Zo goed heb ik niet gelezen dus weet niet of jij dat zo gezegd hebt, het komt bij mij wel zo over dat als je dik en lelijk bent dat je dan vast ongelukkig bent..
Vind het jammer dat je niet goed gelezen hebt en gewoon je eigen pad trekt daarin, je gaat denken voor mij. Had je dat wel gedaan had je daar helemaal niets over gevonden want dat heb ik namelijk helemaal niet gezegd.
Heb het even beter gelezen en misschien heb jij het dan niet gezegd, maar ik lees erg vaak het woordje dik in berichten... Als in en nu is ze dik, lelijk en uitgezakt (maar misschien wel super gelukkig!) Ik vind het rot voor degene die gepest zijn, ik ben zelf ook wel eens gepest maar gelukkig nooit zo erg, maar het is zoals meerdere zeggen wel iets wat vroeger is gebeurt. Iedereen doet dingen waar hij/zij later spijt van krijgt. Ik denk dat je soms als kind zijnde niet weet wat je een ander aan doet. Als volwassen zijnde vind ik het weer anders, we zijn nu allen oud en wijs genoeg om te beseffen wat pesten is.
niet misschien ik heb het niet gezegd. Vervelend als je het zo interpreteert. Kan ik natuurlijk niets aan veranderen.
Zouden we dan ook niet oud en wijs genoeg zijn om te beseffen wat we anderen aangedaan hebben, toen we jonger waren? Hoe erg dat iemand geschaad kan hebben? Dat ze er nu nog steeds last van hebben? En zijn we dan ook niet oud en wijs genoeg om die mensen onze excuses aan te bieden? Het enige wat ik dan kan denken is: Karma sucks.
Dan sta ik er wel heel anders in. Zo'n persoon zou ik niet dwars gaan liggen, maar ik zou haar niet het allerbeste wensen en ik zou ook zéker geen moeite doen, om haar te helpen. Vloeren, gordijnen, lampen etc achterlaten, omdat je ze zelf toch niet wil, is eigenlijk veel handiger, dus dat schaar ik niet onder moeite doen. Ik zou het sneu vinden voor haar kinderen, maar voor haar absoluut niet. Gewoon Karma. Met een grote K. Ik zou niet zo ver gaan, om haar nog even de grond in te trappen of zo, maar ik zou van binnen dus wél glunderen. Genieten is een groot woord, maar ik zou wel een gevoel van rechtvaardigheid ervaren, denk ik.
Ah. Oog om oog tand om tand. Ik ben meer van: wat u niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet.
Ik denk dat iedereen wel eens bepaalde gevoelens heeft bij mensen die je vroeger gepest hebben. Dat is toch logisch, het is waarschijnlijk niet de leukste tijd van je leven geweest (zacht uitgedrukt) Of je dan gelijk moet spreken van kwaad met kwaad vergelden en net zo erg zijn als de pester.. Denk het niet. Het is een gevoel wat je diep van binnen hebt, je spreekt het toch niet uit tegen die persoon? Wij hadden in ons vriendengroepje ook 1 meid die altijd alles voor zich zelf wilde hebben. Ze kon altijd alles het beste, had altijd alles het mooiste enz... Ze had een enorm grote mond toen we de leeftijd kregen van de vriendjes. Ze was er zwaar van overtuigd dat ze de leukste was. Helaas voor haar bleef ze heel lang alleen. Trouwden mijn vriendinnen en ik zelf, veel eerder en kregen we een gezin. En zij zat in haar eentje te kniezen. In mijn ogen had ze dat echt wel een soort van verdiend, met haar rot gedrag. Maar dat ga ik natuurlijk niet tegen haar zeggen.. En toen ik haar een jaar geleden tegen kwam had ik toch wel een triomfantelijk gevoel. Ik, getrouwd met de jongen, van wij zij vond dat hij maar met haar iets moest gaan beginnen. En gezegend met 5 gezonde kinderen! Ik ben haar met opgeheven hoofd voorbij gelopen!
