Hallo dames, Onze kleine spruit is inmiddels precies twee weken oud. Het is ons eerst kindje en alles is dus nog hartstikke nieuw en spannend. Eergisteren is de wijkverpleegkundige geweest en die gaf ons een folder over ritme en regelmaat. Ze legde uit dat het het beste is om een kindje uit bed te halen, te voeden, na de voeding nog even kletsen totdat de aandacht verslapt en dan terug naar bed. Als ik Noa in bed leg begint ze echter vaak te huilen. Ik kan haar bijna niet laten liggen, maar Bert wil even volhouden aan dit nieuwe schema om beter in een ritme te komen. Soms duurt het huilen tot de volgende voeding. Ze huilt dan niet de hele tijd hard, maar meer wat jengelig. Hoe gaan jullie hier mee om? Hebben julie de kleine langer benden of laten jullie het kindje ook huilen? Vind het erg zielig om haar zo verdrietig te horen. 's nachts gaat het overigens wel erg goed. Ze slaapt dan vaak 4 tot 5 uur en gaat na een voeding ook weer netjes slapen.
Ik laat Julia ook huilen als ze moe is. Zij heeft niet zoveel slaap nodig. Ieder kind is anders. Ik doe het nu zo. Overdag krijgt ze de fles, even knuffelen daarna in de box zelf spelen. Meestal geeft ze dan zelf aan dat ze moe is door te gaan geeuwen of huilen. Dan laat ik haar in bed ook een tijdje huilen, daarna valt ze dan vanzelf in slaap. Het word en stuk makkelijker als ze iets ouder zijn. Julia is nu 9 weken en gaat in haar oogjes wrijven als ze moe is. Maar de eerste weken is het toch zoeken naar het ritme van jou kindje !
Ik voelde me in het begin zo schuldig als ik haar liet huilen. Had elke keer zoiets van: ze wil gewoon bij mij zijn. Als ik haar op mijn buik leg met de pink in haar mond dan valt ze in slaap, maar als ik haar dan in bed leg huilt ze weer. Overdag is dit te doen, maar ik heb pas ook 's nachts 4 uur met haar op mijn buik gelegen. Dat gaat natuurlijk niet, heb ook mijn slaap nodig. Vind het dus erg fijn om te horen dat er anderen zijn die de baby vrij snel weer naar bed doen en even laten huilen!
mja ik heb hier een officiele huilbaby en hoe schuldig ik me in het begin ook voelde.. ik MOET dr nu gewoon af en toe laten huilen odmat ik anders zelf gek word en inderdaad.. ze is enkel blij op schoot en persoonlijk vind ik dat overdag ook niet te doen eigenlijk the minute dat ik dr weg leg is het namelijk huilen geblazen en niet zachtjes.. maar gewoon gillen en schreeuwen zegmaar. overigens ben ik dr op een gegeven moment gaan inbakeren en sinds die tijd slaapt ze echt prima. overdag is het nog steeds continu pet.. maar snachts slaapt ze inmiddesl zelfs gewoon hele nachten door (dat zal bij jou ngo wel even duren op zich.. maar het is al lekker als ze na de voeding gewoon lekker gaat slapen weer) soms huilt ze nog wel hoor ingebakerd en al.. maar meestal si het nu met 10-15 minuten bekeken. en hoe meer ze slaapt.. hoe beter het overdag ook gaat merk ik. misschien op het cb eens vragen of ze je willen leren inbakeren. als ze het een keertje voordoen lukt dat jou ook wel en dan weet je zesker dat je het gewoon goed doet werkt niet altijd meteen.. maar dat zullen ze er dan ook wel bij zeggen denk ik meestal is het de eerste paar dagen volcontinu slapen. en daarna ineens vinden ze het niet leuk meer maar dat komt omdat ze dan inenes weer de energie hebben om tegen te spartelen zegmaar als je dan volhoud.. krijg je uiteindelijk dat ze het helemaal neit zo erg meer vind om ingebakerd te worden. anne laat tegenwoordig zelfs dr armpjes zelf gewoon langs dr lichaam liggen als ik dr inbaker in het begin was dat altijd worstelen met 2 handen, 2 babyarmpjes en bovendien een grote doek die omgevouwen moest owrden *grin*
Oh en inmiddels slaap ik zelf gewoon als anne op mijn buik ligt sochtends ligt ze vaak op mn buik te slapen en dan val ik zelf ook in slaap of ze ligt aan mijn borst te sabbelen.. dat kan ze zeker sochtends uren volhouden en dan val ik ook weleens in slaap beiden vond ik onwijs eng in het begin.. maar ik beweeg nog geen vinger als we zo samen slapen blijkt
Ik herken je verhaal. Mijn dochter is nu 4 weken oud. Toen ze twee weken was, wilde ze ook alleen maar op schoot en pinken. Zodra ze in haar bedje lag was het huilen geblazen. Ook ik kreeg het advies van ritme en regelmaat. Ik heb me daar niet helemaal aan gehouden, omdat ze gewoon niet in de box wil, dus ik houd haar wat langer op schoot. Inmiddels slaapt ze uit zichzelf in en soms jengelt ze nog wat in bed, maar niet voor lang. Wij hebben haar altijd opgepakt als ze echt ging doorhuilen en nu gaat het vanzelf. Ze moeten gewoon nog even wennen aan de wereld! Sterkte, Liefs Wendy.
