Pffff....sorry hoor, maar ik moet het even kwijt... Soms heb ik van die dagen dat ik het liefst met bv zou willen stoppen. Diep in m'n hart weet ik dat ik dat absoluut niet wil, maar soms vind ik het zo moeilijk. Nu ook weer zo'n moment. Afgelopen donderdag had ik opeens flinke steken in m'n borst. Ik dacht dat het misschien spruw zou zijn. Ik kon zelf niks zien aan m'n borsten of aan dochter. De huisarts zag ook niets, maar wilde me wel voor de zekerheid gaan behandelen. Wat een rot medicijnen zijn dat zeg. Ik moet het op m'n tepels smeren en in het mondje van dochter. Ben ik eindelijk klaar met smeren, heeft ze weer honger.. Ik kreeg de tip om het in haar mondje te doen als ze slaapt. Dat hielp de eerste keer wel, maar nu ook niet meer. Ze slaapt zo licht, ze wordt gelijk weer wakker als ik met dat spul aan kom zetten. En dan begint de riedel weer van voor af aan. Ik krijg d'r zo moeilijk in slaap. Ik zie echt totaal niet wanneer ze honger heeft. Ik doe eigenlijk maar wat. Dat is tot nu toe steeds goed gegaan, maar nu niet meer. Als ik haar aanleg draait ze steeds d'r hoofd weg. Het wordt één grote worstelpartij. Vervolgens laat ik het dan maar zitten, met een huilende baby tot gevolg. Ze wil niet op d'r rug liggen, ze wil niet op d'r buik, ze wil niet bij mij zitten, ze wil eigenlijk helemaal niks. Alleen maar huilen en jengelen. Ik word er gek van... Zo vaak geniet ik van borstvoeding geven, maar nu even niet.. Het liefst zou ik haar achter het behang plakken. Ik laat haar nooit huilen, maar nu ligt ze wéér te huilen en laat ik haar gewoon liggen. Om me vervolgens weer een slechte moeder te voel.. Herkenbaar?
Herkenbare gevoelens... Als ik mij zo voel, probeer ik me in te denken dat mijn kleintje zich waarschijnlijk even slecht voelt als ikzelf... *dikke knuffel*
Idd erg herkenbaar.... Al is het hier gelukkig wel al even geleden dat ik me zo gevoeld heb, gelukkig! Ik probeerde altijd maar aan de voordelen te denken. En dan niet zo zeer dat het gewoon beter voor haar is, maar denk aan dingen als aanleggen wanneer je maar wilt (troost) geen max etc... dat zijn voor mij toch wel grote voordelen hoor! Sterkte en zet hem op hoor!!
Heb hier ook een fase gehad met medicijnen, idd een crime en wa een gedoe! Krijgt je meisje wel genoeg slaap? Gezien het niets willen en jengelen? Dan denk ik: moe! Hier hielp het de bv ook enorm toen ik haar "leerde" overdag wat langer te slapen. Daardoor kwam er meer tijd tussen de voedmomenten en dronk ze dan veel beter. En probeer haar niet automatisch maar aan te leggen, maar wacht op hongersignalen, smakken, hoofdje draaien, op handje sabbelen, zuigmondjes maken. Dan krijg je er na een tijdje wat meer regelmaat in, genoeg slapen, verschonen, pas drinken bij trek, even spelen, en hop weer in bed! En voed haar dan op een rustige plek, evt met een dekentje en/of je hand langs haar gezichtje als je denkt dat het afleiding is.
Wat voor medicijnen gebruik je Linnie? Is het Nystatine? Dat gebruik ik namelijk ook voor mijn zoontje, die wel spruw in de mond heeft. Het is al z'n 2e kuur overigens, het is nog steeds niet helemaal weg ook al hebben we de kuur afgemaakt en zijn we langer doorgegaan, heel vervelend. Hij drinkt trouwens prima, slaapt ook goed en heeft er dus geen last van blijkbaar, het is nu ook niet meer te zien maar we gaan nog maar even door. Ik geef het hem met een pipetje wat er bij in de verpakking zat en dat gaat prima moet ik zeggen. Hij sabbelt er vrolijk op los als ie dat spul in zijn mond krijgt. Ik doe het voor het voeden dan helpt het schijnbaar het beste. Verder voed ik nu ook met tepelhoedjes - op advies i.v.m. (te) kleine tepels etc. - en ik heb dus ook geen pijn aan mijn tepels gelukkig door de spruw. Verder gebruik ik ook Schrale Troost creme voor op mijn tepels, dat verzacht lekker en desinfecteert en kan naast je medicijnen ook meehelpen tegen Spruw - heb ik gehoord. Het is even puzzelen en aanmodderen maar er komt beslist weer een moment dat je weer geniet van het bv geven hoor! Succes ermee in elk geval.
de 1e keer spruw was hier met ong. 10 dagen weg. de 2e keer 4 weken ja die dagen ken ik wel. heb ong. 1,5 maand lang zoiets gehad. wilde er mee stoppen omdat ie elke voeding ging huilen en niks hielp. elke voeding was een gevecht. elke keer boos kijken naar me met de voeding. maar gelukkig ging het hier weg (andere reflux medicijnen) en ben zooo blij dat ik nog bv geef!
Bedankt voor jullie reacties! Ik had tijdens de nachtvoedingen op m'n telefoon al meegelezen, maar reageren gaat dan niet zo makkelijk. Elke, ja je hebt inderdaad gelijk. Ik heb dat zinnetje de laatste dagen steeds tegen mezelf gezegd. Duchess, normaal gesproken maak ik ook altijd gretig gebruik van het troost aanleggen. Maar dat wilde ze dus ook niet. Ze draaide heel hard d'r hoofdje weg als ik dat probeerde. Babel, ik ben inderdaad ook aan het proberen om er iets meer structuur in te krijgen. Vaker in d'r bedje leggen enzo. Want ze is inderdaad vaak te moe om goed te kunnen slapen, heb ik het idee. We waren ook in huis heel erg druk. De slaapkamer werd verbouwd, dus het was ook heel onrustig. Zondag is m'n man druk aan de slag gegaan en heeft alles afgemaakt en ik merkte dat ze gister al een stuk rustiger was. Marjanneke, ja Nystatine hebben wij ook. Ik doe het ook in haar mondje (ookal zei de huisarts dat het alleen op m'n tepels hoefde). Ik hoop dat het gauw gaat helpen. Helaas heb ik er ook nog eens een vaginale schimmelinfectie bij (of ik had dat eerst, ik weet het eigenlijk niet). Maar daar krijg ik nu ook medicijnen voor. Gelukkig doet het voeden niet heel veel zeer. Wel steken enzo, maar verder niet. Volgens mij heb ik ook vrij ongevoelige tepels, haha, om het zo maar te zeggen, dus dat scheelt wel. Hoe wisten je dat jullie spruw hadden? Als je het nergens aan merkte. En hoe weet je wanneer het over is? Afgelopen zondag hebben we onze dochter even naar mijn zus gebracht. Zo kan m'n man het huis afmaken en ik had met vriendinnen afgesproken om te high tea-en. Aangezien ik geen zin had om m'n spruwmelk te verwarmen e.d., heb ik er gelijk gebruik van gemaakt en lekker een paar wijntjes op. Dat was al ruim 15 maanden geleden! Dus ik heb heerlijk genoten. Dit was de eerste keer zonder kind, maar het was eigenlijk toch wel even prettig. Die nacht heeft ze ook 6 uur achter elkaar geslapen, heerlijk! Dat hadden we echt even nodig! Bedankt voor jullie reacties!!