Hi Aggy, klopt we hebben allemaal hier iets meegemaakt wat ik denk toch het ergste is wat je als vrouw kunt meemaken. 8 weken is wel 2 maanden. En 9 maanden is best wel kort, gezien de voorbereidingen die je moet treffen,wat je allemaal moet doen. Zoveel waar je al gelijk rekening mee moet houden. die prille weken beleef je toch heel intens. Soms reageren mensen heel bot, het was nog heel pril en het was maar 10 weken. voor het gevoel maakt het niet uit of het 10 wk of 20 wk was.. het blijft pijn doen. hoop het idd nooit meer hoeven mee te maken. Leven gaat gewoon door. Pijn zal gaan slijten op den duur, maar in je achterhoofd en hart blijf je die mooie vlindertjes houden. Als ik een kind krijg, dan zal dat voor mijn gevoel toch de tweede zijn. Hoop alleen dat het speciale dat een eerste zwangerschap en kindje met zich meebrengt, dat het niet helemaal weg is.
Shaida, dat zou wel heel mooi zijn he, mooie gedachte alleen al. Ik had het ook heerlijk gevonden om in het voorjaar/zomer te mogen zwangeren en dan een september kindje te krijgen. Uiteindelijk vind ik dat eigenlijk nog wel het meest jammere er aan. Iets wat natuurlijk het minst belangrijk zou moeten zijn, je kunt het niet plannen en het is al een mooi wonder dat je zwanger mag zijn/worden.
Ik was anders ook in september uitgerekend. Was daar zo blij mee. Mooie maand en weinig verjaardagen! Stom toch dat je daar zo van kan balen. Ik ga me er nu niet meer druk om maken, we mogen vreselijk dankbaar zijn wanneer we een gezond kindje mogen krijgen en dan maakt het niet meer uit wanneer!
aggy, erg he dat je je daar dan zo aan vast klampt. Ik doe dat ook hoor. Mijn vriend zegt dan weer, ach dan zijn de kids samen jarig, kunnen we het gelijk vieren. Als het dan weer in februari zou worden.
Haha ja, ik zou namelijk niet graag willen dat het februari zou worden want dan is mn hele schoonfamilie zowat jarig! Niks aan toch zoveel verjaardagen. Maar ja aan de andere kant... je kunt er de eerste jaren misschien wel een paar overslaan dan, want ja kindje net geboren, volgende jaar toe aan slaapje en regelmatig en dan...o wat erg....Je begrijpt, vind niet zoveel aan verjaardagen
Ik zal me nu even klaarmaken, moet straks weer naar school! Niet veel zin in. Ben vanmorgen al gesloopt door een paar leerlingen die ik lesgeef! Wat een apen heb je er ook bij tegewoordig!
haha mijn man zou liever december niet willen. Zijn bepaalde mensen jarig , aan wie die ... hoe zeg ik dit netjes.. echt de pest heeft. we hebben er over gehad. Uiteindelijk had hij zoiets van " we zien het wel" hij zal wel blij zijn, maar dan erg hard gaan duimen dat ons kindje die twee verjaardagen overslaat haha ach als ik goed kijk, is er iedere maand wel iets, teveel verjaardagen, slecht weer, of feestdag, 3 jaar kleuteren (is er ook 1) etc. nee wij zijn met beide benen op de grond gezet. Kind neem je niet, maar dat krijg je.