Eh... ze is twee WEKEN! Dan kun je toch nog geen ritme verwachten? Neem je kleintje toch lekker bij je als ze verdrietig is. Ze is nog zo klein en jong. Een draagdoek is ook een idee. Mijn mannetje sliep daar in het begin regelmatig in. En ik kon mooi wat doen.
Ja, dat zei het CB hier ook. Maar werkte voor geen meter. Je kleine is nog maar 2 weken oud, ik zou zeggen lekker bij je nemen! Je kunt gewoon geen regelmaat verwachten als je kindje 2 weken oud is hoor. Het is voor iedereen aftasten en naar mijn mening zijn ze dan echt nog te klein om te laten huilen.
Regelmaat met 2 weken is nog ver te zoeken. Lekker bij je nemen en troosten. Gewoon doen, die regelmaat komt vanzelf wel.
Je kindje is nog maar 2 weken, dus lekker bij je nemen als ze huilt hoor! Ze heeft gewoon mama-aandacht nodig
Inderdaad....ze is PAS 2 weken jong. Ze is 9 maanden veilige baarmoeder gewend, dan kun je niet verlangen dat ze keurig na elke voeding gaat slapen, alleen in een koud bed, ver weg van mama! Je kindje heeft liefde en aandacht nodig, de veilige warmte van mama (of papa). Ik ben een absolute tegenstander van "laten huilen"! Waarom zou je je kind dat aandoen? Hoe zou jij je voelen als je in een vreemde omgeving bent (je bent net uit je veilige omgeving weggerukt), omgeven door allemaal dingen die je niet kent, het is er koud en het enige dat je een veilig gevoel kan geven is de geur en de warmte van je moeder en die laat je aan je lot over...hoe zou jij je dan voelen? Een baby huilt niet voor niks. Dan is er iets (honger, dorst, behoefte aan liefde, warmte enz. of wat dan ook) Ik heb dat boekje ook gekregen van cb en natuurlijk is het goed om regelmaat en ritme in het leven van je baby te hebben/krijgen. Maar waarom zou je dat met veel tranen gepaard laten gaan als dat helemaal niet nodig is? Je kindje is PAS! 2 weken, die regelmaat komt wel hoor. Langzaam aan en met veel geduld....en van voeding tot voeding laten huilen (zoals ik begrijp uit je stukje) waar is dat goed voor? Niet voor je kindje, die voelt zich alleen en verlaten, voelt zich niet veilig....
hmm punt is toch met dat ritme/regelmaat dat je dingen altijd hetzelfde doet? niet op hetzelfde tijdstip of whatever.. maar wel in dezelfde volgorde bijvoorbeeld enneh.. toen ze zo klein was kon ik dr ook nie tlaten huilen hoor dat kwam pas later toen ze hele dagen niets anders deed
oh en echte regelmaat kwam pas toen ik zelf ook weer actief dingen gin gdoen in huis ip v halve dagen slapen
Ik denk dat bijna alle kindjes dat hebben in de eerste weken.. Jelle was ook ontrosstbaar soms... Lekker bij je nemen, zou ik zeggen en laat de boel de boel.. Makkelijker gezegd als gedaan, hoor... Ik heb wel bij Jelle zoveel mogelijk regelmaat ingebouwd, dat wil zeggen, vanaf het begin hetzelfde gedaan... Jelle viel altijd na zijn fles in slaap, en werd ruim voor de volgende voeding wakker, dus gingen we dan even spelen. Daarna een schone luier, flesje en weer naar bed... Het ritme is hier nog steeds ver te zoeken.. Het enige wat elke dag hetzelfde is, is het badritueel.. Je merkt vanzelf wel wat handig is met jou kindje, elk kindje heeft een ander ritme, en een andere manier van regelmaat. Het gaat er maar om dat op een gegeven moment voorspelbaar word wat je gaat doen... Jelle begint inmiddels al bijna uit mijn armen te hupsen als hij rond baddertijd het aankleedkussen ziet..
Een kind van TWEE weken? Snel in het oudpapier die folder en gewoon weer doen wat je deed. Je kind kan je veel beter vertellen wat de goede aanpak is als zo'n stom regelmaatfoldertje.
