Ik ben even benieuwd of er hier van jullie zijn die het aangedurft hebben ooit weer zwanger te worden na een (heftige) Postnatale Depressie? Na onze 2e heb ik hier anderhalf jaar mee getobt. Een vreselijke tijd! Nu kan ik zeggen dat ik weer functioneer, al ben ik nooit meer de oude geworden! Ik heb gelukkig weer ''genietmomentjes'', en doe t allemaal weer zelf zonder hulp! Wij hebben altijd gedroomd van 3 / 4 kindjes. Begrijp me goed, ik ben superblij met de 2 die we nu hebben, maar ergens begint soms de gedachte voor een 3e weer te komen. Dit had ik me een half jaar geleden niet voor kunnen stellen trouwens. Ik ben ook niet van plan om nu gelijk aan de bak te gaan hiervoor, en aankomend jaar ook nog niet... maar wie weet, ooit! Ben alleen heel benieuwd naar jullie ervaringen na een PND, en een nieuwe zwangerschap. Is er veel kans op herhaling? Ik wil het NOOIT meer meemaken! Die zekerheid heb je natuurlijk niet....
Of het bij mij pnd geweest zijn weet ik niet. Maar ik zou het je niet aan bevelen en denk dat je gelukkig moet zijn met de twee kinderen die je al hebt. Weet je wat het is. Als het weer fout gaat en je hebt hulp nodig hebben er ook DRIE kinderen hulp nodig. Dus mijn eerlijke mening na twee keer problemen gehad te hebben na kindjes krijgen dat je misschien er verstandiger aan doet om het daar bij te laten. Je kunt nu wel sterk wezen maar stel je krijgt er dus nog een.??? Ken me iemand hier herinneren die ook nu na de derde veel problemen heeft en ze had het ook goed na gedacht. En toch denk ik dan van waar ben je aan begonnen. Soms moeten we te vrede zijn met wat we al hebben. Maar het is jou leven en het zijn jou keuze.s ik zou het je alleen niet meer aanraden en ook bij jou is het nog maar kort geleden toch???
Klopt, ik denk er nu zelf ook zo over! Ook dat er dan 3 kinderen zijn die hulp nodig hebben! Ben alleen benieuwd of er ook positieve verhalen zijn... al is het tien jaar na de jongste, en nee... ik ben het nu ook echt niet van plan
Weet je wat het is. Soms moet je verstandig blijven na denken en niet je gevoel laten spreken. Want zelf denk ik dat je het antwoord al weet. Dat het gewoon weg niet verstandig is om ooit nog aan een derde te beginnen. Mijn oudste is al wat ouder en als ik zie wat het met hem heeft gedaan om zijn moeder zo te zien. Dan bedenk ik me altijd mijn gevoel/jou moet niet ten koste gaan van de kinderen die er al zijn. En een gok nemen en dan maar uit eindelijk zien wat er gebeurt is de goden verzoeken. Misschien heb ik het mis en krijg je goede verhalen. Al acht ik de kans daar op klein. Maar kan het mis hebben. Maar dit zegt mijn gevoel en zeker mijn verstand, over meer kinderen krijgen na eigen psygische problemen.
Ik heb zowel bij mijn eerste als mijn tweede dochter n PND gehad. Na de 1e PND wist ik dat ik 60% kans had om een tweede te krijgen, die gok hebben we genomen omdat we echt heel graag 2 kids wilden ; ook nooit getwijfeld. Een derde komt er niet...kans is nu nog groter en ik durf t niet nog n keer aan. Ik heb geen spijt van de keuze om 2 kinderen te krijgen, ondanks de PND's zou ik , als ik t over kon doen , dezelfde beslissing nemen.
Ik heb het er vaak met mijn vriend over, en het is moeilijk. Ik ben intensief behandeld voor een pnd. De nabehandeling zal zeker nog 6 maanden duren. De medicatie zal ik ook nog een ruime tijd moeten gebruiken. Ik durf niet aan een tweede kindje te beginnen. Word al panisch bij het woord bevalling. Ik ben verpleegkundige op een trauma afdeling in het ziekenhuis, je zou zeggen, die is wel wat gewend, nou mn bevalling, daar is de ellende mee begonnen. Ik denk dat ik niet een tweede kindje wil, mijn vriend vind het wel heel jammer, maar begrijpt het wel. Misschien praat ik over twee jaar wel anders, en heelt de tijd alle wonden.
Sorry maar ik ben het er niet helemaal mee eens wat knap zegt. Natuurlijk verschilt het p.p. maar anders zou iedereen met een PND nooit meer aan kinderen kunnen beginnen toch?
Nee ben het er ook niet mee eens. Hier nu voor de derde keer een pnd. Het is heftig en op sommige momenten vraag ik mij af hoe ik dit in hemelsnaam vol moet gaan houden, maar ik weet ook dat het over gaat endan zijn de Kids er nog. Met andere woorden, het is k*t maar ik heb het er wel voor over.
