@jori leuk dat de bevalling goed verlopen is was bij mij ook gelukkig @Lizanne84 heftig zeg! Hoe kijk je nu tegen de bevalling aan, mag je nog vaginaal bevallen? En dan die nasleep. Respect dat je je er zo doorheen gesleept hebt. en ik snap dat je bang bent dat je anatomisch nadelen kan ervaren. @Dee-tje gelukkig dat je zelf aan de bel trok en ingeleid werd, bij een vriendin van mn zus waren ze te laat, die had ook geen vruchtwater meer. 7 uur is netjes voor een eerste bevalling en ik ben ook als de dood voor een schaar. Vaak hoor je dat er zonder verdoving geknipt wordt... Echt niet, het deed geen pijn, alleen een beetje ongemakkelijk gevoel en ik had een heel klein schaafje aan de binnenkant, nou die brandde al als een gek en dat was ook met een perswee. Dat laat ik echt niet zonder verdoving doen brr ik snap dat je alles op alles zette haha @natalie Jeetje zeg... Is ook iets wat je niet ziet aankomen. Spoedkeizersnede... Zijn ze er achter gekomen waardoor het gekomen is? Wel blij dat je goed hersteld. En een bbz, ook erg . En dan nog zo lang wachten voor ze actie ondernemen. Bah. En ja zo snel is ook niet tof. Ik ben nog een tijd wakker geworden dat ik dacht dat ik zwanger was. Mijn meisje was blond en helder (zou nooit bruin worden en is het ook niet) blauwe ogen. Wij hebben donker haar en bruine ogen. (oma's blond blauwe ogen) Ze is niet bij mij weggeweest tot we weg gingen, maar ik heb er heel lang over gedaan om een binding te krijgen met haar. Het kostte me heel veel moeite om aan haar te 'wennen'. Klinkt raar, maar ik kwam snachts uit een remslaap, had in ene 2,5 uur later zonder al te veel moeite en pijn een kleine meid naast me liggen. Het was zo snel, dat het ook een droom had kunnen zijn. Dus het was achteraf wel heftig maar de bevalling zelf was geweldig. Heb ontzettend gelachen met de verpleegkundige en manlief heeft meisje vanaf het kruintje mogen halen. En dat hoofdje wat nog niet staat, net een natte jonge huid met huid teveel die je in zn nek aait whahah. Herinnering me zo goed dat ik dat zei, je kon die verpleegkundigen in hun strot kijken. Die hadden het niet meer. En daarbij eigenlijk geen pijn. Lijfje zonder perswee, dus adem in en loop haha, placenta was losgescheurd, dus lag er na een minuutje ook naast en ik bloeden haha. Ja was wel ontzettende beleving. Manlief helemaal trots, die kan zeggen dar hij zijn meisje zelf gehaald heeft
Ik heb ook trombose gehad, niet door de bevalling overigens. Heb je maar twee weken gespoten? Ik moest na m'n bevalling 6 weken spuiten ter voorkomng van.
Mijn bevalling was er ook geen uit het boekje. Eerst vermoeden zwvergiftiging. Toen toch niet, maar ik trok het niet meer dus ingeleid met 39+1. Half negen infuus, 9 uur eerste wee en gelijk weeenstorm. Half 11 ruggenprik omdat ik het niet trok. Ik was pas half twaalf weer terug want ze prikten steeds mis. Half 1 volledige ontsluiting en 8 over 1 is ie geboren. Met hele lange nagels, dus er zat een scheur in het geboortekanaal dat bleef maar bloeden. 1400 ml bloed verloren en een bloeddruk die door het dak ging, dus paniek! Uiteindelijk met veel moeite een tweede infuus gekregen, konden geen ader vinden. Ze waren pas na twee uur met me klaar, eerder wilde m'n bloeddruk niet omlaag. Maar verder uitwendig maar een heel klein scheurtje, 1 hechtinkje. Zat ook na twee dagen alweer in kleermakerszit op bed.
@evi ook heftig! Mis prikken, en dan nog zo'n nasleep. En 6 weken spuiten pfff. Respect voor alle meiden die een heftige bevalling hadden en weer willen. Hoe kijken jullie tegen een volgende bevalling en zwangerschap aan?
