Ik vindt het zo knap hoe je ermee om gaat!!! en ik zou die oma ook lekker buiten beeld laten, wat een trut zeg!! daar zou ik mijn kind ook niet mee in laten. en je vriend....zijn ogen gaan misschien nog wel open als jullie zoontje er is, maar dan is het te laat (als jij hem dan niet meer terug wil). hij is nu vooral erg in de war door dat gepush van mammie. maar idd, hij is oud genoeg om zelf keuze te maken!! ik vindt je een kanjer en jij komt er wel met dat mannetje van je!!! Mejon
Heb het hele verhaal (met tussenpozen) gevolgd, alleen nog niet gereageerd.. Meid.. HEEL veel succes met je kleine man!! Geniet van hem, en wat betreft oma.. UH.. Oma`s gunnen hun kinderen en klein kinderen een goed leven, die halen het niet in hun hoofd zich op deze manier te bemoeien met dingen! Dus die mag van mij ook de pot op Je ex, is wel moeilijk, vind het gewoon zwak van hem. ERG zacht uit gedrukt haha. Vind je ook super stert en realistisch!
Wat een oetlul. En om maar over zijn moeder te zwijgen. Ik zou mijn kind zowel bij hem als bij haar weghouden!!! Noem het gemeen, maar aan zulke mensen heb je niks... die zou ik NOOIT in mijn buurt en in de buurt van mijn kindje willen hebben!!
Diep respect hoe jij hiermee omgaat meid! Wat ben jij sterk zeg! Je maakt zo ongelooflijk veel mee in een korte tijd. Echt diep respect!
Meid, ik heb je verhaal net helemaal gelezen. Mijn bek valt er van open Wat een k*twijf, die moeder van hem! En wat ongelofelijk dat hij zo beïnvloedbaar is en je na al die jaren blijkbaar nog niet kent. Wat ben jij een sterke vrouw, ik heb heel veel respect voor je!
Heb het hele topic met open mond gelezen Wat ben jij een sterke vrouw zeg! Hoe gaat het nu? Nog 5 weken tot de uitgerekende datum, houd je het allemaal nog een beetje vol? Knuf voor jou!
ik kan alleen maar zeggen.. IK HEB ONWIJS BEWONDERING VOOR JE... en zeker ook voor de vriendin waar je nu kunt wonen en kunt blijven.. DAT ZIJN PAS VRIENDEN!!!!!!! je ex is een heuze sukkel die zijn geluk zo laat lopen voor zijn mammie..hij krijgt zijn portie nog wel.. echt... en schoonloeder... lekker in dr eigen waanideeen laten gaarkoken.. wie t laatst lacht.......en dat zal zij niet zijn!!!.. YOU GO GIRL!!!...
jeetje wat een lieve berichtjes van jullie allemaal moet eerlijk zeggen dat je niet veel keus hebt. het zwanger worden was een bewuste keuze en ik zou die kleine echt niet willen missen. je besluit dat je graag een kindje wilt en als je dan zo bevoorrecht bent om zwanger te mogen raken dan moet je er ook helemaal voor gaan.. ook als de situatie ineens minder leuk is. op dit moment geniet ik volop van de laatste loodjes. lekker terrasjes pakken met vriendinnen en gewoon genieten nog even en dan mag de kleine komen en ik ben zooo benieuwd naar hem! er is niemand die mij dat geluk kan ontnemen, al helemaal niet mijn ex en die schijnheilige moeder van hem. laat ze maar lekker hun verhalen de wereld in helpen en doen waar hun zich beter door voelen. ooit komen zij zichzelf wel tegen en misschien ook niet. maar uiteindelijk kan ik mezelf elke dag recht aankijken en met een schoon geweten verder gaan als er mensen zijn die door hun verhalen anders over mij denken tsja jammer dan.. je kunt nooit in iedereen zijn ogen het goed doen en dat hoeft ook niet. zolang we zelf maar weten dat we altijd het beste voor onszelf en onze kleintjes voorhebben toch
Oke, je hebt misschien niet veel keuze maar dan nog is het niet altijd makkelijk. En ik vind dat jij je er super doorheen slaat. Geniet van de laatste weken. En laat je even weten waarneer je kleine geboren is?
