Borst of fles?

Ik heb zelf geen seconde getwijfeld: ik wilde geen borstvoeding geven. Ik voelde me gewoon compleet niet prettig bij het idee van dat gepruts aan mijn tepels, krimp al ineen bij de gedachte. Ik ben er gewoon niet zo'n type voor.

Omdat ik hier van het begin al zo over uit was, heb ik ook maar 1,5 dag last gehad van stuwing. Dit zal vast niet voor iedereen zo zijn, maar het leek wel of mijn lichaam wist dat er geen melkproductie hoefde te zijn. Dus lichamelijk was het ook prettig. Maar sowieso zit ik geestelijk heerlijk in mijn vel, heb er nooit spijt van gehad en het zorgt ook voor een bepaalde rust bij mij. Zoontje heeft een duidelijk, goed te volgen drinkritme, ik zie precies wat hij binnenkrijgt en mijn man en ik werken echt samen als een team. Je moet uiteraard doen wat voor jou goed aanvoelt, maar je wilde horen van iemand die bewust voor flesvoeding koos en ik val zeker in die categorie

 

Bij de oudste heilig overtuigd; ik ga bv geven.
Na 1,5 week vond ha, kraamverzorgster (pro bv), verloskundige en man het beter dat ik ging stoppen. Melk was het probleem niet, aanleggen wel en diverse lichamelijke en geestelijke problemen (oa pnd).

Tijdens de zwangerschap van de tweede uit voorzorg gaan praten met psychologe om herhaling op pnd te verkleinen. Omdat bv te veel onzekerheden en te veel onrust bij mij zou geven heb ik besloten geen bv te gaan geven en direct fv.

Eerlijk? Ik heb er soms nog steeds moeite mee. Ik weet dat het beter was (is) voor mij, maar had het ergens ook graag gedaan.

In mijn ogen is bv het beste voor elke baby, maar soms is fv een betere keuze voor de moeder waardoor het uiteindelijk de beste keuze is voor de baby.
En voor elke moeder ligt de keuze anders

Succes met je keuze!

 

Ga op je eigen gevoel af. Laat je niet in de war maken door wat alle anderen vinden over wel/niet borstvoeding geven.
Het gaat om jou en waar jij je prettig bij voelt.

Ik ben pro borstvoeding maar ik ben nog veel meer pro eigen keus voor vrouwen om te kiezen voor waar zij zich prettig bij voelen.
Laat je niet gek maken door de borstvoedingslobby maar denk ook niet dat het met flesvoeding allemaal rozengeur en maneschijn is. De hormoondrop krijg je altijd mee te maken na een bevalling, borstvoeding of niet.
Succes er mee!

 

In verband met PND ben ik na 2 maanden gestopt met BV bij mijn jongste zoon. Bij de oudste heb ik iets langer BV gegeven, tot ruim 3 maanden.

Ons gezin is nu compleet, dus er komt geen derde kindje, maar ik weet wel dat ik geen BV meer zou geven als ik nog wel een kindje zou krijgen. Ik werd er erg onzeker van en vond het lastig dat voor mijn gevoel alle verantwoordeljkheid bij mij lag.

Ik vond het echt een opluchting toen ik eenmaal was gestopt met de BV.

 

Hier sluit ik mij volledig bij aan!

 

Iedereen zal hier zijn mening neerzetten en ik weet niet of je er wijzer van wordt. Fles is niet heilig en borstvoeding ook niet altijd.

Persoonlijk?
Ik dacht voordat ik zwanger werd dat borstvoeding niet bij me paste. Moest er niet aan denken zelfs.
Toen ik zwanger werd, veranderde dat in 'ik kijk wel of het lukt, maar ik laat me nergens toe dwingen'. Ik zocht geen info op en borstvoedingsbijeenkomsten sloeg ik af.
Toen ik beviel lag mijn zoon op mijn buik en bewoog zelf naar mijn borst. Hij hapte direct perfect aan. Er veranderde iets in me. Een heel bijzonder moment.
Lastige weken volgden. Ik zat niet lekker in mijn vel, maar ook lichamelijk was ik ziek, had pijn en moest geopereerd worden. Onzekerheid over de hoeveelheid voedingen (10-12 per 24 uur) en het drama van het vele het huilen van onze zoon. (reflux achteraf) Maar die borstvoeding vond ik fantastisch. Ik heb er enorm van genoten, maar moest vanwege mijn lichamelijke gezondheid stoppen.
En daar heb ik tot op de dag van vandaag moeite mee. Sterker nog, ik weet zeker dat als ik niet ziek was geworden nu nog steeds zou voeden en dat nog lang niet op zou geven.

