Ik heb een poosje gecombineerd, mijn voeding liep wel snel terug en baby wilde mijn melk niet meer uit een flesje dus ben ik vlot helemaal overgestapt. Ik heb gewoon steeds 1 voeding overgeslagen en toen het echt minder werd en baby niet meer bij me wou drinken de druk eraf gekolfd. Zou fijn zijn als je baby nog een poosje bij je wil drinken! Dan heb je het gemak en plezier van beide. En ik ben inmiddels ook opgelucht dat ik geen bv meer geef hoor. Vond het echt heel veel energie kosten. Mijn baby sliep er niet langer op door (op fv), maar ik had binnen een week toen ik helemaal gestopt was mijn energie weer terug en ik was weer vrolijk. Echt een enorm verschil. Maar goed, dat gold voor mij, hoeft niet voor anderen te gelden Ik ben juist heel blij geweest met mijn man die me gesteunt heeft in mijn besluit, hij stond achter me, welk besluit ik ook zou nemen. Als hij me een trap in m'n kont had gegeven omdat ik erover dacht om te stoppen met de bv had hij er 3 teruggekregen
Meiden, Geen ruzie maken he, wel gezellig houden!! Ik heb voor mezelf toch nog even een testje gedaan, gisteren heeft ze de hele dag op flesvoeding gezeten, toen was ze zo kalm, rustig, en tevreden, en sliep heerlijk. Gewoon echt een vrolijk meisje. Vandaag deed ik weer BV erbij (begon met BV en dan als nodig een flesje na) Nou ik merkte meteen dat ze ontzettend onrustig aan de borst was, helemaal niet kalm zoals met de fles.. zou ze dan toch nu genoeg er van hebben gehad en liever de fles willen? Ik zie dr gezicht ook en dr hele houding veranderen van vrolijk en blij naar gestresst en hongerig als ze aan de borst moet.. Ik heb na 2 borsten toch maar een flesje bij gegeven waar ze toch nog 90 cc van had gedronken, dus dan zou er echt te weinig uit me borsten komen anders had ze veel meer van het flesje laten staan.. Toen ik gistern hele dag fleste, toen was ik ook veel uitgeruster. Toen ik dr weer aan de borst had was ik weer echt dood moe, en het wou maar niet vlotten, en ze wilde ook echt niet mee werken, ik heb gestreden vanmorgen met dr aan me borst. iedere keer duwde ze me me borst weg wilde me tepel niet.. en ik deed na moeilijk 2 borsten gevoed te hebben, een fles erin en ze begon meteen te drinken als een gek. Tja ik weet het niet hoor, misschien toch maar weer beter gaan kijken.. BV is wel handig en makkelijk en kost natuurlijk niks, maar als het zo gaat, dan is dat toch ook niet meer leuk voor mij.. ik geniet er dan ook niet meer van en t moet voor mij ook leuk blijven om te voeden. en voor de baby idem.
Als je zelf voedt dan komen er tijdens een voeding in je lichaam allerlei hormonen vrij (o.a. oxytocine en CCK - galhormoon) die je een heel loom gevoel geven. Dat heeft de natuur zo ingebouwd om moeders te dwingen alles rustig aan te doen. Ben je daar niet op bedacht, dan kan het VOELEN alsof je doodmoe wordt. En geef je geen borst dan voel je het niet meer en lijkt het of je niet moe meer bent. Maar het is geen vermoeidheid die je voelt, het zijn relaxhormonen. De ene moeder kost het wat meer moeite om zich daaraan over te geven als de andere moeder. Maar echte vermoeidheid is het meestal niet, ookal voelt het aan alsof opeens de energie uit je wegstroomt. Het VOELT alleen maar zo, omdat je het gevoel nog niet kent. *vlucht niet ZG...ik erger me ook dood aan die vergelijking met een misdaadorganisatie*
Nou, hormonen of niet.. Ik werd er echt doodmoe van En niet alleen op de momenten dat ik de borst gaf, de hele borstvoedingsperiode heb ik me zwaar vermoeid, chagrijnig en depri gevoeld. Het was echt opvallend hoe ik opknapte nadat ik gestopt was, het viel iedereen in mijn omgeving op en vooral mijn vriend was er erg blij mee Maar nogmaals, dit hoeft natuurlijk niet voor anderen te gelden he
Ik vind het heel belangrijk dat moeder over die werking van de hormonen weten. Te vaak hoor je dat iemand om die reden gestopt is, terwijl zo'n moeder met wat meer kennis had herkend wat haar overkwam en gewoon door had kunnen gaan met zelf voeden. Bijvoorbeeld, nichtje stopte met 3,5 week om deze reden. En week later voelde ze zich stukken beter. Haar zus voelde zich even belabberd, maar ging door. En BINGO, die voelde zich met 4,5 week OOK stukken beter...
