Ook jij bedankt voor je reactie Aislyn. Ik ben op het moment bijna 26 weken. Zeker het laatste deel van mijn verhaal heeft zich erg recent afgespeeld. Ik denk ook dat ik een gebrek heb aan zelfvertrouwen. Ik vind het gewoon lastig om er een punt achter te zetten omdat ik me teveel aantrek van mijn gevoelens. Ik heb gewoon het gevoel dat hij mij in z'n greep heeft met mooie woorden en lieve praatjes als we weer eens ruzie hebben gehad. Hij keert ook vaak de rollen om en noemt mij onredelijk en dat er niet met mij valt te praten. Terwijl ik er eigenlijk helemaal niets te praten valt want het enige wat hij doet is mij een slecht gevoel aanpraten. Ik word elke keer zenuwachtig als hij weer begint. Ik wil er zo graag uit en me weer normaal voelen. Ik ga ook proberen om met een psycholoog te praten. Ik denk dat ik dat zeker nodig heb.
Zo, jij hebt een hoop meegemaakt! Wat jou Zweedse vriend betreft, hou het contact af. Zorg voor een ander nummer en een andere email zodat hij jou niet meer kan lastig vallen op deze manier. Ik ben echter wel van mening dat hij als vader van jou kind recht heeft op informatie over zijn kind. Maar, wellicht kan dit contact gaan via een tussenpersoon, iemand van de kerk? Zorg in ieder geval dat jij nu voor jezelf en je ongeboren baby gaat, dus rust van alles wat jou stress bezorgt. Meis, heel veel succes en sterkte. Probeer iemand te vinden waarmee je ook persoonlijk kan praten en die jou kan steunen.
Ik denk idd ook dat je momenteel gewoon niet stevig in het leven staat en je daardoor vastklampt aan je vriend. Laten we eerlijk zijn, veel geluk heeft hij je nog niet gebracht. Denk dat je uiteindelijk gelukkig zal zijn in je eentje met je kindje. Maar je moet ook nog een aantal andere problemen van vroeger gaan verwerken. Is maar normaal na alles wat je meegemaakt heb! Eerst wat tijd nu voor jezelf en om jezelf weer wat op graag te zien. Dat vraagt tijd, denk zelf dat zoiets een levenslang proces is. Maar je moet terug geloof in jezelf hebben en dan kom je er wel. En eens dat terug beter zit, zal de liefde ook wel komen. Ik geloof alvast in je. Je hebt al veel meegemaakt maar toch lijk je me iemand met de juiste waarden en normen. Dikke knuffel!
Heb je verhaal gelezen.. Jeetje.. Geen woorden voor. Laat je beebje niet erkennen! Verder luister naar je hart! Je hebt nog 14 weken probeer toch te genieten! Hou rust. Na regen komt zonneschijn, ook bij jou. Je zegt dat je een mooie baan hebt en bijna een diploma hebt. Daar mag je zeker trots op zijn! Deze man verdient je niet en op een dag vind je een man die je wel gelukkig kan maken. Gefeliciteerd met je kleintje! En heel veel sterkte en wijsheid toegewenst. Liefsn
gewoon voor jezelf kiezen meid. als je dat nu niet doet dan wordt het alleen maar moeilijker. ook niet laten erkennen en probeer zoveel mogelijk het contact af te houden. dit is ook niet goed voor je kindje straks. zeg desnoods ook dat jullie gaan verhuizen oid en zeg niet waarheen. hij weet nu immers wel waar je woont en hij is al een keer eerder onverwachts aan komen kakken. ikzelf zou zeggen: - geen erkenning - ander emailadres - ander telefoonnummer - laat hem maar denken dat je verhuisd ben zeg desnoods naar de andere kant van nederland maar geen adres of plaats zeggen. deze gozer lijkt me nl niet tof en ook wel tot wat dingen in staat net als zijn broer en moeder. meid kies voor je eigen geluk en dat van je kindje. je hebt nu ook je moeder en zus weer achter je staan en die zullen je vast helpen waar nodig.