Mijn mannetje doet precies hetzelfde, 's nachts slaapt hij van 11 tot half 4 en gaat daarna meestal weer heerlijk slapen. Maar overdag is hij ontroostbaar en wil CONSTANT bij mij zijn... ik heb dat ook toegelaten tot gisteren.... Ik vind het heerlijk om mijn mannetje heerlijk te knuffelen verwennen etc. maar ik kon op een gegeven moment hem niet eens 2 sec loslaten om b.v even koffie te pakken hij zet het dan ECHT op het KRIJSEN! Ook begon hij steeds vaker op de arm te huilen als hij gewoon bij me lag maar volgens hem te weinig aandacht kreeg of als hij perse in zijn favo standje wou liggen Het heeft iets heel shattigs dat afhanklijke maar WAAR trek je de GRENS? Ik heb dat "beruchte" boekje ook rust en regelmaat van het CB omdat Noah overdag ook zo druk kan doen als hij zijn zin niet krijgt waardoor hij en te weinig slaapt en te veel moet spugen.... gisteren met het "systeem" begonnen maar JEETJE hij kan idd nu ook huilen van voeding tot voeding en word helemaal door elkaar gerammeld emotioneel omdat ik gewoon niet weet WAT beter is, een beetje "verwennen" (en daardoor weinig tot geen tijd overhouden voor andere dingen dan mijn ventje) of hem laten huilen een paar dagen en dan hoplijk verbetering zien.... Ik baker hem s'nachts in dat vind hij prima maar overdag lijkt hij het niet zo fijn te vinden (vraag me ook af hoe dat voor hem moet zijn om bijna de hele dag ingebakerd te liggen) maar hij maait zich wel constant wakker met zijn armpjes als hij GELUKKIG NET in slaap is gevallenen dan begint er een nieuw huiluurtje. Pffffffffffffffffffffffffff ik blijf hier lezen naar de ervaringen van jullie want POEH wat is dat lastig IK WIL PERSE DE JUIST KEUZE MAKEN maar ja je weet van te voren niet welke dat is.
bovenstaande heeft hier dus inmiddels het stempel "huilbaby" opgeleverd :S en ik weet niet hoe dat bij jou zit.. maar zelfs papa kan niet troosten als mevrouw het op haar heupen heeft. worse.. het lijkt alleen maar erger te worden heb ik het gevoel.
Nope bij papa gaat hij al heel snel huilen als hij daar even lekker heeft gehangen.... en dan geeft papa hem ook heel snel terug! Er staan toch ook een bepaald aantal uren per dag dat als je over zoveel uur huilen heen zit en het heeft geen duidelijke reden dat het dan een: huilbaby is.... vroeg me even af of iemand weet hoeveel dat ook al weer was. Nu ook heb ik hem maar in de kinderwagen bak beneden neer gelegd... kijken of hij misschien beter slaapt van omgevings geluid, hij is zo zo zo moe als ik he even over zijn neusje kom wrijven en zijn tutje geef valt hij op het randje na in slaap dan loop ik weg om hem toch dat gevoel te geven dat hij HET ZELF HEEFT GEDAAN (in slaap vallen) en dan één minuut later tatatda HUILEN.....
Pfff... bij 2 weken al een ritme? Niels heeft nog steeds geen standaard ritme, ik heb hem dat ook nooit echt aangeleerd moet ik toegeven. Maar ik zie wel dat die het van zichzelf gewoon al heeft; na het eten wil die even spelen en gezellig erbij zitten en op een gegeven moment begint die te jengelen en dan leg ik m in z'n bedje. De ene keer is dit na 10 minuten en de andere keer na een half uur. Als het echt lang duurt leg ik hem in de box tot dat hij het zat is... Ik denk dat zelfs kleine beebs wel een beetje kunnen aangeven wat ze willen.
Er zijn nog stappen tussen 'knuffelen en verwennen' en het 'inpakken en wegleggen' dat het CB-foldertje aanraadt! Vaak heeft een baby al genoeg aan het gevoel dat mama heel dichtbij is, bijvoorbeeld in een draagdoek, of als hij in de box ligt, je hand op zijn lijfje. Als je je kind vasthoudt, moet je zelf niet te actief zijn. Van knuffelen en verwennen kunnen kinderen oververmoeid raken. Gewoon lekker tegen je aan vasthouden, gewoon lekker aanleggen, en jezelf niet te actief opstellen. Dat is voor iedereen rustiger. Laten huilen moet je als ze zo klein zijn niet doen. Huilen is hun manier van praten - probeer er achter te komen wat je kind probeert te zeggen. Dat kan van alles zijn, van 'mama hou me vast' tot 'mama laat me met rust'!