Hoe kan een mens veranderen!

Laat het over je heen komen. Vind je eigen weg erin. Maar een tip: lees je wel in over borstvoeding en het op gang brengen van je productie. Kan veel onzekerheid voorkomen de eerste weken. Maar ik denk dat het ook handig is om je in te lezen over flesvoeding. Welke soorten er zijn en welke keuze je daarin zou maken mocht het toch de fles worden. Ik had over beide meer willen weten op voorhand, dan was het wellicht anders gelopen. (maar had ik misschien ook wel andere soort flesvoeding gekozen, of zelfs gekozen voor donor-moedermelk tijdens mijn operatie nu ik daar het bestaan vanaf weet).

 

Het belangrijkste is dat je doet wat goed voelt voor jullie!!

Ik heb met mijn volle verstand gekozen voor flesvoeding, omdat ik heel graag nog iets van mezelf wilde houden (en voor mijn man ). Bovendien kwam daar dan ook nog bij dat ik het slopende van borstvoeding, omdat je het dan alleen moet doen, een vreselijk idee vond. Uiteindelijk heb ik `s nachts de flessen gegeven en man de luiers verschoond en de fles warm gemaakt, gewoon omdat manlief heel makkelijk verder slaapt. 3 dagen na de bevalling kwam bij mij de man met de hamer op bezoek en doordat we voor flesvoeding hadden gekozen kon manlief het overnemen. Dat gaat bij borstvoeding natuurlijk niet.

Ik wens je veel succes met je keuze en doe echt vooral hetgeen waar jullie je goed bij voelen!!!

 

Wil nog even toevoegen dat ik bij mijn tweede dochter ook na 6 weken de keus heb gemaakt om flesvoeding te gaan geven. Door een zeer zware bevalling die eindigde in een keizersnede die niet goed ging en ik op de IC belandde was ik zowel lichamelijk als geestelijk niet in orde. Daar kwam bij dat mijn dochter een koemelkallergie had en ik op een streng koemelkvrij dieet moest. Ik trok dat echt niet. Had ook de zorg voor mijn dochter van toen ruim 2 1/2.

Ik heb de flesvoeding (neocate) toen ook als een opluchting en een bevrijding ervaren. Binnen twee weken was ik weer veel meer mijzelf en had ik de ruimte om te herstellen in alle opzichten.

 

Ik denk dat je twijfels ook verder reiken dan 'er geen type voor zijn' (wanneer ben je dan wel een type) maar dat je serieus rekening houdt met je geestelijke en lichamelijke gezondheid.
Bespreek je twijfels anders met de vk, de huisarts of een lactatiekundige.

Voor mij was BV de enige keuze, maar ik had een goede bevalling en goed herstel, gelukkig. En ik wist dat het tijd en energie ging kosten, maar als het dan eenmaal op gang is:zo makkelijk! Nooit dat gesleep met flesjes en poeder, je hebt het altijd bij je en mijn man ondersteunde me heel goed met versxhonen, troosten, etc.

 

Iedere zwangerschap verloopt anders, iedere bevalling verloopt anders, iedere kraamtijd verloopt anders.
Jij weet wat er mis kan gaan, en je hebt dus het enorme voordeel dat je je daarop kunt voorbereiden om herhaling te voorkomen.
So wie so vergt het pas weer moeder zijn enorm veel van je, of het nou om je eerste of zesde kind gaat maakt dan niet echt veel uit.

