Lieve lieve dames..!! ik lees veel verhalen van jullie en daar gaat mijn mond van openstaan. wat bestaan er op deze wereld tot kl***tzakken zeg bah. helaas heb ik hetzelfde meegemaakt, ik was 21 en werd zwanger van me ex toen die tijd en ik zat gewoon aan de pil, koste wat kost moest ik het weg laten halen door hem, volgend hem kon het niet enz enz. ik heb hem na de positieve test nog 2 keer gezien 1 keer omdat hij me bijna aanvloog en daarna toch een gesprek wou en 1 keer omdat hij wou dat ik het weg liet halen, Op een dag was ik het zo zat en dacht als ik nou met hem mee gaat naar een kliniek dan zie thij het mischien in maar het deed hem werkelijk niks echt niks. de hele weg in de auto heb ik lopen huilen en hij maar zeggen het komt allemaal goed vrijdag heb je die afspraak om het wg te laten halen en dan komt het weer goed:S. Ik dacht bij me zelf nee nee ik kan dit niet dit voelt niet goed, Die vrijdag belde ik hem op en zei hem ik laat mijn kindje niet weghalen sorry daarop zei hij OKE DAN ZIE IK JE NOOIT MEER... ik kan je vertellen mijn dochter is nu 22 maanden bijna en ik heb hem ook echt nooit meer gesproken... ik had het best zwaar in je eentje de zwangerschap doen maar had veel steun van mij ouders en zus dat deed veel goed. Toen mijn dochter geboren was was het nog veel zwaarder in het ziekenhuis had je allemaal mannen die net vader geworden was en die huilend hun vrienden enz opbelde en ik, ik lag alleen met mijn dochter in mijnhanden te huilen, natuurlijk had ik geluk zo mooi meisje maar ook deed het pijn alleen zijn en het geluk niet mogen delen. heb een keer meegemaakt dat sochtends de kraamverzorgster kwam in het ziekenhuis en die zei komt papa haar straks lekker in bad doen mevrouw. waarbij ik zei uuuh nee me zus. nu 22 maanden later voel ik me gelukkig de mooiste dochter van de wereld heb sinds 8 maanden een nieuwe vriend die erg goed voor mijn dochter is en ook goed voor mij dit had ik nooit durfen te dromen. toch blijft er in je hoofd rond spoken van hoe kan die vent al 2 jaar niks van zich laten horen is hij dan zo gevoelloos zo een laffaard bah het maakt me boos en ik snap het gewoon niet. IK bennu gelukkig met me dochter en me vriend hier wil ik mee verder en voor leven. Dus daarvoor meiden het is moeilijk het is zwaar maar betere tijden komen er aan echt waar vecht ervoor laat je hoofd niet zakken het komt goed echt waar.. en ik ik heb respect voor jullie knuffel van mij
Hoi Flowertje, Dat is lief van je. Goed om te horen dat het allemaal goed gaat met jou en je dochter. En wat leuk dat je nieuwe vriend voor je klaar staat. Over je ex moet je echt niet zitten. Dat soort mensen praten zichzelf in dat ze geen kind hebben terwijl ze dat eigenlijk wel hebben. Je hebt hem niet nodig in je leven. Je bent beter af. liefs
wat een zielig verhaal en wat lief van je om andere vrouwen moed te geven! Ik snap die mannen ook niet! ze kunnen wel hun *** ergens in steken maar de consequenties rennen ze voor weg! Ik snap sowieso niet hoe iemand nee kan zeggen tegen een lief klein hummeltje wat gewoon van je eigen vlees en bloed is. Soms heb ik het idee dat ze gewoon geen hart bezitten.
Hey flower, ik sta hier soms ook met mijn oren te flapperen als ik sommige verhalen lees...zo bot, zo gemeen en zo ongevoelloos....het praten over het even laten weghalen, gewoon even een mensen vermoorden (ja zelfs als het alleen maar een vrucht is) Ik vind dat elke vrouw het voor zichzelf mag weten, maar een man...wat weet hij nou over wat je voelt? Nee sommige berichten hier geven geen positief beeld over mannen, ik vraag me vaak toch af waar ze het idee vandaan halen dat zodra er lasten bij komen kijken ze het hazenpad mogen kiezen...alsof wij in ons eentje zwanger worden. Maar je bent er doorheen, kan me voorstellen dat het pijn doet als je re aan terug denkt, maar jouw verhaal en huidige situatie is denk een flinke oppepper voor elke vrouw die nu in hetzelfde pakket zit.