Hoi, Daar ben ik weer. Ik heb net als Shaida geen dichtbijzijnde familie of vrienden die het hebben meegemaakt. Wel mijn schoonmoeder, die begrijpt me dan ook erg goed. En 3 schoonzussen (zussen en schoonzussen van mijn man), maar die wonen ver weg en die zie ik dus weinig. Vorig jaar was ik rond juni/juli zwanger. We waren in februari begonnen met zwanger worden. Ik was heel blij dat ik zwanger was. ik sprong letterlijk een gat in de lucht. Ik heb er wel bij stil gestaan dat het mis kon gaan, maar besefte het waarschijnlijk niet echt. Toen ik voor de eerste echo moest was ik best zenuwachtig want eindelijk zou ik mijn kindje dan zien. Ik zou ongeveer 8 a 9 weken moeten zijn.Helaas bleek het kindje heel klein te zijn en net 6 weken. Ik moest een week later terug komen in het zkh. Maar daar bleek dat het kindje niet meer was gegroeid die week. Ik heb toen op 9-9-9 een curretage gehad. Na mijn eerste verloren kindje was ik best positief. Ik had al heel snel zoiets van: we gaan er weer voor. We hoorden van best veel mensen dat het vaker voorkomt de eerst keer. Dus we gingen er vanuit dat het de tweede keer wel goed zou gaan. Na 1 menstruatie werd ik alweer zwanger. Op 1 december testte ik positief. Weer heel blij dat ik zo snel weer zwanger was, maar wat was ik bang. Ik ging er eigenlijk al vanuit dat het mis zou gaan. Ik mocht met 8 weken zwangerschap een echo. Ook bij deze echo bleek dat ik nog lang geen 8 weken was. Net 5 weken dachten ze. Ze konden uitleggen waardoor dat kon, dus daar vertrouwde ik op. Ik mocht na een week weer naar de gyn voor een echo. Daar zag ik zelf dat het kindje nog wel was gegroeid. Maar er was nog steeds geen hartactie. Ik was bij elke echo echt heel overstuur en zo teleurgesteld. En toch hou je stiekem nog telkens hoop. Een week later weer terug en toen bleek dat het kindje ook gestopt was met groeien. Een week later kreeg ik op 18 januari een curretage. Je voelt je dan leeg. Ik heb na de laatste echo niet meer gehuild. Ik wilde de pijn niet meer voelen. Ik wilde doorgaan met genieten van mijn mooie leven. Ik dacht dat het luktte. Maar toen was ik twee weken later bij mijn buurvrouw op kraamvisite en haar moeder vroeg hoe het met me ging en toen barstte ik in tranen uit. Daarna ben ik door een moeilijke tijd gegaan, met veel verdriet. Nu merk ik dat ik weer wat meer kan hebben. Ben inmiddels voor de tweede keer ongesteld dus ik hoop dat ik de volgende ronde zwanger ben... Nu ga ik proberen op jullie te reageren: Lolieken. Wat balen van die testen. Het geeft een onzekerheid he... Ik hoop dat het straks een duidelijke knaltest wordt! Shaida. Ik wilde van de week juist testen want ik was een week overtijd en tien minuten later sta ik te douchen en wordt ik ongesteld. Ik was juist zo trots dat ik zo lang had gewacht En inderdaad ben ik ook blij dat ik zwanger kan raken, maar denk nu wel, hoevaak moet ik dit nog eerst meemaken voordat het goed gaat?! Mijn man is ook heel nuchter, maar hij zei laatst wel: Ik hoop niet dat we het nog eens mee maken. Hij vindt dat het veel stress en verdriet kost. Hij vindt het vooral rot voor mij. Mieke, ik denk dat het inderdaad heel erg per persoon