@Meijtje, ze konden alleen gissen waardoor het kwam. Mogelijk was het een infectie, omdat ik al bijna 2 dagen gebroken vliezen had. Het kan ook een reactie op de ruggenprik zijn geweest...kortom eigenlijk weten ze het niet. Mooi dat je man haar zelf heeft mogen halen! Is ook nog steeds een beetje mijn ideaalbeeld van een bevalling, maar zit er voor ons niet in denk ik. Wat betreft een volgende bevalling, denk ik dat we dan kiezen voor een geplande keizersnede. Manlief krijgt nog tranen in z'n ogen als hij terugdenkt aan de bevalling, omdat hij bang was ons allebei kwijt te raken toen het misging..het is heel heftig geweest voor hem. Bovendien ben ik veel te bang dat mijn litteken evt. scheurt ofzo (kans is niet groot, maar zul je net zien...). @Evi, heftig hoor! Zo'n ruggeprik is ook echt niet alles. Zou je er de volgende keer weer voor kiezen? Maar goed hoe zwaar mijn bevalling ook geweest is, ik heb er iets ontzettend moois voor teruggekregen en dan is het wat mij betreft alle ellende dubbel en dwars waard geweest
Wat een bevallingsverhalen zeg. Bij sommige echt mega heftig. Gaaf als papa het kind zelf kan pakken! Hier en zwangerschap en bevalling volgens het boekje. Het begon s avonds te rommelen... s nachts nog heerlijk geslapen en s morgens Nog boodschappen gedaan. Ik zei toen wel tegen m'n man dat hij mocht afrekenen in de winkel... voor het geval ik dan precies een wee zou krijgen. Om 1 uur smiddags begin het door te zetten. Om twee uur zelf de verloskundige gebeld. Om half drie al 3a4 cm. Ik had misschien een cm verwacht dus dit viel al mee. Advies ga lekker onder de douche. Nou dat heb ik maar heel even uitgehouden heftige rug weeën en om iets over half vier was de verloskundige er al weer. Na een kwartier persen is onze dochter om iets over half vijf geboren. Dit alles met 1 kleine hechting. Dus zo'n bevalling wil ik wel weer. Ik moet zeggen dat ik heel ontspannen was. .. we zien wel wat er gaat gebeuren. .. Wie weet heeft dat gewerkt??
Wat een heftige bevallingen allemaal. Ik was 24-12 uitgerekend. Op 23e begon ik een beetje buikpijn te krijgen. Tegen de avond begon de buikpijn om de zoveel minuten te komen. Toen tot 19 gewacht en vk gebeld. Wilde graag thuis bevallen. Ze wass er om 20. Paar cm ontsluiting, dus ze zou 22 terug komen. Tussentijd heftige weeen gehad. Kon ze alleen aan als ik bij t aanrecht stond. Precies goede hoogte! vk was er om 22. Nog steeds maar 5cm ontsluiting. Omdat weeën zo heftig waren moest ik eigenlijk verder zijn. Heeft daarom mijn vliezen gebroken. Toen wel 9 cm ontsluiting. Helaas had ie in t vruchtwater gepoept. Dus met 9 cm ontsluiting in de auto. Kon wel door t dak gaan. In t ziekenhuis aan allerlei apparaten gelegd. Ik wilde heel graag persen. Duurde ff tot ik mocht. Toen ik uiteindelijk mocht persen, ging t vrij goed. Helaas af en toe persweeën wegpuffen omdat t slecht ging met de kleine. Hartslag viel weg en weinig zuurstof. Dus terwijl ik op mn zij lag om de persweeën weg te puffen, moest ik grote ademteugen nemen en mn hand in een vuist maken om een ader te vinden. Hie bedoel je multitasken! . Om 00.50 is ie geboren. Precies op de uitgerekende datum. We hadden gehoopt het te redden op de 23e. Dan heb je minder last van de feestdagen. Maar dus niet gelukt. Nu hebben we een kerstavond kindje... Ik was trouwens bijna geheel uitgescheurd. Gelukkig niet helemaal. Nu konden ze t nog mooi hechten. En ik heb er totaal geen last van gehad. Zat dezelfde dag gewokn al thuis op de stoel. Alleen het helen was verschrikkelijk. Die jeuk!!! En een foto van onze mooie man. Toen was.ie net 1. Daar doen we het allemaal voor toch?