Precies, elk mens en elke situatie is anders. En toch weet ik zeker dat het bij mij met de bv te maken had. Maar dat komt ook omdat ik sowieso weinig energie heb/had. Dat begon voor de zwangerschap al, veel lichamelijke klachten en vermoeidheid. Komt bij dat ik de bv ook gewoon erg pittig vond (vaak voeden) en constant in dubio was over of ik moest stoppen of niet. Dat geestelijke gedeelte heeft me ook energie gekost denk ik en toen de knoop eenmaal doorgehakt was knapte ik op. Voelde me eindelijk weer mezelf worden, erg fijn. Vooral mijn peuter heeft daar baat bij gehad want ik was geen leuke moeder meer. Dus ik durf met 100% zekerheid te zeggen dat de overstap naar fv voor mij en m'n gezin de beste keuze was.
Ik kan alleen maar voor mezelf spreken, maar ik vind borstvoeding geven niet vemoeiend. Na de zware bevalling kwam ik er juist enorm van bij; me lekker met m'n baby op de bank nestelen. Sapjes binnen handbereik, heerlijk. Bovendien gaf (en geeft) voeden me een gelukzalig gevoel, dat doet een mens ook goed. Misschien hebben de hormonen die bij bv vrij komen op anderen wel een tegengesteld effect. Ik heb een tijdje oxytocine-neusspray gebruikt, maar daar werd ik lichtelijk depressief van en ik kreeg waanbeelden en nachtmerries die meteen weg waren toen ik ermee stopte. Dat hoor je ook niet vaak maar toch was het zo. Gekke dingen die hormonen!
Borstvoeding (als voeding) is het beste voor een baby. Maar borstvoeding geven (als activiteit) hoeft niet voor iedereen in iedere situatie het beste te zijn. Zolang je niet alle ins en outs van iemand kent, vind ik niet dat je kunt oordelen dat zij er per definitie beter aan zou doen om BV te geven. Verder word ik ook een beetje verdrietig van het gebruik van de term bv-maffia. Of is er al een flessenmama die een paardenhoofd in haar bed heeft gevonden?
Even los van het hele resterende verhaal. Als jij een hele dag geen bv hebt gegeven, en daarnaast niet hebt gekolfd (om de 3 uur ongeveer), is het hartstikke logisch dat je kindje onrustig was aan de borst. De melk loopt bij sommige vrouwen heel erg terug, en als je dan een dag niet aanlegt gaat het alleen maar harder.
De reactie van je dochter lijkt inderdaad wel op die van mij, als ze bij me drinkt: die wordt woest, omdat er niet meer genoeg uit komt. Het verschil is wel dat mijn dochter inmiddels 11 maanden oud is, en ik haar alleen 's morgens nog aanleg. Dus logisch dat er vrijwel geen melk meer is. Ik doe het ook alleen nog om het opstaan nog even te kunnen rekken (ze komt vaak al rond kwart over zes, dat vind ik eigenlijk nog ietsje te vroeg). Ze sabbelt een tijdje, maar daarna gaat ze op m'n borst slaan en soms zelfs in m'n tepel bijten. Als ze loslaat zegt ze iets wat op 'etuh' lijkt. Daarna zit er nog maar één ding op: opstaan, naar beneden en een boterham voor haar smeren (of een bordje pap maken)... Drinken uit een flesje gaat vaak makkelijker dan drinken uit de borst. Zeker als je minder gaat voeden en de productie terugloopt. Ze moet dan voor haar gevoel te veel moeite doen, en weet inmiddels dat het óók makkelijk kan.