Hallo dames, Aangenaam ben nieuw op de forum 34 en probeer meer dan een jaar zwanger de worden met een regelmatige cycles. Ik wordt helemaal gek van de witte testen en dat ik elke keer ongesteld wordt! Heb het gevoel dat ik nooit zwanger ga worden terwijl ik op mijn 23e per ongeluk zwanger ben geweest en wegens prive omstandigheden voor adoptie gekozen omdat ik niet over mijn hart kon krijgen om een abortus te plegen. Waar ik erg verdrietig om wordt is dat ik bang ben nu gestraft te worden en nooit zwanger meer ga worden. Was een moelijke bevalling en een moeilijke periode omdat ik aangerand was en eigenlijk nog maagd was waardoor ik compleet uitgescheurd was. Ik en mijn man hebben ook het gevoel dat de sperma ook niet goed verder gaat in de baarmoeder. Ik heb echt een zware periode en voel me zo erg depressief vooral dat iedereen met de vraag komt of we geen kinderen willen. Liefs Loes
Hallo Loes, Welkom op het forum. Hopelijk kan je hier wat troost vinden. Je kunt bij ons altijd je hart luchten. Je hebt wel wat heel verschrikkelijks meegemaakt! Ik vind je ontzettend sterk dat je die nare periode te boven bent gekomen. Jij hebt destijds de keuze gemaakt die jij het beste vond. Daar wordt je zeker niet voor gestraft. Er zijn wel meerdere dames die er langer dan een jaar over doen hoor. Een vriendin van mij heeft zich onlangs bij de gyn gemeld om te achterhalen waarom het toch telkens niet lukt (is ook al meer dan een jaar bezig). Heb jij al wel eens overwogen om naar de arts te stappen? Dikke knuffel, Minnie
Hey Minnie, Bedankt voor je lieve bericht! Ik denk indd dat ik binnenkort de dokter ge bezoeken want mijn gevoel zegt dat er iets mis is. Zie dat je een bbz hebt gehad beterschap meid, hopelijk snel een dikke plakkerd. Kus
Hoi Loes, Wat een verhaal zeg. Knap dat je toen het kindje afgestaan hebt voor adoptie ipv abortus te kiezen. Respect daarvoor. Ik was 28 toen ik zwanger raakte van mijn zoontje, die morgen 5 weekjes jong is. En ik heb er langer dan een jaar over gedaan om zwanger te worden. Ik wil je dan ook aanraden om langs de huisarts te gaan en een verwijzing voor de gynaecoloog te vragen. Gezien je leeftijd en dat je al een jaar aan t proberen bent zal de huisarts je zeker doorverwijzen. En voel je niet bezwaard om je hart hier op het forum te luchten. Daar is het voor. Een dikke digitale knuffel voor jou en hopelijk ben je snel zwanger.
Hallo Jenneke, Bedankt voor je steun! Het was en is nog steeds niet makkelijk. Een mooie schattige baby zou mijn hart een stukje helen. Gefeliciteerd wat een schatje echt! Had jij ook de hoop opgegeven? En ben je na een jaar ook naar de huisarts gegaan? Groetjes Loes
Ik ben na een jaar bij de huisarts geweest. Wij werden doorverwezen en hebben toen vruchtbaarheidsonderzoeken gehad. Hier was niks uitgekomen “onverklaarbaar vermindert vruchtbaar”. Dat was januari van dit jaar. Die maand een positieve test wat met twee dagen overtijd mis ging. De maand erna, februari, hadden we wel een blijvende zwangerschap. Ons werd gezegd dat we in juni terug mochten komen als t niet gelukt was en we zouden dan met IUI beginnen. Toen ons dat in januari gezegd werd, zei ik tegen mijn man dat we dan daar maar op moesten wachten. Uiteindelijk niet nodig geweest.
Jeetje wat een heftig verhaal. Maar probeer je vooral niet schuldig te voelen dat je nog niet zwanger bent. Ik geloof eerder dat het je juist gegund zal zijn na je dappere keuzes. Misschien met ovulatietesten proberen mocht je dat nog niet gedaan hebben en je kan ook inderdaad naar de huisarts gaan. Hopelijk wordt je snel zwanger dikke knuffel
Exact mijn gedachtes hier. Bekijk het zo, je hebt iemand anders die toen graag een kindje wilde, maar zelf niet kon krijgen juist een kindje gegund toen. En je hebt jouw kindje ook het beste gegund wat jij hem/haar kon bieden. Namelijk een liefdevol thuis. En het is juist dapper om toe te kunnen geven dat jij niet dat liefdevolle thuis kan zijn.