Ik ben nu ruim 9 weken zwanger, als het goed is. Maar omdat ik (naast de enorme misselijkheid) niks voel en nog niets gezien heb (ik mag over 2 weken een afspraak maken voor een echo) Is het allmaal nog heel ontastbaar voor mij. Vind het zo vreemd, ik vind het wel ontzettend leuk om een beetje voor me uit te fantaseren. Ik zei bijvoorbeeld vanmorgen tegen mijn man... "Over 5 jaartjes gaan we op wintersport he? Dan gaan we skietjes kopen voor hem/haar en een skipakje" ... Maar dan denk ik er bij mezelf altijd nog achteraan'(als het allemaal echt waar is). Ik heb alleen dat ene postieve testje.. en voor de rest nog geen bewijs... zo voelt het een beetje. Ik denk dat als ik de echo heb gehad, en als ik zie/ hoor dat het hartje klopt (laten we het hopen!) en dat er echt een kindje zit dat het dan zo anders wordt dat gevoel... Het lijkt mij dat je het dan allemaal zoveel beter beseft.. Hebben jullie dat ook zo ervaren? Of hoefden jullie niet zolang op de eerste echo te wachten?
hoi meissie , ja ik snap helemaal wat je bedoeld , ik ben nu 21 weken zwanger, tot dat ik me kindje kon voelen was het alemaal heel erg onwerkelijk , nu voel ik hem-haar goed voelen, dus dan dringt t wel tot je door , maar meis , komt helemaal goed , t dringt vanzelf door haha
Moet je dan nog zo lang wachten? Toen ik de eerste maal zwanger was vond de vk het geen probleem om een echo te nemen toen ik bij 8 weken een intake gesprek had. Het hangt waarschijnlijk van je huisarts af maar ik zou toch proberen eerder voor een echo te gaan.
Ik moet een afspraak maken in het ziekenhuis voor de echo, dat doet de verloskundige niet zelf, en zij adviseerde dus om met 11 weken de termijnecho te laten maken... Nou ja.. ik kan wel 2 weekjes wachten hoor.. maar toch.. ik vind het echt spannend... En dus allemaal nog een beetje onwerkelijk..
Ik had ook in mijn zwangerschap nergens geen last van, kwaaltjes.. Dus vond het ook onwerkelijk ook nadat ik de eerste echo kreeg. Pas op het moment dat mijn buik begon te groeien en ik Ruben voelde in mijn buik werd het echt..
Heb je al wel gebeld voor een afspraak te maken? In het ziekenhuis staan heel wat afspraken gepland en toen ik belde kon ik pas na 2 weken terecht. Ik zou gewoon alvast bellen om in week 10 of 11 een termijnecho te laten maken.
Ik heb ons ukkie al 2 keer gezien en luister elke avond naar de angelsounds, maar ik vind het ook nog steeds allemaal heeeeel onwerkelijk...
Ik ben nu 30 weken zwanger en heb dit nog steeds. Eerst dacht ik dat het wel kwam na de eerste echo, niet dus. Toen dat het kwam na het eerste schopje, ook niet. tweede echo dan, ook niet. Babykamer af, nog niets, kinderwagen, nee hoor. Nog steeds als ik een pasgeboren baby zie, weet ik dat ik er ook een krijg, maar kan ik het nog niet geloven. Het wordt wel steeds meer. Ik voel nu zijn/haar billetjes, maar dat er straks ook echte een baby uitkomt, hoe ik me er ook op verheug, dat is nog steeds iets ongrijpbaars. Linda
Oh, wat herkenbaar! Tot vorige week geloofde ik het eigenlijk ook nog niet echt. Zelfs na twee echo's niet. Nu ik echt volop 'gefladder' voel en m'n buik groeit, durf ik het echt te geloven. Komt misschien ook doordat we zolang hebben moeten wachten. Dan geloof je er op den duur niet meer in........
Absoluut herkenbaar hoor! Ik kon er in het begin helemaal niets mee. Ik heb mijn eerste 'echte' echo gehad bij 19 weken en afgelopen maandag voor het eerst het hartje gehoord.. maar gelukkig voelde ik de baby al wel bewegen vanaf een week of 15/16. Toen begon het pas een beetje écht te worden en begon ik het eigenlijk ook pas écht leuk te vinden
voor mij is het soms ook nog onwerkelijk. het is net of ik in een droom leef en elk moment wakker kan worden. donderdag heb ik mn 2de echo, dan zal het wel minder onwerkelijk worden. dat had ik na de eerste echo ook. als de echo goed is mag ik van mn vriend al wat dingetjes gaan kopen dus dan ben ik er ook wat meer mee bezig. liefs doris
Ik vind het ook nog steeds onwerkelijk. Ik had de eerste echo met bijna 7 weken, heb met 8 weken, 10,5 weken en 12,5 weken ook nog een echo gehad en toen werd het wel steeds echter en durf je te geloven dat er toch echt een kindje in je groeit. Nu voel ik de baby al 2 maandjes schoppen, maar dan nog, zo onwerkelijk dat er in mijn buik nu een baby van zo'n 34 cm zit! Wij zijn ook druk bezig met alle spulletjes te verzamelen, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat ons kindje straks de kleertjes gaat dragen die nu in de kast hangen...