Dat vraag ik me ook af, het gaat niet om 'gelukkig' zijn zoals ze al eerder aan gaf, vraag me wel af wat dan wel?
Het meisje in kwestie was heel erg uiterlijk gericht op en top verzorgt nieuwste kleding make up etcetc In de eerste klas ben ik ontvoerd geweest en er gelukkig goed van af gekomen. Ze heeft me daarmee erg gepest.. Ik snap wel dat hij je heeft laten gaan toen hij je goed bekeek zag hij hoe lelijk je was etcetc, ze sloot me op in de kast... hoe voelt het nu weer zei ze dan.. . ze zag er nu ontzettend onverzorgd uit. vieze onverzorgde vette haren, vercrackte kop...
Kan je vertellen dat ik ontzettend onzeker was. Maar het is nooit in me opgekomen een ander daarmee op te zadelen in vorm van pesten. Zal wel een combinatie van van alles en nog wat zijn (opvoeding, karakter (of juist het missen daarvan )
Klopt, zo was ik ook. Ik was ook heel onzeker, maar zat en zit nu nog niet in mijn karakter om te gaan pesten. Ik weet nog wel dat mijn moeder een moeder kende en sprak van 1 van mijn pesters en die zei dat ze heel onzeker was.
zie zoiets meer als het goed willen praten van slecht gedrag.. want ja welke moeder vind het nu leuk als je een kind hebt wat enorm pest.. dus dan schuiven we het daar maar op af...
Misschien, ik weet ook niet meer of mijn moeder het erover gehad heeft met die moeder over het pesten. Ik praatte er zelf ook niet veel over..
Zowel vanuit mijn eigen ervaring met gepest worden als vanuit mijn ervaring met het werken in de hulpverlening, kan ik je wel vertellen dat onzekerheid en niet lekker in je vel zitten de twee grootste triggers zijn om anderen te gaan pesten. Daarbij moet je wel onderscheid maken tussen de kinderen die het pesten aanjagen en de kinderen die meedoen: die laatste groep is vaak bang voor de pester: bang dat als ze niet meedoen, zij zelf het slachtoffer zullen worden. Een zeer terechte angst overigens. De echte pesters zijn vaak kinderen die het thuis niet zo lekker hebben of die op andere plekken te maken hebben met omstandigheden die niet OK zijn. Dat wordt dan afgereageerd op anderen. Is dat OK? Nee, natuurlijk niet. Maar je doorbreekt het pas als je zo iemand met begrip tegemoet treedt. Begrip en acceptatie van de persoon in kwestie, zonder het foute gedrag goed te praten. Veroordeling van mensen, leidt altijd alleen maar tot meer van het foute gedrag. Veroordeling heeft nog nooit iemand geholpen om te veranderen. En dat het niet in je zit om te pesten? Misschien niet stelselmatig, maar je geniet er maar wel erg veel van als je dan zo'n pester tegenkomt en die is nu dik. Jij maakt daarvan dat ze niet anders dan ongelukkig kan zijn, (wat ik een bijzondere gevolgtrekking vindt: dik zijn betekent beslist niet dat je ook ongelukkig bent). En je laat jezelf daarmee nog steeds bepalen door die pester. Je bent nog steeds afhankelijk van die pester voor je zelfbeeld, want nu kom je er beter van af en dat geeft voldoening. Je zou er gelukkiger van worden als je daarvan af komt en gewoon blij kunt zijn met jezelf, zonder van alles en nog wat te hoeven bewijzen. Dat zou ik je wel gunnen iig, want dat zou betekenen dat je gewoon echt ten diepste gelukkig bent. En gelukkige mensen zijn de leukste mensen
Ik ben ontzettend happy met mijzelf wees gerust daar heb ik zon keutel van vroeger niet voor nodig omdat gevoel te bevredigen.... Ik hoef me dan ook tegenover niemand te bewijzen. Voor de rest vind ik het erg jammer dat ook jij niet goed gelezen hebt. want ik haal nergens aan dat zij ongelukkig zou zijn doordat ze dik is.