Leuk om jullie bevallingsverhaal allemaal te lezen, alhoewel 'leuk' helaas niet bij al jullie bevallingen van toepassing is. Sommige zijn heftig zeg! Hopen op een voorspoedigere bij de tweede @Meijtje, Ja ik hoor ook regelmatig dat soort verhalen, ken er ook zo eentje in mijn omgeving die nog even haar ex in de val lokte met een afscheidswipje, met het bewuste doel zwanger te worden! En natuuurlijk lukte dat ook nog in een x. Hoe dan? Vraag ik mij af... Hoe is het mogelijk dat iemand in de wilde weg zwanger raakt, zat ze toevallig rond dr eisprong denk ik dan? Ik moet alles uit de kast halen om te timen en op t juiste moment het gezellig te maken maar zo iemand lukt het ook nog pats boem. Tsja, sommigen krijgen gewoon meteen wat ze willen wanneer zij het willen. En ik ben zelf ook nog echt steeds dankbaar dat ik naar mezelf geluisterd heb en toch heb gebeld omdat ik dacht te voelen dat ze rustiger was. Het had namelijk echt weinig gescheeld of ik had niet gebeld, omdat ik al twijfelde of het wel echt nodig was. Heb er soms nog wel ff met bibbers aan teruggedacht van wat als... Denk dat ik daar ook wel extra bedachtzaam op ben bij de volgende. Hoop niet te alleen... Ze hebben mij trouwens niet eens de keuze gegeven hoor of ik wel of niet verdoofd wilde met die knip dus dacht dat het gebruikelijk was! Ik begon al te gillen toen ik die grote injectiespuit richting mn kruis zag gaan haha. Dat viel nog best mee maar die knip, no way, zag die schaar en er kwam een oerkracht naar boven. @Whoppie, Ahh wat een lief koppie hihi! Daar doen we het zeker voor, die lieve kleintjes!
@mickey, Doe mij ook zo'n bevalling haha. Zeker een volgens het boekje! Alhoewel ik ook niet mag klagen hoor als ik sommige verhalen hier lees! Heb de bevalling zelf ook niet als iets traumatisch ervaren, kijk er mooi op terug. Alleen wat er aan vooraf ging vond ik wel wat minder leuk, het idee dat er wat mis had kunnen gaan, vind ik wel eng achteraf, alhoewel ik op het moment zelf redelijk rustig was! Ben ook best benieuwd hoe een tweede bevalling zal gaan. Ze zeggen meestal dat dat vlotter gaat (zal vast niet altijd gelden).
@ Evi: nu je het zegt heb ik misschien ook wel langer dan 2 weken moeten spuiten. Maar wel geen 6 geloof ik. Omdat ik anders te veel bloedverdunner binnenkreeg en dat gevaarlijk was voor de hechtingen denk ik. @Meijtje: ivm vaginaal bevallen: ik hoop dat het nog mag. Afhankelijk van de grootte van de baby gaan ze dat dan beslissen denk ik. Onze dochter was een 3.9kg en 52cm lange dame met een vrij groot hoofd en moest een ev 2de ook zo groot zijn gaan ze wellicht opteren voor een keizersnede om zo een vaginale scheur niet meer te laten gebeuren. Hoe ik er tegen aan kijk? Tijdens de hechtingen in de OK vroeg ik al aan de gyn of er complicaties zouden zijn voor een 2de zwangerschap dus op dat moment had ik zeker zoiets van: geen probleem. Tegen de bevalling zelf kijk ik helemaal niet op maar het herstel achteraf loopt hopelijk wel vlotter. Ik leest dat er velen van jullie al op een stoel konden zitten. Dat ging bij mij maar 15 min en dan moest ik er weer even af en rondlopen maar rondlopen ging dan ook maar 10 min en dan moest ik weer even zitten etc etc. Dit heeft zeker 4 weken geduurd eer ik langer dan 30 min kon rondstappen zonder te gaan zitten of omgekeerd. Een ritje naar mijn ouders van 1u rijden hebben we na 30 min moeten onderbreken omdat ik niet meer kon blijven zitten van de pijn (en dan zat ik al aan dubbele dosis pijnstillers). Echt auw! Daar heb ik dus wel schrik voor ja Maar de bevalling op zich viel wel mee. Ik heb ook wel een ruggeprik gehad na 6u omdat ik enorme rugweeen had die ik niet kon houden en die kwamen al vanaf 4cm opening (= na 2u) om de minuut dus ik raakte echt uitgeput. Maar ik kan niet wachten om het nog eens te doen want wat je er voor in de plaats krijgt is inderdaad het allemaal waard
