Waarschijnlijk zitten er van jullie ook wat in hetzelfde schuitje als ik nu. 21 maanden geleden zijn wij begonnen voor ons eerste kindje, maar tot nu toe blijft een zwangerschap uit...... Na 1 jaar proberen zwanger te raken zijn we maar eens naar de huisarts gegaan, die stuurde ons gelukkig gelijk door naar het ziekenhuis. Bij het eerste bezoek aan de gyneacoloog maakte ze bij mij een echo, alles zag er goed uit. Ook kon ze zien dat ik bijna mijn eisprong had. Ze zei dat ze ook nog een samenlevingstest kon doen ( hierbij kijken ze of baarmoederslijm en zaadcellen matchen) maar dan moesten we die avond klussen en de volgende ochtend terug. Dat hebben we maar gedaan ipv nog een maand wachten. Ook bij die test zag alles er goed uit! Beter kon niet zei ze! Die dag zei ze dat er op dat moment nog 1 test gedaan kon worden, en dat was een test voor mijn vriend. Sperma onderzocht, ook dat was goed, niks mee aan de hand! Dan nog tot maart op deze manier proberen kregen we te horen. Maar in november zat ik er zo doorheen dat ik gebeld heb, drie weken later kon ik terecht. Na een gesprek kon ik kiezen uit een kijkoperatie waarbij ze eierstokken en eileiders kunnen bekijken of ze open zijn ook kunnen ze zien of je endometriose hebt. Of ik kon een röntgenfoto laten maken waarbij ze ook vloeistof door de eileiders laten lopen. Ik ging voor de operatie, dit omdat ze dan alles konden uitsluiten en ik veel buikkrampen heb. Uitslag van de operatie eierstokken em eileiders zagen er goed uit alleen was er wel endometriose gevonden nog niet in hele erge mate gelukkig. Dit was dan ook niet de oorzaak dat een zwangerschap uit bleef ze de gyneacoloog. De endometriose zit bij de blaas en een heel klein beetje in de baarmoeder. De kijkoperatie is in januari geweest. We moesten na 6 weken terug komen op nacontrole. Omdat alles er goed uit zag nu weer proberen tot aug/sep. Omdat ze dacht dat we nu echt wel de meeste kans hadden dat het op de natuurlijke weg echt wel moest lukken...... Maar nu is het mei en nu net vanmorgen weer ongesteld geworden......... Nog drie maanden op deze manier verder, ik hoop dat ik dat nog trek.......zit er zo langzamerhand doorheen. Allemaal mensen om me heen worden zwanger. Em als je dan het klagen hoort dat ze zich zo beroerd voelen denk ik ik zou willen dat ik me zo zou voelen je doet het in ieder geval ergens voor.......dat is misschien niet eerlijk om te denken maar wij wachten nu al zo lang...... Is er iemand anders die in dezelfde situatie zit en hoe gaan jij er mee om??
Jeetje meid wat ontzettend heftig!! Ik heb er geen ervaring mee maar ik gun het je zo erg dat je snel zwanger zal zijn en je een mooie kindje mag krijgen! Wat frustrerend moet dat zijn zeg als alles gewoon goed is maar het toch niet lukt. Ik duim voor een prachtig wondertje voor jullie!
@charise, dankjewel voor je reactie. Is idd frustrerend en erg moeilijk dat er niks uit de onderzoeken komt maar een zwangerschap toch ook uit blijft..... Dankjewel voor het duimen
jeetje wat een lange tijd zeg! Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik wil je heel veel sterkte en succes wensen! Hopelijk heb je snel een positieve test in je handen! en daarna een prachitg wondertje!
Ook ik heb die operatie gehad, ze hebben de boel toen gelijk doorgespoeld. 5 maand later was ik zwanger, we hadden er precies 2 jaar over gedaan... dus geef de moed nog niet op! ook jullie wonder komt er op een dag!
@ tinusjeikke dankjewel @ missiej fijn dat het bij jullie uiteindelijk gelukt is! Hoop dat dit bij ons ook gaat gebeuren . We proberen de moed niet op te geven maar als de menstruatie dan toch weer komt is het moeilijk en emotioneel. Daarna proberen we er weer voor te gaan. Had jij voor die tijd ook allemaal onderzoeken?
Jeetje meid, ik kan me goed voorstellen dat dit erg frustrerend voor jullie is. Alles ziet er goed uit en waarom lukt het dan niet? Ik wens jullie heel veel sterkte en succes en ik hoop voor je dat je heel gauw zwanger mag worden.
