Van slag door het journaal

Ik kijk al jaren niet meer.

Ik lees alleen nog af en toe (lees: 1 à 2x per week) nu.nl of actualiteiten op FB of hier op het forum. Ik krijg automatisch een e-mail wanneer er een celebrity (Nederlands of wereldwijd) is overleden en voor de rest bepaal ik zelf wat er in mijn privéwereld komt. Ik klik alleen de artikelen aan die ik ook echt wil lezen.

Daardoor reguleer ik alle heftige beelden en narigheid tot een schappelijker niveau én bepaal ik zelf hoeveel tijd ik ergens in steek. Soms wil ik écht iets weten en ben ik zo een anderhalve dag verder over het 'hoe en waarom' er daar nou precies oorlog is - soms lees ik de eerste twee zinnen en ben ik er al klaar mee.

Ik ben zo ontzettend blij dat ik dit zelf kan bepalen. Als ik dat niet meer zou kunnen, zou ik helemaal geen nieuws meer willen horen of zien

 

Ik kan er ook slecht tegen, vooral wanneer ik lijdende kinderen zie. Maar het gewone journaal kan ik nog wel aan vergeleken met de beelden en filmpjes uit Gaza. En dan bedoel ik echt beelden die ze op de NL tv niet eens laten zien. De keiharde waarheid over wat er gebeurd met die mensen en kinderen. Nou dan zit ik ook echt te huilen. Zelfs me man heeft dan de tranen in z'n ogen.

Ik loop niet weg van de realiteit maar bepaalde beelden kan ik niet meer aan, dus ook besloten dan niet meer te kijken.

 

Afschuwelijk het nieuws de afgelopen tijd. Ook haast niet te volgen met alle tegenstrijdigheden. Mijn schoonfamilie zit in Irak. Komt dus erg dichtbij. Voel me zo machteloos.

 

Verschrikkelijk. Ook ik kan er echt niet tegen. Iemand plaatste op fb een foto van een kleutertje vlak voordat hij onthoofd werd. Ik krijg de blik dat het kindje in zijn ogen had niet uit mijn hoofd :x

 

Vreselijk vind ik het. Ik kijk het wel, maar word er echt verdrietig van.
Ik vind ook de hele Rusland situatie erg eng.. Dat is zo'n groot, machtig land. Poetin heeft zo veel inspraak ook in de media. Iemand gisteren gezien dat een Amerikaanse journalist die werkte voor een Russische omroep, live op tv ontslag nam omdat ze niet achter de inbreng van Poetin staat en het niet over haar hart kon verkrijgen nog langer voor hem te werken? Super stoer, maar ik zou echt vrezen voor mijn leven in haar geval.

Het komt ook allemaal zo dichtbij....

 

Beetje struisvogelpolitiek... Maar ik doe hetzelfde hoor. Heb het thuis al zwaar genoeg, we hebben leren genieten van de kleine dingen. Dus dan laat ik de problemen in de wereld even varen.

 

Hier idem. Voor ik moeder was kon ik dingen nog van me afschuiven (ver van m'n bed show) maar nu raakt alles me veel meer..

 

Nee, ik kijk niet meer. Bewust. Ik ben het ook eens met Alain de Botton, en dat is dat nieuwsmakers kicken op zo extreem mogelijk en de waan van de dag. Ze zijn niet meer bezig met wat er in de wereld gebeurt, maar wat andere nieuwsmakers doen.

Als je elke dag die extreme beelden ziet, raak je vanzelf afgestompt. En ik kan er gewoon ook niet tegen. Heb zo gehuild toen ik een kindje met een hoofdwond zag in Gaza. En nu de ellende in Irak weer. Ik vind het ook niet meer normaal. Kijk liever een goede, diepgaande reportage van bijv. Rudi Vranckx dan dit 'nieuws'.