Nou ik zal ook even mijn bevallingsverhaal uitleggen S avonds om 23:00 braken mn vliezen, ik was toen 40+1 dus helemaal opgewonden en gauw nog wat dingetjes opruimen. Het rommelde ook de hele avond al wat met weeën en een half uur na het breken van de vliezen kreeg ik regelmatiger weeën. Grote kraamverbanden in gedaan ivm continue verliezen van vruchtwater en allemaal matjes in bed gelegd zodat we toch nog even konden slapen. Maar iedere keer als ik net lekker lag kwam er weer een golf vruchtwater en was toch mn pyama weer nat. Dus dat werkte ook niet, toen maar op een handoekje onder de douche gaan zitten met een boek Rond 3 uur erg last gekregen van rugweeen en na nog een half uur manlief maar weer uit bed gehaald. Om 04:30 uur is de verloskundige geweest en toen was het net 1 cm.. wat een feest! Om 09:00 is de verloskundige weer geweest en toen had ik, schrik niet 2cm Ze zou om 13:00 wel weer terugkomen, nou dan zie je het echt even niet meer zitten. Ik had echt wel regelmatige weeën maar ze deden gewoon te weinig, ik had er onderhand ook geen goed gevoel meer bij. Om 13:00 weer gecontroleerd en toen had ik...... 2,5 cm (volgens mij vooral om mij een goed gevoel te geven) Toen naar het ziekenhuis gegaan voor pijnbestrijding, ik was echt helemaal op. In het ziekenhuis eerst aan alle apparatuur gekoppeld om te kijken hoe de baby het deed en of ik echt wel regelmatige weeen had. Met de baby was alles prima en ik had ook echt regelmatige weeën. maar helaas nog steeds maar 2,5 cm ontsluiting Uiteindelijk om 15:00 ruggenprik gekregen (geweldig) en weeen opwekkers. Om 19:15 8 cm ontsluiting en om 19:45 eindelijk de felbegeerde 10cm ontsluiting. Uiteindelijk 90 minuten moeten persen.. en om 21:16 bevallen, madam bleek haar navelstreng om haar nekje te hebben en is met het handje naast het hoofd geboren. Ondanks dat maar 2 kleine inwendige hechtinkjes voor de mooi. Dus de bevalling vond ik verschrikkelijk maar daarna voelde ik me echt heel snel weer goed eigenlijk nergens last van gehad. Alleen nu maar hopen dat nr 2 ieeeetjes sneller geboren word dan de 22 uur die nr. 1 erover deed
@Mickey inderdaad via het boekje haha. @whoppie heerlijk mannetje maar inderdaad ook wel heftig even. Ik moest in het ziekenhuis bevallen, dus wist het. Het lijkt me een domper om in ene te moeten met 9 cm (ik weer hoe dat voelt in de auto pfff) maar voor het hechten was je wel op de goede plek. @Dee-tje nou inderdaad, die vriendin van mn zus lag al in het ziekenhuis en ze wilden haar niet inleiden want het ging nog net met het kindje. Die kreeg een dood kindje mee naar huis, het ging dus net niet.... Beter 1x teveel dan geen kindje, moet je je echt niet voor schamen! En ik hoop niet dat het sneller gaat haha, ben ik anders in 1,5 uur klaar? Whahaha zou toch wat zijn. O ja ik hoorde tijdens bevallen alleen mijn man, se verpleegkundige zei wat tegen hem en hij zei het tegen mij, want ik hoorde ze echt niet en mijn man heeft niet alleen opgevangen, maar ook de schoudertjes en controle navelstreng, draaien hoefde niet, ze kwam zo snel dat ze inwendig niet gedraaid was. Ze kwam met hoofdje zijwaarts haha
