iedereen wilt baby vasthouden

mijn mannetje is nu bijna 9 maanden maar ik zou het zelfs niet leuk vinden als hij steeds maar door verschillende mensen (bv op een verjaardag) werd opgepakt dus ik snap je gevoel wel hoor, en zeker omdat die van jou nog vrij klein is!

ik zou hem gewoon lekker zelf vast houden, of gewoon op bedje leggen wanneer hij normaal ook zou slapen e.d.

en ik snap ook je gevoel van dat je niemand wilt passeren, ik zou daar best een x wat van durven zeggen zo van, nou laat hem maar even liggen nog want hij heeft net gedronken of iets anders ofso

of gewoon van laat hem maar even, of gewoon dat ie weer naar bed moet ofso haha

suc6 in iedergeval, maar je bent echt niet de enigste hoor!

 

Ik heb het nu soms nog meid...lastig!
Onze Jarne is dan nog een reflux kindje en moest echt rustig liggen op 3 maanden want anders kwam er direct een geut melk terug.en de mensen snapten dat ook niet.
Maar ik heb dan maar gezegd dat wij(mama en papa) er achteraf heel veel last mee krijgen, dat Jarne heel veel rust nodig had omdat hij te vroeg geboren is en anders veel teruggeeft.
Nu heb ik het vooral bij mensen die Jarne bijna niet of nooit ziet, hij is daar zo bang van en begint direct te wenen. Heeft met de leeftijd te maken natuurlijk, maar als onze Jarne weent is dat ook direct krijsen een volumeknopje kent hij niet
Dus zeg ik dat ook gewoon tegen die mensen als ze vragen om hem te vast te nemen, dat hij een gevoelig jongetje is dat heel vreemd is.
Maar tuurlijk heb je van die mensen zonder gène die een kind zomaar uit de box nemen en daar heb ik me ook tot nu toe alleen maar aan kunnen ergeren en nog niets op kunnen zeggen.

 

Heeeeeel herkenbaar! Maar je doet er helaas niet zoveel aan ik probeerde zo duidelijk mogelijk te zijn en kwam vat af en toe als een pieper over, maar gaf dan gewoon aan dat Jonas moe was, dat hij onrustig werd van vastgehouden worden door teveel verschillende mensen e.d. Er werd soms wel wat vreemd naar me gekeken, maar ik vond het voor mezelf een stuk prettiger! (merk trouwens nu bij de tweede dat ik haar makkelijk even door iemand anders laat vasthouden, maar zodra ze gaat huilen wil ik haar zelf troosten, dat hoeven anderen niet voor me te doen... Stom he)
Succes

 

Ons zoontje is inmiddels bijna 9 maanden, maar ook ik had heel sterk dat gevoel.
En na een aantal weken merkten we ook, dat wanneer hij van arm op arm ging hij érg onrustig werd, en we hem savonds echt niet meer in slaap kregen.
Vanaf dat moment eigenlijk besloten dat wesley in ieder geval op verjaardagen alleen bij mij of mijn man op de arm kwam, dit dus om te zorgen dat ons mannetje niet nog meer indrukken kreeg.

Inmiddels vind hij het alleen maar leuk, en komt hij wel makkelijk in slaap. Maar nog steeds geef ik wel aan bij verjaardagen dat hij niet van arm op arm komt, en vooral niet bij volstrekt onbekende mensen..

 

ik heb met mijn man afgesproken dat niemand onze dochter vast houdt zonder dat wij daar toestemming voor geven.
als jij in de keuken bent dan zou je partner toch een oogje in het zeil kunnen houden en als hij ziet dat iemand je kindje uit de box wil halen dat hij er wat van zegt?
en als jij in de kamer bent dan zeg je er zelf wat van.
er werd aan mij met het kraambezoek ook gevraagd wie haar vast mocht houden en heb toen ook gewoon duidelijk maar netjes gezegd dat wij dat liever niet willen.
geen boze gezichten gehad hoor.

 

Ik had dat ook heel erg. Vind het ook altijd verschrikkelijk om te zien al zo'n kindje van arm naar arm gaat op een verjaardag en iedereen aan dat kindje zit te plukken en met hun grote gezicht zo bovenop zo'n kind gaan koedie koedie koedie.
Als mensen op kraamvisite kwamen had ik er totaal geen probleem mee om hem af te geven maar op verjaardagen liet ik hem meestal niet los...en meetal werd het ook niet aan me gevraagt..misschien dat ik ik iets met mijn houding uitstraalde ofzo.

Maar ik zou gewoon eerlijk zijm als iemand hem wil pakken gewoon zeggen laat hem maar in de box liggen ander wordt hij weer zo onrustig enz enz...niks mis mee toch? En dan erbij jullie zijn de ouders en bepalen en niet de visite.

