training kan brengen enz.

Ik had het heerlijk gevonden een 4e kindje maar qua tijd had ik het niet kunnen inpassen naast mijn werk.

Nu de oudste zelfstandiger wordt en ik een nieuwe partner heb begint het wel erg te kriebelen.

 

Ik vind het Zelf wel meevallen, de voetbal trainingen van mijn zoon zijn pas om 18.00 uur, ik haal om
Half 5 de kinderen op wie uit spelen zijn, zet daarna het eten aan dat ik tussen de middag al voorbereid heb ( aardappels schillen boontjes doppen etc)
Daarna eten rond 5 uur kwart over 5, en om kwart voor 6 richting het veld, een tas vol tekenspullen gaat in de zomer mee zodat de andere kinderen kunnen tekenen en ik af en toe de training mee kan kijken,

Straks heeft mijn dochter wel om 5 uur dansles dat word dan een dag waarop zij die dag een vriendinnetje mee mag nemen als die om 4 uur maar opgehaald word zodat zij om 4 uur half 5 al kan eten en dan door naar de sport wij eten dan wanneer zij op haar sport is, of ik kook gewoon zoals normaal en om 18.00 uur na de sport eet zij, kan ook,

Maar je geeft aan dat het allemaal na je werk is en dat heb ik dan weer niet, ik heb als de kinderen op school zijn tijd om al hier en daar een beetje voor te bereiden dat scheelt misschien al een hoop waardoor ik het minder als rennen en vliegen ervaar ( hoewel ik ook echt wel zulke momenten er tussen heb zitten dat ik tijd te kort kom Haha )

 

Maar tot welke leeftijd speel je dan taxi voor de kinderen? Op een gegeven moment geef je ze toch een fiets en wens je ze veel succes?

 

Ja hoor maar dat ligt wel aan de locatie van de sportclub en het tijdstip van de sport (bij ons iig). Mijn oudste dochter ging een paar jaar geleden al helemaal zelf naar karate. Maar dan was het nog licht buiten en was karate in de gymzaal van school (heel dichtbij dus).
Maar nu zit ze op dansles, in een totaal andere wijk (20 min met metro). Daar zou ze praktisch gezien op de fiets heen kunnen, maar liever niet om 20 uur weer in het donker terug. En het is nogal een eind fietsen...
Maar er komt een moment dat ze waarschijnlijk wel met de metro gaat oid.

 

Onze kinderen zijn uit 2007, 2009, 2013, 2016. Ik ervaarde de overgang van twee naar drie het grootst. Maar nummer twee was heel erg makkelijk en nummer drie is een heel gevoelig kind, ben ik heel druk mee (geweest). Toen kwam onverwacht nummer vier en hij was weer stukken makkelijker. Geen geweldige slaper, maar daar kan ik mij goed overheen zetten. Maar ben lang niet zo druk meer dan toen ik er net drie had. Wij sluiten nummer vijf ook niet uit. Wel met een tijdslimiet. Wordt ook ouder. De balans is nu wel heel mooi in het gezin. Ze hebben zo veel aan elkaar. Nu zijn het een beetje twee setjes af en toe, omdat de oudste twee alweer meer vrijheid hebben en trekken al wat meer de wijde wereld in.

 

Bedankt voor je reactie. Ik denk wel dat het een verschil is als je niet werkt. Op donderdag bijvoorbeeld haal ik uit mijn werk de jongste uit school, rij ik naar huis om de middelste op te pikken en ga dan naar turnen en meteen door naar paardrijden. We zijn dan half 7 thuis waarna ik nog moet koken soms eten we wat makkelijks of kook ik de dag ervoor. De jongste twee moesten ook altijd mee naar de voetbal en dan ging ook de tekentas mee. Opzich wel te doen maar het voelde voor mij echt alsof ik na mijn werk thuis extra hard moest door rennen. Het huishouden komt ook altijd als de kinderen op bed liggen.

 

Ik speel geen taxi, ik wil dat ze veilig aankomen op de plek waar ze moeten zijn. De manege is te ver om alleen heen te fietsen voor onze middelste die net op de middelbare zit. Ze moet dan alleen door de polder en dat wil ik niet. Mijn jongste is 8 en zou niets liever willen dan alleen op de fiets naar school maar ook daarvoor wonen we na de scheiding te ver weg. We gaan straks verhuizen en dan is er weer wat meer ruimte voor zelfstandigheid. Al zal turnen en de manege altijd wel een "taxi" ritje blijven. En dan..... dan zijn ze oud en zelfstandig genoeg en willen ze met vrienden naar de bios of in het weekend naar een vriendinnetje in een andere stad en beginnen de "taxi" ritjes weer van voor af aan.

 

Taxi was niet lelijk bedoeld als het zo overkwam. Ik was 10 toen ik met ov al 2 uur enkele reis naar school moest. En zelf woon ik erg centraal. Vandaar dat ik verbaast was over de oudste kinderen.