Hebben jullie ook welleens het gevoel dat je er niet komt? Ik zit er helemaal doorheen en juist nu worden er in mijn omgeving veel zwanger, maar ik helaas nog steeds niet.. Zitten in ronde 24 en het duurt allemaal veel te lang zo.. Vriend had als kind niet ingedaalde balletjes(een in lies en een in buik) en is hier met 8 of 9 jaar aan geholpen.. Nu lees ik alleen maar nare verhalen over onvruchtbaarheid en dat maakt me nog banger.. Mijn arts zegt dat je hierdoor echt niet altijd onvruchtbaar hoeft te zijn maar als ik kijk op google lees ik alleen maar negatieve verhalen.. Ik weet het allemaal even niet meer!!
Ik heb er geen ervaring mee, maar heeft je huisarts je na 1 jaar niet al eens voor zaadonderzoek doorverwezen? Zeker gezien de geschiedenis van je vriend lijkt dat me een logische stap? Ik hoop voor je dat jullie snel zwanger raken! Je wacht al zo lang...
Hee meis, wat vervelend voor jullie zeg. Ik sta er echt van te kijken dat er nog geen onderzoek is geweest. Zeker door de achtergrond van je vriend. Ik zou toch aandringen op verder onderzoek zodat je die onzekerheid een beetje kwijtraakt. In ieder geval heel veel succes toegewenst. Liefs Tara
Hee meis, Ik zou idd eens vragen bij de ha of jullie niet door verwezen kunnen worden. En hou moed meis jouw wondertje komt heus wel liefs
Ik heb zelf alle onderzoeken al gehad en met mij is alles goed..alleen mijn vriend vind dat ik er teveel mee bezig ben en dat ik voorlopig maar even moet afwachten, terwijl hij eerst wel mee wilde..volgensmij durft hij gewoon niet!! Ben zo bang geworden door alle negatieve verhalen die ik lees..ik zie het echt niet meer zitten..
Na 2 jaar vind ik het niet echt een kwestie van geduld meer, zeker niet als je al weet dat jouw cyclus goed is. Van er teveel mee bezig zijn word je niet minder snel zwanger hoor Ik denk dat hij niet durft - bang om te horen dat er misschien een probleem is? Dat is natuurlijk wel een beetje je kop in het zand steken...
Ik zou ook aandringen op zaadonderzoek. Je kan t maar beter weten, toch?! Mss is t op de natuurlijk manier (vrijwel) onmogelijk. En moeten jullie hulp krijgen, daar ia toch niks mis mee! Dan is mss al die teleurstelling, verdriet en wanhoop wel snel verleden tijd! Echt hoor, ik snap dat je vriend t eng vindt, maar als t mijn man was zou ik t toch wel écht tijd vinden...
mijn cyclus is trouwens wel onregelmatig, maar ik heb wel een eisprong..heb altijd een cyclus gehad van ongeveer 50 dagen, alleen heb ik in januari een hsg gehad en sinds april is mn cyclus ineens wel netjes om de 28 tot 33 dagen..laatste keer was zeklfs al met 27 dagen.. mijn vriend vind dat ik me er voorlopig maar bij neer moet leggen, want hij is bang dat ik anders doordraai, en hij wil me niet kwijt.. nou, volgensmij draai ik juist door als ik niet weet wat er aan de hand is..ben zo verdrietig! ik zie momenteel echt geen zonnetje meer schijnen en kan de hele dag alleen maar huilen van ellende..
Jeetje meid, maar dat zou ik dan toch maar eens goed met hem bespreken. Het lijkt wel alsof hij bang is dat hij je kwijt zou raken als er iets negatiefs uit het onderzoek zou komen. Dat kan ik me best voorstellen (die angst), maar ik neem aan dat dat bij jou helemaal niet zo is. Ik denk dat onzekerheid - zoals je zelf zegt - echt vele malen erger is dan te horen krijgen dat de zaadkwaliteit niet geweldig of zelfs slecht is. Dan wéét je het tenminste, en kan je gaan kijken wat de evt. volgende stappen zouden zijn. Het is maar een heel klein percentage mensen die écht geen eigen kinderen kunnen krijgen. De kans is vele malen groter dat er wel iets aan te doen is, MOCHT er iets aan de hand zijn. Ik snap niet waarom hij denkt dat 'je erbij neerleggen' uberhaupt mogelijk is als er nog niks echts is om je bij neer te leggen. Pas als bv. blijkt dat je niet op de natuurlijke wijze zwanger zou kunnen raken, is er iets om te gaan accepteren. Maar dat moet eerst uitgezocht worden. Misschien heeft hij veel bevestiging nodig dat jullie hier wat jou betreft samen in staan... ?
