Hoi, Ik heb misschien een gekke vraag, maar ik hoop dat iemand dit weet! Weet iemand hoe het werkt met het vergoeden van vruchtbaarheidsbehandelingen als je wisselt van behandeling? wij doen nu PGD (ICSI met embryoselectie). In verband met het coronavirus hebben we geen idee wanneer we kunnen starten, maar waarschijnlijk pas in het najaar. We hopen natuurlijk dat we maar 1 PGD-ICSI poging nodig hebben, maar als deze niet lukt gaan we waarschijnlijk de overstap maken naar een donor, met IUI, omdat de wachttijd voor een 2e poging oploopt naar ruim een jaar... Krijg je dan gewoon alle IUI pogingen vergoed, ook als je eerst met ICSI begonnen bent? Weet iemand dit?
Ik ga ervan uit dat dit gelijk werkt als dat je route andersom zou zijn. Iui wordt altijd vergoed zolang een arts het medisch behulpzaam acht. Al zou je 20 pogingen willen doen (hoorde laatst iemand die met donorzaad 13 Iui had gedaan). Ik zie niet in waarom het anders zou zijn als je vanuit ander traject komt. weet niet wat voor kosten er aan het donorzaad zijn verbonden, maar dat zul je zelf ongetwijfeld al weten. Maar dat zal los staan van de vergoeding van iui zelf. Dat wordt gewoon vergoed uit de basisverzekering. wel pittig traject en dat je nu helemaal zo lang moet wachten. Wat een drama is het toch de secundaire impact van Corona. Ik zit zelf ook op de wachtbank voor cryo terugplaatsing. heel veel sterkte!
Dankjewel voor je reactie! goed om te lezen dat het vergoed wordt zolang het medisch behulpzaam wordt geacht! Ik was bang dat er een maximum aan zou zitten en omdat we dan al 1 ICSI poging gehad zouden hebben, ze het misschien niet zouden vergoeden. Omdat ICSI vaak een ‘volgende’ stap is. De IUI behandelingen zelf worden gelukkig vergoed! Donorzaad niet inderdaad. Ik hoop dat het niet nodig gaat zijn natuurlijk en we straks aan 1 PGD ICSI poging genoeg hebben. Het is even doorbijten en hopen dat we snel mogen starten. Dankjewel! Jij ook veel sterkte met wachten, hopelijk krijg je snel je terugplaatsing!
Ik denk dat je het zo moet zien dat je dan eigenlijk een soort van nieuw traject begint en dat dan weer wordt bekeken wat de beste behandeling is en dan is dat dus iui. Ik zou overigens niet weten of je (stel dat je het nodig zou hebben) dan daarna nog 2 of 3 ivf behandeling zou krijgen. Ik zou gokken van 2. maar daar moet je helemaal niet aan denken, dat ga je gewoon niet nodig hebben!!!!
Ik lees ook mee. Wij denken ook over een donor als pgd niets oplevert.. Ik heb het destijds bij onze intake wel gevraagd en toen zei ze van wel omdat het een heel nieuw traject is. Maar ze praatte er meteen overheen dus ben niet helemaal gerust gesteld.
Hopelijk gaat het niet nodig zijn en kunnen we beiden via pgd toch een kind krijgen ❤️ Het is balen dat alles zo lang duurt hè, en dat het zo’n belastend traject is... maar hoop gewoon dat het allemaal mag lukken. Een kind genetisch 100% van jezelf is toch het allerfijnste als die mogelijkheid er is. Maar het traject drijft je soms gewoon tot wanhoop...
Ja. Als je met een donor verder gaat start je soortvan ‘opnieuw’. Dus kan je met IUI-verder. Althans, zo heb ik mij laten vertellen. Nu was icsi nooit aan de orde bij ons en moesten we direct over op een donor. Wij vonden het altijd wel een fijn idee dat er nog mogelijkheden waren. Wij keken ook heel vroeg al verder. Donorzaad wordt overigens niet vergoed, helaas. Hierin kan je kiezen om achteraan te sluiten in een wachtrij hier in NL, of rietjes vanuit Denemarken zonder wachtrij. Deze rietjes zijn wel een heel stuk duurder, maar je hebt wel veel meer info over je donor en je kan zelf kiezen. Dit kan niet als je vanuit de NL donorbank rietjes haalt. Dan kiezen ze voor jou. Ik hoop dat het niet nodig is en pgd jullie wens doet laten uitkomen❤️
Dankjewel voor je uitgebreide reactie! Goed om te weten dat het weer een nieuw traject is dat vergoed wordt. Donorzaad is inderdaad erg prijzig... vind het ook erg ‘oneerlijk’ dat dat niet (deels) vergoed wordt. (Maar goed, dat is weer een andere discussie ) Super lief, hopelijk is het jullie ook snel gegund ❤️
Dank voor je reactie. Ik heb stiekem al zitten kijken naar Denemarken. En we hebben geld opzij gezet als het nodig is. Helaas dat het zo moet (dat het financieel zo duur is bedoel ik dan).
Ik ben trouwens wel benieuwd waarom jullie maar 1 pgd poging willen doen @Happyhope ? Zou je eventueel niet naar Groningen of Maastricht kunnen rijden? Bij ons is Utrecht het dichts bij maar we rijden naar Maastricht ivm wachtlijst. Alhoewel dit door Corona overal oploopt nu.