Wat de andere dames ook al gezegd hebben: Je staat nu niet sterk genoeg in je schoenen na alles wat je mee hebt gemaakt. Deze vent klinkt niet goed hoor. Je zegt dat het een fijne relatie is geweest, maar hoe je het beschrijft klinkt voor mij niet als een fijne relatie, op geen enkel moment. Door je jeugd en je huwelijk en deze vriend heb je denk ik een beetje een vertekend beeld van een fijne relatie en wat dat in zou moeten houden. Mijn advies: Neem een ander telefoonnummer, email adres, stop met skypen en met WoW. Gebruik deze tijd die je nog rest tot de bevalling om uit te rusten, verder te studeren en aan jezelf te werekn. Ga naar de HA, zorg voor een doorverwijzing naar een psychollog om je weerbaarder te maken, en te helpen met op rijtje te zetten wat er allemaal gebeurd is. Je kindje verdient straks een zelfverzekerde moeder die goede keuzes voor haar en haar kindje kan maken. Een beetje hard, maar ik zou de deur gewoon sluiten bij het hoofdstuk 'vriendje in zweden'. Punt erachter, en kijk naar de toekomst.
Kies voor je kindje.. Als hij jouw argumentatie niet snapt over het feit dat je niet naar Zweden wil, dan vind ik dat lomp! Jij blijft in Nederland en hij mag bij je blijven, maar het is graag of niet!
Zo dat was me een verhaal . Laat hem niet erkennen wat hij ook zegt of doet. Sla alles op over hem en zijn moeder de mails gesprekken smsjes etc. Die zou je misschien wel eens nodig kunnen zijn. En neem een andere nummer. En ga praten met een persoon die jou kan helpen. sterkte
pfff wat een verhaal zeg jezus zou zeggen meis kies voor de kleine das veel belangrijker als dat de kleine zo een vader zou krijgen als deze jongen hij neemt totaal geen verantwoordelijkheid ervoor zou zeggen kies voor jou en de kleine niet laten erkennen en inderdaad een ander adres aannemen en dergelijke hijs het echt niet waard zo
Jeetje meid, wat een heftig verhaal! Net als de andere dames hier zeg ik: Kies voor je kindje!!! Die kerel is het niet waard! Echt niet! Jij moet naar Zweden maar hij wil niet naar Nederland? Jij bent al die keren dat jullie elkaar gezien hebben daar naartoe gegaan en hij is maar één keer in Nederland geweest omdat je toen in het ziekenhuis lag? Echt een waardeloze kerel als je het mij vraagt... Natuurlijk is de afstand groot maar Nederland-Zweden is net zo ver als Zweden-Nederland en jij gaat wel naar hem toe! Als hij daadwerkelijk zoveel van jou houdt en samen met jou voor jullie kindje zou willen gaan zou je toch wel wat meer van zijn kant kunnen verwachten! Laat je ook niet misleiden door de lieve dingetjes die hij dan af en toe doet als jullie ruzie gehad hebben... Hij denkt dat daarmee het verleden vergeten is maar zo werkt het dus echt niet! Heel veel sterkte meid!!! Probeer nu gewoon te genieten, hoe makkelijk het klinkt maar hoe moeilijk het ook kan zijn! Jij hebt je besluit genomen, ga ervoor!!!
Meid wat een verhaal Wat heb je al allemaal meegemaakt Maar kies nu voor je kindje hij is jullie niet waard op deze manier bezorgd hij jullie alleen maar ellende. Kies voor je kindje Laat hem.niet erkennen Pak een ander telefoonnummer En ander mailadres Gewoon geen contact meer Hoop dat je.eruit komt meid heb vertrouwen in ke je moet niet zo negatieve denken overjezelf En ook nog gefeliciteerd
Lang verhaal is een understatement... jeetje ik was bijna afgehaakt bij deel 5.... je had het mijn inziens niet zo heel uitgebreid neer te hoeven zetten... wat je moet doen? Dumpen die gast en heel snel. En hulp zoeken zodat je niet meer zo snel in van die gladde gasten praatjes trapt. Dus dat je steviger in je schoenen komt te staan. Zorg in eerste plaats voor jezelf en je kind en dumpen die gast. Ook dat spel niet meer spelen dus! Ander telefoonnr andere email en hou je poot nou eens stijf! Dat moet je doen.
