hoi allemaal, ik ben een mama van 2 fantastische boys en wil graag een derde kindje. Om bij het begin te beginnen; de boys zijn nu 13 en 10 en uit mijn vorige relatie. Nu met mijn huidige vriend (mijn grote liefde) wil ik graag nog een kindje. Deze maand zijn we gestart met het "proberen " zwanger te worden Heb echter al het nodige meegemaakt op zwangerschapsgebied en wil graag met anderen daarover praten/ ervarigen uitwisselen etc .. Voordat ik mijn oudste zoon kreeg heb ik een miskraam gehad met 13 weken en ben ik gecurreteerd. Voordat ik mijn jongste zoon kreeg heb ik ook een miskraam gehad. (spontaan met een week of 8) En toen mijn jongste zoontje 2 was heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad; toen is mijn linker eileider weggehaald De rechter zag er echter prima uit en volgens de gynaecoloog was zwanger worden nog steeds goed mogelijk. Aangezien mijn vorige relatie al jaren niet mee goed liep hebben we echter niet meer geprobeerd om nog een kindje te krijgen . Mijn kinderwens is echter gebleven. En nu met mijn huidige vriend(die nog geen kinderen heeft ) weer in volle hevigheid teruggekomen ) Echter ben ik nu een stukje ouder .. 37 jaar.. (gelukkig zie ik er nog wel uit als eind twintig volgens mijn omgeving hahah) en we hopen dan ook dat ik snel zwanger mag worden )
heel veel succes. Ik heb voor onze zoon ook 3 mikramen gehad en na hem een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. En nu zwanger van de tweede. Succes.
Veel succes. Ik heb ook een bbz gehad alleen hebben ze mijn eileider laten zitten. Maand erna was ik weer zwanger en dochter nu gezond en wel en alweer 2.5 jaar. Vorig jaar weer zwanger geraakt met dus weer verhoogde kans op een bbz maar ook die zwangerschap zat goed in de baarmoeder. Helaas is onze dochter na 32 weken overleden door een knik in de navelstreng straks weer proberen zwanger te raken maar zal een spannende tijd zijn. Ik wens je heel veel succes en geluk!
bedankt voor jullie reacties. hoop dat het allemaal goed gaat wanneer het straks zover is.. ben toch best wel bang voor nog een bbz.. hadden jullie die angst ook? en waren jullie snel weer zwanger? @luvv.. kan me voorstellen dat het straks wanneer het zover is een spannende tijd gaat worden... je hebt toch een nare heftige periode achter de rug... sterkte meid...
Hoi, Ik heb zelf in juni een bbz gehad en daarbij is mijn linkereilijder verwijderd. Wij zijn ook weer volop bezig voor een kindje en hopen dat ik snel zwanger ben. Er is ook een topic zwangerworden na bbz in zwanger worden clubs. Misschien kan je daar ook gezellig meekletsen! Succes met zwanger worden.
hoi, dank je wel voor je reactie.. ik ga snel een kijkje nemen op dat forum jij ook veel succes met zwanger worden!
Ik begrijp je angst heel goed. Ik heb ook al het een en het ander meegemaakt en heb tot heden nog geen kindje. Ik merk dat ik altijd heel snel wil testen en ik zou zelfs durven testen ondanks ik ongi wordt, gewoon om zeker te weten dat het geen bbz is. Ik heb in de tijd het geluk gehad dat ik al onder controle stond. Net voor het knappen werd ik geopereerd. Ik ben daarbij ook mijn rechtereileider kwijt.
Ik heb eek een bbz gehad voordat ik zwanger raakte van ons zoontje. In februari 2010 was dat. Helaas was mijn eileder al gesprongen en heb dus ook alleen mijn rechter eileider maar. De cyclus na de operatie moesten we pauze houden en daarna telde ik meteen weer aan! Enorm mazzel dus, zo snel. Kreeg toen met 5.1 week al een echo om de locatie te bepalen. Mijn gyn vertelde dat je andere eileider het werk voor 2 gaat doen en gewoon het eitje opvangt aan de kant waar geen eileider meer zit.