In jouw geval is de vraag dus vooral of je nu net zo labiel bent als de vorige keren waardoor een herhaling van vorige keren waarschijnlijk is. Ik denk dat jijzelf de enige bent die daar antwoord op kan geven.

Als je niet zelf wilt voeden, zoek dan niet naar teveel redenen of excuses...wat jij wilt is op zich al voldoende reden om te doen wat je doet.

 

Mijn ervaring:
Ik wilde heel graag borstvoeding geven. Nog naar een cursus geweest waar het allemaal heel rooskleurig werd gebracht. Dat het iedereen wel zou lukken. Ik ging er ook met goede moed in!
Maar mijn meisje dacht dacht daar anders over. Ze ging niet zoals werd verteld na de geboorte, zelf naar de tepel toe.
Aanleggen was een drama, we hebben alles geprobeerd, tepelhoedjes, alle houdingen enz. Maar onze kleine meid had veel moeite om voldoende te drinken, daarnaast viel ze ook bijna 10% af. Ik raakte door alle stress bijna in een postnatale depressie. Toen na 3 dagen de knoop doorgehakt en op volledige fv overgestapt. Ons meisje kwam weer aan. Dankzij mijn man die 's nachts de voedingen op zich nam konden we de postnatale depressie voorkomen!
Als er een tweede mag komen ga ik zeker weer proberen om borstvoeding te geven, maar ik ga niet weer lang lopen aanmodderen!

 

Niet om het een of ander, maar 3 dagen is niks. Als je voor BV wil gaan, kunnen de eerste 3 weken gewoon de hel zijn. Zo werd het voorgesteld door de vreodvrouw in het ziekenhuis waar ik ben bevallen. Een stuk realistischer dan de cursus die jij hebt gehad, denk ik.

Niet alle baby's zijn natuurtalentjes, helaas. In BV moet je gewoon veel investeren om het op de rit te krijgen. Als mensen voor flesvoeding kiezen is dat natuurlijk prima, maar te vaak zie ik de conclusie dat de BV 'mislukt' is. Maar BV mislukt echt niet zomaar en ook niet na een paar dagen. Is het altijd rooskleurig? Nee, helaas niet. Het kan slopend en pijnlijk zijn, je kindje kan moeite hebben met aanhappen, afvallen, etc.. Maar tijd doet een hoop!

Afvallen is normaal, en normaal gezien moet een baby met 14 dagen weer op zijn geboortegewicht zitten. Voldoende plasluiers en alert zijn zijn betere graadmeters dan gewicht. 10 procent afvallen is normaal, en ook met BV was je kindje echt weer gaan groeien.

 

Ik heb voor fles voeding gekozen. Ik zag het gewoon echt niet zitten. Ik heb lang getwijfeld omdat mensen mij in de war maakte. Maar ik wist dat borstvoeding gewoon niks voor mij is. Teminsten ik voelde me er gewoon echt niet prettig bij.

Toen wij uit het ziekenhuis kwamen na 4 dagen ging ik met ons hummeltje douche en de kraamverzorgende. Ik begon die dag ook giga te lekken voor het eerst en me borsten deden zeer. Ik stond dus onhandig onder te douche en mijn zoontje ging dus naar mijn borst en begon te drinken. Ik voelden me er echt niet fijn bij dus ik wist dat ik de juiste keus had gemaakt.

Heel veel succes alleen jij kan die keus maken , let niet op anderen en kijk wat je zelf wilt !!

 

Aanmodderen is meestal de weg naar stoppen inderdaad..
Gelukkig is er een andere mogelijkheid ipv acuut stoppen:hulp vragen.
Niet de vk of kraamhulp, maar gewoon een lactatiekundige laten komen.
Die kan in de meeste gevallen opstartproblemen verhelpen.

Ik herken je verhaal wel, in zoverre dat ik (dat weet ik nu achteraf), ook totaal onvoorbereid de borstvoeding in ging. Zo'n cursus is eigenlijk een lachertje.
Het verteld niets over alle problemen die je kán tegenkomen.
(Kán, want het hóeft niet zo te gaan natuurlijk).
Dat je baby veel wil drinken de eerste periode, clusteren, regeldagen, spruw, dat tepelkloven komen door verkeerd aanleggen, mamhonger.
Én, heel belangrijk, dat afvallen normaal is, geen reden voor paniek.Als ze maar
binnen 14 dagen weer op geboortegewicht zitten.
En dat de opstartfase, waarin je toch een paar weken zit, heel pittig kan zijn.

