Hallo allemaal, Na aardig wat onderzoeken is gebleken dat onze zoon adhd, autisme en een zeer laag werkgeheugen heeft. Maar nu? We staan op de wachtlijst van een intensieve ouder training. En dus moeten we weer wachten. Het is behoorlijk pittig allemaal, voor ons als ouders, voor hemzelf en zeker niet te vergeten zijn zusje. Hij heeft echt enorme woede aanvallen, dat vinden we zelf het meest lastige om mee om tebgaan.Heeft iemand nog goede tips qua boeken of iets dergelijks? Groetjes meis
Hi. Allereerst sterkte! Er zal veel op je af komen en ik weet nog hoe het was toen wij de diagnose ADHD en ASS hoorden bij onze oudste dochter. Hoe oud is je zoon. Krijgt je zoon psycho-educatie, of gaat hij deze krijgen? Gaat hij medicatie krijgen? De woedeaanvallen kunnen voortkomen vanuit erge overprikkeling. Onze dochter is gebaat bij vaste structuur, duidelijkheid, geen onverwachte situaties en vooral niet teveel van haar vragen op 1 dag. Een moment van rust inbouwen waarbij ze zich kan terug trekken om te ontprikkelen. Ze zit sinds een paar jaar op speciaal onderwijs en gedijt daar goed bij. Het is soms echt nog moeilijk maar naarmate ze ouder wordt kan ze zelfs steeds beter aanvoelen en aangeven wanneer ze overprikkeld is.
Ik ga er even vanuit dat je kind nog op regulier onderwijs zit? Kans is groot dat hij daar ernstig overvraagd wordt op allerlei fronten. Misschien niet didactisch, maar waarschijnlijk wel sociaal-emotioneel en op gebied van prikkels. Mijn ervaring met zeer heftige meltdowns (woede uitbarstingen) is dat ze veroorzaakt worden door ernstige (chronische) overvraging en dat je dat vooral moet proberen te verminderen. Bij kinderen is dat bijna altijd school en alles wat daar gebeurd. In gesprek gaan met school, vooral ten aanzien van het lage werkgeheugen (want dat maakt school extra moeilijk), kan relatief snel geregeld zijn en tot aanpassingen leiden. Daarnaast kun je thuis de verwachtingen zo ver mogelijk naar beneden schroeven, je kind is sociaal-emotioneel (veel) jonger dan zijn kalender leeftijd en het kan helpend zijn je verwachtingen daar op aan te passen. Neem taken over, laat zaken los, vertroetel je kind, pick your battles. Stel jezelf de vraag, als een peuter dit gedrag zou laten zien, hoe zou ik dat aanpakken? Hoe zou ik me daar bij voelen? Zou ik begrip hebben? Wat ook helpend kan zijn is de prikkelverwerking in kaart laten brengen door een kinderfysio of kinderergo die daarin geschoold is, waardoor je beter zicht krijgt op welke prikkels het meeste probleem op leveren en je ook gerichte adviezen kunt krijgen hoe daar beter mee om te gaan, thuis en op school. Meestal hebben dergelijke zorgprofessional geen of nauwelijks wachtlijsten en kun je al snel mee aan de slag. Qua boeken, er zijn er veel, maar 'Handboek Autisme en Gehechtheid' van Yvonne Loekemeijer heeft ons leven veranderd... Sterkte!
Hier sluit ik mij ook bij aan! Al weet ik ook uit eigen ervaring dat de school nog zo goed kan meedenken als je een kind hebt wat super perfectionistisch is (in geval van zoon bij ons) kan het zijn dat hij te hoge eisen aan zichzelf blijft stellen. Vooral veel regelmaat creeren helpt hier enorm, eventueel door middel van picto's met zo laat dit en zo laat dat. en probeer in vakanties ook een zelfde soort ritme aan te houden. Ondanks een lang traject en veel therapie en pshyco educatie hebben wij uiteindelijk wel gekozen voor medicatie en dat heeft echt onwijs goed geholpen met zijn prikkelverwerkingsstoornis. Hij komt veel minder gespannen uit school en kan beter zijn emoties reguleren. Dit was voor ons echt ons laatste ding wat we wilde proberen maar als ik zie hoeveel rustiger het in zijn hoofd is ermee ben ik blij dat we er uiteindelijk toch voor zijn gegaan. Ik heb geen ervaring met een laag werkgeheugen in combi met ASS/ ADHD maar wel een dochter die een andere cognitieve stoornis heeft waardoor haar werkgeheugen ook erg laag is. Hier kan je het best met de leerkracht over in gesprek gaan, hier worden voor onze dochter toetsen apart afgenomen en krijgt ze extra tijd om toetsen te maken. Ook hoeft ze niet te automatiseren door middel van toetsen maar krijgt ze andere lesstof aangeboden om dit te doen zonder tijdsdruk (tijd wordt aan de achterkant wel gemeten maar niet verteld) Wij hebben het geluk dat wij een school hebben die hier niet alleen in mee wilt denken maar ook personeel heeft die deze extra begeleiding kan bieden. Dat is natuurlijk niet overal zo maar er kan vaak al een hoop helpen met kleine aanpassingen. Zoals informatie in kleine stukjes aanbieden (in plaats van een grote lap tekst, het in kleinere stukjes opdelen) en het visueel te maken/ aan te bieden.
Ik sluit me ook aan bij de bovenstaande reacties. Verder is het zoeken wat voor jouw kind nodig is en wat werkt. Teveel en te vaste structuur en picto’s ed werkt hier bv. averechts. Ze heeft juist veel ruimte en weinig verplichtingen/externe druk nodig (alles wat ‘moet’ geeft haar extra spanning). Wel maak ik haar in de vakanties ook ‘op tijd’ wakker en ik bespreek de dagen met haar voor ed, zodat ze op die manier wel wat structuur heeft. Wat voor mij als ouder vooral het meeste hielp en helpt, was steeds weer bewust bedenken dat ze het niet expres doet en dat ze onze hulp (meer dan een gemiddeld kind) nodig heeft om de wereld en zichzelf te begrijpen.