Ik weet niet helemaal wat ik hier mee wil maar het moet eruit. Ik ben al weken zo moe dat ik niks meer kan en alles wat ik over heb aan energy besteet ik aan mijn zoon van 3. Ik loop nu overlijd maar van een bevalling is geen sprake ookal beval ik liever nu nog dan morgen er gebeurt niks en ik ben het goed zat. Ik word gek van de hormonen en me lontje is zo kort ik kan bijna niks hebben. Slapen doe ik bijna niet meer de nachten heb ik zo last van me benen dat ze niet stil kunnen liggen en moeten bewegen. En dan het plassen soms wel 2 keer in een uur en overdag heb ik dat helemaal niet. Verder me schoonmoeder die maar niet kan begrijpen dat mijn zoon van 3 jaar belangrijker is en de kleine meid als eerste mag zien. Ze kan het ook niet hebben dat mijn ouders me zoon opvangen tijdens de bevalling maar de band tussen zoontje en mijn ouders is gewoon beter. Net nog in tranen uitgebarsten omdat ze maar even anderhalf uur van te voren maar mee wilt naar de verloskundige na dagen niks van zich te hebben laten horen en dan vervolgens maar mijn ouders gaat lopen bellen omdat ik niet meer opnam pfffff. Resultaat boze ouders en man. Dan nog me zwager waar ik al maanden ruzie mee heb en daar zo stress van heb en dan moeten hun wel langs komen om de kleine te zien pffff die gedachten moet ik het maar niet over hebben. Ik voel me de afgelopen weken gewoon echt beroerd en ga zo naar de verloskundige me lichaam is echt op ik voel me gewoon niet goed meer en kan bijna niks meer ik ga vragen of de verloskundige iets voor me kan gaan doen want ik kan dit niet meer volhouden. Zo het lucht even op ik weet verder niet wat ik hier mee moet bereiken maar voor mij is het even lekker om het eruit te hebben gegooit.
Jeetje. Veel sterkte, meid. Bij mijn eerste zwangerschap gebeurde dit ook bij mij. Precies hetzelfde. Resultaat, ik was gestrest. Mijn schoonouders wilden per se mee naar het zkh toen ik ging bevallen. Ik zei ne, ze bleven toch ja zeggen. Gelukkig ging ik midden in de nacht naar zkh, sv kon niet rijden. Bij mijn tweede zwangerschap had ik een serious gesprek met mijn man voordat ik zwanger werd dat ik dit soort dingen niet wilde hebben en hij moest mij beschermen, en dat deed hij ook. Kan je man niet iets doen voor jou?
Man lief kan niet goed nee zeggen tegen zijn ouders of broer dus erg Moeirlijk voor mij . Ben net terug van de verloskundige en heb 1cm ontsluiting en ze hebben gestript nu maar afwachten ik hoop dat er wat gaat gebeuren. Bedankt voor de reacties doet me toch wel goed xxx
Hier had ik dat ook bij de 1e. Kon niks hebben een kort lontje was er helemaal klaar mee. Het klinkt heel makkelijk maar het werkt. Laat het los. Als je bevalt in het ziekenhuis geef aan dat je geen bezoek wil. Ik wil na m'n bevalling ook dat m'n kids hun zusje als eerste zien. Normaal staat m'n schoonmoeder ook als eerste erbij samen met m'n schoonzus. Heel lief allemaal maar deze keer niet. Ga et niet zeggen als ik moet bevallen. Ze horen het vanzelf Probeer alle stress naast je neer te leggen zoek ontspanning als je zoontje op bed ligt ga lekker op d'r bank hangen ofonder de hete douche staan. En praat vanavond met he vent! Geef aan dat je het niet trekt en dat hij achter jouw moet staan. Ook al kan hij moeilijk nee zeggen dat is nu geen excuus hij moet er nu voor je zijn!! Aanpakken die kerel laat hem de rest maar regelen hoef jij je geen zorgen om te maken nu. Zet het desnoods op papier kan hij het nalezen
Hej meis Hopelijk heeft het strippen geholpen en komt het op gang! Wat betreft je zoon, je hebt echt wel de juiste keus gemaakt om hem bij je ouders te laten, en ook dat hij als eerste op bezoek komt! Natuurlijk komt hij al eerste!! Voel je je daar alsjeblief niet schuldig over. Ik zou het toch echt met je man bespreken waar je zo mee zit, ookal kan hij moeilijk nee zeggen hij moet nu wel voor jou kiezen. Je hebt het al zwaar genoeg nu.