Als je dat allemaal niet weet, en ook geen hulp krijgt van een LK, dan
snap ik dat sommige moeders al na een paar dagen denken, ik kom er niet uit!

 

Ondertussen ben je oude rot in het vak!
Bij een.eerste kindje is alles nieuw en spannend.
Bij nr 3 (zo heb ik het ervaren), weet je al zoveel meer

Daarbij, elke zwangerschap is anders, elke bevalling is anders, elk kind is anders.
Feit blijft wel dat de eerste periode intensief kan zijn. Met kv is dat natuurlijk ook zo, maar dan kan je met je partner afwisselen.
Aan de andere kant, als de borstvoeding eenmaal loopt, is het erg makkelijk en praktisch.

Kortom, waarom heb je het gevoel dat je nu al een besluit moet nemen?
Hoe jij je gaat voelen tegen die tijd, hopelijk héél goed natuurlijk!
Alles kan, waar jij je goed bij voelt.

Wat betreft de hormonen, daar is het inderdaad "beter" voor om wel borstvoeding te geven. Later afbouwen geeft een minder heftige dip.

 

Ik heb danwel niet bewust gekozen voor flesvoeding dus die ervaring kan ik niet meegeven.

Ik geef zelf borstvoeding maar het valt me wel op dat het zo opgehemeld wordt. Natuurlijk is het goed voor je kind maar flesvoeding is echt niet slecht als je het maar met liefde geeft. Ik vind het vooral gewoon makkelijk en goedkoop, maar de eerste week heb ik regelmatig gehuild van de pijn en het slaapgebrek en zeker een paar keer op het punt gestaan flesvoeding te geven.

Wat mij rust gaf was om een ultimatum te stellen, als het na 3 weken nog zo zeer deed zou ik stoppen, na twee weken was alles genormaliseerd en ik gewend. De poedermelk stond in de kast (waar het nog steeds staat).

Laat je iig niet gek maken, welke keuze je ook maakt. Op flesvoeding zijn genoeg kindjes gezond groot geworden.

 

Ts ik zit een beetje met hetzelfde denk ik.

Hier dochter kort bv gegeven. Raakte in een pnd en productie kwam niet op gang. Direct de overstap gemaakt naar fles en ook vrij snel uit de pnd kunnen komen hierdoor.

Bij zoon bij voorbaat gekozen voor fv. Had geen zin in weer dat gepruts. Maar ohh wat baalde ik toen ik overproductie had. Ik bleef enorm enorm veel lekken.

Daarna altijd gezegd, de volgende keer ga ik wel weer bv geven. En nu sta ik voor de keuze. Maar weet inmiddels ook dat er autisme speelt bij mij. Het maakt de kans op een pnd groter. Ritme en regelmaat zijn eigenlijk een must en dat heb je de eerste tijd met bv echt niet.
Ik wil graag bv geven, ik wil namelijk ook ervaren dat het wel goed kan gaan en dat het wel een bijzondere ervaring kan zijn. Maar bij mijn dochter heb ik er niks bijzonders aan gevonden. Ik vond het verschrikkelijk, veel onzekerheid, veel afvallen, veeeeel stress voor mij.
Nu dus heel erg de twijfel, moet ik het proberen? Omdat ik weet dat het beter is? Of moet ik die laatste kraamtijd niet gaan verpesten door de stress die het met zich mee brengt? Voeden op verzoek past totaaaal niet in mijn regelmaat. Ik moet dingen kunnen plannen van te voren anders raak ik gestresst.

Mijn hart zegt bv maar mijn verstand schreeuwt heeeeeel hard fv.

 

Helemaal mee eens. Lekker je eigen gevoel volgen. Aan allebei zitten voor en nadelen dus alles is goed.