verschilt of je er verdriet van hebt ja of nee, dan maakt het niet uit of je al een kindje hebt... Cherry, wat was jij al ver zeg in je zwangerschap. Ik hoop dat voor jou je test nu eindelijk negatief is. Ik heb de tweede keer niet meer getest, ik werd er gek van. Aggy, ik ben ook heel erg bezig met hoever ik zou zijn geweest. Er is juist vandaag iemand bevallen die direct met mij zwanger was de eerste keer. Dus dat is best heftig. Met de tweede zwangerschap had ik nog niet echt een datum in mijn hoofd. Ik wist dat het september zou worden. En bij ons zijn er ook nog geen verjaardagen in die maand. Zit je trouwens ook in het onderwijs? Leuk. Ik ben onderwijsass. maar sta ook veel voor de klas. Had vanmorgen onverwachts groep 7 en was daardoor ook aardig gesloopt. Nou tot schrijfs weer, en nog bedankt voor jullie lieve welkom! Liedjepiedje
Ooh ja ik weet het, het is heel erg van me dat ik okt. zo graag gewild had..(ben blij dat er meer zo over dachten) En wij konden het wel plannen, we zijn 3x in de eerste ronde zwanger geraakt...! maja als het dan misgaat dan is de planning wel weg! en je mag idd heel erg blij zijn dat je zwanger wordt! dat besef ik nu ook. Ik had op een of andere site uitgerekend wanneer ik uitgeteld zou zijn als ik de curretage als 1e dag van de ongesteldheid zou nemen.. ja welke datum anders? dan zou ik 31 dec uitgeteld zijn! hoe sjit dag is dat! maar ja dat zou het zowieso al niet worden aangezien we voor het zingen de kerk uit zijn gegaan. Maar nu na 2x een mk en zeker na deze met 12wkn besef ik dat datum niet meer uitmaakt... misschien is het daarom wel misgegaan, ik hoopte dat alles maar zo ging als ik het wou.. Met mn zoontje had ik verlof van 25mrt tot 25aug 08 en het was alle maanden heerlijk weer! wat genoot ik toen.. het idee om zolang in de winter thuis te zitten vind ik minder! maja.. alles voor n goede zwangerschap! en geen miskramen meer! @ liedjepietje: wow heftig verhaal ook van jou! je zou toch echt tegen een echo op gaan zien... het heeft je alleen nog maar minder leuk nieuws gebracht!
Cherry. Het is inderdaad heerlijk om met de zomermaanden thuis te zitten. Maar ja, als je straks een heerlijk kindje hebt vermaak je je toch wel...Lijkt me... Ik heb inderdaad alleen nog maar negatieve ervaringen met echo's. De echo's opzichzelf vind ik echt niet erg. Dan denk ik: zij zien dit 20 x per dag. Maar de teleurstelling is telkens wel heel groot.
Welkom Liedjepietje en Shaida. Wat een heftige verhalen weer, maar fijn dat jullie meekletsen. Ik werk ook in het onderwijs, trouwens. Hier zit ik te wachten op mijn ongesteldheid. Ik voel het duidelijk aankomen, maar het zet nog niet helemaal door. Het zou wel fijn zijn, want ik heb na de curretage nog geen echte periode gehad. Ik heb wel een ovulatie gehad, volgens de test, maar de bloeding die er aan vooraf ging was zo raar dat ik toch toch ook graag een keer normaal ongesteld word - dan weet ik tenminste dat het allemaal goed gaat en zo. Ja, jammer dat ik niet onmiddelijk weer zwanger ben natuurlijk, maar ik ben er ook nog niet helemaal aan toe eigenlijk. Het is goed zo. Maar ik wil wel graag normaal ongesteld worden, please.
