Hoi allemaal, Ik hoop dat jullie me kunnen helpen ik ben er radeloos van geworden. Ik heb 2 zoontjes . De oudste is 2,5 jaar en de jongste 11 maanden. Mijn jongste zoontje duwt veel en geeft kleine tikjes overal (voor hem is het spelen) , en dus ook tegen zijn oudere broertje. Wat als gevolg heeft dan de oudste hem weer terug duwt of slaat. En de jongste vaak omver wordt geduwd. Mijn oudste zoon is helemaal niet druk of gewelddadig maar op dat punt wel. Hij luistert altijd goed en is absoluut een lief kind. Maar op het moment hij een tikje krijgt reageert hij automatisch hardhandig terug. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen . Om het aan hun beide te laten afleren. Mijn jongste zoontje van 11 maanden begrijpt het niet en mijn oudste zoontje reageert terug op hem . Ik heb de oudste vaak straf gegeven door hem apart te zetten, maar het werkt gewoon niet. Ik leg vaak aan hem uit dat zijn broertje het niet kwaad bedoeld en het voor hem spelen is en dat hij te klein is om het te begrijpen dat je niet mag duwen en tikjes geven. Terwijl ik het hem vertel weet ik dat de oudste ook nog klein is kwa leeftijd. Voor de rest zijn ze vaak wel lief tegen elkaar maar op het moment dat zijn broertje hem een tikje geeft dan veranderd er alles. Ik vind het ook begrijpelijk dat hij het niet leuk vind maar vind het erg dat hij zo gewelddadig terug reageert. Iemand tips of de zelfde ervaringen?
yep... hier zijn onze jongens 13 maanden en 2,5.... de oudste is een schatje, zachtaardig en doet geen kwaad. De jongste is een boefje hoor! (ook ontzettend lief en schattig hoor, begrijp me niet verkeerd, maar een stuk pittiger!) maar kan echt al uitdagen met slaan/duwen en aan kleren trekken. Vooral bij zijn grote broer, want die reageerd meteen... gevolg, duw van grote broer terug, kleine broer valt en huilt heel hard. Logisch.... Nu werd ik eerst 'boos' op de oudste, omdat hij zn broertje omver duwt, maar tis een reactie net als hij dat bij een ouder kindje zou doen. En daarnaast, hij is PAS 2,5! (dat vergeet je snel he, omdat je nog een ukkie erbij hebt). Dus nu kleine broer troosten, grote broer daarbij laten helpen, zeggen dat ze BEIDE niet mogen duwen/slaan uit elkaar halen, afleiden en spelen maar. Begin nu wel echt kleine broer heel duidelijk te maken dat dit niet mag.... heel soms negeer ik het ook, dat laat ik ze het zelf uitvechten of grijp alsnog in. Dus ja herken het zeker! Lastig, maar hoort erbij natuurlijk..... iemand nog de gouden tip? hahaha
Bedankt Makkie ik ben zo blij met je berichtje ik voelde me helemaal alleen met dit probleem ik ga het eens zo proberen dat we hem samen gaan troosten. En inderdaad de jongste is ook echt een boefje vergelijken met mijn oudste zoontje zo herkenbaar
nou hier precies hetzlefde! de oudste is 3 jaar en de jongste 1.5! Man soms wordt ik er helemaal gek van! Beptrapte me er ook op dat ik vaak de oudste aanpakte op zijn gedrag maar hij reageert eigenlijk ook op zijn broertje! Kortom probeer beide nu aan te spreken en inderdaad soms even uit elkaar zetten! dus èèn kant van de kamer zet ik de oudste met zijn speelgoed en aan de andere kant de jongste met zijn speelgoed! groet Nina
Vergeet inderdaad niet dat je oudste ook maar 2,5 is! Hij begrijpt nog niet dat er leeftijdsverschil zit tussen hem en zijn broer en dat zijn broer bepaalde dingen niet snapt enz. Dat uitleggen zal nu nog niet echt aankomen. Ik zou hem wel laten zien dat je beide kinderen gelijk behandelt. Dus als de jongste slaat, ook meteen ingrijpen, en duidelijk laten zien dat dat niet mag. Op die leeftijd zeiden wij altijd: 'niet slaan, slaan doet pijn, doe maar aaien' (en dan voordoen). Op het moment dat de oudste slaat kun je wat meer uitleggen natuurlijk. Misschien werkt het beter als je nadruk op legt dat zijn broertje pijn heeft als hij duwt. En dan tegen beide jongens zeggen dat slaan niet lief is en dat ze elkaar een kusje kunnen geven. Dus gelijke behandeling. (de jongste snapt het allemaal nog niet echt, maar dat weet de oudste niet)
Heel herkenbaar! Het is hier ook voortdurend opletten. En als de jongste "iets doet" wordt dat door de oudste ook gelijk als grove aanval gezien! Het is zo lastig, want je wil met beide rekening houden, maar ze zijn nog zo jong! Helaas heb ik de wonderbaarlijke oplossing nog niet gevonden, maar ik geloof in de tijd! Steeds denk ik: volgend jaar is het vast anders....
Hier is het precies hetzelfde hoor. Ze zijn nu 3 en 5 en ze doen nog steeds niet zachtjes met elkaar. Apart zijn ze allebei lief en kunnen ze uren spelen, met andere kindjes spelen gaat ook hartstikke goed, maar samen is het een ramp! Met andere kinderen kunnen ze alles delen, maar samen... zo vermoeiend!