@lizanne het is het inderdaad allemaal waard. Een wonderlijk iets he, dat een baby in je buik gepast heeft, verbaas me altijd nog over. Mijn kleine meid was 3900 gr en 50 cm. Hoofdomtrek 34 cm dus mocht er ook wel wezen pfff. Haha. Hopelijk is de volgende iets kleiner is en dat het een 'normale' vaginale bevalling kan worden. Zou toch leuk zijn @blaadje mijn gyn zei ook dat het bij de eerste normaal is om er 24 uur op te doen en de 2e de helft van de tijd. Daar was ik ook wel op ingesteld. 22 uur is en blijft lang. Met handjes naast het hoofd geboren en maar 2 hechtingen valt enorm mee. Maar ik snap dat je het tegen vond vallen. Hopen dat de 2e wat sneller wilt. Hebben jullie nog iets van zwangerschapsyoga gedaan? Ik wel 5 privélessen, eerste vond ik het allemaal wat zweverig, maar met de bevalling heel veel aan gehad en was ik toch blij dat ik het geweest ben haha.
@meijtje... was het afgesproken dat man dat tijdens de bevalling zou doen of was het spontaan?? En tweede sneller: Ik ken iemand die van de tweede bevallen is beneden op de bank. Ze kon het bed niet meer halen. Ook haarman was er maar net op tijd bij. Dus zo kan het ook gaan. Wie zit er trouwens bijna aan z'n nod??
@mickey dat stond in ons bevallingsplan. Het leek ons alle 2 ontzettend gaaf en het is gelukt.... Ow jee dat zou ook wat voor mij kunnen zijn @nod, nu dag 31 maar na ma en bevalling had ik 39 en 43 dagen, dus ik wacht nog even af. Tot op heden nog geen bloes, dus ik wacht het af en dan kan ik mn cyclus van 31 dagen in
Hoi allemaal!! Leuk om die bevallingsverhalen te lezen. Echt iedere bevalling is anders Komt die van mij: Om 0.30u braken met vliezen met 39.1 wkn op vrijdag de 13e..... Amper geslapen die nacht vanwege de adrenaline. Wel geprobeerd nog maar hooguit 1,5 uur aan hazenslaapjes. Mn weeën begonnen pas rond 15.00u te komen. Om 18.00 u kwam de vk, had wel weeën maar t kon nog wel even duren zei ze, reken maar op zaterdag zei ze. En bel maar als ze om de 3 min komen. Om 20.30 ging in even douchen. Onder de douche begon de weeenstorm, vk kwam weer, had 5 cm en we gingen naar t ziekenhuis. In t ziekenhuis ben ik in 30 minuten tijd van 5 naar 10 cm gegaan. Onwijze weeenstorm met rug en buikweeen. Weet niet hoe lang ik heb liggen persen maar niet heel lang. Uiteindelijk is ze geboren om 23.09 op vrijdag de 13e Eigenlijk een bevalling uit t boekje. Niet uitgescheurd en niet gehecht ook. Wel gebleven in t zkh ivm het late tijdstip van bevallen. Kreeg een 1 persoons slaapkamer waar ik en Sophie een soort VIP behandeling kregen. Ik was immers de schoondochter van een zeer geliefde collega van hun ( mijn schoonmoeder is verloskundige in het zkh) en mijn man was toen ook werkzaam in het zkh. De vk die mijn bevalling heeft gedaan ken ik ook goed via mn schoonmoeder en geloof dat zij het ook helemaal geweldig vond om mijn bevalling te doen. Heb tijdens die zwangerschap ook veeeeeel echo's gehad van hun omdat ze bezig waren met de opleiding echoscopiste. En dan moeten ze veel echo's maken en ik was maar al de graag hun studiemateriaal ) Oke en nu terug naar het hier en nu. 7 dpo... Soms steken in mn onderbuik, moe, bloedneus??, ontstoken tandvlees. Ik ben heel nuchter want ga er van uit dat het niks is. Wil mezelf niet gek maken. Vraag over zwangerschap testen: welke meten er naast kv2v5 ook nog vanaf 10hcg?? Ik heb nog action in huis, sensitest dipstick, 2 testen van mn werk (HAP, maar die van vanaf 25hcg). Die kV 2v5 doe ik liever niet te snel meer al 2x streepjes gezien en toch niet zwanger. Sorry voor mn lange verhaal!! Fijn weekend allemaal!!