Shaida: Ik kon het ook echt niet verborgen houden. Hier weten dus beide families het (was niet helemaal de bedoeling maar als je het de ene tante verteld is het zo bij de andere...) en beide werkplekken. Om weer zwanger te worden/te zijn is het makkelijker als niet iedereen het weet (ik denk echt niet dat het lukt om geheim te houden..) maar goed, toen was ik oh zo blij met hun steun... En dan hoor je ook veel meer ervaringen waar ook ik echt kracht uit put... Lolieken: Neeeeeee . Wat een ellende... Ik hoopte zo dat jij de volgende was in onze wuppie-polonaise . Nog eventjes afwachten maar ik snap dat je gevoel zegt dat het niet goed komt zoals je graag zou willen... Mieke: Meer kun je idd niet, rot gevoel he? Als je nou eens een datum kreeg dan maakte het 'niet zoveel uit'. Komt vast helemaal goed, hopelijk sneller dan je denkt! Wuppie: Klopt, er komt ook ooit zeker weer een pony (misschien een kleinere om lekker mee te tutten/aangespannen rijden en voor de kids), maar denk dat minder werken, kleine erbij en een pony teveel is om mijn zinnen op te zetten (dus ook qua financien). De tijd zal het leren... Liedjepiedje: pppff, wat erg om zo vaak weer tussen hoop en vrees te moeten leven . Vertouwen in de 'geleerde' mensen is daardoor bij mij fling geschaad ("Geniet er maar van, je bent écht zwanger" Een dag erna is onze kleine gestopt....). Dominique: Hopelijk zet het dan snel even echt door, vertrouwen in je eigen lichaam is toch weer het eerste begin om verder te kunnen en voor mij ook zeker om de MK/Curretage weer een beetje verder te kunnen verwerken... Ik duim voor je! @ uitgetelde datum: Hier ook, ik vond het zo geweldig om in september een kleine te krijgen. Ik zag mezelf al pronkend de zomer door gaan met een dikke buik en mooie buikbanden.... Weet ook wel dat dit lange na niet het belangrijkste is maar god wat deed het pijn om die mooie gedachten vaarwel te zeggen. Het áller ergste vind ik nog wel de angst die ik er aan over gehouden heb. Ik was door al het bloedverlies (vanaf de 6,5 week al!) al aan het aftellen na de 12 weken grens. We waren zo close, nog een week en dan mocht ik gaan genieten. Helaas viel dat tegen.... Als ik nu positief test ben ik op 1ste kerstdag uitgeteld . Mijn moeder is op de uitgetelde datum bevallen dus dat belooft wat Ach, de datum kan me niets schelen, als het maar allemaal goed mag gaan dan ben ik al zooooooo onwijs gelukkig. Maar ik geloof er deze maand nog niet zo in. We zullen zien... Zal morgen de lijst van ons eens opzoeken met de NOD's. Weer even bijwerken en de nieuwe bijvoegen. Al is de de komende weken vast nog een beetje ''ongeveer'' kunnen we elkaar toch at nouwer volgen tot NOD! Ik ga nu nog even snel mailtjes lezen en dan te bed. Thuiskapster was hier (lekkere frisse highlights er in, laat de zomer maar komen!) dus mijn bedtijd is eigenlijk al ver voorbij
Je verstand zegt het een en je hart zegt iets anders he? na de mk mijn hart wilde het liefst weer zsm zwanger zijn en verder gaan waar we waren gebleven. Het verstand daarentegen zei dat we de tijd moesten nemen om dit verlies te verwerken en af te sluiten. Hoe is het verder met de dames vandaag Is het bij jullie ook zo'n heerlijke weer? @ Loki mijn NOD is 18 april. eigenlijk de 15e maar houd liever de 18 aan.
Hier ook heerlijk weer, hopelijk blijft het dat want volgens mij zijn er ook hier en daar wat buitjes voorspelt. Als ik mijn normale gemiddelde cyclus aanhoud dan zou ik een dezer dagen ongi moeten worden. Ik hoop dat het doorzet. Maar ik ben nu ook wel op een punt gekomen, dat wanneer dit niet zo is ik er wel vrede mee heb. In eerste instantie wilde ik ook wel gelijk weer zwanger zijn, maar als het nu nog even niet kan vind ik het niet erg. Het komt wel, daar ben ik van overtuigd.
Liedjepiedje, wat vreselijk voor jullie! Echo hoort juist een bijzondere moment van je zwangerschap te zijn. Heb er eigenlijk niet bij stil gestaan, maar mijn 1ste echo was ook best rampzalig. Toen werd namelijk de mk bevestigd. Ik had een inwendig echo en vond het verschrikkelijk naar. Gyn moest namelijk aardig wat kracht gebruiken. vervolgens lag ik op het bed staren naar een monitor, waar ik eigenlijk niks van begreep.. Gyn reageerde gelijk " oh ik zie het al" bla bla a.s dinsdag curretage bla bla bla ik begreep er niks van. Het was een spoedecho vanwege bloeverlies en klonters. Wist wel dat er een slecht nieuws uit kon komen, maar dit... Jammer als ik dan andere hun echo rooskleurig hoor omschrijven, dan is het totaal verschillend.
