we hebben het verteld bij 12 weken op me zoontje ze 1ste verjaardag hij had een shirt aan met grote broer maar bij me zoontje hebben we het best snel tegen de familie vertelt omdat het via ivf was en iedereen wist dat we bezig waren
@ Leenislief: Pff belachelijk zeg. Je moeder kan je geen ultimatum stellen ook al zijn ze nog zo enthousiast. Hoop dat je eruit komt. Ik heb volgende week maandag mijn eerste echo (ben dan 11+4) en we vertellen het dan het weekend erop als alles gewoon goed is. Niemand weet het behalve mijn man en mijn fysiotherapeute haha. Mijn schoonouders worden voor het eerst opa en oma en willen dit al zo graag, die kunnen we onmogelijk vragen dit stil te houden. (zouden ze wel doen, maar we gaan het ze niet aandoen) dus als wij het hun verteld hebben (we vertellen het dezelfde avond ook aan mijn ouders en dan zussen enzo) hoeven ze zich niet stil te houden. Daarna zet ik het ook op hyves. Nog een weekje....jippie
Wij hebben met 5/6 weken onze ouders ingelicht, week daarna onze broers/zussen en met 7 weken was het geloof ik wel algemeen bekend. Mensen vonden het wel apart, maar ik kan daar gewoon mijn mond niet over houden en snap ook niet altijd waarom dat zou moeten. Zeker niet als je een kloppend hartje hebt gezien, dan is de kans op een MK nog kleiner.
Ik kon het niet voor mezelf houden en heb het gelijk na de test (4 weken zwanger) tegen iedereen eruit geflapt
oh jeetje, wat een ramp. ik zou haar heel goed duidelijk maken dat zij daar niks over te zeggen heeft en met een eventuele volgende zwangerschap goed nadenken over wanneer je het háár verteld (ook dat zou ik tegen haar zeggen). ik vind het nou niet direct getuigen van respect, het is jouw zwangerschap en jullie kindje. alleen jullie hebben daar iets over te zeggen. helemaal als je juist een grote verrassing aan het voorbereiden bent. jammer hoor dit soort dingen. succes er mee!!
Ik heb het beide keren pas bekend gemaakt na de uitslag van de combinatietest. We wilden eerst zeker weten dat die goed was (geen verhoogde kans) voordat we het met iedereen wilden delen. Als die uitslag slecht was geweest, en daarna die van de vwp ook, dan had ik écht niet met zomaar iedereen willen bespreken hoe we het verder gingen doen.
Bij onze 1ste rang familie hebben we het verteld en heb het mij mijn werk ook verteld. Ik werk in de gehandicapten zorg en bij 1 groep ( koppelgroep, 2 woningen, 1 team) mogen geen zwangere vrouwen werken ivm grens overschrijden gedrag. DUs omwille van mijn veiligheid en van mn kind heb k het daar verteld. Daar reageerde ze heel positief. ALs k mn eerste echo gehad heb, gaan we het overal bekend maken.
bij de eerste, helaas een MA geworden hadden we t al vrij snel aan de ouders en schoonouders verteld. En 2 meiden van stal die ik vertrouwde. Bij deze ook vrij snel aan ouders en schoonouders. en paar mensen van stal ivm keuringen enzo waar ik aan meedeed met mn paard. onder behoud dat als er wat zou gebeuren met mij dat zij dan konden melden bij dokter ofzo dat i kzwanger was. Verder gewacht tot de 2e echo, de termijnecho. Langzaam zijn we nu mensen t aan het vertellen, mijn werkgevers weten het sinds gister ook. Op facebook en hyves pas vanaf vrijdag als we hopelijk vrijdagmorgen het hartje hebben horen kloppen.. (1e pogng hartje horen mislukt met 11 w 6 dagen, baarmoeder achterover gekanteld enzo)
Wij hebben het met 4 weken meteen verteld aan mijn twee beste vriendinnen. Met 7 weken aan de ouders verteld en na de 1e echo mijn werkgever ingelicht. Na 11 weken wisten mij collega's het. Bij een volgende zwangerschap wil ik graag wachten tot de 12 weken.
Bij Faye rond de 10weken ... En dan iedereen op de dezelfde dag vindt het niet fijn dat andere hun mond moeten houden voor ons .. dus rond de 10 weken wist iedereen het. Bij Mailo rond de 8 weken we wouden bij die zwangerschap ook rond de 10 weken doen maar ik had in het begin al een gigantische buik . Toen toch maar verteld voordat mensen gingen vragen.
Hier ouders + broer/zussen met 6 weken ingelicht, de rest allemaal na 9 weken, toen we een goede echo hadden gehad,. Was blij dat ik het toen kon vertellen!
Tegen de ouders/ broers/ zussen vorige week, na de eerste echo met een hartje. Tegen beste vriendinnen ook. Tegen de rest willen we het na de volgende echo vertellen (11 weken)
Ik heb het allebei de keren snel aan iedereen verteld. Eerste keer werd helaas een miskraam, maar doordat ik het verteld had kreeg ik heel veel steun van vrienden en familie. Ik vond het super fijn dat ik er over kon praten en dat maakte het verwerken een stuk makkelijker. De tweede zwangerschap moest ik het na 6 weken al vertellen omdat ik kots en kots misselijk was en ik niet kon blijven jokken over een griepje haha. Maar het is voor iedereen persoonlijk natuurlijk!