Ja, heel stom.. iemand anders kwam daar gisteren ook mee en moet heel eerlijk zeggen dat we daar gewoon helemaal niet meer aan gedacht hebben gewoon compleet langs ons heen gegaan. Ik denk omdat vorig jaar de situatie zo uitzichtloos leek dat we toen eigenlijk al kozen voor een donor en door omstandigheden pgd toch mogelijk bleek dat we daar weer voor konden gaan. Dus was dat eigenlijk nu de eerste stap waar we aan dachten. dus waarschijnlijk gaan we het overstappen dan wel doen als de 1e poging niet lukt. Maar dat is dan wel als we nog een nieuwe poging aankunnen en als nieuwe patiënten worden aangenomen. De arts vertelde mij dat ze nu voor pgd het wisselen van patiënten willen tegengaan.. maar misschien dat het tegen die tijd wel anders is. Maar mocht pgd te zwaar worden, dan gaan we wel alsnog voor een donor. Heb gelukkig een heel lieve man die hier open voor staat en er hetzelfde in staat als ik. Toevallig, wij zetten daar ook geld voor opzij. Hebben stiekem ook al naar donoren gekeken en hoeveel een donor naar voorkeur zou kunnen kosten.. echt zo veel geld, maar je weet waarvoor je het doet.
Hihi zo herkenbaar. Ik heb ook al wat rondgekeken en wij staan beide ook open voor een donor. Het lastige voor ons is dat ik zwanger kan worden van mijn man. Ergens is het een kwestie van zo lang genoeg doorgaan tot er een gezonde zwangerschap is.. Maar na 2,5 jaar begin ik wel op te raken. Onze 1e pgd poging brak me ook op. Hoe lang wil je door zonder dat je weet of het wat gaat opleveren. Ik weet zo jouw reden voor pgd niet meer (was een ziekte geloof ik?). Bij ons is met pgd (of natuurlijk) de kans ook groot dat we dit doorgeven. Dat speelt ook nog in mijn achterhoofd.
Wat lastig zo’n traject zeg. Las nog even mee omdat ik eerder in dit topic reactie had gegeven. Goed om elkaar zo advies te kunnen geven. Dan kan zo’n forum enorm helpen. Ik ben ook nog even nieuwsgierig. Heb echt totaal geen idee. Wat kost dat dan, zo’n donor uit Scandinavië? Hoeveel betaal je per rietje? En hoeveel is dat dan in nl? kan me voorstellen dat het steekt dat, dat dan niet vergoed wordt.
Ja bizar wel he! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de voordelen van Denemarken zie en dat we daarom het geld er wel voor over hebben. Al blijft het een gevoel van ‘oneerlijkheid’. Snap je wat ik bedoel?
Als ik even hierop mag inhaken..... Heel eerlijk? Als wij de kans hadden om samen pgd te doen, zou ik het doen. Natuurlijk is pgd zwaar en gaan jullie dit doen, maar een donorkindje betekent ook je hele leven begeleiden. Natuurlijk zal het hele donor-gebeuren geen dagelijks onderwerp zijn wanneer het kindje er is. Maar het kindje heeft wel begeleiding nodig in het vinden van zijn/haar identiteit. Mensen onderschatten dit nog weleens. Als je na ivf/icsi/pgd met eigen materiaal zwanger wordt stopt je traject zodra je zwanger bent. Bij een donortraject stopt dit niet. Plus: met een donor heb je helaas nog steeds geen garantie... Later toegevoegd: ik bedoel ik overigens niet lullig meiden... Ik wil alleen een kant belichten die vaak vergeten wordt...
Het ligt een beetje aan de donor.. maar zo rond de 600 a 700 euro per rietje is geen uitzondering. Daarbovenop komen nog extra kosten voor een pregnancy slot , eventueel verzendkosten en opslagkosten. Dus een behoorlijke bak met geld. Een Nederlandse donor kost overigens veel minder, maar dan krijg je weinig info over de donor en mag je niet zelf kiezen.
Bij ons is het inderdaad vanwege een erfelijke ziekte waaraan je kan overlijden. Mijn man wil dit absoluut niet doorgeven omdat hij het zelf heeft en gezien heeft hoeveel verdriet het dierbaren doet. Ook is hij op de natuurlijke wijze onvruchtbaar, dus we moeten een traject van icsi sowieso ingaan voor een kind genetisch van ons samen. snap dat je helemaal opraakt van het traject. Zeker al na 2,5 jaar. Het put je mentaal helemaal uit. Daar zitten wij ook erg mee. Ik ga altijd door met iets totdat ik helemaal op ben. Eerder stop ik niet. Zolang mijn man pgd wil doen, blijf ik doorgaan. Maar hij ziet ook hoeveel verdriet het doet en ik heb meerdere dagen waarin ik erg somber ben. We hebben ook begeleiding van maatschappelijk werk. Hij zal dus eerder ergens de grens trekken dan ik zal doen. Maar zolang als we door kunnen gaan, gaan we door.
Snap heel goed dat je dit toelicht! En je hebt ook helemaal gelijk. Dit is ook iets waarom we nu nog niet voor een donor kiezen, maar pas wanneer we er mentaal niet meer tegen kunnen. We hebben het er wel regelmatig over en willen ons wel goed voorbereiden. Vandaar ook dit topic. Als we definitief wel gaan kiezen voor een donor, dan gaan we ook eerst een paar keer goed in gesprek met maatschappelijk werk of een psycholoog. Het laatste wat ik wil is mijn man de kans wegnemen om genetisch een eigen kind te kunnen krijgen en dat hij hier later spijt van krijgt. Om inderdaad nog maar niet eens te spreken over de gevolgen van een kind. Het is iets wat je inderdaad de rest van je leven meedraagt en wat de keuze daarom ook (gelukkig) niet makkelijk maakt. Voor nu gaan we daarom ook zeker door met PGD en ik hoop dat dat mag lukken. en mocht de keuze ooit daar liggen dat we wel voor een donor kiezen, dan zal het heel bewust en doordacht gekozen zijn mede dankzij alle behulpzame reacties van hier ❤️