Doodnerveus naar verloskundige want voelde na een avond lang erop geconcentreerd te hebben nog niet veel. Toen de verloskundige wilde beginnen stelde ze me gerust door te zeggen dat het misschien even zou duren voordat ze het hartje zou vinden maar zodra ze 'm op m'n buik zette hoorden we meteen een prachtige hartslag! Heb zitten huilen want in de tussentijd was ik zo bang geworden dat er iets mis was. PFIIEW! Ze legde me uit dat ik waarschijnlijk wat minder voelde doordat de baarmoeder iets anders lag (weet niet precies hoe dat zit...) En omdat ik er te gespannen op had gelet... Over zes daagjes 20-weken echo, kijk er heel erg naar uit .
Gelukkig is alles goed!! Ik ben zelf bij de eerste zwangerschap met 21 weken van de trap gevallen. Overal beurs en pijnlijk. Alleen de pijn in mijn stuitje is toen de hele zwangerschap door gebleven en zo ook tijdens de bevalling goed voelbaar geweest. Dat was het enige minpunt van het van de trap gevallen te zijn. Niet prettig, maar was toen ook opgelucht dat alles goed was!