Drie kinderen met weinig leeftijdsverschil. Ervaring?

Eerlijk gezegd vond ik het tegenvallen, ik kom inderdaad handen en ogen tekort. Nu speelt het wel mee dat mijn jongste vrij pittig, maar mijn oudste 2 zijn heel makkelijk.
De oudste 2 schelen 2 jaar, de middelste en de jongste 2 jaar en 9 maanden. Ik vind het nu bijna 3 jaar later nog wel tegenvallen, omdat de jongste echt niet braaf bij een zwemles van de middelste of voetbaltraining van de oudste blijft staan wachten.

Nu de grote maar: als ik de keuze had zou ik er toch weer voor kiezen, hoe zwaar het mij soms ook valt. Mijn jongste is, naast pittig, ontzettend lief en een geweldig jongetje die ik nooit had willen missen. Ons kersje op de taart en alle moeite meer dan waard.

 

Ik herken veel van jouw verhaal, hier schelen ze 20 maanden en 27 maanden. Het is zwaar, maar ben zo trots op mijn mooie gezin!
Het voelt nu echt compleet.
Ik vond het in het begin pittig, maaaaar dan ligt de jongste tenminste nog stil...nu is de jongste bijna 2 en rent dus ook rond, in combi met twee rondvliegende jongens sta ik dus wel eens met mijn handen in mijn haar

 

Mijn man is ook behoorlijk wat jaartjes ouder, daarom hebben we de kids ook betrekkelijk snel op elkaar gekregen.
Verkopen/wegdoen kan altijd nog, ik zou even wachten

 

hier schelen nr 1 en 2 20 maanden en 2 en 3 14 maanden.
Nou ben ik natuurlijk totaal niet geloofwaardig dat het best relaxed is, maar eigenlijk valt het allemaal best mee.
Ogen en handen tekort, niet vaak. Ik maak me dan ook niet drukker dan nodig.
Sportclubjes heb ik hier nog niet, dus geen idee hoe dat straks gaat, haha, misschien word ik dan nog wel gek.
Zwemles is geen probleem. Als de andere twee mee moeten, kunnen ze lekker spelen, wij volgen de lessen in de kantine via een tv scherm en met omkleden kunnen ze prima op een bankje zitten.
Ik vind het echt allemaal wel meevallen. En nu ze wat 'ouder' worden, vind ik het steeds makkelijker worden. Ze luisteren beter, de oudste gaat naar school, nummer twee bijna en nummer drie is gewoon best heel makkelijk.

 

mijn dochter is net 3, mijn zoontje 19 maanden. Ik zit er nu ook erg mee met een 3e nu aan beginnen of wachten als me zoontje 4 is en naar school gaat...... en hij slaapt nog steeds niet door!

hebben jullie een extra autootje aangeschaft voor moeders?
Ik zat eerst aan een fietskar te denken , maar dat is dan al te klein met een 3e er bij.....

 

Hier ook 2 kinderen kort op elkaar en de derde onderweg. Zie onderschrift. Ben erg benieuwd hoe dat straks gaat lopen!
Zal soms best pittig zijn! Oudste gaat voorlopig nog niet naar school. .

 

Wij hebben 3 kinderen (binnen enkele dagen 4).

Ik vond de overgang van naar 2 kinderen lastiger.
De 3e is een makkelijk meisje, altijd geweest. Denk dat dat heel veel scheelt!
Tussen de oudste en middelste zit 2 jr & 10 mnd en tussen de middelste en 3e zit 2 jaar en 7 mnd en tussen de 3e en straks 4e zit 2 jr en 1 maand. (Ze komen steeds sneller op elkaar, hihi)

Maar het scheelt dat de oudste 2 zelfstandig zijn opgevoed en al 'klusjes' in huis hebben die voor ons de normaalste zaak van de wereld zijn. Bijv kleding in de juiste wasmand, helpen tafel dekken, altijd je eigen bordje opruimen, zelf je schooltas uitruimen en opruimen, je bed opmaken, nou ja, kleine klusjes, maar het werkt heel prettig!

Ik vind het ontzettend gezellig met drie kinderen, al missen we soms wel het balans tussen de kinderen. Vandaar onze keus van een 4e kindje.

 

Hier een gezin met 3 kinderen. De oudste en middelste schelen 14 maanden en met de middelste en jongste 4 jaar (dus dat is wel wat meer).

En ik moet zeggen, het gaat allemaal zo soepel en relaxt. Kom nooit handen te kort eigenlijk. Onze jongste gaat mee in het ritme van ons leven en ze weet dus niet anders en ze doet het er super op. Ze huilt zelden, vind het prima als ik niet meteen tijd heb omdat ik met de oudste 2 bezig ben.
Ik moet dan wel zeggen dat we 3 makkelijke kinderen hebben. Ze vermaken zich alle 3 prima zelf (altijd al geweest), geen geruzie en geen gestrijd qua eten en slapen.

