o, ja herkenbaar, die meiden van de middelbare die gemeen waren zijn niet goed terecht gekomen en hebben geen knappe vrienden, zijn vaak ook niet getrouwd, etc. Kan ik mij ook heel goed bij voelen
Hmmm...ik vind het wel een beetje...oppervlakkig Dat iemand vroeger er leuk uitzag...en nu in jullie ogen niet...betekent niet dat ze niet erg gelukkig zijn. Misschien is dat gewoon niet zo heel belangrijk. Ik kan er trouwens ook niet over meepraten. Ik was de populaire trut Maar ik heb nooit gepest. Wel geplaagd...maar dat was meestal leuk en wederzijds... ( niet iemand gepest dus om het uiterlijk of het gedrag)
Ik ben vroeger ook best gepest, maar het kan me echt niet boeien of zij het nu beter of slechter doen dan ik. Ik heb mijn eigen leven en daar maken ze zowel positief als negatief geen deel meer van uit.
Het doet mij wel goed hoor, om veel van die pesters van vroeger, nu uitgelubberd en afgetakeld tegen te komen. Ik ben blijven zitten door ze, mijn 1e verkering ging uit door ze, ik heb een eetstoornis gehad door ze, en nu is het mijn beurt om intens te genieten als ik er weer 1 tegen kom!
Hahaha leuk he! Ik heb zo'n zelfde momentje gehad. Ik heb rood haar en werd vroeger weleens uitgemaakt voor rooie Door een meisje uit een hogere klas. Kwam ik haar laatst tegen. Klein, dik én rood geverfd haar!!!
Goh en vragen jullie dan ook hoe het met iemand gaat? Of gaat het puur om het uiterlijk? Het valt mij wel op dat iedereen het over "dik en lelijk" heeft. Alsof dat de maatstaaf is van een gelukkig leven....
Nou ja, als ik terugdenk aan de 'trutten' uit mijn klas, dan waren die wel heel erg gefocust op uiterlijk (of uiterlijke schijn althans). Dus dan zou ik ook heel hard moeten lachen als ik ze jaren later zo tegen zou komen. En dito met de meiden, die anderen pesten, o.a. met het feit dat ze geen vriendje/vriendinnetje hadden, die nu dus single of gescheiden zijn. Het gaat er dus niet om, hoe ze er uit zien of wat hun burgerlijke staat is, maar wel om het feit, dat zij zelf geworden zijn, waar ze vroeger anderen mee pestten. En met dat in het achterhoofd, zullen ze daar vast ook niet blij mee zijn. Als zo iemand jou heel veel gepest heeft, dan wens je iemand zoiets wel toe, ja. Tenminste, ik wel.
Dat merk ik helemaal niet. Mijn broer wordt nog steeds gepest op zijn werk, bedrijven willen juist de harde types. Zon door en door lief persoon wordt ondergesneeuwd. Daar kan ik me zo boos on maken. Van volwassenen verwacht je beter. Succes is niet zo belangrijk, als jij maar blij bent met wat je hebt. Ik heb een prachtige zoon, wat kan belangrijker zijn?
Ze hebben mij op de middelbare zo gepest dat ik een eetstoornis heb ontwikkeld. Ik was 1.80 en 65 kilo, en op foto's echt niet te dik. Het is ZO zonde dat ik toen niet van me af beet.. En dus geloofde dat ik te dik was. Als ik nu 1 van die pesters tegen kom, ga ik echt niet vragen hoe het met dr is. Ik lach dan alleen heel hard achter dr rug om, omdat ze zó dik is geworden.. Bij zo'n 1 kan ik dan echt niet denken dat het sneu voor dr is en dat er misschien wel een vervelende rede achter zit. Had ze maar niet zo erg moeten pesten vroeger!!
Ik ben ook een tijdje gepest. De twee grootste pestkoppen werden jaren later beiden opgenomen: de ene verslaafd en gescheiden, de andere zwaar depressief. Ik heb me daar nooit goed om gevoeld, kon alleen maar medelijden met ze hebben. Genieten van hoe een ander ten onder gaat? Dat vind ik net zo laag als dat gepest destijds. Dan ben je echt geen haar beter. Hopelijk is karma dan geen bitch....
Ik heb het nooit over 'karma', maar gebruik liever 'What goes around comes around'. En tja, als dan blijkt dat iets 'around' is gekomen, kan ik daar wel van genieten hoor Ik heb ook wel eens op ZP gelezen dat mensen zich goed voelden omdat hun pesters een gehandicapt kindje hadden gekregen.. Dát ging in mijn ogen wel veel te ver.
Ik denk ook altijd van what goes around, comes around. Vroeg of laat! Kan daar ook wel van genieten. Dat mensen een gehandicapt kindje krijgen vind ik ook niet leuk, want dat kindje kan daar niks aan doen! Dat is inderdaad heel sneu.
Spiegelen aan een ander staat voor mij nog steeds voor een laag zelfbeeld. Dus al is de oude oester dik en lelijk in jou ogen, als je jezelf ermee gaat vergelijken voel je je blijkbaar nog altijd dat meisje van vroeger dat ondergesneeuwd werd. Een echt sterk persoon gunt iedereen het maximale uit zichzelf te halen. Zelf zo verandert en dan niet inzien dat de ander misschien ook wel een totaal ander persoon is onder dat spek laagje. Jammer....