Omdat wij vegetarisch eten en ik ons zoontje deze keuze zelf wil laten maken als hij er oud genoeg voor is, heb ik er voor gekozen om de kleine knul het eerste jaar potjes van olvarit te geven. Zeker omdat het eten wat je als vegetariër maakt (of ik in ieder geval) vaak veel moeilijke smaken bevat. Veel kruiden en vreemde groenten bijvoorbeeld. Nu wordt hij over 2 weken 1 en wil ik hem graag langzaam laten wennen aan mama's pot. Maar dat is een groot drama. Ik geef hem 's avonds een potje en wil hem dan tussendoor af en toe een hapje van mama geven. Als hij ook maar een hapje van mij geproefd heeft gaan de kaken op slot en is het 10 minuten vechten om hem te overtuigen dat het volgende hapje weer van olvarit is. Hier smult hij trouwens van. Alle potjes gaan altijd helemaal leeg. Ook fruit krijgtnhij uit een potje, was gewoon makkelijk. Maar ook hier als ik hem tussendoor een stukje fruit wil geven is het huis te klein. Hoe kan ik dit aanpakken? Als ik kijk op fora krijg je helaas vaak alleen maar sneren omdat je je kind een potje hebt durven geven, maar nooit echt bruikbare tips. Het mannetje niks anders meer aanbieden vind ik ook niet echt een goed idee, want dan weet ik zeker dat hij dat meer als een week volhoudt. Maak ik me te veel druk en moet ik gewoon nog even wat langer wachten? Moet ik het anders aanpakken? Help!
Beste Blisskarin, Wat jij beschrijft hoor ik vaker. Kleine kindjes hebben de neiging om vast te houden aan vertrouwde smaken. Probeer toch langzaam je eigen eten te introduceren. Dit kan je doen door bijvoorbeeld om de dag jouw eten aan te bieden. Dus de ene dag jouw eten en de volgende weer een potje. Wellicht kan je de smaak ook iets meer afstemmen op jonge kindjes en neem voor het kruiden een portie groente en aardappelen/rijst/pasta apart. Wellicht kan dit helpen om aan jouw maaltijden te wennen. Hou er rekening mee dat sommige kindjes wel 15 keer iets moeten proeven voordat ze het lekker vinden. Gaat het echt niet, maak er dan geen strijd van en probeer het over een maandje opnieuw. Hou het gezellig aan tafel. Groet, Saskia
Ik ben super blij. Ik wilde vandaag onze kleine man mama's eten geven. Ik dacht laat ik het simpel houden, dus heb bloemkool met aardappels gemaakt. Nog geen vlees, dat komt vanzelf. Meneer heeft met net zo veel plezier als met de olvarit zijn bord leeg gegeten! Ik had het wel heel fijn gepureerd, maar dat mag de pret niet drukken. Dat komt allemaal vanzelf, de smaak gaat goed in ieder geval!