Ik heb dan ook nooit een plan oid gehad over "zo zie ik het voor ogen" ik liet alles over me heen komen en ik zie wel waar het schip strand.
De oudste 2 zitten op school, hebben speelafspraakjes en 1 zit op zwemmen. Dus de jongste vliegt overal mee naar toe en vind het prima. Tja en ook mama heeft een hobby waarbij we vaak van huis zijn en ook dan nemen we alle kids mee (of er is oppas voor de oudste 2). De jongste moet eigenlijk altijd mee vanwege bv.

Zo kan ik wel doorgaan, maar het punt is... 3 jonge kinderen gaat hier lekker relaxt.

Vrienden en familie vragen ook geregeld hoe ik het allemaal doe. 3 kinderen opvoeden, 3 grote honden houden, waarvan 1 een pup is (nu ook kennel gestart) en dan ook nog met kinderen en honden naar het buitenland gaan voor shows. En dat allemaal zonder enige stress.
Het antwoord is simpel. Ik wilde 3 kinderen en 3 honden met kennel en tadaaa.... dreams come true .
Ik hou van onze chaotisch,drukke huishouden, altijd wel iets te doen

 

Nee, wij hebben geen extra auto, een fietskar hebben we maar wordt niet meer gebruikt. Zit nu te denken aan een aanhangfiets.
Ik heb altijd heel veel lopend gedaan. En nu wat meer op de fiets. Moet wel zeggen dat de oudste naar speciaal onderwijs gaat en dus met de bus gehaald en gebracht wordt, maar hij gaat nu op ma en di naar het regulier en dan fietsen we gewoon. Is aanpoten, want op maandag moeten de jongste twee beide naar de psz.

Ik had ook geen plan, gewoon go with the flow.

 

Wij hebben ook maar een auto. Meestal doe ik alles lopend of op de fiets, maar vaak gaat mijn man op zijn racefiets en dan heb ik de auto bij huis.

 

Nee geen ervaring, juist tussen nr 2 en 3 zit ruim 5 jaar. Tussen 1 en 2, 2 jaar. 2 redenen: 1 onze relatie was niet stabiel genoeg, we zijn zelfs even uit elkaar geweest. 2 de oudste 2 zijn handenbinders. Nog steeds overigens. Continue strijd, weerwoorden, sowieso veel woorden ik ben een denker, zij zijn doeners, ontdekkers en accepteren nooit zomaar een 'nee'.
Dus voordat ik het bedacht zou kunnen hebben hebben zij het al gedaan.
Dat vind ik heel pittig. Het is natuurlijk ook gaaf dat ze zulke sterke karakters hebben, en later zullen ze er vast veel aan hebben, maar qua opvoeding is het echt pittig.

Maar eerlijk hoop ik dat deze baby iets makkelijker zal worden en dus een beetje meer op mij lijkt ipv op hun papa

 

Ja, het is soms best lastig. Alleen ik zou het niet anders doen. Hier tussen beide zo'n 20-21 maanden.
Het eerste half jaar vond ik meevallen, maar je hebt altijd momenten dat je denkt hoe ga ik dit doen. Over het algemeen gaat het redelijk soepel en makkelijk denk ik.
Nog geen zwemles, maar er is dan altijd wel een broertje of zusje om te wachten.
Tijd voor jezelf vind ik wel lastiger. Hier wel een eigen auto, anders kom ik nergens (dorp).

 

Ter aanvulling de overgang van twee naar drie kinderen vond ik veel makkelijker dan van een naar twee kinderen.
Je bent al meer gewend aan prioriteiten stellen en aandacht verdelen, dat had ik bij van een naar twee nog niet.

 

Even aan mijn lieve moedertje gevraagd. Wij zijn met z'n 3en thuis. Ik ben 24, oudste broer is 22 en jongste broer is 19. Dus in 4,5 jaar tijd 3 kinderen.. (Ikzelf moet er niet aan denken hahaha)

Maarrr. Mama zegt dat je steeds makkelijker wordt. Van 0 naar 1 vond ze heftiger dan nummer 2 en 3 erbij. Eigenlijk had ze er nog wel een 4de bij willen hebben. En ze zegt: je zit dan toch in de kleine kinderen dus dan kan het maar beter snel achter elkaar. En je bent er ook weer snel uit is dan de volgende filosofie

Ikzelf vond en vind het altijd nog erg leuk dat ik twee broertjes had maar drie is wel een beetje onhandig af en toe op vakantie, attractieparken en auto's hahaha maar door het kleine leeftijdsverschil heb ik niet een betere relatie oid met ze. Maar dat kan natuurlijk ook zijn omdat het jongens zijn en ik op m'n 18de al het huis uit was. We kunnen wel goed met elkaar opschieten hoor!