@mamasmeisje inderdaad volgens het boekje Vrijdag de 13e haha leuk! En wat super dat je zoveel echo's heb gehad.
Zo... ik heb ontzettend veel gewerkt dus het duurde ff voordat ik weer helemaal bij gelezen ben. Wel leuk om al die bevallingsverhalen te lezen. Zo zie je maar weer dat elke bevalling anders is. Ik ben zelf ingeleid met 36 weken zwangerschap. Ik had al vanaf 26 weken last van hoge bloeddruk. Ik ben toen gestart met 2 bloeddrukverlagers per dag. Bloeddruk bleef stijgen en ze kregen het nog maar moeilijk onder controle. Met 36 weken slikte ik 14 bloeddrukverlagers per dag en nog had ik een bloeddruk van 180/120... Tijd om in te leiden dus... ( ik was blij dat ik het nog tot 36 weken gered heb, hadden ze in het zkh niet verwacht toen ik daar met 26 weken onder controle kwam) Ik moest me melden om 7uur 's ochtends. Bij mij was er nog niks aan de hand, de baarmoederhals was ook nog niet verstreken dus ben begonnen met gel. Meteen begonnen de weeën om de 5 min. Om 14:00 kwamen ze controleren en nog 0 cm ontsluiting en de baarmoederhals was maar iets korter geworden...wat viel dat tegen! Weer opnieuw gel ingebracht. Om 20:00 kwamen ze weer controleren, nog steeds geen ontsluiting! Dit terwijl ik al heel veel weeën activiteit had. Wat was dat demotiverend. Toen kreeg de kleine het moeilijk en moest ik bijna 3 uur lang op mijn zij liggen. Toen ik moest plassen moest ik dit op een potje in bed doen want ik mocht niet van de monitor af ( ik hoefde acuut niet meer haha ) Toen heb ik een slaap middel gekregen omdat ik uitgeput was. Ik ben toen 4 uurtjes geslapen maar toen kwamen de weeën er alweer doorheen. Vervolgens wilde de arts opnieuw gel inbrengen en toen bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben ( om 7uur) Toen hij de vliezen wilde breken ben ik eerst nog snel gaan douchen. Eenmaal onder de douche uit bleek ik 4 cm te hebben. Vervolgens heeft het 2,5 uur geduurd voordat ik op 5 cm zat. De verloskundige stelde toen een ruggenprik voor omdat ik op dat moment al 28 uur bezig was en ik uitgeput was. Alleen konden ze deze moeilijk zetten omdat ik in een weeenstorm zat ( toen had ik een belletje moeten gaan rinkelen) Ik riep tijdens het zetten van de ruggenprik dat ik moest persen en tijdens een controle bleek ik 10 cm te hebben en de kleine al onderweg te zijn. Ik moest zelf beslissen of ik terug wilde naar de verloskamer of bevallen bij de anesthesist. ik wilde perse terug naar de verloskamer dus toen hebben ze met mijn bed gerend haha Ik heb maar heel even mogen persen want de kleine kreeg het weer moeilijk. Ze hebben flink geknipt tijdens een wee ( heb ik niks van gevoeld) en toen was ie er. Wat mij tegenviel was dat de kleine meteen werd meegenomen en ik hem pas 2 uur later heb gezien. Ook stuurde ik mijn man mee en werd ik eigenlijk achtergelaten in onwetendheid na zo een heftige ervaring. Dit zou ik bij een tweede nooit meer accepteren.
En hoeveel wogen jullie kindjes en lengte? S was een kleintje, 2730 gram en 46 cm. Nu is ze 26 maanden en weegt ze 12.7 kg en ongeveer 87 cm groot