Het zonnetje breekt hier ook lekker door! Ik werk idd sinds kort in het onderwijs, MBO-verpleegkunde. Tis nog een hele uitdaging voor me maar wel erg leuk en een leuke vervanging aangezien aan het bed staan niks meer wordt in verband met mn rug! Verder nog steeds niet ongie maar heb nu toch wel het idee dat het dit weekend op gang zal komen, i hope so! Dan kunnen we rond de 22e ofzo weer aan de klus! Liedjepiedje wat een heftig verhaal. Het is zo'n klap en als je dat dan keer op keer mee moet maken....
Hier waren de echoks juist heel mooi en positief, zelds toen ik vreselijk veel bloed verloren had. Ik zal nu een 'goede' echo dus nooit meer vertrouwen . Wat een ellende komt er toch allemaal bij kijken he...
Loki wat erg voor jullie!! Voor mijn zwangerschap, leek een kind krijgen heel normaal. Om je heen hoor je mensen zwanger raken, alles gaat goed, bevalling gaat, 9 maanden later een prachtige baby. Nu na de mk en verhalen van anderen, besef je hoeveel geluk je wel niet moet hebben om : - 1 zwanger te raken - 12 weken gezond door te komen - gezond zwangerschap - bevalling gezond verloopt etc. Zoveel risico's zijn er en de kansen dat het volledig goed gaat is vrij klein. Daar sta je niet bij stil, totdat je erin gaat verdiepen. Het is en blijft een wonder van het leven. Dat ga je steeds meer beseffen.
Heyy meiden, Ja de datum maakt me nu ook geen reet meer uit.. bij ons weet echt iedereen van de miskraam.. en dan wil je juist graag dat het weer gauw raak is, omdat ik bang ben dat iedereen gaat denken dat het raak is terwijl dat niet zo is... Gister was de test bijna negatief, wij gaan gewoon het af en toe weer doen en we zien wel waar het schip strand.. als ik ongesteld wordt ben ik blij (omdat mijn lichaam dan weer werkt) en als ik zwanger ben ben ik nog blijer!) dus het maakt niet uit of het wel raak is of niet. En daarbij als het niet raak is, zijn we de feestdagen voorbij (als uitgetelde datum) Dus het maakt me echt niet uit. Misschien heb ik mijn eisprong al wel gehad.. misschien ook nog niet.. Ben in ieder geval blij dat het vloeien gestopt is. Nou is het ook afgelopen die hele miskraamtijd is bijna voorbij. Ik kreeg net een kaartje van iemand van mn zwangerschapsgym, die heeft n dochter gekregen. Toch wel beetje pijnlijk dat er al een paar van de gym een kindje er na gekregen hebben. Maarja dan hadden wij er maar eerder voor moeten gaan.. eigen schuld. @ aggy: al ongesteldheidsklachten dan? of al bloedverlies gehad? @ mieke: vanaf wanneer gingen jullie voor de 2e? jullie hebben nog best n jong zoontje. Willen jullie er weinig leeftijd tussen hebben? Nou is het wachten tot 14u dan haal ik mn zoontje uit bed en breng ik hem na zn opa en oma. Hij slaapt vannacht daar, ik moet werken tot 23u. En daarna mn vriend van een fuif ophalen. Morgen lekker wat langer liggen en haal ik hem rond koffietijd op. We zijn druk bezig met de tuin aan het veranderen. Het zitje word wat groter. Zou blij zijn dat het klaar was.. met dit mooie weer wil ik er lekker in kunnen zitten! Fijn weekend allemaal!