mijn behandelend arts denkt ook niet dat hij helemaal onvruchtbaar is.. hij had een balletje in zn buik zitten en die andere zat in zn lies..volgens mijn arts kan die laatste nog prima werken.. het komt vanzelf zegt hij steeds, maar ik geloof daar niet zo in.. ook mijn omgeving zegt steeds dat ik er teveel mee bezig ben en dat het daarom niet lukt.. het valt niet mee om moed te houden.. p.s bedankt voor jullie lieve reacties..
Het is heel logisch dat jij er veel mee bezig bent. Laat je nou niet wijs maken dat het aan jou ligt. Ga nog eens, op een rustig moment, een goed gesprek aan met je vriend. Leg nog eens heel duidelijk uit hoe het voor jou voelt. En geef hem de bevestiging, die hij waarschijnlijk nodig heeft, dat je er samen met hem voor wilt gaan. En dat een uitslag van slecht zaad niet betekent dat je bij hem weg gaat (ik neem daan dat dit zo is). Dat je dan samen naar een oplossing wilt zoeken. Er zijn zoveel mogelijkheden om jullie te helpen!!
Ik wil je toch even een hart onder de riem steken. Mijn vriend heeft ook een niet ingedaalde bal gehad en is daar ook rond zijn 10e aan geopereerd. Daarnaast zijn wij 30+, hebben overgewicht, beide gerookt en gedronken en ook mijn cyclussen liepen erg uiteen....en zie mijn onderschrift, ik ben zwanger. De laatste cyclus waarin ik zwanger ben geraakt was 59 dagen! Mijn enige tip: gebruik ovulatietesten, als ik die niet had dan had ik ook nog niet zwanger geweest, dat weet ik zeker! Heel veel succes... grt
Na 2 jaar mag je dr ook zeker ff helemaal doorheen zitten meid! Wat anderen ook al zeiden, je moet je vriend laten zien dat je hier heel erg ongelukkig van wordt, van die onzekerheid. Je weet niet hoe het zit. En je vriend zal het ook wel vervelend en eng vinden, niemand wil horen dat er iets niet goed is maar nog 2 jaar proberen terwijl jullie misschien gewoon wat hulp nodig hebben gaat jou nog depressiever maken en dat lijkt me ook niet goed voor jullie relatie.. Sterkte meis en je mag altijd ff mopperen hier
Dankjulliewel lieve meiden!! Ik ben heel blij dat ik hier terecht kan met al mijn verdriet. @Loesje..wat superleuk nieuws meid..gefeliciteerd..zijn jullie lang bezig geweest??
En onthou goed; het onzinnige 'je bent er teveel mee bezig' is werkelijk de grootste onzin die er bestaat. Je wordt niet sneller zwanger als je er niet mee bezig bent hoor. Hopelijk kan je het goed met je vriend bespreken en hem voorhouden dat je hem absoluut niet kwijt wilt, ook al is de uitslag slecht(er) (krijg een beetje het idee dat hij daar bang voor is), maar wel wil weten waar jullie aan toe zijn. Wellicht is er een beetje hulp van buitenaf nodig. Geen punt toch, als dat jullie grote wens waar kan maken? Na 2 jaar proberen is die stap echt niet zo gek hoor. Zelf weet ik maar al te goed hoe dat is. Ik wens jullie samen veel sterkte en hoop dat het snel goed mag komen.