Ja strippen heeft iets geholpen begint nu te rommelen heb om de 15 min korte weeën en menstruatie pijn ik wacht maar af. Me man wel gesproken maar luisteren ho maar gaat over in ruzie en daar heb ik nu toch even geen behoefte aan dus ik laat hem maar ze gang gaan. Ga nu weer bank hangen en kijken of ik de avond en nacht kan door komen of mischien wel ga bevallen.
Jammer dat een gesprek niet mogelijk is. misschien is hij ook wel nerveus voor de bevalling, dat kan natuurlijk ook nog. Heel veel succes met de bevalling, en hopelijk heb je snel je meisje in je armen en kan je flink van je gezin genieten!!
Ik hoop dat de bevalling doorgezet heeft! In ieder geval veel succes en geniet van je dochtertje!!!! En om op je topic verder te gaan.....het zou mijn verhaal kunnen zijn!!!!!! Alleen zijn ze gelukkig niet geïnteresseerd om mee te gaan naar de gynaecoloog...... Ze willen alleen veel tralala voor de buitenwereld terwijl ik hen en zij mij al 7 jaar elkaar niet moeten.... Maar ze willen perse meteen na de geboorte komen.... Niets van! Mijn zoon en dochter zijn de eerste om hun zusje te zien. Ze willen onze kids ook opvangen maar dat kan ik niet toelaten. Ze hebben beide geestelijke problemen (vader en oudste zus heel erg zelfs) en de moeder en de andere zus in mindere mate maar zij functioneren wel. Onze kids gaan naar mijn ouders en daar is geen discussie over. Ze belde onlangs naar mijn man met de vraag wanneer ik eigenlijk uitgerekend ben!!! Pardon, het is al 8 maanden geweten hoor!!!!!!!! Morgen familiefeest aan die kant.... Zal wel weer allemaal "besproken" worden..... Wel ik zal eens heel duidelijk zijn voor gans de familie als ze erover begint! Overigens gans de familie deelt mijn mening over hen. SM is zelf een heel neurotisch dwingend zenuwachtig persoon.... ik laat mijn kinderen die rust en stabiliteit gewend zijn daar niet achter.... En ze mogen komen kijken naar ons dochtertje maar blijven eraf.... En mijn man durft ook niets zeggen dus ik ben steeds de boeman maar het zij zo.
Bevalling niet door gezet jammer genoeg heb nu alleen beetje buikpijn dus vandaag weer de Fam. Bezoeken geen zin in pffff
Spijtig dat het nog niet doorgezet heeft maar kan je niet gewoon lekker thuisblijven? Je hebt meer dan reden genoeg om niet te gaan! Ik ga morgen wel omdat ik manlief daar een plezier mee doe en buiten mijn schoonfamilie zijn het allemaal lieve mensen. Het is door hen niet met volle zin maar ik kan het nog wel aan en ik doe mijn wederhelft er een enorm plezier mee. Maar jij hebt alle reden om gewoon lekker thuis te blijven!
Ik had het ook met mijn man. Verschrijkelijk is dat. Maar voordat ik van de tweede zwanger werd had ik echt aangegeven dat ik deze stressvolle dingen niet wilt hebben. Dus we hadden afgesproken. En als hij niet durfde om iets te zeggen, zei ik wat meteen tegen die mensen. Waarom moeten wij rekening mee houden met mensen die dat zelf niet doen? Nogmaals, veel succes en hoop dat je meer begrip krijgt van de mensen in je omgeving.
