Hier is de NEE!! - fase al een tijdje bezig, en ohhhh wat issie leuk Er zijn dagen bij dat het prima gaat, alles is leuk, niks aan de hand, maar sóms he :x Zoals gisteravond/vannacht: opeens heeft ze bedacht dat ze haar slaapzak niet meer aan wil. En die moet ze aan, anders wordt ze wakker van de kou en kan ik er nog 10x uit. Wat gebeurt er: ik trek toch onder lichte dwang die slaapzak aan (niet erg makkelijk als je door 10 kilo wordt tegengewerkt) en leg haar in bed. Na veel heen en weer lopen, sussen en troosten gaat ze even slapen. Na een tijd klaarwakker, gaat ze de halve nacht door, slaapzak moet uit maar mama geeft niet toe. Uiteindelijk valt ze in slaap (ik ook, wel veel te kort want na 2 uur gaat de wekker weer). Om 8u is dochterlief dan ook wakker: maar ze wil niet uit bed. Kom schat, mama pakt je uit bed. NEEEEE!! Dan uiteindelijk op de commode: NEEEEEE geen schone luier, NEEEEEEE niet helpen met aantrekken van de pyjamabroek, NEEEEEEEE geen sloffen aan, NEE, NEE en nog eens NEEEEEE!! Ondertussen gooit ze zich alle kanten op, krijst de halve straat bij elkaar (goddank wonen we in een vrijstaand huis) en moet de dag nog beginnen 8) Zucht.... herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om? Op dagen dat ik thuis ben en het allemaal lekker rustig aan kan, vind ik het niet erg. Maar op de dagen dat ik werk moet ik nou eenmaal op tijd bij het kdv zijn of op mijn werk! Edit: ze is 21,5 maand.
Hoe oud is ze? Ja, leuk hoor, die fase. Hier af en toe ook al... Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren, er geen aandacht aan te besteden en gewoon stoicijns mijn ding te doen. En ja, dat is soms heel moeilijk! Hier namelijk 11,5 kilo die niet meewerkt... Ik denk dat we niks anders kunnen doen dan bovenstaande en hopen dat het snel beter wordt. Al denk ik dat het hier eerst nog erger gaat worden hoor
heb je al gepbt. hoe je het hier vertelt sorry maar moet wel gieren hoor hahaha, sosm ben ik dan blij dat plurk nog niet veel zegt. ze zegt iig nog geen : neeeeeeee!!! wel: jaaaaaaaaaaaaaa! als we langs de mac rijden hahaha maar effe zonder gekheid. meid ik snap hoe vervelend het is. denk aan het spreekwoord: ik ben bijna 2 en ik zeg: neeeeeee
hahaha Zegt ze echt nog geen nee? Das een meevaller dan zeg!! * is jaloers * ! @poema: ja heb een heel goed geheugen met die dingen
Hier zegt ze gelukkig (nog?) niet alleen maar 'nee'. Maar als ze 'nee' bedoeld, dan zegt ze het wel duidelijk en op een zeurderige manier, 'neeneeneeneenee..'. Ik vind het iig bloedirritant... Op zo'n moment zeg ik dat ze niet zo moet zeuren, dat 1x 'nee' voldoende is, of ik negeer het gewoon. Heeft allemaal overigens nog niks uitgehaald.. Edit; ze is ook van februari 2009..
Oja wat we er hier ook bij hebben is 'zelluf doen'. Ook leuk... Met alles: pyama aandoen, luier aandoen, jas uitdoen noem maar op. Lukt voor geen meter. En als ik voorstel om te helpen... Precies: NEEEEEE!!!! Alles duurt drie keer zolang pffffffft
Hahaha ja ook die herken ik. Ach ja, het is ook niet elke dag een ramp, vandaag gaat het bijvoorbeeld geweldig goed en moet de eerste keer NEE nog komen. Kan er zelfs ook niet alle dagen even goed tegen natuurlijk, mama is ook maar een mens
Zooooooooooooo herkenbaar. NEE is hier voorbij maar heeft plaats gemaakt voor zelluf doen. Maar goed, de NEE fase. Tja ik loste het op waar mogelijk met compromis om niet de hele dag strijd te hebben en anders dan was mama gewoon de baas. Wel duidelijk en streng blijven. Om een voorbeeld te geven was het altijd NEE bij het handje geven met buiten lopen. Mijn regel was, geen handje is in de wagen. Dat werkte en nu geeft ze uit zichzelf al een handje. Sterkte, tis zoooooooo vermoeiend voor mama. (maar de aanhouder wint)
ooh ja hier ook alles NEE zelfs als het ja is is het nee.. gewoon om het zeggen zelf en het daarbij zegt ze ook vaak "NEE , STOUT!" en dan krijg ik een klap dat accepteer ik natuurlijk niet maar zie wel dat ze feller is geworden en echt haar zin door wil drijven. maar het is inderdaad moeilijk strijd voeren met een peuter van 2 ze zijn nog best sterk hoor! ik krijg hier met geen mogelijkheid haar shirt aan als ze niet wil dat wurmt zich alle kanten op ach ja.. het zal wel weer voorbij gaan
Hmmm mijn zoontje is een stukje jonger maar zegt al heel lang NEEEEEEEEEEEE!. Nu hoor ik ook weleens een ja, prettige afwisseling. En vanochtend had hij binnen 1 minuut al "straf", hij werkte zo tegen tijdens het verschonen van de luier, slaat, trapt en bijt. Ik zet hem dan even in zijn bedje. Dan pak ik hem eruit en ga verder waar ik was, dat helpt wel. En dat is dan het begin van een lange lange dag (05.30 vanochtend). Hij moet de peuterpubertijd nog in...zucht.