 

Ik herken het en dan vooral ook het stukje van je man! Alleen ben ik behoorlijk mondig en durft niemand mijn kindjes zomaar uit mijn armen te trekken(ik ben bang dat mijn eerste reactie ook uithalen zou zijn dan eerlijk gezegd, zwaar oer-gevoel..). Maar manlief had de jongste bijvoorbeeld met kerst uit de auto gehaald, had ik de tassen mee. Ik kwam binnen bij mijn vader en liep door naar het toilet, hij wilde roken dus hij zet zo R bij mijn broer op schoot die hem nog nooit had vastgehouden! Zo in een hele volle kamer waar hij nog nieteens even gewend heeft. Nou zeg, manlief wind van voren gehad en R een uur over de zeik natuurlijk. Maargoed dit is wel een uitzondering want tot op de dag van vandaag sleept niemand met hem..

Vanaf dag een gaf ik hem bijna niet af. Als hier bezoek kwam niet, behalve als dit bezoek directe fam. was én R goed in zijn vel zat. Wat dus bijna nooit zo was, heel incidenteel. Nu kruipt hij zelf naar mensen toe als hij aandacht van ze wil, als ze hem eerder zelf oppakken(jaja heel dom, dit doen mensen) dan zet hij het heel hard op een krijsen tot hij bij papa of mama is en dan wil hij echt he-le-maal niks meer van die persoon weten. Hij moet echt even de kat uit de boom kijken dan komt hij wel los. En als hij dan naar iemand toe gaat en wil hangen, klimmen, op schoot zitten of wat dan ook vind ik het wel prima, hij kan nu zelf kiezen en als hij het zat is laat hij zich horen

Dus je bent zeker niet raar. Volg je gevoel en geef hier maar gewoon aan toe hoor, niks mis mee!

 

Oh ik vind het trouwens behoorlijk asociaal dat mensen zomaar je kindje uit de box pakken. Hier zou ik zelf heel boos om worden, het is toch geen pop! Ik denk ook echt dat je hier heel duidelijk in mag zijn, als je dit een beetje vragend gaat uitleggen heb je kans dat ze het wel gewoon doen omdat ze het al eerder hebben gedaan.

Dus iets in de trant van: Ik heb gemerkt dat hij er niet lekker van in zijn vel zat toen het de vorige keren gebeurde en ik wil het niet meer hebben. Mochten ze het toch doen heenlopen, je mannetje afpakken en dan toch heel duidelijk zijn dat ze te gast zijn in jou huis met jouw regels en jouw kindje en dat ze het hier echt mee moeten doen. Worden ze boos? Prima, daar is het gat van de deur. Niet zo over je heen laten lopen hoor, JIJ bent de mama en niemand anders!

Ik vind het al heel wat dat je hem uberhaubt afgeeft op verjaardagen en drukke dagen, hier gebeurt dat dus echt niet. Dus wat dat betreft vind ik je eigenlijk heel meegaand hoor

 

Hier ook veel die haar vast willen houden,nu is het zo dat mijn meisje ruim 8,5 kilo weegt en ze is 69 cm,weegt lekker door na 5 minuten dan krijg ik haar ook weer terug haha. Wat ik ook vaak doe op visite,dan geef ik de fles,dan willen ze haar erna niet vasthouden,want ze weten dat ze voeding terug geeft op zicht vind ik het niet zo erg dat mensen haar vast houden hoor,vaak is het oma en tantes.

 

Mijn man gaf Janna laatst op een drukke verjaardag echt aan iedereen. Ik vond dat echt niet fijn, maar wilde oudtantes ook niet passeren ofzo... Uiteindelijk heb ik haar weer overgenomen van iemand die haar echt onhandig vast hield en tegen haar schreeuwde (HEB JE HONGER?!?!?!) en haar bij me gehouden. 's Avonds thuis lag ze werkelijk te stuiteren in de box en in bed, helemaal overprikkeld; mijn man snapt nu ook dat ze dus niet meer bij iedereen op schoot gaat en dat we niet meer zo lang naar drukke verjaardagen gaan.

 

als je het niet wilt moet je het niet doen...
Ik had dit ook heel erg maar met verjaardagen deed ik het dus niet want idd 20 man pff das wel veel voor zo beeb... en kunnen ze ongerust worden...
ik zei altijd nee doe maar niet want het is druk en daar word die onrustig van als die moet slapen vannacht... Men aanvaarde dat en daar was ik heel blij om en ze begrepen het allemaal en dat was erg fijn.

dus als je niet wil zeg dat gewoon ze vinden het niet erg ze begrijpen het heus wel...

 

Ik begrijp je gevoel heel goed, "gelukkig" begon mijn dochter altijd meteen te huilen en hadden mensen er al snel tabak van

 

Ik herken het helemaal. Ik ben stiekem dan ook blij dat ze niet meer op schoot wil zitten, op de grond spelen is veel leuker nu. Maar nu krijgen we het volgende probleem: feeders! Er schijnt niets zo leuk te zijn als het voeren van andermans kind:x. Thirza lijkt wel een hondje, want ze gaat gelijk bedelen als er wat gegeten wordt. Maar vooral haar oma is zo erg, die geeft gerust 3 stukken worst ipv gewoon een klein stukje. Dan heeft ze dus al een halve maaltijd op... Kan er niet zo goed tegen...