bevallings verhaal van Bambino

Bevallingsverslag, korte versie

Ik ben 4-5-07 om 11.30 uur gestript. Eenmaal thuis wat ongi gevoel. Dit ging later over in krampen. Deze werden in de avond steeds heftiger. Het leek dus te werken!
Rond 22.30 uur leek het toch niet door te zetten ’s Nachts rond 0.00 uur toch duidelijk weeën. Rond 1.00 uur kwam er regelmaat in en om 2.30 uur mijn man wakker gemaakt. Om 3.00 uur de VK gebeld en om 3.30 uur was ze er. Inmiddels leek het alsof de vliezen waren gebroken. Ik bleek 4cm ontsluiting te hebben. Wanneer de weeën heftiger werden moesten we weer bellen. Om 6.30 uur kwam de VK weer op ons verzoek, want ik kreeg nu toch echt persdrang! Toen ze kwam had ik maar 6 cm ontsluiting, dus niet voldoende om mee te mogen persen. Ik moest erg veel moeite doen om het op te vangen. Het werd steeds pijnlijker en moeilijker weg te puffen. De VK keek of de vliezen inderdaad al gebroken waren, omdat de weeën niet krachtiger werden. Ze heeft ze uiteindelijk zelf nog moeten breken. Dit zorgde flinke pijnlijke weeën en nog meer persdrang. Om 8.30 uur kon ik het niet meer opvangen, was zo vreselijk moe geworden. Helaas had ik nog steeds maar 6cm ontsluiting Toen de VK toucheerde merkte ze dat Maud niet goed in het bekken lag. Normaal ligt een baby met de fontanel op het achterhoofd in het bekken. Maud lag met de fontanel op het voorhoofd in het bekken. Waardoor dus het grootste deel van het hoofd als eerste geboren moest worden. Helaas waren mijn weeën niet krachtig genoeg om dat voor elkaar te krijgen. Dus besloot de VK dat we naar het zh moesten. Met mn man de auto in en al weeën weg puffend naar het zh. Wat een ramp! Gelukkig wonen we maar 10 min van het ziekenhuis af!
Eenmaal in het ziekenhuis, was ik helemaal op. Ik kreeg een infuus om oxitocyne te krijgen waardoor de weeën heftiger zouden worden, Maud kreeg een draadje op haar hoofd om de druk tijdens de weeën te meten en een ctg om haar toestand in de gaten te houden. Als alles goed ging zou ik pijnstillers krijgen. Op een gegeven moment had ik zoveel persdrang dat ik niet wist waar ik het zoeken moest. Weg puffen lukte nauwelijks. Toen hebben ze gekeken hoe ver ik inmiddels was. Ik bleek 8cm te hebben te hebben (sorry ben de tijd even kwijt) Ze bleek ook gedraaid te zijn. Daardoor was ws de ontsluiting op gang gekomen, want inmiddels bleek dat het infuus het niet deed vanwege een luchtbel. Vanaf toen mocht ik licht mee gaan persen tijdens een wee. Toen was er geen houden meer aan. Ik kon de weeën niet meer ophouden en MOEST persen. Als snel kreeg ik te horen dat ik mee mocht persen met een wee, dat was om 11.00 uur. Om 11.31 uur is ze al geboren! Waar ik op dat moment de kracht vandaan haalde geen idee, maar het was er!

Eindelijk dan onze meid op mn buik GEWELDIG!