Je situatie klinkt me echt heel bekend in de oren. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was (totaal niet gepland en totaal onverwacht) waren we net een dag uit elkaar omdat ik ineens zo veranderd was (hormonen) een maand later zijn we toch weer bij elkaar gekomen en besloten we er samen voor te gaan. Weer een maand later vroeg hij me ten huwelijk. Samen hebben we eigenlijk alles gedaan, verloskundige, echo's. We waren samen opzoek naar een leuk huisje en natuurlijk bezig met de bruiloft. Ik zou gaan trouwen op 5 mei en op 3 mei werd ik in de avond ineens ziek. Ik had het norovirus wat heel besmettelijk is en ik hoorde op 4 mei dat ik absoluut niet mocht trouwen van mijn huisarts. Samen hebben we toen alles afgezegd. 5 Mei voelde ik me nog steeds niet goed en hebben we in de ochtend nog contact gehad en zei hij nog dat hij heel veel van mij hield. Rond 15:15 terwijl we eigenlijk voor de trouwambtenaar hadden moeten staan belde ik hem weer want ik miste hem. Hij had net met zijn zus gepraat. Tijdens dat telefoon gesprek maakte hij een einde aan onze relatie. Het zijn zulke rotsituaties want je weet absoluut niet hoe je ermee om moet gaan. Ik snap dus wel hoe je je gevoelt moet hebben. Momenteel zit ik in overleg met mijn advocaat over hoe we het moeten gaan regelen. Hij wil het liefst gewoon zijn kind blijven zien natuurlijk maar hij beweerd geen geld te hebben om alimentatie te kunnen betalen. Ik weet niet precies waar ik recht op heb maar dat weet de advocaat wel. Jou verhaal heeft me wel moed en kracht gegeven in het feit dat ik dus niet de enige ben die dit soort dingen overkomt en dat anderen er ook overheen zijn gekomen. Sterkte verder en heel veel sterkte met je kleine ventje! Groetjes, Irene
Jemig...nog zo'n schoonmoeder die het licht niet gunt in andermans ogen..wat is dat toch ? Het lijkt wel of ze zich gediscrimeerd voelen dat het niet om hun heen draait. En dat ook niks maar dan ook niks goed genoeg is wat binnen de familiekring komt... Ik herken je verhaal omdat mijn ex zijn moeder zo'n gigantische arrogantie over zich heen heeft en naar mij uitstraalt. Voor ons was de zwangerschap superrrrrrr grote verrassing maar hij reageerde in eerste instantie zo lief toen ik het hem vertelde.. Totdat hij het vertelde aan zijn moeder en broertje die daarna geen woord meer met mij gesproken hebben alleen via hem hoorde ik dingen. Het feit dat het voor een hun ook een grote schrok was alle respect en dat ze van de schik moesten bekomen kon ik me ook indenken.. Want voor ons was het nog groter dan voor hun.. maar goed 7 weken later met vele heen en weer gewiebel van zijn kant af over zijn gevoelens gingen we voor de 20 weken echo.. Hij had me hand beet en keek me aan toen we hoorde dat het een jongetje zou gaan worden.. Iedereen gebeld en verteld en wij met zijn 2en naar zijn moeder om het te vertellen.. Ze stond in de keuken en me ex liet het zien het enigste wat ze ded was een knik en ging weer verder met de bezigheden. Dat was zo'n steekmes in mijn hart niet alleen voor mij maar ook voor hem dat ik dacht jezus tr*t kan je niet je eigen gevoelens ff opzij zetten en je zoon feliciteren laat staan mij! zijn broertje die zich gepasseerd voelde vanaf begin af aan en geen woord tegen heb gezegd maar sterk zijn mening heb tegen over me ex maar zodra ik er ben geen woord durft te zeggen heb ik ook op negeer punt gezet. Daarintegen beschermt me ex