Hoi dames, Ik ben even op zoek naar wat ervaringen en tips mbt het volgende; dinsdag kwam ik met mijn dochter thuis van de psz en bij aankomst thuis zag ze een miertje op het wandelpad.. Gevolg; schreeuwen, huilen, krijsen, echt totaal en compléét overstuur. Later op de middag ging ik even met haar het centrum in, een groot drama was het. Alle tegels met spikkeltjes zorgde weer voor een vreselijk krijsconcert. Vamiddag belde ik m'n moeder om te vragen hoe het ging. Weer was ze vreselijk overstuur geweest vanwege een mier. Maar niet alleen dat; ook pluisjes op de grond, stukjes van blaadjes, een touwtje op haar trui en een bezoekje aan de supermarkt (met gespikkelde tegels) zorgden voor grote paniek.. Wát is dit?? Ik weet dat peuters angsten kunnen ontwikkelen, omdat hun fantasie soms levensecht is, maar ik kan hier de oorzaak niet van achterhalen.. Mieren, pluisjes, prulletjes, gespikkelde tegels etc zijn allemaal a part of life.. Wat te doen?? Ik kan moeilijk met haar mieren gaan vangen ofzo.. Ik benoem trouwens wek altijd dat ik het vervelend voor haar vind dat ze zo bang is, maar dat je niet bang hoeft te zijn voor mieren, omdat ze een belangrijke rol spelen in de natuur..etc.. Maja, hoe doe je dat dan met pluisjes.. Op deze manier kan ik over twee dagen nergens meer met haar komen... Alvast bedankt!
Nou.. Mieren vangt mijn dochter dus op school. Met behulp van dit soort setjes: http://www.hema.nl/winkel/baby-en-kind/speelgoed/leren-en-experimenteren/insectenpot-(15300043) Dus het kan best.... Maar goed..ken het probleem. En is de ene angst weg dan duikt de volgende wel weer op Ze was deze winter bang voor de wind. Nou dat is best onhandig kan ik inmiddels zeggen
Die angst voor mieren herken ik wel van mijn zoon. Heb hem toen uitgelegd dat de miertjes best lief zijn en dat ze daar lopen omdat ze naar hun huisje gaan. Ook heb ik een miertje 'geaaid'. Toen was t best snel over. Nu vind ie t interessant. Overigens heb ik een bloedhekel aan mieren. Vind ze echt vies, bah.
Irreële angsten zijn heel gewoon op deze leeftijd. Voor het kind zijn de angsten ook heel echt dus bagatalisseer het niet. Zeg dus niet 'Stel je niet aan.. mieren doen niet'. Je kunt wel zeggen.. 'wat vervelend dat je zo bang bent voor het kleine miertje. Het miertje is een heel nuttig, klein beestje' Geef zelf het goeie voorbeeld en je mag wel van haar verwachten dat zij geen scene maakt. Dat ze schrikt van een mier ok maar gillen is niet ok.
Heel herkenbaar, onze dochter is ook bang voor pluisjes en kruimels van brood. In het begin zei ik, dat geeft niet meisje het is maar een pluisje. Toch bleef ze bang, nu blazen we samen de pluisjes weg en zwaaien ze uit! Haha erg grappig gezicht maar het helpt wel. En de kruimels van brood eten we heel overdreven op dat vind ze geweldig.