Ik heb zelf last van een angst paniek stoornis. Ik herken het ook wel een beetje. De eerste maanden is zo'n kleintje zo afhankelijk ik kreeg ook gedachtes als, als ik nu wegga gaat ze dood of straks laat ik haar vallen van de trap. En inderdaad ook met het badje brrr rare gedachtes... Bij mij was het echt de angst dat ik controle over mezelf zou verliezen en ineens gek zou worden ofzo. Of dat ik flauw zou vallen terwijl ik met haar in de stad ben of in de auto ofzo...Na een tijdje werd dit beter en nu heb ik het helemaal niet meer (de kleine is nu anderhalf jaar oud) Ik ben nu weer zwanger en wil mezelf goed in de gaten houden. Ik slik inmiddels geen antidepressiva meer en hou daarom goed contact met mijn huisarts en vk over hou ik me (geestelijk) voel. Het kan heel goed zo zijn dat ik straks toch weer antidepressiva nodig ben, dat is dan niet anders.
Hey Jannn, Ik heb een lieve man die mij probeert bij te staan waar het kan. Ook al begrijpt hij hier niet veel van en komt hij met oplossingen, terwijl ik liever een luisterend oor wil. Binnenkort gaan wij met zijn tweeen even praten met de maatschappelijk werker (mw). Want mw wil graag horen wat dit alles met mijn man doet en hoe hij hiermee omgaat, en wat mijn man eventueel kan doen om mij te ontlasten e.d. Liefs
Even een kleine up-date; afgelopen woensdag had ik een gesprek met de maatschappelijk werker, daarbij is naar voren gekomen dat ik geen postnatale depressie heb hoewel ik wel enkele symptomen hiervan heb. Maar ik krijg hulp die eens in de zoveel tijd bij mij thuis komt om een ritme/structuur en al wat niet meer op poten te krijgen. Daarnaast moet ik wellicht aan de medicijnen, dit staat mij erg tegen omdat ik bij de vorige medicijnen nogal afvlakte, sliep of erg duizelig was. Al met al hulp is onderweg en het doet mij erg goed dat er serieus naar mij geluisterd wordt zowel door jullie als door de HA en de maatschappelijk werker. Thnkx !! xx
Heel goed meid dat je hulp gezocht hebt. Het kan vanaf nu alleen maar beter worden. en denk nu ajb niet dat je een slechte moeder bent want het kan de beste overkomen en het is alleen maar lovenswaardig dat je het probleem het toegegeven en er hulp voor zoekt. Het komt helemaal goed met jou en je gezinnetje. Zet hem op
mamavanuk vergeet niet vitamintjes te nemen!soms na de zwangerschap zijn de vitaminen in t lichaam op. en het gebrek aan sommige vitaminen en mineralen kunnen je depresief maken. ik denk niet dat je een psychologisch probleem hebt, zoals depressie, of PostNataleD. omdat je veel te bewust bent van t probleem. het is volgens mij eerder een lichaamelijke. zorg goed voor jezelf!liefs
wat goed van je dat je hulp hebt gezocht! echt heel knap van je en dat mag echt gzegd worden ik hoop dat je nu de juiste begeleiding hebt gevonden en het allemaal rooskleuriger word voor je.. herken je probleem niet mara heb wel heel vaak als ik mn dochtertje vasthoud dat ik bang ben haar te laten vallen en dat k het al helemaal voor me zie.. of met traplopen zeker de eerste dagen dat ik thuis was na keizersnede van wat als ik mn evenwicht verlies ofzo.... vind het soms best overweldigend dat zon kleintje zo afhankelijk is van mij ....
ja hoor hier maar niet zo als jij had net 1 week na bevallen depressie omdat dingen van vroeger ook omhoog kwamen gevolg medicijn en nergens last meer van heb 3 kwart jaar medicijn gehad
ik ging ook op mijn kont de trap af omdat ik zo raar was van keizersnee en bang om haar te laten vallen
wat knap zeg zoals je het verwoord! Ik heb zelf vroeger een "normale" depressie gehad en toen Eefje geboren werd en ik slaap tekort kwam had ik vooral dat ik erg angstig was dat haar iets overkwam.. ze hoestte en ik dacht dat ze een ernstige ziekte had.. nu heb ik mijzelf door therapie aangeleerd om dan te gaan relativeren zo van "nou ja ze hoest, ik hoest ook wel eens, dan kriebelt het in mijn keel" is moeilijk uit te leggen, maar ik besef dan dat mijn gedachtes niet kloppen.. en dan weet ik dat het nog niet zo slecht met me is, want toen ik echt zwaar depressief was had ik niet eens door dat mijn gedachtes nogal.. uhmm... gek waren.. (dat ik op de snelweg reed en overtuigd was dat ik werd achtervolgd door alle auto's achter me..) wat ik probeer te zeggen is dat het heel goed is dat je beseft dat je die gevoelens hebt en nu hulp bent gaan zoeken! Vitamines werken bij mij ook goed (vooral B), maar vooral slaap is erg belangrijk! Succes meid!