Zo als ik me redelijk blijf voelen dus naar me schoonouders voor bezoek net buikpijn en mega naar de wc me darmen waren even helemaal van streek nu alleen nog maar buikpijn en soms een paar weeën. Door zetten doet het niet echt zo jammer. Baal wel beetje van want moet zo dus weer gaan stressen bij me schoonouders . En het gaat hun toch alleen maar om de baby niet hoe ik me voel of dat ik de kleine meid er uit moet persen. Pfffff waarom kan je niet gewoon zelf je Fam. En schoon Fam. Kiezen ? Ben wel blij om te lezen dat ik niet de enigste ben
Maar waarom ga je dan? Je kan toch zeggen dat je je niet lekker voelt? Wat ze er van zeggen is hun probleem. Ik zou echt niet gaan hoor.
Me man is ondanks dat ik veel van hem hou een Moeirlijk persoon en als ik niet mee zal gaan dan gaat hij dus ook niet mee naar mijn ouders. Hij ziet niet hoe ze ouders echt zijn in zijn ogen zijn zijn ouders de beste het is ook Moeirlijk uit te leggen aan andere hoe het zit. Maar ik voel me alleen maar de vrouw die voor haar schoonouders de klein kinderen draag en daarna zit mijn taak er weer op het is ook soort van gevoel
nou dan ga je beiden niet. je moet er toch niet aan denken dat je daar ineens weeen gaat krijgen. ik zou gewoon jezelf zijn en doen wat jij wilt. dan leren ze je op een andere manier kennen, maar eens kun je je toch niet meer inhouden denk ik en barst de bom.
Ik herken het gevoel helemaal.... Mijn SM laat me gewoon voelen dat ik te min ben voor haar zoon. Alleen ik laat dat gevoel wel toe. Ik ben wel op dat punt gekomen dat ik me begin te weren. Mijn man zegt de ene dag " Je hebt gelijk schat". Wanneer hij ze ook ff beu is. En de andere dag "Leer er mee omgaan of zo zijn ze éénmaal en ze bedoelen het goed".... Hij doet soms heel felle uitspraken over hen maar oh wee als ik die woorden luidop zou uitspreken..... Hij is enorm loyaal tegen hen en ik snap niet waarom eerlijk gezegd. Zijn jeugd was emotioneel heel hard. Zijn moeder verkoos geld en status boven moederliefde en bescherming....... Tja mijn moeder had in die situatie mij na uit huis gaan niet meer gezien of toch op een andere manier......
Hier een update. Vandaag bij de verloskundige geweest niks veranderd dus nu heb ik donderdag een afspraak in ziekenhuis om evt vrijdag of maandag in te leiden. Wel weer gestript maar op een paar lossen weeën en wat harde buiken en pijn met lopen komt het weer niet. Me schoonmoeder is nog steeds lekker bezig zo jammer weer. Ik zal mischien gaan meedoen aan een onderzoek en had dit verteld het kwam erop neer dat als ik mee zal doen dat ik dan als het goed uitpakte mischien morgen zal worden ingeleid of anders pas volgende week pas maar ik had erbij verteld dat ik nog bedenkt tijd had en niks zeker was. Hier heeft ze haar eigen verhaal van gemaakt en dus iedereen verteld dat ik morgen word ingeleid echt super knap ze maakt haar eigen verhalen en verteld het aan iedereen die het maar wilt horen. Dus man lief belde vanavond met het verhaal dat ik donderdag mocht ik niet bevallen zijn naar ziekenhuis moet ZEGD ze dood leuk ja maar ze word morgen toch al geboren dat heb ik van ( mijn naam) gehoord Dus man lief komt bij mij verhaal halen en kon ik weer gaan uitleggen wat ik had vertelt en ze heeft dus weer haar eigen verhaal gemaakt. Nu is sm boos op mij omdat ze nu dus weer moet gaan vertellen dat ik morgen niet word ingeleid. Pffffff ik word zo gek van die vrouw ze wilt alleen maar horen wat ze wilt horen en de rest wat er vertelt word luisterd ze niet naar . En ik word er ondertussen echt gek van