 

O, en ik heb ook ervaren dat veel extreme beelden op Facebook vaak niet echt zijn/hoaxes. Dus dan zit je echt te janken bij alleen al de beschrijving van een bep. filmpje of foto, en blijkt het dus niet echt te zijn. Daar kan ik ook boos om worden. Er is al genoeg echte ellende en dan worden er ook nog dingen verzonnen.

Daarmee wil ik niet zeggen dat het 'echte nieuws' niet aan fabricatie doet. Ze kiezen heel bewust welke beelden ze tonen en welke niet.

 

ik kijk niet vaak het nieuws omdat het er gewoon niet altijd van komt. Ik vind de beelden vreselijk maar heb er geen last van. Ik weet wel hoe de wereld werkt en hoe erg het is in de wereld. Maar dat is altijd zo geweest. Door social media, telefoontjes met camera etc. komen deze beelden naar buiten terwijl dat vroeger niet het geval was. En tja, bij onze thuissituatie is oorlog nou eenmaal iets dichterbij door het beroep van mijn man.
Ik vind het alleen heel erg als ik op mijn facebook kijk en er door onbekende ( als soort reclame lijkt wel) vreselijke foto's en video's die zichtzelf afspelen opdoemen. Daar heb ik echt een hekel aan omdat ik juist op dat moment niet zit te wachten op het beeld van een vader die treurt bij z'n omgekomen kind die de achterkant van het hoofdje verloren is door bombardementen. Via familie hoor ik de kant van israel omdat daar familie van mijn man woont, via mijn man hoor ik dingen uit syrie omdat z'n werk daarmee te maken heeft, dus ik hoor vaak meer dan dat er daadwerkelijk op tv te zien is.

 

Herkenbaar, ik ben nu zelfs maar aan het overwegen een paar weken het nieuws niet meer te kijken, word een beetje depri van al die ellende op de wereld. Kop in het zand steken misschien, maar deze zomer is wel heel veel rotnieuws tegelijk.

 

op facebook komen tegenwoordig de vreselijkste filmpjes voorbij en het nadeel is dat ze al automatisch gaan afspelen.

vooral de filmpjes over kinderen laten me maar moeilijk los

 

Herkenbaar, het lijkt wel alsof er nu allemaal heftige dingen tegelijk gebeuren op de wereld terwijl dit altijd wel zo is maar nu voelt het anders.

 

Jeetje, dacht dat het aan mij lag omdat ik net een kindje gekregen heb, maar dat blijkt dus wel mee te vallen

 

Ik word er echt gewoon misselijk van......van al die trieste beelden!

 

Dat kan je uitzetten

 

Sinds mh17 volg ik het nieuws niet meer. Weet ongeveer wat er allemaal speelt, maar ga er serieus over tobben en heel erg veel mee bezig zijn als ik het nieuws wel volg.

Dan maar ff kop in het zand.

 

Ik heb woensdag foto's op een bepaalde site gezien waarvan ik werkelijk misselijk van geworden ben. Echte horror, ziek makend, gekmakend. Ik ben ongelofelijk overstuur geworden, iets waar ik normaal niet erg veel last van heb. Maar dit.. dit greep me enorm aan.

Gelukkig kan ik er goed over praten met mijn man maar ik heb ook een kennis van me even gebeld. Hij is psychiater... even er door heen gepraat. Ik was bang dat ik het beeld nooit meer kwijt zou raken. Met enige moeite ben ik die nacht gaan slapen. Door het praten en afleiding zoeken ging het de dag erna beter maar...

als ik er over na gaan denken hoeveel ellende mensen elkaar aan durven doen en al helemaal uit naar van God.. ik kan daar niet bij. Bij de baard aansteken en klaar ermee.

 

Ik ben helaas ook compleet onverwachts foto's tegengekomen die ik absoluut niet wilde zien.
'Gelukkig' ben ik er niet overstuur van geworden, maar ben er wel even goed naar van geweest. Heb het er ook even met vriendinnen en mijn man over moeten hebben hoor, pfffft.
Ik heb vooral last van woede, dat er zulke achterlijke *insert scheldwoorden hier* mensen rond lopen. BAHBAHBAH.