Sinds ik weet dat ik zwanger ben en samen met mijn mannetje leef ik echt op een roze wolk. Toch ben ik erg onzeker en zou ik elke dag wel een test willen doen om het te bevestigen. Ik ben zo bang dat er iets mis gaat.. Ben nu al dol op ons kindje! Vindt het zo eng.. terwijl ik lekker zou willen genieten.. Ook heb ik helemaal geen last van misselijkheid of andere kwaaltjes en dit maakt me ook een beetje onzeker.. Wel doen m'n borsten enorm pijn en zijn ze flink gegroeid.. dat geeft me dan toch nog een beetje aan dat het (denk ik) wel goed zit.. Pff.. waarom gaat die onzekerheid niet weg en ga ik lekker genieten. Ik moet het gewoon van me afzetten, denk ik.. Meer mensen hier last van?
lieverd ik denk dat bijna elke zwangere dit in meer of mindere mate heeft ik heb het nog steeds en het kan me niet snel genoeg gaan hoor. ik ben gaan rekenen in mijlpalen eerst de legendarische 12 weken dan de 20 weken dan de 27 weken (levensvatbaar) dan de 30 weken en nu gaat het wel snel hoor zelf vond ik de eerste 12 weken killing, heb ook iedereen verboden om voor de 12 weken kadootjes te kopen. moest dit voornamelijk tegen mijn moeder zeggen. succes en probeer af en toe te genieten.
heel herkenbaar meid! ik kan het ook nog niet bevatten ik denk dat het bij de echo wat meer doordringt
Ik had er ook erg veel last van.. na 14 weken ging het beter, na 20 weer wat beter en zo ga je door. In je leven heb je op zoveel zaken controle en hier totaal niet op dus dat maakt je zoooooo onzeker. Sterkte, probeer het van je af te zetten!
Ik heb het ook heel erg. De vorige zwangerscahp eindigde in een missed abortion dus wil ik dit keer het liefst dagelijks een echo. Ik ben nu 7w2d en heb 12 april mijn derde echo, en nog vind ik het weer veel te lang duren. Maar ik moet zeggen dat het ook een beetje per dag scheelt, ligt denk ik dan aan mijn algehele gesteldheid. En daarbij blijft het ook een beetje een kwestie van 'je best doen', en dat gaat nou eenmaal de ene dag beter dan de andere. Zat er maar een klein kijk-luikje in je buik! Veel sterkte en ik weet dat je absoluut niet de enige bent, het hoort er gewoon bij. Maar ik blijf mezelf wel inprenten dat drukmaken in elk geval NIET helpt. Iemand schreef ergens: je bent gewoon zwanger tot het tegendeel bewezen is, mooi hè?! Misschien heb je hier wat aan? Hou je taai! Groetjes, Margit
Hihi die 'onzekerheid' komt mede omdat het allemaal nog zo pril is, het is aan de buitenkant nog niet te zien en je er een voorstelling van maken is ook zo iets... Het idee dat je straks een kindje hebt, een echt persoontje kun je denk ik nog helemaal niet bevatten en hoe hij/zij zich gaat ontwikkelen komt er allemaal bij en je kan dat nog niet bevatten... Het liefst zou je al willen dat je iets zag, of iets voelde bewegen... Maar.........Dat komt allemaal... Je hebt het zelfde geluk als ik; iig niet misselijk! Het blijft een bizarre gewaarwording, en dat heb je iedere zwangerschap weer... tot dat je de eerste echo hebt gehad, en wat later het gaat voelen, zien bewegen, en dan nog heb je geen enkel idee... Toen mijn oudste werd geboren, kon ik ineens niet meer bevatten dat hij in mijn buik had gezeten... ik snapte niet eens hoe.. zo perfect geregeld allemaal door moeder natuur... maar de moeder in ons wordt eerst met alle onzekerheden geconfronteerd tot de natuurlijke moeder in je het helemaal overneemt... Heel veel plezier van je zwangerschap.. Hilde
Wat een ontzettend lieve reacties van jullie allemaal! Ik houd de moed er lekker in en ga genieten.. Dit beleef je niet elke dag en ga er gewoon vanuit dat alles goed gaat.. Als je het straks gaat zien, is het misschien inderdaad wat beter voor te stellen..
ik ken je gevoel wel, ik durf haast niet blij te zijn in case dat het misgaat. het is gewoon jammer want je geniet er bijna niet van. ik probeer toch positief te blijven en niet de hele dag aan mijn zwangerschap te denken