Ik ben 2 weken terug gestopt met de pil om zwanger te worden van een 2e kindje. De vorige keer heeft het 1,5jaar geduurd voordat het raak was,ik had me toen ook voorgenomen er niet te veel mee bezig te zijn.Tot vaak groot ongenoegen van mijn man lukte dat dus niet echt en was echt 24/7 bezig met zwanger worden,draaide echt een beetje door was zo bang dat het niet zou lukken. Nu weet ik dus dat het wel kan (we zijn ook beide onderzocht alles was goed).Ik ben nu dus gestopt met de pil en mijn man wil echt niet mee werken aan om het zo maar te zeggen "wippen op schema" hij wil gewoon de natuur zijn gang laten gaan zeg maar.Op zich wil ik dat ook wel want heb absoluut geen zin om er weer zo hysterisch mee bezig te zijn.Maar hoe doe ik dat.ik bedoel er gaat hier ook wel es een week voorbij dat we geen sex hebben dus dat zie ik dan weer als zonde,zit er nu al aan te denken om stiekem ovu testen te halen voor volgende maand,pfffff.. Hoe doen jullie dat,zijn jullie er ook zo mee bezig of kunnen jullie het wel makkelijk los laten?
vind ik ook heel moeilijk ! wij gaan nu de 5e ronde in.. en ben gister weer ongi geworden aaah dat was schrikken, gezien ik van alles voelde dat t misschien toch raak kon zijn.. maar helaas ik ga me voornemen om om de 2 dagen te vrijen.. en gewoon op dat moment het er 'gezellig' maken zeg maar haha... dus gewoon veel van elkaar genieten en ook genoeg andere dingen doen samen ! lekker weg enzo en werken.. tuurlijk kan je er wel aan denken, maar probeer steeds tegen jezelf te zeggen dat je niet negatief moet zijn... en probeer steeds iets om handen te hebben, ook al is dat erg moeilijk.. ! het komt wel, je kan niet meer doen dan regelmatig lekker vrijen ! haha
Hehe, wij zijn nog niet eens bezig voor een tweede, en ben er nu al zo mee bezig! Mirena is er 2 weken uit, ik houd m'n temperatuur bij, en we doen het 'veilig'. De ene keer in de week dat er hier actie is gebruiken we condooms, althans, dat is/was het plan. Vriendlief heeft er een hekel aan, dus hij weet dat ie risico neemt, maar dat boeit hem niet zoveel . Voor de eerste zijn we ook 18 maanden bezig geweest, ben wel bang dat het nu weer zo lang duurt.
Hier klussen we om de dag. Probeer er ook niet teveel mee bezig te zijn, maar denk dat je dat onbewust toch wel doet. Ovu testen en tempen doe ik(nog) niet. Maar ook dat kan wel veranderen
Ik heb zelf nooit dat probleem gehad (2x zwanger in de 1ste ronde) maar ik wil je wel zeggen: als je die ovu testen stiekem haalt en hij komt er achter, heb je een probleem. En trouwens, dan ben je er toch mee bezig en dat merkt hij denk ik ook wel. Aan je gedrag zeg maar. Het zal toch wel opvallen bijvoorbeeld dat er normaal wel eens een week voorbij gaat zonder dat je seks hebt, en ineens gebeurd dat niet meer? Of ineens hebben jullie om de dag seks? Als je zelf eigenlijk ook wilt dat je er niet zo mee bezig wilt zijn, moet je er ook gewoon niet mee bezig zijn. Dus geen testen en niet plannen.
Ik snap precies wat je doormaakt. Het is gewoon verschrikkelijk moeilijk om er niet mee bezig te zijn als je het zo graag wil. Ik ben gisteren weer ongesteld geworden en was er onwijs verdrietig van. Mede ook omdat het me ook weer doet herinneren aan mijn miskraam van 24 mei jl. Maar vooral weer die teleurstelling dat het nog niet zo ver is.
bij onze dochter had ik dat ook, het heeft 14 maanden geduurd. Nu wil mijn man al 2 jaar een tweede en ik dacht eigenlijk aan einde van het jaar proberen. Om het allemaal wat relaxter te houden heb ik vorige maand besloten om al te stoppen. Voor mij hoeft het niet per se en daarom is het veel rustiger. Mocht het wel al eerder lukken is dat ook geweldig natuurlijk.
Tja dat snap ik maar dat is natuurlijk makkelijk gezegt,en niet lullig bedoeld maar ik denk niet dat je weet of je echt kunt voor stellen hoe het voelt als je zelf beide keren gelijk de 1e ronde zwanger was(wat natuurlijk super is). Mischien duurd het nu weer zo lang voordat ik zwanger ben en aangezien ik bijna 35 ben zit ik daar ook niet op te wachten. Gelukkig heb ik al een zoontje en heb ik veel afleiding maar toch vind ik het moeilijk.