Wat n hoop meiden met n bbz getsie! Hier ook 1! Zoals rhea al zei: we hebben nu clubje dus join the group! Zitten allemaal zelfde schuitje.. Gelukki zijn er al veel weer zwanger
Ik ben blij dat ik dit onderwerp heb gevonden (de club kon ik niet vinden). Ik zit een beetje met iets vergelijkbaars. Ik ben in de afgelopen anderhalf jaar 4x zwanger geweest en ik heb nog steeds geen kindje. Telkens liep het mis en de laatste was een bbz. Ik zit nu net in de eind-fase zeg maar. Mijn lichaam heeft de bbz zelf opgelost dus ik ben niet geopereerd (een "voordeel" van het feit dat mijn lijf zo goed is in het afbreken van zwangerschappen). Ik moest elke 48 uur naar het ziekenhuis om hcg te prikken en om echo's te maken (in het begin). Mijn hCG zakt nu heel hard: 6/9: hcg 94 (laten prikken omdat ik het gevoel had dat het niet goed was) 10/9: hcg 465 (normale stijging, HA wilde afwachten) 17/9: hcg 1680 (6 wkn en niets te zien op echo --> bbz) 19/9: hcg 1377 21/9: hcg 1093 24/9: hcg 275 1/10: hcg 23 Ik moet volgende week weer prikken om te kijken of het dan 0 is. Ik wil heel graag weer proberen zwanger te worden en ben nu niet alleen meer bang voor een mk maar ook voor een bbz. Toch wil ik niet lang wachten met weer proberen. Ik wil eigenlijk direct door. Dilemma is nu: gyn adviseert een maand over te slaan. Ze wil nl. zien dat mijn hcg echt 0 wordt. Als het dat niet wordt, kan er een rest zitten en kan ik methotrexaat moeten. Maar ja als het een nieuwe zwangerschap is hoeft dat natuurlijk niet. Ik wil niet wachten. Wat denken jullie: risico nemen? @chihuahuatwins: In jouw geval zou ik niet heel bang zijn voor een herhaling. De aangedane eileider is weg toch? En met 1 eileider zit je na een jaar weer bijna op je normale vruchtbaarheid.
Ik zOu het risico niet nemen, de kans dat er nog verkeerd weefsel aanwezig is, is te groot.. N maand wachten klinkt lang maar je lichaam heeft dat echt nodig na n bbz, en 'normale' miskraam is anders, met n bbz wil je geen risicos nemen
Volgens mij als je geopereerd wordt, dan halen ze alles weg, maar dat is bij jou niet toch? Kans is groter als bij n spontane miskraam.. Denk dat het ook verstandig is je eerste cyclus af te wachten just to be safe,
Tegen mij zeiden ze dat de kans bij een operatie groter is dat er iets achterblijft, omdat je lichaam het dan nog niet vanzelf afbreekt en omdat het mogelijk is dat ze cellen niet zien. In mijn geval zou de kans klein zijn, omdat mijn lichaam zelf deze zwangerschap helemaal afbreekt. Ze hebben totaal niet ingegrepen bij de bbz. Alleen maar gevolgd met hcg prikken en echo's. Mijn lijf heeft alles zelf gedaan... Vorige week werd ik al "ongesteld" en het hcg zit nu in z'n eindstadium... Maar ja ik weet 't ook niet precies. Die gyns zeggen ook niet allemaal hetzelfde.
Weet je waar ik ook wat mee zit... Ik denk... ik ben hier alleen maar achtergekomen omdat ik al 3 zwangerschappen kwijt was en omdat ik zo overtuigd was dat dit niet goed voelde. Stel ik had nooit gedramd... Dan had ik met 7 weken "gewoon" een bloeding gekregen, nog voor de eerste echo... Want nu kwam die bloeding ook. Dan had niemand moeilijk gedaan en hadden ze 't afgeserveerd als een "gewone" miskraam...
Annabeth, Ik denk dat je moet doen wat goed voelt! Ik ben geopereerd aan een bbz en mij werd ook geadviseerd om een maand te stoppen. Dit hebben wij ook niet gedaan en zijn gelijk weer doorgegaan. Echter heft het bij mij na de operatie zo 10 weken geduurd voordat mijn ongi weer kwam en nu pas heb ik één keer één normale cyclus gehad. Ik denk/geloof ook dat je pas weer zwanger wordt als je lichaam daar klaar voor is. En bij hou zakt de hcg nu zo snel misschien nog één weekje geduld hebben. Wat je beslist succes met zwanger worden.