Ik ben nu als het goed is 7 à 8 weken zwanger van mijn eerste. Maar ik voel me sinds anderhalve week niet lekker. Ik ben ontzettend moe, heb last van mijn buik (lijkt net of ik constant ongesteld moet worden), heb totaal geen eetlust en dwing mezelf om goed te eten. Moet veel plassen, maar de andere ontlasting gaat moeizaam. Ik voel me daardoor niet mezelf en voel me ook niet prettig in mijn vel. Ik werk (nog) fulltime en dit is mijn 2e dag dat ik ziek thuis ben en dat vind ik niet prettig. Ook heb ik 2 paarden wat ik altijd heerlijk vind om die even te zien, te kroeilen en te verzorgen. Maar mijn vriend is nu al 2 dagen ze voor mij aan het doen. Normaal rijd ik ongeveer 3 keer per week paard en doe ik 1 keer per week aan spinning. Maar ik kan dat op dit moment niet opbrengen. Vanochtend met het ziekenhuis gebeld, ik had al voor a.s. maandag een afspraak bij de gynaecoloog staan omdat ik daar al liep om zwanger te worden. Maar helaas is hij deze week met vakantie dus kon ik niet eerder terecht. De huisarts gebeld, maar de assistente zei dat dit toch typische zwangerschapsverschijnselen zijn en dat ik rustig tot maandag moet wachten. Zijn dit typische zwangerschapsverschijnselen? En dit duurt toch geen negen maanden lang hoop ik? Ik hoopte zolang mogelijk mijn hobby uit te kunnen voeren tijdens mijn zwangerschap.
Nathali, ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik zou zeggen, neem vooral je rust! Die ongy-krampjes schijnen normaal te zijn. En de vermoeidheid, meid... hier nog een hyperactieve die niet wist wat haar overkwam! Ik val nu om 5 uur 's middags op mijn gat en kan echt niks meer, om 9 uur ben ik al van de wereld. En vroeger sliep ik nooit langer dan 6 uur, vond ik tijdverspilling .. Je lichaam heeft nu al zijn energie nodig om jullie wondertje te fabriceren, en in de eerste drie maanden gebeurt het meeste daarbinnen, dat moet je gewoon toelaten. En wat paarden betreft, snap dat je ze mist. Maar ik lees ook dat jullie al heel wat werk hebben verricht om zwanger te worden (bij de gyn), dan weet je nu denk ik zelf ook dat je er ook veel voor over moet hebben. Bepaal je prioriteiten (op dit moment je zwangerschap) en zet de rest op een heel laag pitje. Tegen mij zeiden ze dat jezelf tegenwerken alleen maar in je nadeel kan zijn. En hopelijk heb je na ongeveer 3 maanden je energie (deels) terug. Daar hoop ik tenminste nog steeds op
Alles wat je beschrijft is toch echt normaal. Als het goed is dan is het rond de 12 weken (soms iets langer) weer weg. Je lichaam moet heel erg wennen aan de zwangerschap! Gefeliciteerd overigens!
had het oo kde eerste weken zelfde als wat jij nue hebt geen lust ergens in vutloos. krampjes. hoort er dus helaas wel bij hoor. een geluk je spuugd niet aleswat je eet eruit want lijkt me toch ook geen pretje ben nu 9 wk en energie komr rustig aan al wat trug. je hoeft dit echt geen 9 mnd te hebben hoor (al kan het wel maar ga hier niet vanuit) die eerste periode is je lichaam zo hard aan het werk om alles aan te leggen van je baby de organen alles moet nu gevormd worden na de 3 mnd hoeft het eignelijk alleen nog maar groter te groeien. (naturlijk zijn er dingen die dan nog verder ontwikkelen maar dit is dus ook groei) en daarom is je lichaam nu zoveel energie nodig. dus rustig aan dan komt het wel weer.