mijn manneke word er ook gestoort van.. nu 3de ronde pas... nog geen ovu testen ed... maar wel al 3 keer schijnzwanger geweest hahah
Ik denk dat heel veel meiden er erg veel mee bezig zijn, dat lees je vaak genoeg hier op het forum. Ook ik kan het moeilijk van me af zetten, het houdt me voortdurend bezig, vooral wanneer het testen nadert Ook omdat ik tussen de eerste en de tweede geen té groot leeftijdsverschil wil... Wel ben ik pas in mei gestopt met de pil, plots was de klok en het moedergevoel terug. Nu dus sterker dan ooit Maar ik denk dat dit heel normaal is. Een kindje maken gaat nu eenmaal niet vanzelf, de wip moet er komen op het juiste moment, ik zou me dus niet teveel aantrekken van hoe je man erover denkt
Ik vind het ook heel moeilijk hoor! We zitten nu "pas" in de derde ronde, maar ik hou me er onbewust toch heel erg mee bezig. Vanmorgen ongesteld geworden, en ik baal echt als een stekker En een paar dagen geleden nog stiekem een test gedaan, ik kon me niet beheersen en moest ff met beide benen op de grond worden gezet. (want hij was negatief natuurlijk) Vriendlief vondt de verpakking van de test in de prullenbak (vergeten te verstoppen hihi), en vroeg heel verontwaardigd; "Heb je nou een test gedaan???" Ik ben heel bang dat ik niet zwanger kan raken en we straks de mmm in moeten. Slaat natuurlijk nergens op want we zijn pas net bezig. Ik ga het deze maand proberen om het een beetje los te laten. We gaan verbouwen, dus misschien bied dat wat afleiding
hoi cupcake balen joh dat je weer ongi bent geworden Het is pas ronde 2 maar ik vind al dat wachten nu al lang duren tot NOD enzo. Kan me echt voorstellen dat je er helemaal gek van worden als je maanden en maanden bezig bent zonder resultaat. Pas zelf struisvogelpolitiek toe door ook lekker veel te ondernemen zodat de weken tot NOD wat sneller omvliegen. Hoop ondertussen maar dat het binnen een half jaar vanzelf goedkomt... even een vraagje ook je hebt het over MMM, dat lees ik vaker maar ik heb geen idee wat het is kun jij het uitleggen??
@ cupcake85: ja dat heb ik precies ook, nu al druk maken dat het niet gaat lukken en bang zijn dat we de mmm in moeten, slaat nergens op natuurlijk!
Ik had dat ook heel erg bij de ons zoontje,bang dat het niet zo zou lukken,op een gegegeven moment toen we ongeveer 1jaar bezig waren was ik er zowat van overtuigd dat er iets mis me was.Gelukkig liet de gyn ons onderzoeken en zag er allemaal prima uit.
Hihi, gelukkig ben ik dan niet de enige @ berbeltje; ik hoop ook dat het binnen een half jaar tot een jaar vanzelf goedkomt. Daar ga ik maar vanuit! En eigenlijk helpt zo'n forum ook niet echt met "het er niet mee bezig zijn" maarja... Het is zo gezellig! en je kan lekker van je af schrijven... vooral als de mannen het weer eens niet begrijpen
Mijn naam is Fanny en ik ben vorige maand gestopt met de pil. Ik heb een eigen bedrijf en heb in de zomermaanden geen werkzaamheden. Het gunstigste zou dus voor ons zijn om in die periode uitgerekend te zijn. Dit zorgt er natuurlijk wel voor dat er iets meer druk op komt. Bij mijn zoontje en dochter was ik binnen 3 mnd zwanger, hoop dat het nu weer zo snel gaat! Kan niet wachten om er weer een frummeltje bij te krijgen!! Groetjes Fanny!
Ik had me ook voorgenomen om er niet te veel mee bezig te zijn en dit ging het eerste half jaar ook goed. Ik merk nu na 10 maanden dat ik er wel veel mee bezig ben, ik ben begonnen met temperaturen en ovu testen dus ik "moet" er ook elke dag mee bezig zijn. Ondertussen begin ik me soms ook wel beetje zorgen te maken. Ik denk dat je het gevoel van er mee bezig zijn niet kan sturen. Het is toch een beetje een oergevoel. Ik doe wel een aantal dingen bewust niet, ik test nooit voor NOD. Ik vind het wel moeilijk maar ik wil niet 5/6 dagen achter elkaar zwangerschapstesten gaan doen met alle stress erbij. Ik probeer het temperaturen en de ovu testen 2, 3 maanden en dan wil daar ook weer mee stoppen. Ik wil er niet constant mee bezig zijn. Nu is het ook zo dan we tegen die tijd wel naar ha zouden gaan voor verwijzing, ik hoop maar dat het niet nodig is...
@liesje1; Ik heb me voorgenomen om na zes maanden, als het dan nog niet gelukt is, te beginnen met ovutesten. Ik hoop dat het jullie snel is gegund meid! en dat jullie niet naar de huisarts hoeven te gaan.
ik was de eerste maanden er verschrikkelijk veel mee bezig, zelfs zo erg dat ik van andere dingen in het leven niet meer kon genieten, want ik was niet zwanger.. ben nu ongv. 9/10 maanden bezig en moet zeggen dat ik het van me af hebben kunnen zetten, naja tuurlijk ben je er altijd wel een klein beetje mee bezig, maar ik kan nu weer ontspannen en andere leuke dingen doen. Heb het de laatste periodes ook heel druk gehad met het werk en dat zorgt ook voor afleiding! We zitten nu in de mmm.. naja nog geen behandelingen gehad, maar het begint nu met onderzoeken e.d. vind het aan de ene kant heel vervelend dat ik al in het ziekenhuis zit, maar aan de andere kant ben ik blij dat alles onderzocht word. Het vrijen is alleen niet zo leuk geworden als iemand zegt: dan en dan moet je het doen.. De beste tip die ik kan geven is, probeer veel leuke dingen te doen, neem een leuke hobby waar je je na je werk mee bezig kan houden, het scheelt echt wel veel! en ja ik weet dat het lastig is, maar probeer niet iedere maand ovu-testen te gebruiken, doe dat bijv. 2 of 3 maanden zodat je een beetje inzicht in je cyclus hebt, maar stop er daarna mee! Hoop dat het lukt en dat je snel zwanger mag zijn! (en trouwens als je er veel mee bezig bent betekent niet dat de zaadcellen de andere kant op gaan zwemmen )