hoi, bedankt voor je berichtje.. het is erg attent van je om aan ons te denken.. die steun kunnen vele van ons goed gebruiken.. wat fijn voor je dat je nu gelukkig bent.. een nieuwe vriend hebt die je kleine ook accepteerd. trouwens wat je verteld over de bevalling, dan je in je uppie zit met je kleine en al die gelukkige mensen om je heen.. dat maak ik nu al mee als ik de vk bezoek.. laatst zo een stel die een afspraak wilden maken voor over 4weken net als ik.. toen zei dat meisje tegen haar partner.. je hoeft trouwens niet altijd mee te komen... waarop hij antwoordde jawel vind het gezellig... toen lachten ze naar elkaar.. ik glimlachte maar eigenlijk wilde ik huilen... zo lief hoe hij dat zei tegen haar.. dat zou mijn ex nooit zeggen... toen voelde ik me pas echt alleen... veel liefs, damiana
Damiana meis ik snap wat je bedoelt dat Ken ik ook keer op keer in me eentje bij de gyn allleen naar mijn mooie wonder kijken maar meis wees sterk en je komt er wel... Probeer de hulp die je krijgt aan. Te nemen ookal is het iets kleins. En Als er wat is of je wilt praten mag je mij ook pb sturen hoor meid knuffel van mij
Wat een lieve bericht flowertje. Ik zit nu ook in dezelfde situatie. Mijn ex ging er ook meteen vandoor toen ik vertelde dat ik zwanger was. Hij riep vanalles: ik had hem gebruikt, ik was vreemd gegaan. Dat doet pijn zeg. Dat was begin mei, ik heb hem daarna niet meer gezien of gehoord. Wat een kl***vent zeg! Sommige mannen hebben inderdaad geen hart! Wegrennen voor iets waar ze ook verantwoordelijk voor zijn en de vrouw zwanger achterlaten. dan heb je geen gevoel. Gelukkig heb ik ook steun aan mijn ouders en mijn zus, maar ik vaak nog heel verdrietig. Het doet me goed om zo'n verhaal te lezen, dat maakt me zekerder en positiever. Ik red het wel! Liefs wendy
Meis je red het zeker wel en Mog je vragen hebben kan je me altid een pb sturen en mischien kunnen we elkaar toevoegen op msn ofzo knuffel
het is pijnlijk maar ja... Ik moet ermee leren leven doe ik trouwens al... Ik geniet nu veel meer van mijn kleine in mijn buik... soms zit ik zo te praten tegen mijn buik hahaha echt stom.. mijn baby hoort me niet eens... Ik heb zaterdag echt besloten alleen voor mijn zwangerschap te gaan.. en mijn ex buiten beschouwing te laten... hij geniet volop van zijn leven elk weekend weg met vrienden... lol hebben in zijn leven.. en ik zit te treuren.. Ik heb het gehad met hem echt waar... Ik ga van de week een nieuw nummer halen... En ik kijk op die manier dan of hij de moeite zal nemen om mijn anders te contacteren... als hij het niet doet dan weet ik meer dan voldoende. Ik denk dat ik een oogje heb op een andere vent op mijn stage,.. hij is zo leuk.... alleen is hij ook veel ouder dan dat ik ben... zo ongeveer net zo oud als mijn ex. best wel oud.. maar zo een lekker ding wel... mijn type helemaal... maar ook hij is heel lang alleen geweest.. en ik ben bang dat hij ook zo een geval apart is. maar ja... ik moet niet teveel hopen..
met tranen in mijn ogen lees ik je verhaal, al ook wel door dehormomen komen maar goed, meid wat lief van je!!!!! echt! respect! je doet het echt heelgoed, denk dat veel meiden steun aan je verhaal hebben super, dankje wel
Wat een mooie verhaal.Ik geloof ook in de beste.Dus ik geef mijn hoop nooit op!!! Van andere kant ik denk dat om mooiste dingen in leven te kunnen zien moet je zo iets beleven.En dan waardeer je zonnestralen.En eerlijke mannen die op je pad komen.Alles is te zien in vergelijking. Zware ervaring maar alles wat makt ons niet af makt ons sterker. Succes alle meiden die wijze beslissing genomen om kindje behouden.geluk lacht ons toe!!!!