Partyr. Vaak is het niet alleen die pnd en zijn er meer psygishe problemen dan alleen een pnd. Hier is dat zo het gevsl met terug kerende depressies en bps daar bij. In de helft van de gevallen speelt er dus meer dan alleen dat. En dan hoe jammer ook hoe wens vol ook moet je verstand laten spreken dan alleen je geboel 90 cent is gewoon goed genoeg om voor de kinderen te zijn. Maar gevaren blijvrn op de loer liggen rn moet je verdtandige besluiten nemen zeker na het je al meerdere keren is over komen en moet je niet alleen aan je zelf denken maar ook naar je omgeving. Is er steun als het mis gaat. Heb je genoeg hulp. Of heb je mensen om je heen die in geval van nooit niet jou of je kinderen kunnen opvangen. Je moet wel vooruit denken. En echt heel goed na denken. Als je al moeder bent moet je oom nadenken over de kinderen die je al hebt. Voor tik fouten zit nj even snel op mijn mobiel.
De kans op herhaling is best groot. Maar als je tijdens je zwangerschap al start met medicatie, dan verklein je de kans weer. Ik persoonlijk zou niet meer voor een derde gaan. Maar dit is dus echt heel persoonlijk. Ik ben ook best bang voor die herhaling, mocht er een kindje bijkomen hier. Hier was t zo erg dat ik twee weken opgenomen ben geweest. En daarbinnen heb ik verschrikkelijke dingen gezien. Ik wil dat echt nooit meer meemaken.
Ik heb 3x pnd gehad. Na mijn 3e kind was het heel erg, dat was de 1e pnd. Ik had veel bloed verloren. Na de 4e weer... De 5e was een cadeautje maar niet de bedoeling. Mede door het zware bloedverlies steeds en bekken, pnd. Ik heb mij meteen in de zwangerschap al laten begeleiden. Hartcoherentietherapie gevolgd. Ik heb wel weer een pnd gehad maar gelukkig maar mild. Je herkent het zelf ook sneller. En daarbij, een pnd komt nooit alleen. Je bevalling of zwangerschap is de trigger maar er is vrijwel altijd iets aan jezelf wat meewerkt aan een pnd. Daar kan je nu al iets aan doen. Zo ben ik hoogbegaafd, perfectionistisch, faalangstig en heb me/cvs (dasr kan ik niet zoveel aan doen) loslaten was bij mij de truc...
Ja, kijk maar naar mijn onderschrift. De PND was bij mij ook meer door wat er allemaal fout ging tijdens zwangerschap, bevalling en daarna (kraamkoorts) dat was gewoon moeilijk te verwerken. In therapie gezeten, gaat nu weer super goed al een tijdje. Ik krijg speciale begeleiding in het ziekenhuis ook vanwege de HG. Ze houden me goed in de gaten en we zorgen er nu al voor dat alles anders verloopt dan bij de eerste zwangerschap. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat!
Na de eerste heb ik het aangedurfd, ik dacht dat ik vooral depressief was geworden van de zware zwangerschap. Bij de tweede zwaar depr geweest tujdens de zwangerschap, daardoor hele gevaarlijke dingen gedaan. Daarom echt never nooit niet een derde erbij. Ik twijfel nog elke dag of ik mezelf laat steriliseren.
Ik heb bij mijn zoontje een hele erge pnd gehad ( bijna tegen opname aan ) En nu weer zwanger van de 2e. Ik ben wel bang dat ik het weer krijg maar een voordeel je weet/herkend nu sneller de signalen en je omgeving ook waardoor je makkelijker aan de bel kan trekken. Ik hoop dat het me dit keer bespaard blijft.
Neem eens contact op met de POP poli.. die zijn voor vrouwen met psychiatrische problemen en vrouwen die eerder een PND hebben gehad. Zij kunnen je begeleiden en eventueel zelfs starten met medicatie in de zwangerschap om een PND te proberen te voorkomen. POP poli is een samenwerking van gynaecologen, kinderartsen, en psychiaters. POP Expertisecentrum Amsterdam - Sint Lucas Andreas Ziekenhuis
Bedankt meiden voor jullie reacties! Over het algemeen lees ik dat de kans op herhaling best groot is!
@daantje weet jij zo of er in helmond ook een POP poli is? Ik heb na de 2de ook een zware pnd gehad ik ben er wel bang voor maar laat het me zwangerschap niet bij invloeden. Iedereen weet ervan en er word ook sneller aan de bel getrokken en niet gelijk op kraam tranen enz geschoven
Nee die is er niet, maar de gyn of vk kan bijv overleggen met de pop poli en ze opbellen voor telefonisch spreekuur zodat je situatie en eventueel medicatie besproken kan worden. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Oke bedankt! Voor nu mag ik nog gewoon bij de vk blijven medicatie moet ik wel blijven slikken. Hopelijk blijft al die ellende me nu bespaard. dank je!!! ik kan het nog niet zo geloven haha al voel ik het wel al goed aan me lichaam
Ben gelukkig met een. Ik ben er klaar mee. Mocht het per ongeluk zijn mag het komen met alle liefde en ga ik gelijk onder behandeling. Maar hier geld liever een goede dan twee halve.