Aangezien ik zelf nogal "overbezorgd" ben, wil ik mijn vraag hier neerleggen.. Ik heb een zoon van 8 en dochter van net 5, zoonlief mag van mij alleen buiten spelen en dit vind ik ook vertrouwd op zijn leeftijd, maar nu hoor ik steeds verhalen van de kinderen dat ze bij papa allebei alleen buiten mogen spelen en de hele buurt mogen verkennen, dochter achterop de fiets bij de oudste en dan alle speeltuintjes af..(we zijn gescheiden trouwens) M'n hart bonkt natuurlijk al meteen in m'n keel, ik vind nml dat mijn zoon niet de verantwoordelijkheid moet hebben om op z'n jonge zusje te passen..en vind m'n dochter echt te jong om alleen zonder toezicht in de buurt rond te dwalen..nu is mijn ex altijd al wat makkelijker geweest in het "loslaten" maar ik vraag me toch af op welke Leeftijd jullie de kinderen alleen buiten laten spelen?Ben ik nu zo overbezorgd?Ik vind dat ze pas rond een jaar of 6-7 alleen naar buiten kan..dochter is net een week 5.dus mijn vraag, vanaf wanneer is het vertrouwd om ze alleen buiten te laten spelen? Alvast bedankt
Mijn zoon wordt bijna 6 maar mag alleen buiten spelen sinds hij vijf Is. In het begin alleen op het veldje hierachter en dat Is langzaamaan uitgebreid. Maar meestal blijft hij wel in de buurt. Mijn dochter van net 4 mag nog niet alleen buiten
Mijn oudste is bijna 7 en zou alleen naar de speeltuin mogen maar dat komt niet vaak voor. Mijn jongste is nu bijna 5 en mag sinds een paar weken alleen voor spelen. Vind het zelf nog wel spannend of ze zich aan de regels houden en kijk ook regelmatig.
Dat is afhankelijk van zoveel factoren. Hoe is je kind, waar woon je... Dochter van net 5 (en zoon van 6,5) spelen hier ook op straat. Ze hebben een stuk waar ze vrij mogen fietsen en doen. Willen ze naar het speeltuintje (net buiten t gebied) moeten ze het vragen en ook als ze bij iemand gaan spelen. En om 5u (of andere afgesproken tijd) weer naar huis. Hou je je niet aan 1 van deze afspraken: 1 dag niet de tuin uit. Daarna gelijk weer? 2 dagen.
Ik zou het ook niet goed vinden, in ieder geval niet op de fiets en ook niet de "buurt verkennen". Hoogstens op een veldje in de buurt of ergens waar je ze kunt zien. Het ligt er ook aan in wat voor buurt je woont. Ik zou mijn kinderen in mijn eigen buurt niet zo jong buiten laten spelen. Mijn nichtje woont in een woonwijkje en daar zou ik er dan weer minder moeite mee hebben (zolang ze bijv. op het pleintje blijven dan hé).
Mijn dochter Is 4,5 en mag alleen naar het speeltuintje. We wonen in het derde huis van het rijtje en op de hoek naast ons rijtje Is de speeltuin. Als ik buiten zit kan ik haar horen en zelfs zien als ze de glijbaan opklimt. Verder dan de speeltuin mag en gaat ze nier. Ze komt ook geregeld even terug om hoi te zeggen of om blaadjes/takjes Etc te brengen die ze gevonden heeft. Als het me te lang duurt ga ik zelf even kijken. Het Is hier wel een woonwijk met heel weinig auto's (alleen nestemmingsverkeer) en veel sociale controle.
De oudste van 4 mag nu af en toe even alleen buiten spelen, alleen op het pleintje/ grasveld. Kan hem als ik wil vanuit huis dan zien. Er wonen hier heel veel kleine kinderen en veel sociale controle. Ik durf dat dus wel aan, maar op de leeftijd van 4/5 jaar houden ze zich echt niet altijd aan de afspraken die je maakt.
Mijn zoontje is 5 en hij mag wel alleen buiten spelen. Of nou ja, alleen. Hij is dan altijd met de buurjongens (8, 6 en 5). Ze gaan meestal naar het voetbalveldje.
Hier spelen ze thuis niet buiten maar dat heeft met de straat te maken (geen speelgelegenheid, veel verkeer). Bij mijn ouders spelen ze wel (alleen) buiten maar die wonen in een autovrije straat met voor het huis een groot grasveld met speeltuin. Als ze ergens binnen gaan spelen dan komen ze dat vragen/ melden. En ik kan ze vanuit de woonkamer zien.