me ook niet of komt ook niet voor me op zeg er niks over of wat dan ook. Totdat ik vanmiddag een gesprek met hem had en ik aan hem vroeg hoe hij het voor ogen had. Ja ik en me moeder passen op zegt hij! STOPPPPPPPPPPP je moeder?? Je moeder die geen woord met me uitwisselt sinds we met elkaar hebben dan alleen hoi en gedag, der zoon niet kwijt wilt, mij liever ziet gaan dan komen zonder rede hoor overigens want snap er nog niks van...opassen op mij kind ? sorry ons kind? Ja think twice... Heb me in de maanden dat ik met hem ging nooit ruzie met ze gahad, nooit kwaad woord over hun gezegd, met kerst een mooi boeketje samengesteld, gefeleciteerd met der verjaardag en een mega bos bloemen gegeven, zijn broertje leuk bday kadootje gekocht enz. Niks maar dan ook niksssssssssssssssssss is goed genoeg voor ze, en ga ik ook niet proberen om hun goedkeuring te krijgen. Maar als ik hoor zonder overleg met mij dat zij gaat oppassen op ons nog ongeboren zoontje lopen de rillingen over me lijf... En steeds meer begrijp dat haar zoon (mijn ex dus) van hot naar her ging met zijn gevoelens.. Dus ja vindt het knap dat je alles vanuit het ziekenhuis heb geregeld... En dat er mensen voor je klaar staan is mooi. En ik zou het ook via de rechter spelen over de dna test dan kan je zo hard lachen om hun stommiteit als het zwart op wit staat. Dat hij de ballen niet heb om zijn eigen mening te uiten en geen eigen wil heb om zijn geluk te beschermen tegenover zijn moeder is heel zwak en dom. Maar denk erom moeders hebben zoveeeeeeeeel invloed op hun zonen, dat de zonen er pas achter komen wanneer het te laat is. En over ouderlijk gezag enz ik zou het heeeeeel goed uit laten zoeken en aan de toekomst van je kleine denken. Als het niet van hem is zoals ze moeder beweert mag ze der eisen pakket mooi achterwege laten en hij ook. Geef ze het nakijken meid en dat doe je al goed maar het is jou leven en dalijk die van jou en de kleine dat je de rest van je leven met hun nog geconfronteerd gaat worden is al moeilijk zat. Hun kieze voor hun egoicentrische wereld dan mag jij dat ook Sterkte en doe je best, weet zeker dat je een goeie mams wordt ook al ken ik je niet je heb tot nu toe al behoorlijk een sterke kant van je laten zien en snap dat het als je ff een knuffel wilt niet hetzelfde is als met je kat of via internet en je af en toe behoorlijk eenzaam kan voelen en dat mag...
Hoi Marije, Ook ik heb je topic met verbazing en enorme bewondering gevolgd. Ik las dat je 16 mei uitgerekend was en aangezien het inmiddels de 19e is, ben ik erg benieuwd hoe het met jou en de kleine gaat. Hoop dat alles goed gaat met jullie en ik kijk uit naar een nieuwe post van je.
Dag dames! 15 mei ben ik bevallen van een kerngezonde zoon. Hij heet Luca, 3390 gram en 51 cm. Ben helemaal aan het genieten en tot over mijn oren verliefd haha. ps van de vader niets meer gehoord en dat is prima zo liefs marije
Marije Super gefeliciteerd met je zoon. Ik weet zeker dat Luca en jij het helemaal gaan redden samen. Geniet ervan!
Gefeliciteerd met je zoontje Luca! Fijn dat je even iets liet weten en ik wil je heel veel geluk wensen samen met je zoon!
Lieve Marije gefeliciteerde met je baby..... hoewel ik aan de late kant ben maar ja... geniet ervan... je bent niet de enige en zal zeker niet de laatste zijn met zo een rot vent die tijdens je zwangerschap met een onzin verhaal komt en je in de steek laat. veel liefs. Damiana