Fijn om wat herkenning te lezen in ieder geval. Ook hier hoor ik regelmatig NEE als het gewoon JA moet zijn, zo van: wil je nog wat drinken? NEEEEE!! Maar dan wel de beker pakken en eraan drinken (terwijl er dan niks meer in zit, anders vraag ik het niet ). @sidmick: aan een handje lopen is gelukkig (nog!) nooit een probleem geweest, dat heeft ze vanaf het begin uit zichzelf gedaan. En zelluf doen... die fase breekt hier ook al aan maar het is wat je zegt: consequent en streng blijven maar niet de hele dag strijd voeren, niet makkelijk soms. Gelukkig zijn niet alle dagen vermoeiend, vandaag is ze voorbeeldig dus mama is weer opgeladen @machtelt: dat heb ik hier ook al vaker gedaan, bij fel protest even terug in haar bedje. Maar dan gaat ze gewoon spelen met haar knuffels dus ze is niet onder de indruk. Maar ja, dat hoeft ook niet, als ze daarna maar weer even meewerkt!
oooh dat aan de hand lopen! een ware kwelling. Dat wil mevrouw natuurlijk niet en dan lekker jezelf zwaar maken als mamma toch vasthoud. daar loop je dan met je kind te slepen door het winkelcentrum (en iedereen kijken want oooh wat is ze zielig) en lekker wegrennen in de winkel (mamma in paniek) en dan heel hard lachen als mamma achter je aanrent en je probeerd te pakken. in de kinderwagen zitten is natuurlijk ook not done en daar klimt ze met gemak uit.. pffff zometeen nog een nou ik hou mijn hart vast. ga een riempje kopen denk ik
Martijn wil ook nooit een handje vasthouden. Wat ik doe is hem de kans geven om het wel te doen en anders pak ik hem op. Heb laatst ook in de winkel gestaan met een brullend kind, iets lukte niet en toen gooide hij zichzelf op de grond en wilde niks meer. Heb hem toen opgepakt en nog wat spullen gepakt en ben gaan afrekenen. Mensen kijken je dan altijd zo stom aan! Maar ik laat het lekker, troosten of iets anders heeft dan toch geen zin als hij over de rooie gaat. Verder leren we met de dag
Mijn mannetje kan nu al erg goed nee zeggen. (is nog geen anderhalf) Ik weet dus nu al dat ik mijn borst nat kan maken. Tevens heeft hij vanaf zijn eerste verjaardag al de neiging om op de grond te liggen krijsen als er iets niet lukt of mag. Zijn favoriete zinnetje is "niet doen". Het is dat hij nog geen zelf doen kan zeggen, maar als ik teveel help met de trap oplopen, dan begint hij gewoon weer van voren af aan. Mijn oplossing, als het kan, dan mag het. Als het niet kan of gevaarlijk is, heeft hij pech. Op het moment dat hij alleen de stoep afstapt gaat hij onheroepelijk de buggy in. Compleet vastgesnoerd indien nodig. Daarnaast moet hij ook gewoon aangekleed worden, als het niet heel gehaast hoeft, mag hij er de tijd voor nemen. Anders dwingen we toch. (hij is trouwens al ruim 12 kilo, leuk een groot kind) Het blijft volgens mij consequent zijn. Bij mij heeft het ook geholpen, ik ben nu meestal best inschikkelijk
War herkenbaar allemaal! Moet ook wel beetje lachen om die herkenbare voorbeelden. Is er bij jullie ook verschil tussen het gedrag bij papa of mama? Hier wel. Heb echt het idee dat het bij mij erger is dan bij mijn vriend. Tandenpoetsen bijvoorbeeld. Is met mij een grote ellende. Wil ze perse zelf doen en poetst dus alleen de voortanden. Ik krijg het ook echt niet voor elkaar om het bij haar te doen. Moord en brand. Papa daarentegen poetst haar tanden en kiezen en dan zeggen ze ook nog een samen het hele (!!!) alfabet op. Grrrrrrr. Gewoon doen zegt hij dan ook nog. Jaja... Tips voor het tandenpoetsen zijn dan ook van harte welkom.
ja ik doe het tandenpoetsen ook heel snel hoor heel snel de kiesjes en de voortandjes gelukkig vind ze het leuk als ik haar prijs voor haar geduld enz. dan zit ze meestal nog een paar seconden stil en dan kan ik nog net even haar bovenkiesjes poetsen. maar vaak is het ook zelf doen en dan lekker op de tandenborstel kauwen en al de tandpasta doorslikken liedjes zingen helpt ook (soms) maar verder laat ik haar maar zelf poetsen en dan doe ik nog even onder dwang de rest van de tanden 8)
Hier ook al een tijdje in die fase. Wil je wat drinken? NEE Wil je een boterham? NEE Heb je gepoept (retorische vraag want de hele kamer stinkt)? NEE Nu gooit mijn man er altijd nog de vraag achteraan; Wil je 1000 euro? En het is ongelofelijk maar hij heeft tot nu toe altijd JA gezegd op die vraag . Het is nu een weekje al wat rustiger. Gelukkig slaapt hij wel goed. Maar het verschonen blijft een drama. Dan zeg ik tegen hem dat ie lekker op het potje moet gaan zitten als ie het niet leuk vindt om verschoond te worden, maar dat is toch ook niet de bedoeling *zucht* Het is dat ze je met één blik weer alles doen vergeten want anders was het pas echt vervelend