Hier hetzelfde advies wat mijn voorgangsters ook al gaven: weg met die "vriend". Hij is jullie absoluut niet waard meid. Een slapjanus, wees blij dat hij zover weg woont, dit is geen vader voor je kindje. Ga met iemand praten, jij bent sterkt genoeg al lijkt het misschien nu niet zo. Wees sterk voor je kindje, met de hulp van je moeder en zus kan je het!!! Lieve groetjes
Via deze weg wilde ik je even een knuffel geven. Ik hoop dat je de goede keuze maakt voor jouw en je kindje. Ik heb een ex en die lijkt precies op jouw exman, dominant, niet geemancipeerd, hele dag gamen. Wat ben ik blij dat ik gelukkig nooit verdere stap met hem heb gezet. Je huidige vriend is idd niet volwassen want anders had hij er allang voor gezorgd dat hij werk had en een woonruimte. Mijn mening is kies voor jezelf en voor je kindje, want er zijn genoeg mannen die laten zien dat ze om je geven en voor je kunnen zorgen. Ik weet dat ze bestaan want ik heb er 1 gevonden. Ik wil je ook bedanken voor je verhaal, het klinkt misschien stom. Ik had namelijk ruzie met mijn vriend en door jouw verhaal ben ik toch niet meer boos en zag dat onze ruzie onzinnig was.
Ik wil ook even reageren. Wat eeen leven, je hebt heel veel meegemaakt en het is je niet voor de wind gegaan. Dikke knuf daarvoor. Maar ik ben ook realistisch en zie dat je bepaalde dingen wel in je hand hebt. Je kind gaat voor alles. Je geeft ook wel elke keer weer toe aan hem. Enn dat weet hij. Hij kan alles zeggen of doen, maar je gaat toch wel weer het gesprek met hem aan of naar zweden. Ik vind dat je het veel te lang met hem uithoud. Als hij je zo ongelukkig maakt, waarom laat je dat dan toe? Dat snap ik niet. Ook na alle dreigementen. Ook het verhaal van de 50% tijd die hij met de baby wil, vind ik een dreigement. Je moet de relatie ruim voordat de baby er is afkappen, dus ook geen contact en gesprekken meer. Voordat hij zich gaat beroepenn op bepaalde rechten. Ook niet de baby later erkennen. Doe dat nou niet. Trap niet in het "het is ook mijn baby" verhaal. Probeer zsm in rustig vaarwater te komen. Je baby maakt nu ook al alles mee. Je wil niet dat die al gestresst op de wereld komt. Ik krijg van dit soort dingen echt de bibbers. Lieve meid, denk goed na wat je doet. Hoop dat mijn mening niet te hard overkomt. Wil je alleen graag helpen en met je meedenken. Dikke knuf nogmaals.
En je zult hem een aantal dingen wel heel erg goed duidelijk moeten maken. Jouw met rust laten is daar 1 van. Kijk, je kunt wel een ander email adres en tel.nr. nemen, maar hij weet wel waar je woont en heeft je al vaker onaangekondigd verrast. Dus heel duidelijk zijn. Zet hem op en heel veel succes. Dit kun je, voor jezelf, maar ook voor je kindje. Nu even sterk zijn en het patroon gaan doorbreken.
Het is duidelijk dat je levens story even van je hart moest. Blijkbaar loop je hier al heel lang mee rond en hoop je hiermee een bepaald patroon in je leven te doorbreken. Geluk in het leven moet je afdwingen. Dus stap 1, kies voor jezelf en je eigen geluk. Ga niet hopeloos afwachten of iets wat toch niet veranderd. Hij veranderd niet, dus dan moet jij veranderen. Als jij zegt dat jij een opleiding gaat behalen, doe dat en zorg voor je kind. Mijn tip. Richt je voorlopig even op je eigen leven en je kind. Ik denk dat jij eerst flink wat levenservaring moet op doen, en een sterker karakter moet krijgen, eer jij een fatsoenlijke vent vindt. Ik ben bang dat je anders steeds hetzelfde levenspatroon zal blijven herhalen. Ik begrijp wel wat mijn voorganger zegt. Je bent wel contra in wat je zegt en doet. Daarom sluit het bovenstaande wel aan, bij wat ik jou gun. Een stabiel en evenwichtig leven, dat je niet continu in handen legt van een ander! Sterkte!
Sorry hoor, maar hier van krijg ik dus gewoon tranen in mijn ogen. Dit soort reacties doen me echt pijn. Je hebt geen flauw idee waar ik door heen ga en volgens mij heb je niet eens mijn hele verhaal gelezen. Ik heb mijn verhaal zo gedetaileerd mogelijk opgeschreven. Ik heb er heel lang over moeten doen. Ik vind het heel erg dat mensen zoals jij dit misschien niet geloven. Het mag jouw mening zijn, maar goed. PS: Ik heb dit bericht gerapporteerd.