He moeder 254, Heel begrijpelijk dat je er door heen zit hoor! Maar hier even een opbeurend verhaal: mijn man was ook een jaar of 10 toen hij geopereerd is aan niet ingedaalde ballen. En vandaag bleek maar weer eens dat zijn zaad super is! Mankeert niets aan, dus dat kan bij jullie ook het geval zijn. Wij zijn nu ook ruim een jaar bezig, waarschijnlijk ligt het probleem iets meer bij mij, maar daar zijn we nog niet helemaal uit. Ik zou zeker een zaadonderzoek van hem vragen, want vruchtbaar ben je niet alleen, maar altijd samen! En wellicht is er dus helemaal niets aan de hand, maar hebben jullie (net als wij) tot nu toe pech gehad. Hij hoeft niet bang te zijn voor het onderzoek, de uitslag kan dus gewoon goed zijn, maar dan weet je tenminste waar je aan toe bent. Als de uitslag goed is, ben je ook vast weer wat relaxter, ook in zijn voordeel! Mocht het wat minder goed zijn, zijn er voldoende behandelingsmogelijkheden en kunnen jullie op die manier weer verder met jullie wens. En blijf vooral praten over hoe je je voelt. Succes meid!
Dankje Pien..ik hoop dat het bij ons ook zo mag uitpakken..wat een geruststelling lijkt me dat.. Alleen lees ik veel negatieve verhalen, er zijn zelfs mensen die zeggen dat je vrijwel altijd onvruchtbaar bent na zo'n ingreep en dat er voor het 2e levensjaar al ingegrepen had moeten worden..dit maakt me bang..heel bang.. Hoe zat het bij jouw vriend/man als ik vragen mag? De mijne had een in zn buik en een in zn lieskanaal zitten.. Ze vonden het niet nodig er iets aan te doen en ze moesten maar terugkomen als hij 8 was..tot die tijd moesten ze zelf proberen om de balletjes op hun plek te krijgen.. Ik hoop zo dat er nog hoop is..dat het niet goed is ga ik al vanuit, als er maar zaadjes gevonden worden!! En als hij een keer mee wil!! Want vorige week wilde hij wel mee en nu moet ik er ineens minder mee bezig zijn en zo gaat het nu iedere keer!!
hallo moeder254, begrijpelijk dat je na zo'n lange tijd er helemaal doorheen zit. ik denk dat iedereen dat met jouw zou zijn. ik weet niet of dit hetgene is wat je wilt horen, maar ik wil toch mijn ervaring met jouw delen. mijn zoontje is dit jaar geopereerd aan niet ingedaalde balletjes. hij was 6 jaar. de uroloog was in eerste instantie best boos dat ik niet eerder doorgestuurd was, omdat ik dit al heel lang aangeef dat het daar niet goed zat, de reden hiervan is dat volgens de uroloog mijn zoon waarschijnlijk problemen zal hebben met fertiliteit. hij zei dat wanneer is op zo'n leeftijd gebeurd de kans 70 % is op (verminderd) onvruchtbaarheid. Dit houd wel in dat je 30% kans hebt op wel goed zaad. hij zei ook dat het vaak niet voor niks is dat het niet goed ingedaald is. dat komt omdat het dan tijdens de zwangerschap niet goed aangelegd is en dus ws. de zaadcellen ook niet. hij heeft ons geadviseerd wanneer mijn zoon op latere leeftijd kinderen wil krijgen, ze dan gelijk langs de huisarts gaan voor een controle van de zaadcellen met deze achtergrond. ik zou dan ook vragen aan je vriend om toch zijn zaad te laten testen, maar dat zou ik iedereen adviseren die al 2 jaar bezig is. maar zeker met zo'n voorgeschiedenis. wat als je nog een jaar zo doorgaat en dan uiteindelijk blijkt dat het niet goed is, dan moet je alsnog de mmm in.
Hoi, Ik heb er destijds ook een topic aan gewaagd. Daarin kun je lezen dat de ervaringen heel wisselend zijn: van positief tot negatief. Maar zeker niet allemaal negatief! Ik wil je geen valse hoop geven, maar het hoeft echt niet zo erg te zijn als je misschien denkt! Mijn man is inmiddels 38 en in die tijd wisten ze nog niet zoveel als nu, dus veel mannen van boven de 25-30 zullen denk ik op die manier behandeld zijn. http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden/251399-wie-zn-man-vriend-vroeger-geopereerd-niet-ingedaalde-ballen.html Maar kan je alleen maar adviseren je man toch te laten testen, dan heb je zekerheid!