De buikpijn en het vele plassen klinken mij in de oren als blaasontsteking. Ik heb zelf in het begin van mijn zwangerschap ook enorme last van buikpijn gehad, terwijl ik toch echt wel ervaring had met blaasontsteking en dit voelde helemaal niet zo. Ik heb uiteindelijk in paniek de verloskundige opgebeld omdat ik amper meer kon lopen zo'n pijn had ik. Ik zou als ik jou was in elk geval je urine even laten checken op blaasontsteking. want dat bleek het dus bij mij te zijn.
helemaal herkenbaar. Gewoon rustig aan doen en goed naar jezelf luisteren (dat schort er bij mij wel eens aan) en ze zeggen dat het overgaat dus daar gaan we natuurlik wel vanuit
Hier net zo hoor. Ik was ook altijd mega actief; fulltime baan, een eigen paard en in de weekenden overal heen. Sinds ik zwanger ben kan ik me ook nergens meer toe zetten. Mijn paard is 3 maanden geleden heel plotseling overleden en ik moet er nu ook niet meer aan denken om iedere avond te gaan rijden. Voorlopig even geen nieuw paard dus en ik ben ook 4 dagen gaan werken. Ik ben nu wel minder extreem moe maar op mijn werk is het erg druk en dan gaat mijn buik erg pijn doen. Ik heb ook al sinds ik zwanger ben last van ongi krampjes en nu begin ik ook een buikje te krijgen en met name tegen de avond hangt dat en voel ik me net een olifant... Tja tis voor een goed doel maar ik vind het echt niet meevallen.
Hoi meis! Allereerst, gefeliciteerd! Ik was gisteren voor het eerst bij de VK en zij vertelde dat een aantal van mijn 'klachten' die bij jou ook tevoorschijn komen, gewoon bij de eerste maanden horen en dat deze bij de meesten na 10 weken langzaam afnemen. In de 10e week is je HCG hormoon op z'n hoogst geloof ik dat ze zei. Ik had de afgelopen drie weken geen zin om te sporten en zowaar dat stond ik gisteravond weer als vanouds op de tennisbaan. Superfanatiek en ik haalde bijna elke bal - zelfs mijn trainer viel het op. Ik hoop dus dat het bij mij zo blijft, al ben ik nog niet in de 10e week... Sowieso hoor ik om me heen dat je na een maand of drie weer energie krijgt in plaats van dat je het, zoals nu moet delen met je kleine! Het is ook niet niks wat er in je lichaam gebeurt - logisch dat je lichaam daar even aan moet wennen, toch!? Sterkte met het gevoel! En van harte nogmaals met je zwangerschap!
ja,dat had ik in het begin ook heel erg,zo erg zelfs dat het van mij allemaal niet meer hoefde. Maar na 12 weken ging het echt weer een heel stuk beter en voelde ik me topfit.
Het kan zeker tot 12 week duren als je pech hebt (sorry wil niet negatief doen maar ja wel realistisch) duurt het langer. Moeilijk te voorspellen. Neem je rust, eet zo gezond mogelijk (las dat je moeilijk eet maar probeer het toch een beetje). Het kan heel goed dat het allemaal bijtrekt en dat je straks weer lekkerder in je vel zit. Er word nu veel gevraagd van je lichaam die dat natuurlijk niet gewend is. het zijn wel normale klachten voor de zwangerschap, Hoop dat je straks meer kan gaan genieten Gefeliciteerd
tja lang leven het zwanger zijn. de moeheid is meestal tot een week of 16 en je zult dan vast wel een boost krijgen en even weer wat meer energie krijgen. ziek zijn is van persoon en met elke zwangerschap verschillend. bij me dochter ging ik 24/7 boven de pot en liep ik al erg vroeg met hevige bandenpijn en rugklachten. nu heb ik op hevige moeheid ( die dus sinds kort gelukkig minder is) na bijna nergens last van en ja rugpijn en dagen dat je wat minder bent heb ik toch maar tis net wat je kunt hebben. ik ben hele erge zwangerschappen gewent met veel pijn en overgeven dat dit nu een eitje is. ben er nog niet maar goed succes en hoop dat de klachten snel minder worden maar wat je beschrijft zijn echte zwangerschapskwaaltjes en denk dat haast elke vrouw dit zeker de eerste weken heeft . minder maar het is voor en goed doel ik vond en vind vooral die moeheid heel erg en liep de hele da tegapen. met een week of 16 werd dit langzaam minder en hoop dat dit verlopig zo blijft. werk partime en heb een zeer actieve dochter van bijna 1,5 jaar dus kan wel wat extra energie gebruiken