Ik wordt gek van mezelf. Er moet nog zoveel gebeuren. De lijst is zo lang. Ik maak me om alles zorgen. Slaap daardoor slecht. Heb vandaag een jankdag. Hier mijn lijst. De stucker komt morgen om 08:00. En vrijdag. Ik slaap slecht maar moet tot 01:30 werken. Ben zo moe. Mijn man werkt nachtdiensten deze week en moet goed slapen anders krijgt hij epilepsie aanvallen. Dus slaapt hij bij zn moeder en ben ik dus Thuis voor de stucker. Het hele huis is een zooi. Overal dozen. Nergens ruimte. Moet nog 2 kamers het behang weg halen van de muren. Heb nieuw behang bestelt maar is,nog niet binnen. Maar maandag komen ze alles behangen. Stress! Bovenstaande hebben natuurlijk te maken met het feit dat we de 1e verdieping en zolder aan het klaar,maken zijn voor ons kindje. En voor ons zelf. Er moet geverfd worden. Laminaat leggen. Mijn moeder en haar,vriend komen een hele week om ons te helpen. Dus gaat vast goed komen. Maar toch. Mn vriendin is 4 weken te vroeg bevallen. Nu na 4 dagen lukt de borstvoeding maar niet en is ze afgevallen. Ze,ligt nu op de couveuse afdeling. Zelf heb ik een emotioneel 2012 gehad. Waarin 2 vroege miskramen en in januari dit jaar een bbz met verwijdering van mn eileider. Ik merk dat ik weer onzeker wordt door wat er met het kindje van mn vriendin gebeurt. Ben nu bang dat het met ons kindje misschien ook niet goed zal gaan. Pas met 19 weken begon ik erin te geloven dat het deze keer wel goed zal gaan. Maar nu denk ik steeds wat als ons kindje te vroeg wordt geboren? Ik ben bang omdat ik aan mn blijdschap hebn toegegeven dat het nu alsnog verkeerd gaat. Want zo ging het de vorige zwangerschappen ook. En iedere week dat ik nu verder kom wordt ik banger. Ik weet het gewoon ff niet meer. Het is me eigen schuld dat ik zo denk. Mn hormonen nemen me over denk ik. Volgens mij is dit een wirwar van een verhaal maar het lucht me wel op. Ff potje janken.
Gewoon even lekker uitjanken dan is het eruit en kun je er weer even tegenaan. Tis ook een hoop stressen zo'n kleine op komst Maar het komt goed meid...
Dikke digitale knuffel voor jou, meid! Als alles nu goed gaat met je zwangerschap komt t toch goed met je kindje? Jij bent niet je vriendin en zelfs met haar volgende zwangerschap kan het weer heel anders gaan! Blijf nuchter, emoties zijn maar emoties! Je bent een sterke vrouw en dat moet je in gedachten houden. Alles op z'n tijd, als je kindje in een rommelig huis komt is dat lang niet het einde van de wereld hoor!! Zet m op, mamapowerrrrr!!!