Wat een verhaal, en wat ontzettend fijn dat je een nieuwe vriend hebt getroffen die vol voor jou en je kleine kindje gaat!! Dat is toch superr!! Hier ook een alleenstaande mama.. Mijn ex (de vader) en ik waren net uit elkaar toen ik er achter kwam dat ik al 5 weken zwanger was... Nou jah, nog weer geprobeerd, maar toen hij in de week mij weer voorloog ben ik weggegaan, ik kon wel voor de kleine bij hem blijven, maar ik wist toen al dat dat NIET zou werken... Na 7 maanden kreeg ik een nieuwe vriend.. Iemand die ik tijdens mijn zwangerschap heel goed heb leren kennen (dacht ik) en heel veel gesprekken mee heb gehad over de zwangerschap en de situatie.. Er bloeide iets moois tussen ons en we kregen een relatie.. We gingen er helemaal voor (dacht ik dus) En jawel, in mijn kraamweek, na een nare bevalling (keizersnee, veel bloed verloren, wond ontstoken en een blaasontsteking erbij) ging hij er vandoor, hij kon het toch niet aan.. De volgende dag had hij spijt en kwam hij terug.. Maar die dag daarna ging hij WEER!! Wat heeft me dat een pijn gedaan, niet alleen de vader die er niet was.. -Die wilde wel voor mijn zoontje zorgen, maar alleen als ik bij hem terug kwam (hoezo chanteren) dat heb ik natuurlijk niet gedaan... En toen zei hij dan doe ik ook helemaal nix... Na veel moeite en 3x niet op komen dagen heeft hij Stan wel erkend.. Maar verder deed hij nix... Hij is pas na anderhalve maand komen "kijken" maar keek nog niet naar Stan om, en nu zijn we al weer 8 weken verder en ik hoor dus helemaal nix...- Met die nieuwe vriend, had ik het nog weer geprobeerd, maar het vertrouwen in hem was weg.. Dus ik ben nu lekker alleen met Stan en wij redden het wel!! Die verdomde kerels!! Voordat ik er weer één vertrouw, moet er een boel gebeuren!! Want Stan verdiend een lieve "papa" in zijn leventje!! En ik weet zeker dat hij ergens rondloopt... Maar nou jah.. We zullen zien, tot die tijd, doen we het lekker met z'n twee... Veel liefs en een dikke knuffel voor alle meiden die het ook alleen doen!! Jullie komen er wel!! Probeer zoveel mogelijk te genieten van jullie kleintjes, en laat ze af en toe bij evt. ouders of oppas, zodat jullie ook even aan jezelf kunnen denken! Want 24 uur per dag mama zijn, en de kleine nooit even aan "papa" kunnen geven is niet iets wat je moet onderschatten!! Denk echt ook af en toe even aan jezelf!! Wees even weer (naam) ipv mama!! Daar word ik ook vaak op gewezen, hoe beter je jezelf voelt, hoe beter je voor je kleine kan zorgen!! Liefs
@Kussie wat een verhaal zeg!! Wat bestaan er toch veel kl**** mannen!! Een hart van steen hebben ze. Zo krijg je toch geen vertrouwen meer in een man? Mijn ex wilde ook niks meer met mij en mijn kind te maken hebben zodra ik hem verteld had dat ik zwanger was. En dan denk je dat diegene veel voor je voelt!! Niet dus! Ik heb nooit meer wat van mijn ex gehoord, maar hij hoeft ook niet meer voor de deur te staan! Ik ga er alleen voor, voor mijn kindje. Zie, jij redt het ook dus ik zal het ook redden zonder man. Het zal zwaar worden, maar de liefde voor je kind overwint alles denk ik.
Hoi flowertje, mooi en lief verhaal van jou! en ik sluit bij je aan hoor! ik heb de zwangerschap niet alleen hoeven te doen maar heb me wel vaak "alleen" gevoeld omdat ik geen steun had aan mijn ex. Na de bevalling ben ik bij hem weg gegaan met mijn zoon en dit was de beste keuze ooit! Hij kijkt niet naar zijn zoon om en taalt er niet naar. Ik moet ook alles alleen doen maar gelukkig met veel hulp van mijn ouder, vrienden en buren. En als ik naar mijn zoon kijk ben ik heel gelukkig! het is zwaar soms maar onze kinderen geven je moed en liefde om door te gaan. dus ook voor alle dames die alles alleen moeten doen: zet hem op en jullie kunnen het! En over de mannen die hun vrouwen in de steek laten en niet naar hun kinderen omkijken... daar heb ik geen 1 goed woord voor over! dit geldt ook voor de vader van mijn kind! slappelingen zijn het grote slappelingen!