Ik zit nu midden in de onderzoeken en wij zijn nu 16 maanden bezig. Bij onz is tot nu toe alles goed, behalve 2x de samenlevingstest, die waren beide negatief! Maar ze hebben daar geen verklaring voor... Er lijkt af en toe geen einde aan te komen. De ene dag voel ik me ook beter dan de andere dag. Soms kan ik heel goed relativeren en ben ik nuchter, maar af en toe zit ik er helemaal doorheen en ben ik chagrijnig of emotioneel... Meid, blijf hoop houden. En als je er behoefte aan hebt mag je me altijd een PB sturen. Digitale *knuffel* Liefs jufaman81
@ jufaman81 voor jullie is het dus ook allemaal spannend......Wat raar dat ze geen verklaring hebben voor de negatieve samenlevingstest. Jou gevoel ken ik wel dat je je de ene dag beter voelt dan het andere. Dat heb ik ook. Dan kan ik ook heel onredelijk zijn. Ik kan het echt niet hebben soms als andere wel zwanger zijn, terwijl ik die dag erna gewoon kan relativeren en besef dat het leven gewoon zo is. Mijn zus is op dit moment ook zwanger, dat was binnen 4 maanden al raak, hier reageerde ik op dat moment echt emotioneel op maar nu kan ik er heel goed tegen. Ik gun mijn zus gewoon alles. Gelukkig is onze naaste familie, (ouders en broer en zussen) op de hoogte en kunnen we onze gevoelens delen. Wel zo fijn dat je dat niet altijd je hart bij elkaar hoeft te luchten. Zo hou je het samen ook leuk. Wat voor een onderzoeken heb jij nog meer gehad?? Of gaan ze nog doen? Ik hoop voor jullie ook snel op een wondertje! een Digitale *knuffel* terug
Hoi ik86, Mijn bloed is getest op SOA's, maar gelukkig niks te vinden. Ik heb 3 cycli lang follikelmetingen gehad, zodat ze de groei van mijn eitjes in de gaten konden houden. Dat was in orde, ook is er steeds ongeveer een week na mijn eisprong bloed geprikt om te checken of ik daadwerkelijk een eisprong had gehad en dat was ook zo. Ik heb 2 x een samenlevingstest gehad, beide negatief zonder logische verklaring... Het zaad van mijn vriend is in februari getest en was heel goed. Afgelopen donderdag heb ik voor de 2e keer zijn zaad vooronderzoek naar het zkh gebracht. Want 1 meting is geen meting. Ze moeten kunnen vergelijken. Ok heb ik afgelopen dinsdag 1 mei een HSG-onderzoek gehad. De gyn kon al wel zien dat beide eileiders open en toegankelijk waren. Volgende week vrijdag 11 mei hebben we een gesprek met de gyn om de uitslag van het HSG-onderzoek te bespreken en de uitlsag van het 2e zaadonderzoek. Hopelijk gaat de gyn ook het verdere traject bespreken en uitleggen, want daar ben ik wel aan toe. Ze had het al wel eerder gehad over insemineren. We wachten maar af. Groetjes jufaman
Wij zijn inmiddels ook al 21 (bijna 22) maanden bezig. Ik herken veel in wat je schrijft. Het ene moment helemaal erdoor heen zitten en het heel moeilijk vinden dat anderen wel (snel) zwanger raken en het volgende moment goed kunnen relativeren en weer hoop hebben. Moeilijk zeg, dat bij jullie niets gevonden is wat dit alles kan verklaren. Bij mij is PCOS vastgesteld, dus dan heb je nog enigszins een verklaring voor waarom het zo lang duurt. Veel sterkte en succes in elk geval. Hopelijk hebben jullie komende ronde meer geluk!
@Jufaman81, jeetje dan heb je al aardig wat onderzoeken gehad. is allemaal spannend. Ben benieuwd of je vrijdag meer weet hoe het verder gaat lopen. Dat is ook wel fijn na zo'n tijd. Succes vrijdag!
@ bonita, Ja het is erg lastig soms om er mee om te gaan. ik vind dat ook het ergste op het moment dat de menstruatie net weer begonnen is..... Hoe gaat het bij jullie dan verder, krijg je ook behandelingen of hoe gaat dat?
Hoi Ik... Heftig is het he? Hier een beetje een vergelijkbaar verhaal; wij hebben al wel een zoontje van bijna 2,5 en zijn inmiddels ook al anderhalf jaar bezig. Omdat we de eerste keer met 6 maanden zwanger waren, had ik verwacht dat het nu ook wel snel zou gaan, helemaal omdat we dit keer goed op de juiste 'klusdagen' hebben gelet. Helaas kun je het niet afdwingen en zijn we nu dus al vele rondes verder. Ook onderzoeken in het ZH gehad; bloedonderzoek bij mij, zaadonderzoek en vorige maand HSG; alles goed en niets zou een zwangerschap in de weg moeten staan. Nu gaan we weer een half jaar zelf proberen zwanger te worden. De ene dag kan ik ook alles aan en de andere dag is gewoon helemaal niks. Zodra ongesteldheid doorbreekt beland ik weer in een enorme dip... Ook 2 hele goede vriendinnen die zwanger zijn, waarvan 1 in ronde 1... Erg frustrerend allemaal. Zo een heel verhaal, waarschijnlijk wel herkenbaar en misschien scheelt het een klein beetje dat je niet de enige bent.. Heel veel succes en de volgende ronde gewoon weer met frisse moed klussen (blijft een stom woord, maar goed, zo houden we het toch netjes )
@leen77, Het is idd lastig. Dat is ook lastig als je idd al een kindje hebt. Ik heb ook een aantal keren ovulatietesten gebruikt maar dat heeft bij ons ook niks uitgehaald....... Het is fijn om van andere te horen dat ze de situatie kennen. Hopelijk voor jullie ook snel een tweede wonder!
Wat vervelend zeg, kan me voorstellen dat je daar erg verdrietig van wordt Ik hoop dat je toch snel zwanger bent!!